θα συμφωνήσω στην περιγραφή των φαινομένων με τον βίκαρο, αλλά με τη διαφορά ότι κατ' εμέ νέημ ντρόπινγκ δεν κάνεις όταν χρησιμοποιείς τις αναγκαίες αναφορές, πχ όταν κάνεις συντομεύσεις στο λόγο. νέημ ντρόπινγκ είναι ακριβώς η χρήση ονομάτων εκεί που δεν χρειάζονται.
ναι, οκ, απλά επισήμανα την προέλευση, καθότι ο αντίστροφος δρόμος είναι εξαιρετικά απίθανος.
ΥΓ2: ο ορισμός που δίνεις για το εθνίκι είναι καθ' όλα σωστός. όταν ορίζεις το εθνίκι, δεν ορίζεις τον εθνικιστή, για τον οποίο ο ορισμός θα ήταν λάθος.
να επισημάνω το πρωθύστερο στην έκφραση, έτσι για να ανταγωνιστούμε τον βίκαρο στις προφανείς παρατηρήσεις.
επειδή συχνάζω σε ακροδεξιά σάη, θα σε βεβαιώσω ότι για τους ακροδεξιούς οι πασόκοι είναι ακόμα πράκτορες του κουμουνισμού που αλώνουν το έθνος από μέσα. ρώτα έναν χρυσαυγίτη για τη ΓΣΕΕ κ πες μου τί σου είπε. κ τη ΓΣΕΕ ακροαριστερή δεν τη λες.
θυμάμαι δε κ πρωτοσέλιδο της εστίας με τίτλο φαρδύ-πλατύ «Μαρξιστική διακήρυξις Σημίτη». γελάμε, αλλά αποτελεί μέρος της ελληνικής πραγματικότητας.
το αν χρησιμοποιείται καί από μή ακροδεξιούς δεν έχει να κάνει με την μή αντικειμενικότητα του ορισμού, αλλά με ανακρίβεια.
ΥΓ: το «γελάμε» μ' αυτήν τη χρήση τό 'χουμε κάπου;
ο τσάκ νόρις τερμάτισε το κομπολόι
ο τσάκ νόρις πίνει ίντερνετ καφέ
όπως έχω γράψει κ στο λήμμα κρόκους, κ όπως έχω υποσχεθεί κ στον τζώνυ για όταν το ανέβαζε το λήμμα, χρωστάω την δική μου βιωματική άποψη για την πρακτική αυτή.
σε αρκετές περιπτώσεις στην κοινωνική ζωή (κυρίως όταν θες να αποσπάσεις το θαυμασμό χαζών γκομενακίων), ενδείκνυται να το παίξεις δεξαμενή αστείρευτης γνώσης. τα βασικά εργαλεία είναι δύο, η «ημιμάθεια» κ το νέημ-ντρόπινγκ.
ημιμάθεια εν προκειμένω αποκαλείται η συλλογή, κατοχή κ χρήση όσης άχρηστης πληροφορίας χρειάζεται επί παντός του επιστητού, ώστε στον αδαή να φαίνεσαι ειδήμων. προφανώς προτιμούνται ιδιαίτερα τα πιασάρικα θέματα (το πιασάρικος σχετικοποιείται ανάλογα με το περιβάλλον, πχ γνώση περί κοινωνίας του θεάματος, ισπανίας και ζαπατίστας είναι σίνε κβα νον για να την πέσεις σε χαζο-αλτερνατιβο-αριστερίζουσα νεανία εν ελλάδι). μέτρο βασικό για το πόση πληροφορία χρειάζεται να κατέχεις είναι το πόση πληροφορία μπορείς να μεταδόσεις σε ένα θέμα το οποίο όντως κατέχεις, χωρίς να αρχίσεις να γίνεσαι βαρετός.
χρήσιμη πτυχή άχρηστης πληροφορίας είναι οι ανθυπολεπτομέρειες για μέρη, βιογραφίες, πρόσωπα, πίνακες, θεατρικά έργα, ταινίες μικρού μήκους, που δηλούν γνώστη. η τεχνική αυτή έχει αναπτυχθεί επαρκώς στο reservoir dogs από τον αντακάβα μπάτσο κ την προετοιμασία αυτού.
κομμάτι της ημιμάθειας, αλλά καί ξεχωριστό εργαλείο, είναι το νέημ-ντρόπινγκ.
ως κομμάτι της ημιμάθειας, είναι ο διανθισμός του λόγου με ονόματα πιασάρικα (γκί ντε-μπόρ, κινέζοι ποιητές της δυναστείας των τζίν, ινδοί ασκητές-φιλόσοφοι, πολωνοί σεφ) με σκοπό την απόδωση αντικειμενικής υπόστασης στα μυθεύματα.
ως εργαλείο αυτόνομο κ αυτούσιο, συνίσταται στο να χώνεις πιασάρικα ονόματα ανθρώπων με επιρροή, γκαφρά κ με τους οποίους συνευρίσκεσαι τακτικά, έχετε επαφή κ άρα είσαι αλάνι, μέσα στο σύστημα, αλλά ταυτόχρονα είσαι κ κουλ τύπος που είναι εντόσεκτόσκιεπιτααυτά, κάτι που αφενός εξηγεί ότι δεν σε έχει δει το γκομενάκι στο λοιπόν, αλλά και αφεδύο δεν σε καθιστά απρόσιτο άτομο, μέλος κάποιας κλίκας.
το πιασάρικος, έννοια βασική στην ανάλυση, είναι εξαιρετικά σχετική, και ταυτόχρονα δύσκολη. πρέπει να είναι κάτι του γούστου του γκομενακίου, αλλά κ κάτι που δεν φαίνεται μπανάλ κ δίνει την εντύπωση «είμαι κ γω ένας από σας». πχ, άτομο που μένει στην κηφισιά δεν το εντυπωσιάζεις με γκάμπριο κ σκι στην ελβετία, αυτό θεωρείται δεδομένο. αν το αναφέρεις πρέπει να το πλασάρεις σωστά, οπότε γυρίζουμε στην ανάπτυξη της σάλτσας πιο πριν.
τέλος, η παροχή πληροφορίας πρέπει να είναι σε ρυθμούς τηλεοπτικούς, δλδ μεγάλη παροχή άχρηστης κ ασυνάρτητης πληροφορίας σε λίγο χρόνο, πριν αλλάξουμε θέμα για να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο για όσο χρειάζεται.
δισκλέημερ: το «φραγκάτο» κομμάτι της ανάλυσης το έχω βιώσει παρασιτών ως κοινωνιολογικός παρατηρητής σε μισητά βαρετές συζητήσεις επαγγελματιών του είδους, οίτινες, περιφέροντες γλοιώδες ύφος, όλο κανονίζουν γκομενάκια πιο χαζά κι απ' το πάτωμα στα οποία περνάνε τέτοιες ιστορίες. αν σ' ενδιαφέρουν άτομα που δεν κινδυνεύεις να ρίξεις καταλάθος στο τζάκι το χειμώνα, μην υπερβάλεις με τα παραπάνω, δε λέει.
ελπίζω να μήν σας τά 'σπασα.
αντακάβα γράφει το παιδί. undercover ;)
γιουρμαϋλάβα, αντακάβα κιέτς.
μαζί γράφαμε...
για τότε που επικαλέστηκε τον τζήζα λες ε;
:Ρ
βλ. το στο δικό μου δεν χωράει, στο δικό σου κολυμπάει ενός εκλιπόντος του σάη ;)
(κ μην επαναλάβει κανείς τα ανιστόρητα επιχειρήματα περί γκάντι)
έχω διαβάσει 2 ρεπορτάζ τουλάστιχον στη μοντ για ομαδικούς βιασμούς λεσβιων στη νότια αφρική με αυτόν ακριβώς τον σκοπό...
οκ, να μιλήσει κ ο γράψας, να τα σβήσω με τις συγγνώμες μου;
(δεν ήταν προσπάθεια κριτικής αυτού που γίνεται, πάντως, αν φάνηκε αυτό, απλά μια λεξιλογική-εννοιολογική σύνδεση που θεωρώ έτσι κ αλλιώς ότι υπάρχει. αν θεωρηθεί ότι πρέπει να κατέβουν, θα το κάνω σχόλιο.)
ναι σόρυ, δεν ήθελα να φανεί ότι διαφωνώ, απλά είναι κάποιες παρατηρήσεις συμπληρωματικές, ίσως κ να είναι η προσωπική αντίληψη της λέξης.
για το 1ο θα επιμείνω (σε αυτήν τη βάση) ότι η καβάτζα για τα ναρκωτικά έχει πρωτογενώς την έννοια του κρύβω, άρα δευτερογενώς θα τα χρησιμοποιήσω αργότερα, ομοίως κ κλοπιμαία. έτσι εξηγείται κ η ατάκα απ' τον τσίου που έδωσα.
για τα υπόλοιπα τα είπαμε στην εισαγωγή :Ρ
de l'ironie à deux balles.
κ για να μη μιλάω στον αέρα, αν δει κανείς το πόνημα της federal reserve bank στο chicago (του οργανισμού που τυπώνει τα δολλάρια) που λέγεται modern money mechanics θα διαβάσει στην εισαγωγή ότι
«το χρήμα έλκει την αξία του στην σπανιότητά του».
μάιστα. το γεγονός ότι υπάρχουν περισσότερα δολλάρια απ' ό,τι πυροσβεστήρες δεν έκανε χρήμα τον πυροσβεστήρα όμως...
ως μαρξιστής, αλλά και ως άνθρωπος, δεν μπορώ παρά να αναρτηθώ σε πρώτο χρόνο πόσο απύθμενα ηλίθιος πρέπει να είναι κάποιος για να βασίζει την πολιτική οικονομία σε μια τέτοια διαπίστωση. σε δεύτερο χρόνο αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν έχει σημασία αν το πιστεύουν ή απλά το γράφουν, αλλά ότι αντικατοπτρίζει το τί σημαίνει αξία (γιατί το χρήμα αντιπροσωπεύει μετράει την αξία) στην σύγχρονη οικονομία. τίποτα.
@ κάδμο: επίσης τα λινκς τα έβαλα γιατί κάνω τα γλυκα μάθια στον χαλικού για να έχω έναν παραπάνω υποστηρικτή στον επόμενο γύρο σλανγκοέριδες. τσάμπα την έχουμε την εξουσία;
@κάδμο: το ζαπατουρίστας το έβαλα λόγω κοινής κατάληξης κ πολιτικο-απολιτίκ κατάστασης, το σπανιώλης γιατί εμπνεύστηκε από την ισπανία η όλη φάση. ίσως να υπερέβαλα στο 2ο.
κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα της συζήτησης είναι ότι αντιμετωπίζει σοβαρά την έννοια του χρέους στη συγχρονη οικονομία.
όλη η παγκόσμια οικονομία ζει με δανεικά, κανένας εκτός απ' τον 3ο κόσμο (κ ίσως τπτ χάι-τεκ εγοστάσια) δεν προσφέρει στην ουσία προστιθέμενη αξία. η εννοια της αξία στην σύγχρονη οικονομία είναι ένα αστείο, το συντριπτικό κομμάτι της είναι αέρας κ χάρι σ' αυτόν επιβιώνει ο καπιταλισμός που ήδη εδώ κ καιρό μπλοκάρει ως σύστημα τις παραγωγικες δυνατότητες της τεχνολογικής επανάστασης,
ο γερμανός φορολογούμενος καλά θα κάνει να διαμαρτύρεται στην κυβέρνησή του ότι έστειλε εν γνώση της τα δικά του λεφτά για να γίνουν όπλα κ μερκεντέ (δλδ εν μέρει μια αναδιανομή πλούτου στο εσωτερικό της χώρας χωρίς να τον ρωτήσει κανένας κ από την οποία μόνο έμμεσα κέρδη έχει). κλασσικά, όταν δεν ξέρουμε τί έγινε, βαράμε τον διαμεσολαβητή κ όχι τον κλεπταποδόχο.
το καβατζώνω έχει κ την έννοια του κρύβω, κυρίως για ναρκωτικά. στα μπλουζ του πρίγκηπα λέει ο σιδηρό
«έκλεψες μαύρο απ' την καβάτζα του στρατή»
κ δεν νομίζω να έχει την έννοια ότι το καβάτζωσε για τις δύσκολες μέρες του μήνα, αλλά ότι τό 'κρυψε.
αντίστοιχη ατάκα πέφτει κ στην αρχή του «τσίου» με το μαξ το γιατρό που καβατζώνει την πρέζα του τσίου ίζολ την καταπίνει για να μην τη βρούνε οι μπάτσοι.
μ' αυτήν την έννοια στα γαλλικά λέγεται planquer κ στα αγγλικά stash.
επίσης, καβατζώνω κάτι από κάποιον είναι κάτι σαν το «δανείζομαι χωρίς να έχω διάθεση να το επιστρέψω». δεν είναι ακριβώς κλέβω, γιατί γίνεται μεταξύ γνωστών, έχει την αίσθηση της ανακλιτότητας, αλλά μόνο την αίσθηση, καθώς κ τα δύο συμβαλλόμενα μέρη γνωρίζουν το τελεσίδικο. άλλη περίπτωση καβάτζας είναι το να καβατζώνεις ποτήρια, φλυτζάνια, σφηνοπότηρα κ τέτοια από μαγαζιά, κάτι το οποίο δεν καταγράφεται ως κλοπή.
μ' αυτήν την έννοια στα γαλλικά αντιστοιχεί στο piquer.
το «μαϊμούνι» είναι απ' το τούρκικο maymun απ' όπου κ το «μαϊμού» (;).
είναι σίγουρο πάντως ότι λέγεται έτσι από τουρκομερίτες.
επίσης, η ταινία üç maymun (τρεις πίθηκοι) μετράει σκληρά.
ο τσάκ νόρις ξέρει πόσο κάνει εμμέσως πλην σαφώς.
βλέπε κ την οικεία κατσίκα
το «κάνε αντροχωρίστρα κι έρχομαι» δεν στέκει κ πολύ στο έτσι...
:)
θξ