Comments by Desperado (192)
Showing 1-30 from 192
@Iron Το θέμα έχει λυθεί με Home Theater PC στο σαλόνι και κατεβαστήρι (8 σειρές running!) ;-)
Και έχει δίκιο ο Πάνκης βρε φαταούλα!! Πήρες φόρα για τα 2000;;;!!!
Άμα μουλαρώσει το ρημάδι... Ας αφαιρέσει κάποιος ιστομάστορας τα πρώτα δύο!
και μη νομίζετε ότι σας έχω ξεχάσει! Μαζεύω τα λημματάκια και εν ευθέτω θα σας σεντονιάσω σαν τον παλιό καλό καιρό!!!
ΥΓ: Μόλις ο πιτσιρίκος πιάσει το ποντίκι, το σλανγκρ θα είναι home page!
Αστερίες και σπέκια και συχαρίκια και να γίνουν δίλιτρα και φιλούθκια και απ' όλα τα καλά!!!
Χαιρετούρες πολλές! ;-)
Yo companero! Σε κατάσταση προετοιμασίας για την έλευση του διαδόχου!!!:-)
Κι αν είσαι ο Μπόζο;;
PS: Καλή χρονιά σε όλους... Απουσία λόγω επερχόμενης αφίξεως νέου μέλους στην οικογένεια! :-)
PS 2: Αστερίες Khan!
Να σημειώσουμε για τα μήδια, ότι παρουσιάζουν τα άκρως εντυπωσιακά, παραδοσιακά Γιαπωνέζικα Taiko (ή Tyco) Drums (βλ. επίσης μήδι 3), τα οποία δεν είναι απλώς ντάπα-ντούπα αλλά ολόκληρη τέχνη (και performance).
Αν θυμάμαι καλά, στα «κίτρινα γάντια» ή το «φτώχεια, λατέρνα» δεν ήταν που ο Φωτόπουλος στο εστιατόριο λέει στο γκαρσόνι (αφού έχει απορρίψει ακόμη και το σκέτο από γιουβέτσι λόγω κόστους):
Φωτόπουλος: Πιάσε μια σκέτη από πεπόνι...
Γκαρσόνι: Δηλαδή;
Φωτόπουλος: ...τα κουκούτσια...
@J.C. hehe ;-)
@Electron: Είπες Tenere και θυμάμαι όταν πρωτοβγήκε ότι οι KTM-Husqvarna fans το λέγαμε «Super Teneke». Σλανγκασίστ για όποιον ενδιαφέρεται και ένταξη στην κατηγορία Moto;
Επίσης στην Αλβιόνα και τις αποικίες στην άλλη μεριά της λίμνης (βλ. Ατλαντικό), οι φανατικοί χωματάδες και street-άδες, αναφέρονται ειρωνικά στο Motard ως «MotoRetard» (Μοτο καθυστερημένοι).
Παρά τη γνωστή παθολογική μου αγάπη για εμπεριστατωμένους ορισμούς, αυτά τα short & sweet πολύ τα πάω κυρ Βράστε μου...! Τσίμπα την πενταρού!
Καλαϊτζής κε-ντά-ει! Επίσης δικά του:
- EPEMBASSY (συχνά μαζί με το ΗΠΑΠΑΡΑ)
- Υπουργείον χάριν Παιδιάς
- Δις (σ.σ. Διαρκής Ιερά Σύνοδος) - η Αγία Τράπεζα
- ο 3ος ο Μακρύτερος (σ.σ. Γ.Α.Π.)
Σπεκς Knaso! Από τα αγαπημένα μου συνθήματα και το λέω πολύ συχνά, ειδικά στην δουλειά προ μεγάλων συναντήσεων ή ειρωνικώς για συναντήσεις με αμφίβολο αποτέλεσμα!
Ετοιμάζω κι άλλα σιγούλια-σιγούλια...
Εχω και καιρό να καταχωρήσω οπότε θέλει και λίγο ξεσκούριασμα το σύστημα!!! :-)
@ΠΡΩΤΕΥΣ Αυτό το έχω ακούσει ως παράνομο ρεμπέτικο ως: Του μουνιού σου το γλωσσίδι, μου δωσέ κλωτσά στ' αρχίδι βρε«!!
Ρε μπουστρηδέοι, μπαίνω μια στα τόσα για να μην ξεχαστώ (με τη δουλειά την &^%^$&^$) και σκάνε κάτι τέτοια και πως να μη κάνεις λογίν για να βαθμολογήσεις και να σχολιάσεις... κερατά Χότζα! :-)
Ειδικά αφού αναφέρθηκε και Edika... είπατε τα ηχητικά (εκτός του «σλόφοτο, σλόφοτο») αλλά ουχί τα σουρεάλ, εμπνευσμένα ονόματα των πρωταγωνιστών της οικογένειας: ο πατήρ Μπρόνσκι, η μήτηρ Ολγα, ο γιός Παγκανίνι, η κόρη Ζωρζ και φυσικά ο γάτος Κλαρκ Γκεμπόλ (Clarke Gaybeul στο ορίτζιναλ).
Α! και μην ξεχάσω και τους αστερίες στο λήμμα! Εύγε εφέντη'μ!
Συγνώμη αλλά πλην των αστερίων, δεν μπορούσα να μην εισάγω μήδια αφιερωμένα στο πιο φανταστικό, λευκό afro όλων των εποχών (μιας και τον αναφέρεις iron!)
Από τον Καιρό της σημερινής Ελευθεροτυπίας: «Κλείνει το διόδιο, ανοίγει το Τριώδιο»!
Με πρόλαβες Hodj! Όντως Garelli ήταν τα αλήστου μνήμης και 100% μπέκερε-μπέκερε των 70s και 80s... Με συμπλέκτη δε το super γκλαμουράτο 50άρι που έβγαζε. Τα συνήθη ήταν αυτόματα!
@Delio τα είπαμε και παραπάνω αυτά :-P
@Τζίζας O Cozy ήταν άπαιχτος (ο πατέρας σου να τον συγχωρέσει) και ως freelance μουσικός, έχει συνεργαστεί και με τους καλύτερους (Sabbath, Rainbow, Emerson, Jeff Beck). Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια (αν δεν το έχεις υπόψη σου), είναι το Into the Arena με τους MSG.
Ο Θείος Ian βέβαια είναι άλλη ιστορία (ιστορικά τα «Μουλαρίσια» σόλο του), όχι μόνο το πιο γρήγορο πόδι στη μπότα αλλά και φοβερά rolls (και μάλιστα με το ένα χέρι). Η εισαγωγή του Fireball τα λέει όλα... (δες αυτή την ομορφιά).
Τέλος (άντε πια!) το σπασαρχίδικο 2000BPM που λέει ο ΑΝ21 (και συμφωνώ απολύτως με τη μαλακία του πράγματος) είναι στο μήδι 6.
Κατ΄αρχάς οι αστερίες σε Iron λόγω πρότερου ανέντιμου βίου! ;-)
Πάμε τώρα κατά παραγγελιά του Κυρίου:
Γενικώς δίμποτο ονομάζεται το drum set (ή «μπαταρία» όπως λέγανε οι παλαιότεροι - να το βάλω το λημματάκι;; :-)), το οποίο έχει δύο κάσες όπως ορθά ονομάζει ο Πανάγαθος. Κυριολεκτικά, η επεξήγηση είναι σωστή πλην όμως ο όρος δίκασο δεν χρησιμοποιείται συχνά.
Στο τεχνικόν: το δίμποτο χρησιμοποιήθηκε αρχικά σε jazz σχήματα το '40 και '50 αλλά βρήκε απήχηση από την ροκ σκηνή, με κύριους χρήστες τους Ginger Baker (Cream), Nick Mason (Pink Floyd) και Keith Moon (Who) ο οποίος σημειωτέον δεν χρησιμοποιούσε hi-hat αλλά μόνο πιατίνια.
Κατά τη γνώμη μου οι μάστορες του δίμποτου, ήταν αυτοί που από μεράκι και λόγω των σχέσεων με τις εταιρίες που αντιπροσώπευαν, είχαν στη διάθεση τους τρελό R&D οπότε και εξέλιξαν το είδος - βλ. μήδι 1 με συνδυασμό διπλό πετάλι (η μπαλαντέζα Jesus!) ΚΑΙ το ένα δίφουντο. Στο δίφουντο (που παίζει προφανώς και σε μονή κάσα), συνήθως η μία φούντα είναι ρυθμισμένη λίγο πιο πίσω από την άλλη με αποτέλεσμα το χτύπημα να ακούγεται πολύ σύντομα διπλό (το λεγόμενο «φλαμ»).
Οι guru και αγαπημένοι μου (ο καθείς στο είδος του): Billy Cobham (μήδι 2), Neil Peart των Rush (μήδι 3) και Cozy Powell (μήδι 4).
Κλείνοντας να πούμε ότι υπάρχουν/υπήρχαν αρχι-μάστορες, οι οποίοι αρνήθηκαν πεισματικά να χρησιμοποιήσουν δίμποτο και πραγματικά αν τους ακούσει κανείς σε σόλο, το (ένα) πόδι πάει σαν τρυποκάρυδος! Καλύτερα παραδείγματα ο John Bonham (Led Zeppelin) και ο Ian Paice (Deep Purple) άλλως ο άρχοντας του καλύτερου ίσως πεταλιού που βγήκε ποτέ: Ludwig Speed King.
Όλα τα βάλατε, το πιπίνιο ξεχάσατε! Ντροπή τζίζα!! Πάντως το σαντορίνιο έγραψε είναι η αλήθεια!