σε αντίθεση με την χρήση του ...όρου από την παραπάνω παρέα, το έχω ακούσει να αναφέρεται και σε δίαιτα - λόγω του ότι απαιτείται το ράψιμο του στόματος.
από άστρα καλά πάει, από όραμα όμως;
όου γιες, μια και μιλάμε για διαφημιστικές ατάκες, κάποιος πρέπει να του μιλήσει για τη... ρεξόνα!
μωρέ (όχι εσύ Γκατς, τρόπος του λέγειν) και περισπωμένη να είναι, πάλι βράσε όρυζα.
η ατάκα κυκλοφορούσε και στην περιπαιχτική παραλλαγή «σαράντα χρόνια φούρναρης, έχω κάααψει...»
ε πες το κι εσύ ρε παιδάκι μου κι είμαστε του δημοτικού:Ρ
χαχαχαχα καλόοοο, τώρα που το 'σπασες και το ξανάριξες;)
ερωτώ κι ας είν' και πίπα η απορία μου... γιατί να γράφεται με -οι αφού είναι το και όχι οι «σεξάκοι»;
έτς, έτς!
άψογος!!
ωωω ευχαριστώ για την αναφορά! αν και γελώ με την καρδιά μου και ουχί καγχάζω (πρώτη και έκτοτε παγιωμένη αντίδραση ως προς τα καλούδια του slang.gr, εξού και το παρωνύμιο)!
δλδ θα μπορούσα να είχα διαλέξει και το kakhati ή το chochotati, βρε τι μαθαίνει κανείς! :))
σλανγκάω, σλανγκάς! χαχαχαχα καλό!!
και με ζ (ζλανγκάω) ακόμη πιο εύηχο νομίζω.
ζλάνγκισες κρεπς!
σύνταξη στα 11, ψήφο στα 8, ξεκωλόσημο στα 18
το μίντιο είναι ό,τι πρέπει για το λήμμα καθώς δείχνει ένα καμμένο (μαύρο) βίντεο. γι αυτό δεν φαίνεται καλά ντε :p
πολλές φορές η διαλεύκανση της γκρι ζώνης ανάμεσα στο τι είναι και τι δεν είναι αργκό είναι σαν τον τετραγωνισμό του κύκλου :)
η εξέλιξη μεταφορικών εκφράσεων ή λέξεων σε «επίσημες» έχει πολύ ενδιαφέρον και η σχετική επιχειρηματολογία μεγάλη χρησιμότητα. στην προκειμένη περίπτωση, η έκφραση αυτή που χρησιμοποιείται για να δηλώσει το ακατόρθωτο έχει πράγματι διαδοθεί σε βαθμό ν' αναρωτιέσαι αν είναι πια αργκό.
μ' ένα πράγμα διαφωνώ. ότι ως αργκό ορίζεται ό,τι δεν μπορεί να ειπωθεί σε γιαγιά και πεθερά!
πρώτο, υπάρχουν γιαγιάδες που μπορεί να σου ξεσκίσουν τα στερεότυπα και να σε στείλουν πραγματικά αδιάβαστο, για πεθερές δεν παίρνω κι όρκο.
δεύτερο και πέρα απ' την πλάκα, η αργκό είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της γλώσσας, το κομμάτι που ευθύνεται για την εξέλιξη της ίδιας της γλώσσας. η γκετοποίησή της ζημιώνει και την ίδια την αργκό και τη γλώσσα και την έκφραση των ανθρώπων. σίγουρα γεννιέται στα παρασκήνια, κεκλεισμένων των θυρών, αλλά η εμπειρία δείχνει ότι αργά ή γρήγορα εξαπλώνεται και διαδίδεται εκτός αυτών των ορίων με αποτέλεσμα τον εμπλουτισμό της γλώσσας και της έκφρασης.
για ν' αναρωτιώμαστε μετά εμείς τιστομπούτσο είναι τελικά αργκό και τι όχι ;)
αυτά και σόρι για την πολυλογία, η συζήτησή σας είναι άκρως εμπνευστική :)
και σκατά μ' αλεύρι, χωρίς να διευκρινίζεται αν είναι απ' αυτό που φουσκώνει μόνο του ή φυσώντας το.
οι φράουλες βέβαια παραμένουν ως η κορυφαία αισθητική και διατροφική προτίμηση.
o xal σε μεγάλα κέφια!
πολύ εμπνευσμένος ο ορισμός σου!! πάντα τέτοια :)
vikar, πολύ ενδιαφέρουσα ετυμολογία και γραφή.
γκουγκλίζοντας το καθοίκι, βγάζει πράγματι αποτελέσματα - λιγότερα απ' το καθίκι ή το καθήκι, αλλά δείχνει ότι είναι και αυτή μία γραφή. υπάρχει εδώ και μια κάπως σχετική συζήτηση.
@mods
ξέχασα να τικάρω και την «εμφάνιση» στις κατηγορίες. όποτε ευκαιρήσετε...
σωστά την έχεις την εντύπωση xal
ο lou reed δεν έγραψε το απόλυτο ερωτικό τραγούδι, κάθε άλλο ;)
πάντως σίγουρα δεν ανήκουν εκεί :)
αν εννοείς ότι μπορούν να μεταφερθούν εδώ, και συμφωνούν οι ...αρmodιοι, εγώ τουλάχιστον δεν έχω κανένα πρόβλημα. και τελείως να σβηστούν, ακόμη καλύτερα θα είναι, εκτός από το καταφατικό του jesus που εδώ θα ήταν πιο χρήσιμο (αν υπάρχει τελικά η δυνατότητα). τα δικά μου είναι και ερωτηματικά και λάθος, όσο για την παροιμία δεν έχει και καμία σοβαρή σχέση με το λήμμα. αυτάααα :))
άρα μάλλον να συμπεράνουμε πως σε ευθεία σχέση με τα αρχαία αγγεία, είναι (ήταν) όλα τα οικιακά σκεύη φτιαγμένα από πηλό...; όλα αυτά (πιάτα, μαγειρικά σκεύη, καθίκια, γλάστρες κλπ) δεν ήταν κεραμικά πριν βγουν άλλα υλικά (αλουμίνια κλπ); ερωτώ καθώς δεν γνωρίζω στα σίγουρα κι ελπίζω να μη λέω αρλούμπεν.
και οπισθογεμής.
χωρίς να αποπροσανατολίσω την συζήτηση για το θέμα που έχει προκύψει και την οποία προσυπογράφω, οφείλω να κάνω μια διόρθωση στο πρώτο σχόλιο με το οποίο εν αγνοία μου παραπληροφορώ τον αναγνώστη.
φίλος μου επεσήμανε πολύ σωστά ότι το «αγγειό» είναι το καθίκι. το έψαξα και πράγματι έτσι είναι, άλλωστε και το νόημα της παροιμίας γίνεται πιο ουσιαστικό. τώρα, η εκδοχή που αναφέρει τις γλάστρες μπορεί να είναι και αυτή θύμα παραπληροφόρησης ή όντως «αγγειό» να είναι και η γλάστρα.
και πάλι σόρι για την κατάχρηση στο λήμμα.
ασύγκριτο βέβαια
κι εγώ έβαλα τα δυνατά μου ν' αντισταθώ αλλά ας πάει και το παλιάμπελο
κατά το καρεκλάτο μήπως;
υπάρχει και παροιμία που γίνεται το αντίστροφο, δλδ τα σκατά λιβάνι: γίναν οι γλάστρες θυμιατά και τα σκατά λιβάνι
και σε παραλλαγές:
- τ' αγγειά γενήκαν θυμιατά κι οι κοπριές λιβάνι
- τ' αγγειά γινήκαν θυμιατά και οι κοπριές λιβάνι, των μασκαράδων τα παιδιά γενήκαν καπετάνιοι
- τ' αγγειά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι, οι βλάχοι 'γιναν δήμαρχοι κι οι γύφτοι καπετάνιοι
(όπου τα «αγγειά» τα αγγεία, δλδ πάλι οι γλάστρες)
λιώσαμε στο γέλιο με τα βίδεα... βάλαμε τα κλάματα σε λέω!!
πως μας ξέφυγε αυτή η ταινία ρε γμτ, θα επανορθώσουμε πάραυτα!
κάπου, κάποτε, είχε ακουστεί για τον Κανελλόπουλο και ο χαρακτηρισμός «υπόθετο»... προφανώς για το ασύγκρητο μπόι και παράστημά του.
επίσης για τον Κ. Τσάτσο (άλλο μπόι κι αυτός) κυκλοφορούσε ανέκδοτο ότι όταν είχε αϋπνίες, έκοβε βόλτες κάτω απ' το κρεβάτι του.
ψιλοάσχετο-ψιλοσχετικό: αντροπαρέα παλαιότερα αναφερόταν στην εκγύμναση ...λαιμιακών (πάμε να κάνουμε λαιμιακούς, έλεγαν) όταν ήθελαν να πουν συνθηματικά ότι πάνε για καφέ σε μέρος απ' όπου πηγαινοέρχονταν ωραίες νέες, πχ. από πεζόδρομο στο Κολωνάκι με πολλά καφέ και πολλά μαγαζιά στα οποία μπαινόβγαιναν τα όργανα γυμναστικής των λαιμιακών.