Comments by xalikoutis (1989)
Showing 721-750 from 1989
χαν ώστε οι φερετζομουστακαλήδες είναι τέτοια φάση, και πέτυχα στο τρένο αθήνα θεσσαλονίκη έναν 100% τέτοια περίπτωση, παρέα με καλογρά, έφριξα... σ΄όλη τη διαδρομή συζητούσαν χαιρέκακα για φριχτά ατυχήματα που πάθαιναν οι «αμαρτωλοί», κατάλαβα ότι στην ιδιόλεκτό τους το ρήμα «σκανδαλίζω» χρησιμοποιείται εναντίον εξω-και ενδο-εκκλησιαστικών αντιπάλων όπως το κκε χρησιμοποιεί το «προβοκάτσια» και ότι πολλοί τους αποκαλούν αιρετικούς, αλλά ότι «αυτοί είναι φυσικά οι αιρετικοί». Μιλάμε ότι έχυναν όταν εκστόμιζαν τις συγκεκριμένες λέξεις. Κατάλαβα βέβαια ότι κι αυτοί μάλλον κατάλαβαν τα έξυπνα κι έμαθαν μπουζουκάκι.... Για ρίξε κανά λεξιλόγιο τέτοια φάση...
ώστε η μαρία η όμορφη έδιωξε το ρένο απτην εταιρία
χότζ το κάλυψες πάλι το γνωστικό αντικείμενο...
...να επισημάνω...
.... το επίσης φοβερό αλλά αδικημένο στον ορισμό καμπανόφατσα...
...το πολύ σωστό τσόντα-face ή τσοντόφατσα
...το τρομαχτικό χριστιανόφατσα...
...το ποδοσφαιρόφατσα ή μπαλλόφατσα που δεν το έχουμε και είναι ντροπή...
Ναι, στην Κρήτη δε το λέμε*... στην Κρήτη χοχλακώ ή χοχλακιώ ή χοχλακίζω στην Κρήτη είναι το ρήμα για τον ήχο που κάνει το νερό που βράζει, πιστεύω οι χοχλάκες ονομάστηκαν έτσι από τον παρόμοιο γουργουριστό ήχο που κάνουν οι χείμαρροι...
Να ΄σαι καλά τζήζους...
*έχω μια μάλλον εσφαλμένη εντύπωση ότι κροκάλες λέμε στην Κρήτη τα «κουφάρια» δέντρων και μεγάλων κλαδιών στις κοίτες των χειμάρρων, που το νερό κι ο ήλιος τις έχει ξασπρίσει και λειάνει... θα πρέπει να ρωτήξω.
χότζμαν, θαρρώ τις κροκάλες στην Κρήτη τις λέμε χοχλάκες, τα μεγάλα βότσαλα στις κοίτες των ξεροποτάμων,
τώρα από λεξιλόγιο πέτρας στην Κρήτη μπόλικο, βόλάκοι, πλακούρες, χαράκια, τσούροι, χαλασέδες κα...
όχι τόσο όσο το chess boxing
μπούμπις, αναφέρεσαι στο Τριλεκτικό Ποδόσφαρο του μεγάλου Asger Jorn, βλ.Three Sided Football....
λέγεται και το «ολότροζος» ή «ολότρεζος», ο τελείως τρελός.
Για τον Φρόυδ το γερμανικό κούκου τσα! (fort...da) ήταν σύστοιχο του τρόπου με τον οποίο το παιδί κατακτά τη συμβολική λειτουργία, καθώς σταδιακά καταφέρνει να μην κατακλύζεται από άγχος αποχωρισμού με το να διατηρεί στη φαντασία του την εικόνα του μόλις κρυμμένου-χαμένου μητρικού προσώπου... μέχρι αυτό να ξανάρθει. Τσα!
ο υπερθετικός του γκουριλικιού θα πρέπει να είναι το Γκουρτζιεφιλίκι
ε μα ρε μπούμπη
je, βάλε λινκ εδώ...
Ναι, ναι, για να συνονογιόμαστε λοΐζικώς αυτός ο καθηγητής Πανεπιστημίου που λέει για το πως να μιλάμε σωστά ελληνικά και βγάζει ένα περιοδικό... -
για λύτες δυνατους πολύ σαξέςφουλ πάραντιγκμ και για να μην ξεχνιόμαστε μια φορά τα πατάς τα αρχίδια του τυφλού
λοιπόν, ο χρήστης sarant, η Γιώργος Σαραντάκος εισήγαγε σε πρόσφατο ποστ στο βλογ του τον όρο «Συνεννόηση Λοΐζος» - διαβάστε το και μην παραλείψετε τα απολαυστικά σχόλια....
έχω βγάλει οικογενειακή φωτό εδώ
Ε τι, χαλιχουφτίτσα;
στην αγορά αυτοκινήτου λέγεται grand koroidon
το καημένο το χαλικουτάκι, δε φτάνει που σλανγκάρει ερήμην τ' ακούει και από πατριναζωραίους τύπους κατατάλλα
ωραίος, και το τρίτο παράδειγμα πετυχεμένο.
χόντζα, δεν το έχω ακούσει.... το μούσκαρος είναι βέβαια ευρείας χρήσης, αλλά ως αυτό που λες δεν το ξέρω... συνώνυμα του βλάκα και ατσούμπαλου έχω καταχωρίσει τα μπαραμπάκος και μαμαλούκος και θυμήθηκα κι άλλο ένα που έρχεται....
Μπρε σεις, δες σας τό' χω πωμένο να μην ομοζενοποιείται τσαι να μην πιθητσίζεται τον πλούτο προφορών τση Κρήτη μας... τσαι ειδικά των Σφατσίω...; Μια τσαι δυο...;
carbon= το nigga των αποικιών της Γαλλίας
το αντίστοιχο αρνητικό είναι το ¨ώστε για να μην«...
Απαντά και ως «άραξε τη φράτζα σου»
@βράστα: ΑΚΡΙΒΩΣ! η χροιά της φωνής, αηδία, μίσος και οίκτος μαζί.... η κατάληξη -ιάρης είναι τόσο δηλωτική, βλ. και παραξηγιάρης,ατσιποδιάρης, και πολλά άλλα τοπ λήμματα...
@ελεχτρον... όπως απήντησε και υπερήλιξ θαμών καφενείου εις τα Σφακιά στην ερώτηση περιηγητού «τι κάνεις μπάρμπα;»:
«- αέρα μαζώνω».
λοιπόν, όλοι έχουμε παρατηρήσει και σκεφτεί το εξής: στις ελληνικές ταινίες του 60 όταν θέλανε οι νέοι της εποχής να καταγγείλουν το συντηρητισμό των γονιών τους λέγανε «δεν είμαστε και στα 1800»... οι σημερινοί μεσήλικες λένε ή λέγανε «που βρισκόμαστε στο ΄60;» ή και στο «΄50», σήμερα οι γεροντονεολαίοι άνω των 25 λέμε για το πόσο 80τίλα είναι κάτι με την έννοια και της απαρχαίωσης, και ποιος ξέρει τι λένε οι 18άρηδες, Νίκο Τσιαμτσίκα...
Εὖγε!
xank, με αναπαύεις, τέλος ... λοιπόν, αυτό που εννοούσα ως ιδιόλεκτο τωναγριο- ή ημιαγριοχριστιανών δεν ήταν βέβαια ότι αυτοί επινόησαν τους όρους, αλλά ότι ακριβώς μου φάνηκε να τους χρησιμοποιούν με - «έκπτωτα» - τεχνικό τρόπο και να αντλούν ηδονή απ΄αυτό... πολλά θα μπορούσα να πω για την ηδονή αυτή της τεχνικοποίησης των πιο βαθιών και ουσιαστικών νοημάτων και αισθημάτων και εκτός ποιμαντικής...
...τώρα ειδικά για το «σκανδαλίζω», ακριβώς σ΄αυτό το σκανδαλισμό αναφερόμουν, και θα επέμεινα στον παραλληλισμό με την προβοκάτσια.... σε παραφράζω χυδαιο-κουκουεδικώς
....υποτίθεται ότι όταν έχεις κλείσει στην αντίδραση την πόρτα της εκ δεξιών παρέκκλισης, έρχεται από το παράθυρο η εξ αριστερών παρέκκλιση, δηλαδή σκέψεων οπορτουνιστικών [προβοκατόρικων, προχώκατόρικων] που δεν σε αφήνουν [εσένα τον εργάτη] να δράσεις ανεπηρέαστος.
Με άλλα λόγια, ότι η Θεολογία είναι μήτρα της σύγχρονης φιλοσοφίας γνωστόν.... αλλά και η Ποιμαντική, που είμαι εντελώς άσχετος, λογικά είναι η μήτρα της διαχείρισης καθοδήγησης ανθρώπων...
σπεκ