Comments by xalikoutis (1989)
Showing 1081-1110 from 1989
«[...] πρεζούμαμπλυ η ετυμολογία έχει να κάνει και με την κωλαντεράλ ντάματζ που πρέπει να συνεκτιμάται στην ανάληψη δράσης σύμφωνα με το επιχειρησιακό στρατιωτικό δόγμα σοκ και πέος.»
(Colon. P.Roctor, Anals of Modern Warfare, Vol. LXIX, pp 69-96).
γαμάτο
dial a crab
βλ. και σε σφίγγει στις μασχάλες
ορισμάρα
πλούσια, λοιπόν, η δράση των διαπουστευμένων μας στις ΗΠΑ
μήπως είναι σε αυτό με την «πράσινη κάμπια του βουνού»; (μάλλον όχι απλά το ψάχνω) - ο καλιβάτσης μιλάει γαλλικά, αατα.
το κακσάκας υπάρχει... το αρμεγογελαδών είναι πολύ καλό για μην υπάρχει....
δε θέλω να ανοίξω κουβέντα, αλλά αυτό το «...και θα υπάρχει» από κατάφαση στο μη αναγώγιμο του ρατσισμού εύκολα εκπίπτει σε κατάφαση στο μοιραίο του ρατσισμού, χωρίς να υπονοώ κάτι για εσέ τζονμπλακ.... γενικά μιλώντας.
στα Ανώγεια της Κρήτης κουνενός λέγεται ο μικρής διάρκειας ύπνος κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η ετυμολογία του μπάμπη που παραθέται ο χανκ προφ σχετική.
να συμπληρώσω εδώ ότι με την προσαρμογή λαμπτήρος επί της βαλάνου ενδοπαλαμικός πεοπαλινδρομητή μπορούμε ενδεχομένως να έχουμε στροβοσκοπικά φαινόμενα.
χμμμ, νομίζω ότι δεν έχει με τους κρητικούς μετανάστες, αλλά με την ενετοκρατία.... και γενικά μάλλον εννοούσα ότι δε λέγεται στην ηπειρωτική ελλάδα.... η Κρήτη τώρα στην Ελλάδα είναι κάπως το «κυρίως» νησί, την ίδια στιγμή που έχει και status «όχι-ακριβώς-νησιού».... κι έτσι έχει την εμβέλεια να να εξάγει κατοχυρώνοντας και να κατοχυρώνει εξάγοντας ως «Κρητικά» πολλά που είναι ενδεχομένως γενικά νησιώτικα...
και αν και ο κρεψ δε συμβάλει πλέον, αυτό με τις καλένδες καταταλαιπωρήμενο... όπως και το σλανγκόμετρο...
πολύ τίμιο, σπεκ...
ναι, τα σπά...
ίσως γίνεται με γαλβανισμό
έχουν κοπεί οι επιδοτήσεις για τα προβατο-λήμματα, ο κλάδος έχει χρόνια προβ-λήμματα....
τυχερός είσαι που δε γαυγίζει...
μάκια μάκια - όπα όπα κι από μένα
εδώ ρε συ δεν κλάνουνε αυτές...
χανκ, κορφαίο
... μα ανέβαλε για λίγο να ολοκληρώσει τη σκέψη, γιατί από την άκρη του δρόμου ο Νώντας της χαμογέλασε. Την πλησιάζε, κοιτώντας τη στα μάτια μα χωρίς να της ζητά κάτι, με το συνηθισμένο περίεργο βηματισμό του, αργό και διστακτικό, λες και θα μπορούσε να σταματήσει να χαζέψει το ο,τιδήποτε, ένα μπαλκόνι, ένα ζητιανάκι, κάποιο ξεχασμένο μαγαζάκι, το απόλυτα κοινότοπο με τα μάτια ενός παιδιού.
Η Λίλιαν ξαφνικά ένιωσε ξαφνικά τη ζέστη του απόβραδου να της γαργαλάει τις τιράντες...
Ο Νώντας ήταν πια κοντά. Κουβαλούσε στην πλάτη του το ούτι που μάθαινε, και που ποτέ δεν της είχε παίξει, παρά τις παρακλήσεις της. Η Λίλιαν κοιτάζει τη μάυρη δερμάτινη θήκη, και από το φερμουάρ βλέπει να εξέχει ένα πλοκάμι, τόσο μεγάλο, που πρέπει να ήταν από μια χταποδάρα να τόσημε το συμπάθειο...
γιαννήμαυρε μπράβο, mes το ρίχνω ένα μουνί πρέπει να ανεβεί, επιμένω, τώρα που τα λέμε αυτά ρωτώ: και τα γυναικεία οργασμικά υγρά από παλιά τα λέγανε «χύσια» ή έχει να κάνει με τη μετάφραση στα ελληνικά βιβλίων της judith butler;
... και μεγειά το καινούργιο αβατάρι σόουκέηζινγκ δε φρόουζεν ντάιαλεκτικ οβ αόυρ τάιμζ
ετεglioshe!;;
η συγκυρία είναι μια στοχαστική διαδικασία όπως έλεγε και ο αλτουσερ πριν δολοφονήσει τη Λίλιαν..
..πλάκα κάνω.
αν ο τραχανάς δεν πρέπει να είναι η τελευταία λέξη για τη Λίλιαν, επειδή τη θεωρώ πνευματικό μου πολύ παιδί!, να σημειώσω ότι η πρώτη λέξη που ψελλίστικε γι΄αυτήν ήταν απολύτως κατάλληλη: ΑΜΑΝ! εδώ
...ας ξεθάψουμε, λοιπόν, τα χιονισμένα από σκόνη πλυντηρίου αβάδιστα μονοπάτια προς την πχιοτική γκάβλα που γεννούν σε μας τους ανυποψιάστους τα αιθέρια βορειοδυτικά περάσματα θηλυκών όπως η Λίλιαν...
σπεκ γιου σαν οβ γκοντ (ακούγεται λίγο ρετρό πλέον το σπεκ)
mes, γρήγορα να γραφτεί και επόμενο κεφάλαιο... δε γίνεται μια ιστορία για τη λίλιαν να τελειώνει με τη λέξη... τραχανάς... .
δεν κατάλαβα την ερώτηση και δε νιώθω ωραία γι' αυτό
το να έχεις βαρέσει μαλακία στους κουλούς μετράει ως προϋπηρεσία;