Comments by vikar (4189)
Showing 2041-2070 from 4189
Στη γερμανία, το frikandel των ολλανδών το λένε πάλι Frikandel, ενώ η λέξη Frikadelle πέρασε επίσης στα γερμανικά και σημαίνει μπιφτέκι.
(το οποίο πήγαινε βέβαια στη Μές :-Ρ)
(Έτσι μπράβο, ν' ανησυχούν μερικές-μερικές...)
Δέν θα πάρω θέση στην κουβέντα μ' αυτό το σχόλιο, αλλα (καθένας με τις εμμονές του) θέλω να πώ το εξής: άν γουστάρουμε να συζητήσουμε, ακόμη και για άσχετα με την αργκό θέματα, ας έχουμε το θάρρος της γνώμης χωρίς την καβάτζα οτι οι μόντουλες θα τα σβήσουν (οπότε και «αν είπαμε και μιά κουβέντα παραπάνω, δέ γαμείς»).
Πάρτε ο καθένας την ευθύνη των λόγων του. Απ' τη μεριά μου, καί ως συντονιστής αλλα και πρώτιστα ως χρήστης, κάθε κουβέντα υπο το καθεστώς επικείμενης διαγραφής με ξενερώνει. Και άν θεωρούμε τη γνώμη κάποιου, κομψά η άκομψα διατυπωμένη, εμετό η οτιδήποτε, μαγκιά ειναι να την πολεμήσουμε, αλλιώς ας σωπαίνουμε. Και, μ' αυτήν την έννοια, τη συζήτηση μέχρις εδώ τη βρίσκω καραμάγκικη. Απ' τις ελάχιστες στο σάιτ που δέν τις έφαγε η λήθη της διαγραφής (ακόμα).
Προσεπίρρωσιν (δέν τα λέει τέλεια, αλλα αρκεί).
Ντάξει, με κατάλληλο ύφος κι' εκφορά, και τα ορθογραφικά λογοπαίγνια πιάνουν.
Φαίνεται οτι η γενέτειρα φράση είναι γίνομαι Πουλόπουλος, απο δεκαετία τριάντα.
Η καχυποψία βλέπω πάει σύννεφο. Μήπως να στήναμε κάνα φράχτη σιγά-σιγά γύρω απ' το σάιτ;
Όσο για το σχόλιο του Χότζα, και ενόψει αναβάθμισης του σάιτ που είναι στα σκαριά, να ξαναπούμε οτι είναι καλό να περιορίζουμε κάθε ορισμό σε μία σημασία, για λόγους σαφέστερης σύνδεσης απο άλλους ορισμούς σε αυτόν. Το οτι το λογιάζω εδώ αναφέρεται μόνο σε Κρήτη και όχι και σε κύπρο ή αλλού και άλλοτε, με άλλες σημασίες, δέν είναι απαραίτητα κακό.
Σαφώς και οι λεξιπλασίες μας δέν έχουν ιδιαίτερη ισχύ μπροστά σ' αυτά που ήδη λέγονται στους δρόμους, αλλα μιά και παίζει αρκετά η λεξιπλασία στο σάιτ, έχω να παρατηρήσω οτι, πέρα απο τα λογοπαίγνια που γίνονται για την πλάκα, υπάρχει η τάση να κολλλάμε στην πιστή μετάφραση, η οποία συχνά δημιουργεί ανελληνικές κουβέντες, κουβέντες δηλαδή που μάλλον δέν θα εμφανίζονταν ποτέ φυσιολογικά στα ελληνικά.
Άν είναι κανείς να προτείνει λεξιπλασία με κάποιες πιθανότητες μπολιάσματος, πρέπει, νομίζω, να σκεφτεί όσο γίνεται ελληνικά --δέν το λέω εθνικίστικα βέβαια, εννοώ απλά, να σκεφτεί τί λέγεται ήδη, και να προτείνει κάτι όσο γίνεται κοντύτερα σ' αυτό.
Στο συγκεκριμένο προσωπικά, θα πρότεινα ας πούμε (όχι με πολλή σκέψη) το ρώγα-κάρτα, σχηματισμένο κατα το φάτσα κάρτα, να δανείζεται όμως κι' απο τη σημασία του απλού κάρτα (το οποίο ακόμα μας λείπει, αλλα δέ βρίζω σήμερα).
Νά 'σαι καλά. Αλλα γι' αποφυγή παρεξηγήσεων, «κράξιμο» δέν εννοούσα το σχόλιο του αλίβ (σ' αυτό θ' αναφέρεσαι). Το εννοούσα γενικά. Θέλει ώρες-ώρες το σάιτ γερό στομάχι. :-)
Άμά ρε Χάν, είχαμε deduction και abduction ώς «απαγωγή»· τώρα καί το seduction;...
Αυτή η κάρτα με τη ρώγα εμένα μου φέρνει στο μυαλό το πώς τέτοιες εστίες ερωτισμού ταξιδεύουν στο γυναικείο σώμα απο γενιά σε γενιά. Μιλώντας για μέινστριμ ελλάδα, ο παππούς μου πές ανταριαζόταν στη θέα ενός γυναικείου σβέρκου, ο πατέρας στη θέα μίας γάμπας, εγώ στη θέα ενός ντεκολτέ. Μάλιστα, να ανταριάζομαι εγώ στη θέα ενός σβέρκου το σήμερον ημέρα, θα θεωρηθεί οπωσδήποτε φετίχ, ενώ να περίμενε ο παππούς μου να δεί βυζί για να καυλώσει, θα τον θεωρούσανε ανώμαλο.
Ενδιαφέρουσα αυτή η μετακύλιση προς το αποκαλυπτικότερο εδώ στη δύση, ειδικά αν τη σκεφτείς σε σύγκριση πιχί με τους χίπηδες: πώς φτάσαν εκείνοι στην εξοικείωση με το γυμνό, και πώς όλοι οι υπόλοιποι, μέσ' απ' τον εξευτελισμό του λίγο-πολύ.
Και φυσικά, το ωραίο ερώτημα: πού θα πάει αυτό; Θα φτάσουμε κάποτε να καυλώνουμε μόνο στη θέα δύο ανοιχτών μπουτιών ξερωγώ; Ή θα μεταστραφεί το πράμα; Πώς και πότε;
Στο πρώτο μου ταξιδάκι Αθήνα απο Θεσσαλονίκη, έτυχε στο τρένο να κάτσω απέναντι απο μιά κοριτσοπαρέα. Μετά απο ώρες κοιταγμάτων και πονηρών χαμόγελων με την εκλεκτή, την παίρνει τελικά ο ύπνος (τό 'χα απο τότε με τις γυναίκες). Αλλα στον ύπνο, ήτανε και καλοκαίρι, της πέφτει η τιράντα, και όπα!, νά την η γλυκιά μου η ρωγίτσα...
Το περιστατικό με ώθησε στο πιό αμήχανο πέσιμο πού 'χω κάνει ποτέ σε γυναίκα (με τ' ανάλογα αποτελέσματα), αλλα παραμένει μιά απ' τις πιό ερωτικές αναμνήσεις που έχω. (Ρε λές γι' αυτό, πλάκα-πλάκα;...)
Θέλω να πώ μ' αυτά, άν τώρα το να κλέψω ρώγα είναι μάλλον στ' αρχίδια μου, σε μικρότερη ηλικία ήταν ξερωγώ το πιό καύλα που μπορούσε να μου συμβεί, οπότε και μία ανάλυση όπως η επάνω του Χάν π' ανάθεμά με κι' άν ποτέ του εχει μιλήσει χωρίς να επικαλεστεί έστω και έναν Μπροντιγιάρ ή Παπαργιάρ, έλεος! (μήπως σε πιάνουν οι ντροπές κι' οι μετριοφροσύνες; :-Ρ), πρέπει να λαμβάνει υπόψιν της την ηλικία, ή καλύτερα, τη σεξουαλική ωριμότητα του υποκειμένου· δέν ξέρω καταπόσο μπορεί να σταθεί αναφερόμενη συνολικά, σε ολόκληρη κοινωνία. Και βέβαια, δέν με πείθει η εκπροοιμίου εξίσου εφαρμογή της καί στα δύο φύλα.
Σωστός ο στέφανος, κι' εγώ αυτό εχω για προέλευση της φράσης. Διαδεδομένο και το αστείο σε αεροπλάνο, νά 'σαι με άτομο που δέν τό 'χει με τις πτήσεις κι' εσύ να τον αντικρίζεις με την ταυτότητα στο στόμα.
Πέρα 'π' αυτά, είναι πάντα καλό, τη λέξη ή φράση που ορίζεις, να τη χρησιμοποιείς στο παράδειγμα, αλλιώς το τελευταίο είναι άκυρο.
Γειά σου γκές, και καλωσήρθες στο σάιτ.
Για το τί είναι καταχωρίσιμο εδωμέσα ή όχι, συζητάμε εδώ και χρόνια. Μία απο τις πάμπολλες αυτές συζητήσεις βρίσκεις στο λήμμα σλάνγκ. Άλλες τις βρίσκεις με έξυπνη αναζήτηση (πιχί, «pas slang», «καταχωρισιμ» και τέτοια).
Απ' την άλλη, μπορείς απλά ν' ανεβάζεις ότι εσύ θεωρείς πως θα ήθελες να υπάρχει σ' ένα τέτοιο σάιτ και να δείς αν ο χώρος το αντέχει --και βέβαια να εύχεσαι να μήν σε κράζουμε κάθε φορά όσοι ήδη ξέρουμε τα πάντα για το σλάνγκ τζι άρ, και για το πώς καταβάθος πρέπει πραγματικά να είναι... :-Ρ
Σύμφωνα με τη γραμματική του Τριαντά είναι όντως λάθος ο τόνος εκεί, και πρέπει να (ξανα)φύγει. Μετά, η αναζήτηση στο σάιτ δέν λαμβάνει υπόψη τους τόνους, οπότε δέ μας τα λές καλά... :-Ρ
Τέλος, γιατί να φύγει ο ορισμός; Άσ' τον να υπάρχει, ειδικά τη στιγμή που δίνεις και τη διάσταση της ξερολιάς. (Τα συνενώνουμε τα λήμματα.)
Όντως. Έχω αρκετούς καλούς φίλους γιατρούς, οι οποίοι μού 'χουν πεί τα άπειρα (απ' αυτά που μού 'χουν μείνει, κάτι αστειάκια που παίζουν με το μοτίβο του ζωδίου στον καρκίνο). Όπως κάθε άλλος επαγγελματίας, έτσι κι' ο γιατρός παίζει με το αντικείμενό του, απλό να το δείς αυτό. Απο κεί και πέρα, θα βγεί ο άλλος και θα σου πεί οτι νά, αυτή 'ναι η κατάντια του «λειτουργήματος» του γιατρού. Και απ' την άλλη θα βγεί ο άλλος και θα σου πεί, πάλι καλά, γιατι πολύ στα σοβαρά τα παίρνουμε κάποια πράματα τελοσπάντων...
Assuming room temperature;!... Ανεπανάληπτο.
Εξξαιρρεττικκόςς.
Απο εδώ, μία διαφορετική χρήση:> Στα ενδότερα, αυτή τη φορά η γηραιά συντροφιά βρίσκεται ένα βήμα από την απόκτηση της ιστορικής σπάθας του Ορλώφ, κατασκευής 1821. Ποιος όμως είναι ο μυστηριώδης Καρλώφ; Ποίοι είναι υποχθόνιοι σκοποί του; Ποιος θα γένει στάχτη και μπέρμπερι; Ποιος κάλυπτε τον Κατσουράνη;!
Κάτι έχει μία αξία για τον ένα, μία άλλη για τον άλλο.
Η «δουλειά» που κάνουμε εδώ είναι, νά, πού και πού οταν μας πιάν' η πώρωση, να την ψάχνουμε δίχως αύριο με ετυμολογίες, με προελεύσεις, με κοντινές σημασιολογικά ή συντακτικά λέξεις και εκφράσεις, με αναζητήσεις σε παλιά βιβλία κι' εφημερίδες, μέ μέ μέ... Όπως άλλες φορές μας πιάνει και γράφουμε Λιλιανάδες χωρίς σταματημό. Γούστα. Άσε που η «δουλειά» είναι παρεξηγημένη λέξη απο μόνη της.
Το κράξιμο το είπα με την έννοια της γείωσης. Άν ο άλλος έχει φάει πόση ώρα (πολύ συχνά δίωρα και τρίωρα) να βεβαιωθεί για μία ετυμολογία ψάχνοντας σε ίντερνετ και λεξικά και κι' εγώ δεν ξέρω τί, κι' εσύ τον γειώνεις λέγοντάς του οτι το κουράζει και το απαξιώνει, έ, λίγο-πολύ τον βγάζεις μαλάκα. Που δέν ειν' ανάγκη, είναι; Για όλους έχει ο μπαχτσές αφού.
Σόρι άν πρόσβαλα πάντως, δέν ήταν καθόλου πρόθεσή μου.
Σωστός! Ένα μείον ακόμα 'π' το πρόχειρο. Προσωπικά το έχω ακούσει στον ενικό, μουρμούρι. Άλλα συνώνυμα που έχουμε και στο σάιτ, ο μαϊντανός και τα μπικικίνια.
Μα αφού το λένε όλοι: η τέχνη μιμείται τη ζωή!
Παρεμπιπτόντως, ο Παπαδούκας δέν είναι μαύρος σά το Λουντέμη, ευθυμογράφος είναι, παλιάς σχολής, πώς λέμε Σακελλάριος, και αξίζει τον κόπο να τον βρεί κανείς (που δυστυχώς δέν είναι τόσο εύκολο, πέρ' απο τον Φιλιππότη στην Αθήνα, και άν, δέν τον βρίσκεις).
- Δεν γνωρίζω από λήμματα και πώς πρέπει να ορίζονται.. :-) Αν είναι δυνατόν! Μπήκες στο σάιτ χωρίς πιστοποίηση απο τον Μπαμπινιώτη;!... (Ποιός το άφησε να μπεί το άτομο ρέ;...) :-Ρ
Και τα μαμαδίστικα, παιδί-μάλαμα, χρυσό παιδί.