Comments by vikar (4189)
Showing 2641-2670 from 4189
Ούτ' εγώ το 'χω ακούσει ποτέ. Δέν θα μού 'κανε όμως εντύπωση να λέγεται απο μυημένους σε παιχνίδια ρόλων, οπου τα ξόρκια με φλεγόμενες μπάλες (μάτζικ μίσιλ πιχί για την Τί Ες Άρ, και δέ συμμαζεύεται) είναι κλάσικ.
Και μιά και το ρωτάει ο πάτσις, και επειδή μόλις πρόσεξα τη βαθμολογία (καλά, έχουν πολλή πλάκα οι καλοί μας βαθμολογητές... δε σκάι ιζ δε λίμιτ στο καραγκιοζιλίκι μερικών), να ξεκαθαρίσω οτι για 'μένα το λήμμα κοκόνα ασφαλώς και είναι καταχωρίσιμο στο σλάνγκ τζι άρ.
Έχω πεί κι' αλλού όχι πολύ αναλυτικά, είναι αλήθεια, οπωσδήποτε όμως πιό εύγλωττα απο τους πολείς χιοδότες που ξεχνάν οτι υπάρχουν και ονλάιν παιχνίδια ρόλων για μίνιμάξιν οτι το σάιτ εγείρει απο μόνο του αιτήσεις «πληρότητας». Ασφαλώς αυτό το πράμα συζητάμε εδώ και μήνες (χρόνια;), το πόσο δηλαδή θα τις εκπληρώσουμε αυτές τις απαιτήσεις, γιατι δέν θά 'χε βέβαια νόημα να ξαναγράψουμε τον Τριανταφυλλίδη και τον Μπαμπινιώτη μέσα στο σλάνγκ τζι άρ.
Εφόσον όμως ένα λήμμα ακούγεται σε σλάνγκ συμφραζόμενα, φαίνεται να ανήκει δικαιωματικά στο δυνητικό μας λημματολόγιο. Και γράφοντας σλάνγκ εννοώ εδώ ότι πάμε αυθόρμητα να καλύψουμε αυτά τα χρόνια εδωμέσα: αργκό, μπαμπαδισμούς-μαμαδισμούς, συνθήματα, ζαργκόν, αυτονομημένες ατάκες απο ανέκδοτα και τα λοιπά.
Πάτσις, το ορίστε κατα τη γνώμη μου είναι καταχωρίσιμο, άλφα, γιατί είναι γουστόζικο τελοσπάντων να ορίσεις το ορίστε (...), βήτα, ιδιαίτερα εφόσον δοθεί στον ορισμό ο μαμαδίστικος τόνος του, που αγνοούν τα τυπικά λεξικά. Ενδιαφέρον εξάλλου οτι τη σημασία την έχει ο Τριανταφυλλίδης (σημασία 1ε), αλλα όχι ο σοβαρός Μπαμπινιώτης.
Ρεσιτάλ δέν σημαίνει γενικά «συναυλία», αλλα «συναυλία σόλο». Δείτε και στον Τριαντά παρεμπιπτόντως· η σημασία που δίνει ο Αλάριχος προέρχεται απο την δεύτερη εκειπέρα.
Το λέμε όντως ακόμα το ρεσιτάλ, και όχι μόνο μόνο του, και ακόμη, το λέμε και αρνητικά φορτισμένο, αρκεί να αναφέρεται σε κάτι που έκανε κάποιος υπερβολικά ή απρόσμενα πολύ: «Έκανα τη μαλακία να φέρω τον Πίπη χθές μαζί, και έδωσε ρεσιτάλ σαχλαμάρας... Δέν μας πλησίαζε γκόμενα για γκόμενα...».
Επίσης, η ένσταση του Αίαντα αφορά και το βρομοσκυλάω < σκυλοβρομάω, που συζητιέται εκεί αυτές τις μέρες.
Το ρήμα ως άλφα συνθετικό υπάρχει ωστόσο. Καθόλου εκτεταμένα, αλλα υπάρχει (τό 'χω πιάσει στα Φετιχιστικά του γαμο-).
Εμένα η ετυμολογία μου έφερνε πάντα σε δριμύς + κλάνω, και θα το έγραφα «Δριμύκλανα». Συγκεκριμένα, αν έβγαινε από το δρυμός δεν θα 'χε λόγο να μη σχηματιστεί ως «Δρυμόκλανα»... Όχι οτ' η δικιά μου εκδοχή είναι τόσο πιό στιβαρή βέβαια.
Μου θυμίζει παρεμπιπτόντως και τα «πορδομήκλανα».
Ναι ρε, όντως... Άλλωστε και το μένω λέγεται σκέτο μ' αυτήν τη σημασία, και δέν τό 'χουμε κιόλας.
Έτσι λέει κι ο Τριαντά πάντως.
Ακόμη, (μένω) άγαλμα.
Για κάθε όνομα στα γερμανικά που ξεκινάει με Jo- (πιχί Joachim, Johannes, Josef), παίζει το υποκοριστικό Jojo. Συνεπώς, Σβάρτσερ Γιόγιο μαϊν φρόιντ. (Επίσης, το Γιόχι απ' το Γιοχάνες μάλλον «πρέπει» να γράφεται Johi και όχι Jochi. Κάνας που να ξέρει;)
Για το γενικότερο φαινόμενο της αποκοπής συλλαβών (που ακόμη να το πιάσουμε σωστά, κι' άν δεν με προλάβει άλλος θα επανέρθω το συντομότερο) δες και το λήμμα εφτά νομά σ' ένα δωμά, πώς να μπορώ να κλείσω μά της ιρονίκ, καθώς και σχολιασμό στα γιόλης, -α.
[καλά θα μας τρελάνει αυτός...] Πού σκατά χάθηκες εσύ ρε ανεκδιήγητε;
Το επικός μας έλειπε φίλε σύταλκα, παρόλο που το είχαν κάποιοι υπόψη, ωραίος.
Το δέ Schwarzen σχηματίζεται ώς schwarz + en (κλιτικό επίθημα που χρησιμοποιείται και σε σύνθεση).
Είναι απ' ότι καταλαβαίνω Schwarzen + egg(en) + er (κατάληξη). Το eggen σημαίνει «σβαρνίζω», «δουλεύω με τη σβάρνα» (αγροτικό), η δέ σβάρνα στα γερμανικά Egge. Δέν έχει σχέση με το Νeger (νέγρος) δηλαδή.
Σβάρτσερ Γιόχι (Schwarzer Jochi) θά 'λεγα στα γερμανικά. Το Γιόχι υποκοριστικό του Γιοχάνες.
Εμ έτσι πές μου ντέ... Τώρα κατάλαβα.
Συντακτικά έχει την ίδια λογική με το την βλέπω/με βλέπω + (δηλωτικό ουσιαστικό ή όνομα), στις καμένες μορφές του: «Την είδες Ροζαλία σήμερα μωρό μου;» (η γκόμενα φοράει ρόζ στρινγκάκι), «Άμα σκάσει κι' η Λούλα το βράδυ με βλέπω αναστενάρη» (δηλαδή θα την πηδήξω). Όκ κέικ.
Ά, και σαφώς και λέγονται αυτά. Άν και δέν ξέρω κατα πόσο διαφοροποιούνται απο την απλή μεταφορά και το λογοπαίγνιο: δέν θα τα έλεγα ιδιαίτερο σχήμα λόγου της αργκό δηλαδή.
«Του μαστιγίου»;!... Ποιό μαστίγιο ρε παιδιά; Κινδυνεύει το καλό μας εκειμέσα;
Και ο Μπάμπης βγάζει το λεχρίτης απ' το λέχριος και πιθανολογεί τη σύνδεσή του είτε με το λοξός είτε με λέξεις του Ησύχιου («λεκροί, λικροί, οι όζοι των ελαφείων κεράτων» επιλέξει).
Τη λέχρα τη βρίσκω να παίζει αρκετά ονλάιν, αλλα στα λεξικά δέν τη βρίσκω (ούτε την έχω ακούσει). Θα υπέθετα απλά οτι βγαίνει απ' το λεχρίτης (και όχι ανάποδα), με μία εσάνς αυτού του φαινομένου.
Ωραία η αγαπιμένι.
Εγώ δέν θυμάμαι να το λέγαμε κάπως, αλλα οπωσδήποτε το κάναμε. Ενδιαφέρον οτι εδώ που βρίσκομαι (γερμανία), το κάνουν και σε περασμένες ηλικίες, και χωρίς να φωνάζουν κάτι επίσης. (Ακόμη πονάει η πλάτη μου απ' τις προάλλες... Βάρβαροι... :-Ρ)
Να σχολιάσω λίγο και τους ορισμούς των τυπικών λεξικών.
Ο Τριανταφυλλίδης λέει:> 3. (μτφ., λαϊκ.) ξυλοδαρμός: Έφαγε ένα ~ και ησύχασε[/quote]που δέν το έχω ακούσει ποτέ έτσι. Άν θέλω να μιλήσω για ξυλοδαρμό θα χρησιμοποιήσω πληθυντικό: «Έφαγε τα μπουκέτα του και ησύχασε». Ο δέ Μπαμπινιώτης λέει[quote]2. (αργκό) η απότομη γροθιά που είναι σωστότερο --μόνο που δέν μπορώ να φανταστώ γροθιά που να μήν είναι «απότομη». Δηλαδή τί απότομη; «Ξαφνική» εννοεί; Αν ναί, τότε απ' όσο ακούω τη λέξη στη χρήση της κάνει λάθος: το μπουκέτο το τρώς το περιμένεις-δέν το περιμένεις.
Και αυτό το -ίδι που λέει ο Χάν εκκρεμεί γαμώτ'.
Ας πούμε οτι μπουκέτο, γιατί η γροθιά είναι σφιγμένη σάν να προσφέρει μπουκέτο με λουλούδια. Επίσης, δέν είν' ανάγκη να πρόκειται για μπουνιά στα μούτρα, όπως λέει ο ορισμός (άν και το κεφάλι είναι ο συνηθισμένος προορισμός).
Γκομενοκαβγά επάνω εννοείς «καβγά για γκόμενα» (και όχι «καβγά μεταξύ γκομενών») έτσι;
Το «ξεχνάς» και το «θυμάσαι» είναι το ίδιο πράμα εκειπέρα ρε αγκού... Και το το σκάω, αν λέγεται έτσι ευρέως, να ανέβει ρ' εσείς, τι κάθεστε;
το δίδυμο νοθεΐτη - αγκού 'ν'ν' χθεσινό, λημματογραφεί στο σλανγκρρρ από τις 24/11/08 Και λέω κάπου τους ξέρω, κάπου τους ξέρω... (γκχ-γκχ...)
Τζόνι, δυστυχώς, στα εκτός της αργκό έχεις καταντήσει αναξιόπιστος του κερατά. Ούτε τ' αστεία σου πλέον μπορεί να καταλάβει κανείς εδωμέσα...
Απλή παρατήρηση παιδιά αρκεί για να διαπιστώσει κανείς οτι λίγο-πολύ βάλλεται τελευταία κάθε τακτικός χρήστης στη βαθμολογία. Για παράδειγμα ο ίδιος ο τζόνι, αλλα καί ο Βράστας: μές σε ελάχιστες μέρες έπεσε απο πρώτος με διαφορά σε τέταρτος-πέμπτος... γελοιότητες (σκεφτείτε μόνο όποιον ταλαίπωρο τό 'κανε, να μπαίνει επι μέρες και ν' ασχολιέται μόνο μ' αυτό!... Άχαχαχαχαχαχα... Γελοίοι... :-Δ).
Αλλ' απορώ πώς ασχολιόμαστε οι παλιοί ακόμη μ' αυτή τη μαλακία, ειλικρινά. Χαίρομαι μόνο όταν άτομα όπως ο νοθεΐτης (δηλαδή καινούργιοι χρήστες που έχουν να μας πούν) δέ μασάνε απ' τα παιδιαρίσματα και κάνουν αυτό που είναι να κάνουν και το κάνουν και καλά.
Καλή μας βδομάδα.
Αλίμονο! Ειδικά οταν γράφετε γι' αυτά που αρέσουν και σ' εμάς!...
Μπαρδόν;... Με κοροϊδεύετε ρε αλητόπαιδα; Καλάα...
Το «τρανταχτό παράδειγμα» εντός παραδείγματος δέν είναι δικό μου, και μάλιστα, έχει πέσει όντως τόσο μερεμέτι στο λήμμα, που το παλιότερο ιστορικό έχει χαθεί και πλέον δέν μπορώ να βρώ ποιός το είχε γράψει τα παλιά εκείνα χρόνια... Τιμή στον άγνωστο μόντ.