Comments by vikar (4189)
Showing 2851-2880 from 4189
Βρε τζόνι, τί να σου πώ, εγώ μια φορά δέν ένιωσα ένταση όπως την εννοείς... Χωρίς πλάκα. Μόλις τώρα με βάζεις σε σκέψεις δηλαδή. Κοίτα το λίγο αυτό το θέμα.
Στην ουσία τώρα. Πρώτον, για το «πάτος ίσον γκόμενα». Δέν αμφισβήτησα το οτι τα παραδείγματά σου ήταν «αυθεντικά», αμφισβήτησα το οτι είναι παρμένα απο ανθρώπους εκτός παρέας σου (κατάλαβα βασικά οτι είναι δικές σου εμπνεύσεις της στιγμής --συγνώμη για το λάθος). Εννοούσα λοιπόν άν έχεις να μας δώσεις παραδείγματα απο τρίτες πηγές (κείμενα στο διαδίκτυο, πολυμέσο, κάτι), και φυσικά, με αναφορά.
Βλέπω οτι όντως ο αίαντας και ο Μίστερ έχουν ακούσει τον όρο μ' αυτήν τη σημασία (περίπου τουλάχιστον), και φυσικά το δέχομαι, εννοείτεται.
Δεύτερον, για το «πάτος ίσον κωλοτρυπίδα». Εδώ είναι που συνεχίζεις να προσπαθείς να με πείσεις χωρίς παραδείγματα. Η μόνη περίπτωση που η σημασία είναι όντως «κωλοτρυπίδα» είναι στις φράσεις τύπου «θα σου γαμήσω τον πάτο», που δέ μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο (τα σαδομαζό σενάρια του αίαντα δέν θέλω να τα σκέφτομαι...), ακριβώς όπως συμβαίνει και στην έκφραση «θα σου γαμήσω τον κώλο», οπου κώλος σημαίνει ακριβώς κωλοτρυπίδα. Όπως είπα κι' επάνω, ο πάτος αναφέρεται στην τρύπα στο μέτρο που και ο κώλος αναφέρεται στην τρύπα --όχι όμως παραπάνω.
Μετά (μιά και μιλάς σύμφωνα με το προσωπικό σου νοητικό μοντέλο για τη λέξη, που δέν βλέπω ακόμα πώς προκύπτει φυσιολογικά απο εδραιωμένες χρήσεις της, άς μου επιτραπεί να μιλήσω κι' εγώ σύμφωνα με το δικό μου), μετά λοιπόν, δέν μου κάθεται προσωπικά καθόλου καλά πάτος να σημαίνει «τρύπα», τη στιγμή που στις τυπικές της σημασίες η λέξη σημαίνει συνήθως κάτι το συμπαγές. Το «περίνεο» πιχί μου κάθεται πολύ καλύτερα, άν και πάλι δέν βλέπω καθόλου πώς προκύπτει απο τις διαδεδομένες χρήσεις της λέξης.
Τελοσπάντων, έχετε παραδείγματα χρήσεων (όχι δικά σας) οπου η λέξη (α) δέν μπορεί να σημαίνει τίποτε άλλο παρα «τρύπα» ή «περίνεο», και (β) δέν μπορεί να αντικατασταθεί απο τη λέξη κώλος;
Με χαρά μου να πειστώ.
Νά. Είχες δεν είχες, με χόλιασες!... Τί κατάλαβες τώρα; :-Δ Αλλα πρόσεχε. Έτσι έκανε και ο Χότζας, και μετά παίξαμε τάβλι...
ΥΓ: Το περίμενα εδώ και καιρό κάποιος να μου την πεί για το οτι δέν ήξερα την τάδε ή τη δείνα έκφραση που ο ίδιος θεωρεί καραπασίγνωστη. Παρόλ' αυτά, θα συνεχίσω να το λέω αν κάτι δέν το έχω ακούσει, μέχρι κάπως αυτό να γίνει πιό απρόσωπο σε κατοπινό στάδιο του σάιτ. Κι' άς προσκρούει σε αδιάγνωστα τοπικιστικά κόμπλεξ, τύπου τζόνι στα σχόλια του μένω στον τόπο.
Το οποίο δέν ξέρω άν «το ήξερε όλη η κοινωνία» εκτός Αθηνών, και το ίδιο βλέπω να ισχύει και για το πάτος ως «γκόμενα». Ίσως να πρόκειται για αθηνιά κυρίως. Άς μιλήσουν κι' άλλοι.
Γράφαμε μαζί. Την παραλλαγή την θυμάσαι ακόμα; Την θέλουμε εδώ και τώρα με ψιλές και δασείες, στο πνεύμα του Ομήρου βεβαίως-βεβαίως!...
Η παραλλαγή που έχω στο λίνκ είναι όντως κακή, ούτε το μέτρο δεν κρατάει --πράμα περίεργο, αφού βρίσκεται σε φόρουμ για χιπχοπάδες... ή μήπως καθόλου περίεργο; (έ, μιά κακία να μήν την πώ κι' εγώ;...)
Εννοείται οτι το πάτος ώς «γκόμενα» (ωραία ή άσχημη), σηκώνει καταχώριση, εφόσον λέγεται. Ποιός αναλαμβάνει;... :-Ρ
Μίστερ Κάδμε, ο τζόνι λέει το αντίθετο, οτι πάτος ίσον «ωραία γκόμενα». Ούτε και με τη δική σου ερμηνεία τό 'χω ακούσει. Το ενδιαφέρον είναι οτι στην περίπτωσή σου η προέλευση πιθανότατα είναι απο το πατώνω, άρα τελείως διαφορετική απ' ότι στην περίπτωση που λέει ο τζόνι.
Αίαντα και τζόνι (ξανά), ενδιαφέροντα όλα 'φτά, αλήθεια, αλλα δέν βλέπω να βασίζετε τις εξειδικευτικές σας ερμηνείες («κωλοτρυπίδα» και «περίνεο») σε πράγματα που όντως λέγονται. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσα κι' εγώ να υποστηρίξω οτι πάτος σημαίνει το αριστερό κωλομέρι που λέει ο λόγος, μιά και καμιά απο τις εκφράσεις που κυκλοφορούν δέν το διευκρινίζουν. Νά 'μαστε καλά, και φαντασία έχουμε, θα μπορούσαμε να εννοήσουμε ότι θέλουμε.
Εξάλλου, εκφράσεις όπως «θα μ' αφήσεις να σ' ανοίξω τον πάτο σήμερα μουνάρα μου;», ή «του άνοιξε η πατάκλα του κωλόφαρδου», είναι θα έλεγα απλά παράγωγες απο τις αντίστοιχες εκφράσεις με τη λέξη κώλος. Έ, όσο κώλος σημαίνει κωλοτρυπίδα ή περίνεο, τόσο θα σημαίνει κωλοτρυπίδα ή περίνεο και το πάτος. Ξέρω κι' εγώ;...
Εμμένω λοιπόν στο οτι η σημασία είναι απλά «κώλος» με έμφαση, η οποία μπορεί να εκφράζει διάφορα πράγματα.
Ά, και τα σέβη μου για τη μνεία στη «μαθητική μπαλάντα». :-) Μιά παραλλαγή της βρίσκετε εδώ.
Στα τελευταία παραδείγματα τζόνι πείστηκα οτι, εγώ τουλάχιστον, δέν την έχω έτσι τη λέξη. Δέν νομίζω οτι έχει εδραιωθεί η μετωνυμία «πάτος ίσον γκόμενα» όπως λές. (Έχεις μήπως παραδειγματάκια ορίτζιναλ;)
Για τη σημασία «μεγάλος κώλος» και όχι απλά «κώλος» κι' εγώ εχω ένσταση, αλλα και για τη σημασία «κωλότρυπα». Για 'μένα πάτος είναι ο κώλος, εμφατικά. Μπορεί η έμφαση όντως να οφείλεται στο μέγεθος του κώλου, όπως όντως συχνότατα γίνεται (και σωστά το πιάνει το πονηρό), μπορεί όμως να οφείλεται απλά στο ωραίο του κώλου (όπως λέει ο τζόνι). Μπορεί επίσης να οφείλεται σε φόρτιση του ομιλητή, μέσα σε υβρεολόγιο (όπως ήδη αναφέρεται στον ορισμό).
Η εμφατική χροιά της λέξης φαίνεται άλλωστε και στη σημασία «τυχερός» --με την οποία εγώ την ακούω πολύ-πολύ συχνά, είναι όντως εδραιωμένη.
Α. Πόσα λήμματα έχετε αυτή τη στιγμή στο πρόχειρό σας;[/quote]Τέσσερις γεμάτες σελίδες. Να τ' αφήσω;
Β. Πόση ώρα κάνετε για να ολοκληρώσετε έναν ορισμό, αν αυτό συμβεί χωρίς διακοπή;[/quote]Έ, ένα δυωράκι μίνιμουμ. Αλλα οι περισσότεροι (πλέον) ορισμοί μου παίρνουν μήνες. Χμ.
[quote]Γ. Δημοσιεύετε τον ορισμό αμέσως μετά την ολοκλήρωση και τον έλεγχό του ή τον αφήνετε για να τον ξαναδείτε την άλλη μέρα; Τον αφήνω συνήθως να σιτέψει.
[quote]Δ. Πότε μέσα στην ημέρα δουλεύετε τους ορισμούς; Παίζει· μπορεί και πρωινιάτικα μπορεί και βράδυ ή ξημερώματα. Πλέον όχι στο γραφείο πάντως! Σωστός;
Εμένα η αληθινή μας μαμά μου είπε «τώρα που λείπω δγιακοπές αφήνω τη Μές στο πόδι μου». Αμέ. Άντε λοιπόν, και δέν το φτάνω εκειπάνω το βάζο.
Παρααρχίζει ωραία η Παρασκευή...
Μάναα!... Βάλε 'να γλυκό στο κορίτσι, φτιάχνω εγώ τον γκαϊφέ.
Κι' ο Χότζας σωστός.
Γειά σου ρε ξεσκίστ! Το λήμμα με πήγε πολλά χρόνια πίσω, όταν δέν μιλούσαμε για πενηντάευρα αλλα για πετσετάκια το πολύ, πρόκειται δέ και για κλασικό αστείο στην παρέα: να σου χρωστάει ο άλλος λεφτά, θα σ' τα τσαλακώσει στη χούφτα πετώντας την ατάκα.
Όσο για τους ορισμούς που μας λείπουν, ώ μα πόσο δίκιο έχεις!... Και νά 'ταν μόνο αυτοί... Δές πιχί τους ορισμούς του μαλάκας και πές μου άν είσαι ευχαριστημένος. Γενικά, απο το σάιτ λείπουν πολλές βασικότατες λέξεις-σημασίες το βλέπω κάθε τόσο συντονίζοντας και μή βρίσκοντας, και όχι μόνο και θα χρειαστεί μιά καλά οργανωμένη σκούπα να τελειώνουμε με το ζήτημα. Να δούμε πώς θα την οργανώσουμε όμως...
Σε κάθε περίπτωση, νά 'σαι καλά. Καλά αρχίζει η Παρασκευή (αυτό το χανγκόβερ να μην είχαμε...).
Τον νίκησες έ; Έμ· μ' όποιον δάσκαλο καθίσεις...
Βαριέται τόσο που οι δύο ώρες του φαίνονται τρείς...
Ποιό ήταν εκείνο το Τουάιλαϊτ Ζόουν, που ο Μπρούς Γουίλις έπαιρνε τηλέφωνο σπίτι του και το απαντούσε ο ίδιος;...
Πάνω στο σχόλιο του αλίβ, πρέπει να πούμε οτι το νεφρό (ακόμη, το νεφρί), η σπλήνα, το πνευμόνι (ακόμη, το πλεμόνι, ειδικά στα χασαπιά), και άλλα ίσως που ξεχνάω αυτήν τη στιγμή, είναι καθιερωμένοι τύποι της καθομιλουμένης, ενώ οι παλιοί τύποι χρησιμοποιούνται πλέον περισσότερο σε τυπικά ιατρικά συμφραζόμενα.
(Φάε μια καβατζόπουστα ρέ... :-Ρ)
Για το μπάτσικα ξανά. Προβληματίζομαι που η πρώτη αναφορά που γράφω επάνω την έχει με κεφαλαίο, όπως και τη Ρώμα. Μήπως πρόκειται για κάνα παλιό τοπωνύμιο; Στην περίπτωση αυτή η φράση ίσως είχε άλλη προέλευση.
Αμ τί νόμιζες κύριος;... Την πάτησα εγώ, να μήν την πατήσουν άλλοι; Τί σκατά νεοέλλην είμαι;
(Χωρίς πλάκα παίδες, όπου ακούτε τέτοιες βάσεις δεδομένων και «ψηφιοποιήσεις» μακριά, εκτός κι' αν είναι απόλυτη ανάγκη!... Ήδη έχει φύγει όλ' η μέρα ως τώρα...)
Για φιλόδοξους καψιματίες του σάιτ (και όχι μόνον), παραπέμπω στις ψηφιακές συλλογές εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης (έπεσα πάνω του απ' το ιστολόι του Σαραντάκου), χρησιμότατο πιθανό βοήθημα για 'μάς.
Ακολουθεί ντεμονστρέισιον.
Η μπάτσικα εμφανίζεται σε σταυρόλεξο της εφημερίδας Μακεδονία (18/4/1972, σελίδα 2) με ορισμό «χαρτοπαίγνιον, και ως τριαντα-ένα γνωστόν», ωστόσο σε φύλλο της εφημερίδας Ελευθερία (31/10/1965), αναφέρεται ώς «μικτό παιχνίδι» (που βασίζεται δηλαδή τόσο στην ικανότητα του παίχτη όσο και στην τύχη, σε αντιδιαστολή με τα «τεχνικά παιχνίδια» απ' τη μιά και τα «τυχερά» απ' την άλλη), όπως, λέει, είναι το πόκερ, η πόκα (μέχρι εφτά άτομα), το τουμπουκτού, το χαρακίρι, το μάους, το εκαρτέ, το τριανταένα, το ραμί, το κούμ-κάν, η Ρώμα, η Μπάτσικα, το τσογολί, το πινικάλι, το επτάρι, το μπουρλότο, η οκτάρα, η εννιάρα και το κινέζικο πινάκλ. Δηλαδή, διακρίνει την τριανταμία απο την μπάτσικα. Στην Μακεδονία πάλι (14/10/1977, σελίδα 2), αναφέρεται και «μπάτσικα με πιόνια».
Επισταμένα σχόλια δέν μπορώ να κάνω καθότι άσχετος, αλλα εντύπωσή μου απο τα παραπάνω είναι οτι επρόκειτο όντως για χαρτοπαίγνιο, το οποίο τουλάχιστον κατέληξε να αναφέρεται στην τριανταμία, αν δεν ήταν εξαρχής το ίδιο πράμα (η έστω, παραλλαγή).
Σχετικά με την ίδια τη φράση του λήμματος, βρήκα το εξής (αναφορά σε τοτινά σηματάκια της Τροχαίας απ' όσο αντιλαμβάνομαι):> Ελύθη και το πρόβλημα της ονοματολογίας των σημάτων των μηχανημάτων της Τροχαίας δια τους σωφέρ. Αφού το κόκκινο ανθρωπάκι ωνομάσθη Σταμάτης και το πράσινο Γρηγόρης, τα παιδιά της πιάτσας και της μπάτσικας ωνόμασαν αντιστοίχως Σταμάτα το κόκκινο σήμα και το πράσινο Γρηγορούσα! Το κίτρινο, τέλος, απεκλήθη Ορφανή Αγγελομάτα.
Εμπρός, 19/11/1960, σελίδα 5 Τον Ιανουάριο του εξήντα επίσης, παιζόταν στο Σινεάκ και η ξεκαρδιστική κωμωδία «Παιδιά της μπάτσικας» με Χοντρό-Λιγνό (εφημερίδα Ελευθερία, 17/01/1960, σελίδα 2).
Αυτά τα ολίγα.
Η σύγχυση όλη δική μου Δόκτορα!... Νά 'στε καλά.
Ά, και καλώς τη μαριάννα ρουά. Ένα συκαλάκι; έναν ελληνικό; Έτσι, για το καλορίζικο.
Ωραίο σχολιάκι μεγάλε. Να σημειώσω οτι το αχάραγα είναι καταχωρισμένο σε ονλάιν Τριανταφυλλίδη και Μπαμπινιώτη έκδοση βήτα (ώς «λογοτεχνικό, λαϊκότροπο» και «λαϊκό» αντίστοιχα), και οτι χτυπάει πάνω απο εφτά χιλιάδες φορές στο γκούγκλ σήμερα. Προσωπικά δέν θυμάμαι να τό 'χω συναντήσει ποτέ.
Να κάνω και μία υπόθεση πάνω στο θέμα. Ο χαρακτήρας -γ- στα επίθετα και επιρρήματα ίσως δικαιολογείται ώς επίδραση ακριβώς της παρουσίας του ίδιου χαρακτήρα στο θέμα παρατατικού ρημάτων --άν και μου το χαλάει λίγο το άνιφτος (και όχι άνιβος) που γράφεις.
Μιά και οι καταλήξεις αυτές στα ρήματα, όντως, είναι κατωελλαδίτικη φάση, έτσι θα εξηγιόταν και το οτι (εκτός απ' το αχόρταγος) τα υπόλοιπα επίθετα δέν ακούγονται στα βόρεια της χώρας, άν αυτό αληθεύει φυσικά (εμένα πάντως μου είναι άγνωστα).
(Ακούει, ακούει· αλλα δέν μιλάει γιατι ντρέπεται...)