Το «μου» χρησιμοποιείται δόκιμα ως κτητική αντωνυμία συμπάθειας.

Στη (δια)λεκτική όμως πάλη σλανγκικών και μη φιλοφρονήσεων, χρησιμοποιείται δίκην προγαμιαίου σάλιου: συμβολικά, κάνουμε κάποιον δικό μας πριν τον κάνουμε δικό μας.

Ανήκει στο οπλοστάσιο πολλών ευπροσήγορων φυλών (βέλτσοι, νυφίτσες, κυρα-περμαθούλες, κ.α.) με σκοπό το με-το-γάντι άδειασμα των συνομιλητών τους.

Ασίστ: ο johnblack μου.

- Εσύ αγορίνα μου αυτό κατάλαβες; Εγώ απλά ανοίγω μια κτγμ ενδιαφέρουσα συζήτηση, δεν αντιπαρατίθεμαι σε κανέναν. Κι αν έχεις άγνωστες λέξεις, λυπάμαι αλλά δεν προτίθεμαι να αλλάξω το στυλ μου γι' αυτό. Καλές γιορτές!
(εδώ)

- Eυχαριστώ πολύ καλέ μου φίλε. Σου εύχομαι ολόψυχα καλές γιορτές και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος...
(προς μπαγαποντοδότη, εκεί)

- Καλέ μου βράστα, η ευρηματικότητά σου, οι συνειρμοί που κάνεις και η ικανότητά σου στα λογοπαίγνια είναι πράγματι απιστεύτου [...] Αλλά ως εκεί.
(παραπέρα)

- Το μόνο που έχω να πω είναι το εξής - γαμιά μου, εσύ!!!
(ΡΤΠ calling Νούλης, εδώ)

Λαβ ιζ ιν δη ερ! (από Vrastaman, 04/02/10)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
Khan

Το highlight του Τζόνι είναι εδώ:

Θεωρώ δεδομένο πως ο φίλος μου ο βικάριος - που τον περιμένω στην Αθήνα για ταβλέτο όποτε ευκαιρήσει- δεν θα παρεξηγηθεί από τα παραπάνω.

Επιφυλάσσομαι να το χρησιμοποιήσω κι εγώ προς τον τζόνι σε κατάλληλη ευκαιρία, καθώς μάλιστα τον έχω νικήσει στο τάβλι.

Το φαινόμενο ανήκει στην Captatio benevolentiae.

Συντακτικά, είναι μεγάλη κουβέντα τι είναι αυτό το μου ειδικά στο καλέ μου. Έχει ενδιαφέρον (παρολο που δεν είναι το ίδιο να το εξετάσουμε με τις περιπτώσεις «σου γαμώ την μάνα», «πήγες και μου γαμήθηκες», όπου έχω την άποψη ότι ίσως και αφομοιώνει την αρχαία Δοτική Προσωπική Ηθική ή Χαριστική- Αντιχαριστική. (Δείχνει το πρόσωπο εις ωφέλεια/ζημία ή ευχαρίστηση/δυσαρέσκεια του οποίου γίνεται η πράξη του ρήματος).

#2
Khan

Το τελευταίο αν μπορούσα να σφετεριστώ τον ρόλο του Μπάμπη, θα το ονόμαζα Γενική Προσωπική Σαδομαζοχιστική κι εδώ ρίχνω μια ιδέα για όποιον αναλάβει το σλανγκογαμίδι (συντακτικό της σλανγκ).

#3
vikar

Τον νίκησες έ; Έμ· μ' όποιον δάσκαλο καθίσεις...

#4
johnblack

αχαχχααχααχαχααχχαχαχαχαααχαχαχαχαχχαααχαχαχαχα αυτό ακριβώς τίποτε άλλο

χαν, ποτέ δν κατάλαβα τη διαφορά ηθικής και χαριστικής δοτικής. Αμφιβάλλω βέβαια αν την έχει καταλάβει και κανείς άλλος. Μόνο το ξενοφώντειο «ως καλός μοι ο πάππος» μου έχει μείνει αχαχα

#5
HODJAS

Συντακτικώς, ορθότατα το θέτει ο Μέγας Χαν.

Ιδιωματικώς χρησιμοποιείται ευρύτατα στην Πάτρα «έλα μου» (πότε γλυκά και πότε βλοσυρά) ως και το ακραίο «εντάξει μου;»

Κοινωνικοπολιτικώς υπάρχει αμερικάνικος όρος: patronizing βλ. και «γειώσεις» π.χ. «αγόρι μου»/«καλέ μου»/«μανάρι μου» (κυρίως σε γκόμενα)/«καμάρι μου» (Μεσολόγγι-Αγρίνιο) κλπ, δηλαδή και καλούα έχω το πάνω χέρι και σε καθοδηγώ.

Εν Αλβιόνι (κυρίως απο την εργατική τάξη του Λονδίνου) χρησιμοποιείται το darling/sweetheart, για να δηλώσει γνώση του θέματος-υπεροχή-ανετίλα.

Εν Ελλάδι, συνηθίζεται απο θεατές του Sex & the City (καθώς και όλων των πουστρομανιερίστικων εκπομπών), απο bitches και υπαλλήλους γραφείων...

#6
Khan

Ως καλός μοι ο Βράστος! (και ακολουθεί η σλανγκαρχιδιά) ;Ρ

#7
Khan

Νομίζω ότι έχω δίκιο, όταν λέμε αγορίνα μου, πουτσαρά μου δεν εννοούμε ότι μου ανήκεις, αλλά ότι πράξη του ψωλίζειν μου προκαλεί ευχαρίστηση. Έτσι κι αλλιώς οι ονομασίες που δίνουν τα συντακτικά είναι αυθαίρετες ταμπελοποιήσεις...

#8
Khan

Υ.Γ. Για να μην το βλέπουμε μονόπλευρα, ο Τζόνι εκτός από σλανγκαρχίδης, υπάρχουν και φορές που έχει αποτίσει ταπεινό σπεκ σε συσσλανγκιστές, όπως εδώ :

Ορισμός πληρέστατος, με γνώση και ζήλο. Απ' τους ελάχιστους εδώ μέσα που θα ήθελα να 'χα γράψει εγώ.

Το παρόν το θυμάμαι γιατί το περισυνέλεξα ως παράδειγμα για το μελλοντικό λήμμα «πόσο καιρό έχεις να κατουρήσεις;».

#9
Galadriel

Ε ναι ρε συ, ταπεινότατο «από τους ελάχιστους εδώ μέσα» όλοι γράφετε μαλακίες κιέτσ' ααααααχααχαα!

#10
Vrastaman

Χαν, μου θύμησες την seminal ατάκα του ΡΤΠ την οποία και πρόσθεσα!

Μουαχαχαχα, εγώ γράφω τις παπαριές μου τις καμαρωτές και οι συσσλαγκιστές μου σμιλεύουν ποιοτικό υπόβαθρο :-)

#11
johnblack

Mὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, Ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ; ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.

#12
Vrastaman

Χότζα εκτός από το patronizing παίζει και το condescending, εκφράσεις που προσπάθησα χωρίς επιτυχία να μεταφράσω καθώς έγραφα τον ορισμό.

Πολύ ενδιαφέρον έχει και η χρήση του Τζόνι σε δύο από τα παραδείγματα του «καλές γιορτές!» με την έννοια του «άντε και γαμήσου» κατά το Αγγλοσαξονικό «have a nice day» ;-)

#13
patsis

[I][...] Ανάπηρος, δείξε τα χέρια σου.
Κρίνε για να κριθείς.[/I]

Μανώλης Αναγνωστάκης, Επίλογος.

#14
HODJAS

Γειά σου Βράστα με τα ωραία!

Οφ κόρς, παίζει (πιο κυριλέ) και το condescending.
Είναι όπως λέμε εδέησε/ελέησε/ευδόκησε κλπ, οτι δηλαδή «κάνω χάρη» to sink to your level (descend) κι έτσι.
Αυτολεξί σημαίνει καταδέχομαι, αλλά «καταδεκτικός-ή» έχει καλή έννοια στην ελληνική.
Μάλλον «το παίζω οτι καταδέχομαι» όπως στο ιταλικό (s)degnare (αγγλ. deign). Πραγματικά δύσκολο να μεταφερθεί στα ελληνικά. «Συγκαταβατικός» ίσως;

Παρεμπιπτόντως, ποτέ μου δεν κατάλαβα ως παιδί, γιατί ο πούστης ο condescending Αη-Βασίλης δε μας καταδέχεται (!)
Τζόνι: Με λέν Αρτέμη...

#15
Vrastaman

To ίδιο με ρώτησε φέτος το Βράσταγκιρλ και έμεινα μαλάκας!

#16
poniroskylo

Χότζα, για τον Άγιο Βασίλη και γιατί δεν μας καταδέχεται, αν είσαι παοκτσής η απάντηση είναι γιατί είναι ερυθρόλευκη σταχτοπούτα και τσιράκι του Κόκκαλη, δες το λήμμα Άι Βασίλης όπου και το ορίτζιναλ κλιπ.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, δες το σχόλιο του Άλλου για τα τσακίσματα στο λήμμα ντούγκλα. Κι εγώ από κει φωτίστηκα.

#17
Vrastaman

The path of the righteous man is beset on all sides by the iniquities of the selfish and the tyranny of evil men. Blessed is he who in the name of charity and goodwill shepherds the weak through the valley of darkness, for he is truly his brother's keeper and the finder of lost children. And I will strike down upon thee with great vengeance and furious anger those who attempt to poison and destroy my brothers. And you will know my name is the Lord when I lay my vengeance upon thee.
[img]http://undermind.files.wordpress.com/2008/12/pulp_fiction_jules.jpg[/img]

#18
patsis

Vrastaman, οκ με το λήμμα αλλά πρέπει να πω ότι το «πήγες και μου γαμήθηκες» που αναφέρει ο Khan είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και κατά καιρούς σκέφτομαι να το ανεβάσω. Μόνο που δεν τό ’χω με την γραμματική και το συντακτικό και αυτά τα πράματα του σατανά και κωλώνω. Πώς και δεν ανέβασες αυτό βρε αρχηγέ μου;

Τρυφερή ερωτική λεξιλογική ανάμνηση: Την λέξη αγορίνα την άκουσα πρώτη φορά στην ηλικία περίπου των οκτώ-εννιά, όταν με απεκάλεσε έτσι μια κομμώτρια. Μου έκανε εντύπωση το θηλυκό γένος της λέξης για έναν αρσενικό χαρακτηρισμό, όπως αντίστοιχα λέμε π.χ. κορίτσαρος, εγώ όμως αυτά δεν τα ήξερα. Αλλά, λίγο η προσοχή μου στις λέξεις, λίγο που εγώ κανονικά πήγαινα σε μπαρμπέρη και η κομμώτρια ήταν μια θηλυκή επαφή πρωτόγνωρη για μένα, λίγο που δεν έχω πάει πολλές φορές από τότε σε κομμώτρια, έμεινε αυτή η λέξη να μου θυμίζει τα χέρια της στα μαλλιά μου κι εκείνο το υπέροχο μούδιασμα στο κεφάλι μου.

Ο εραστής της κομμώτριας.

#19
Vrastaman

Πολύ απλά, δεν το σκέφτηκα :-)

Κουφό το έργο που αναφέρεις, αν θυμάμαι καλά η κομμώτρια αυτοκτόνησε από την πολλή ευτυχία. Άκου να δεις...

Προσωπικά βρίσκω τις μαλάξεις των σαμπουανούδων υπέρτατα kavlotiques, εγκεφαλικές αλλά με την καλή έννοια!

[i]Chez Max coiffeur pour homme,
Ou un jour j'entrais comme par hasard,
Me faire raser la couenne et raffraichir les douilles,
Je tombe sur cette chienne, shampooineuse,
Qui aussitot m'aveugle par sa beauté païenne et ses mains savoneuses.
Elle se penche et voilà ses doudounes, comme deux rahat-loukoums a la rose,
Qui rebondissent sur ma nuque boum boum...[/i] ματάφραση εδώ

#20
Khan

Πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις.

@Πάτση, μήπως έχουμε αυθεντικό gender undermining; Ο κορίτσαρος είναι κάτι σαν τσολιάς ένα πράμα, ο θεόρατος κόμματος που τον βλέπουμε σαν ανταγωνιστή μας; Πρβλ. μούναρος (δεν υπάρχει), πούτανος. Η αγορίνα αντιστρόφως είναι το εύχαρι αγόρι για το οποίο νιώθουμε οικειότητα, αλλά είναι και ερωμένος μας.

@Χότζα, Βράστα. Συγκατάβασις είναι το ακριβές αντίστοιχο, και τολμώ να είπω ότι ο όρος χρησιμοποιήθηκε εβραίως (pun intended) πρώτα στην ελληνική και μετά στην λατινική και τις άλλες γλώσσες. Διόλου τυχαία έλαβε αρνητική έννοια σταδιακά, συγκαταβατικός, από το αισθητήριο του λαού.

#21
Khan

Με την ευκαιρία να παραπέμψω κι εγώ σε ένα χωρίο από το Κατά Ιωάννην Πρόδρομον Ευαγγέλιον:

Τότε πορευθέντες οἱ σλανγκαρχίδαι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγωι. Καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῶι τοὺς σπαστήρας αὐτῶν μετὰ σπεκουλαδόρων πολλῶν λέγοντες: Σλάνγκαρχε, οἴδαμεν ὅτι εὐσλανγκὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τῆς σλὰνγκ ἐν ἀληθείαι διδάσκεις, καὶ οὐ μέλλει σοι περὶ οὐδενὸς, οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον μπαγαποντοδοτῶν. Ειπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοὶ δοκεῖ; Ἔξεστι καταχωρῖσαι λῆμμα Μπάμπη ἤ οὔ; Γνοὺς δὲ ὁ Ἰωάννης τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπε: Τί μὲ πειράζετε ὑποκριταί; Ἐπιδείξατέ μοι τὸ λεξικὸν τοῦ Μπάμπη. Οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῶι λεξικόν. Καὶ λέγει αὐτοῖς: Τίνος τὸ λῆμμα τοῦτο καὶ ἡ καταχώρισις; Λέγουσιν αὐτῶι: Μπάμπη. Τότε λέγει αὐτοῖς: Ἀπόδοτε οῦν τὰ Μπάμπη τῶι Μπάμπη, καὶ τὰ τῆς σλὰνγκ τῆι σλάνγκ. Καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασον καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.

#22
poniroskylo

Να... αυτά είναι! Η συνέχεια της ελληνικής γλώσσης... Μπράβο, ρε!

#23
Khan

Μικρή διόρθωση: «τὴν ὁδὸν τῆς σλὰνγκ ἐν ἀλητείαι διδάσκεις»

#24
Vrastaman

Tζίμπα το νιοστό σου βραβείο Καυλί

#25
Galadriel

Καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασον καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.

αααααααχαχαχ σπεκκκκκκ

#26
HODJAS

Χαν: Το αποστηθίζω (!)

#27
HODJAS

Ταις πρεσβείαις του Χάνκοντος Βράστα σώσον ημάς...

#28
jesus

πού τα βάζεις τόσα βραβεία ρε κχαν;

#29
Khan

#30
jesus

κοίτα ένα μπούστη ρε...εγώ μαζί σου είμαι, αρτέμη.