πάτος

Αυτά είναι, επιστήμη ρε πστ μου !!!!

Γεωργίου:
-Το βλέπεις αυτό;
-Ναι..
-Στο πάτο σου! Γεια χαρά!

Λοιπόν, εδώ έχουμε πολλά να πούμε.

Καταρχήν, ως προς το καταχωρίσιμον. Πρόκειται πράγματι για καραμπινάτη περίπτωση, όπου το γεγονός οτι Μπάμπης και Τριαντάφυλλος έχουν γνώση, ουδόλως πρέπει ως σλανγκ.γκρ να μας απασχολήσει. Η έκφραση είναι αρκούντως «βρόμικη» / ζόρικη / μαγκιόρικη κλπ και διατηρεί σχεδόν ακέραιο τον αντισυμβατικό λαϊκό χαρακτήρα της. Κάνενα λεξικό της αργκό δεν δικαιούται να την αγνοεί. Πάει αυτό.

Ο πάτος - ως συνώνυμο του πρωκτού, της κωλοτρυπίδας και ουχί του «κώλου» υπό την ευρεία έννοια - χρησιμοποιείται κατά κανόνα μέσα σε κάποια ειδικά συμφραζόμενα. Πρωτίστως, όταν αναφερόμαστε στο αντικείμενο του πόθου μας: τι πάτος! Είναι η περίπτωση α. στον ορισμό, η οποία και επισκιάζει τρόπον τινά τις υπόλοιπες. Κατά δεύτερον, στην έκφραση μου έφυγε ο πάτος, όπως πολύ σωστά διαλαμβάνει το β. Όσο για την περίπτωση γ., εγώ προσωπίκαλλυ έχω μείνει στο «τυχερός = κώλος». Έχω την αίσθηση οτι το «τυχερός = πάτος» δεν είναι (ή δεν πρέπει να είναι) ιδιαίτερα διαδεδομένο, διότι η χρήση της λέξης προκαλεί έντονους συνειρμούς ερωτικής διέγερσης (βλ. κυρίαρχη περίπτωση α.) και ως εκ τούτου μας απομακρύνει κάπως από το πνεύμα π.χ. ενός χαρτοπαιγνίου, ενός παιχνιδιού ταβλίου, ενός διαγωνισμού τριπόντων κ.ο.κ. Ξαναλέω όμως πως αυτό είναι καθαρά δική μου εκτίμηση, μπορεί να κάνω και λάθος.

Έχω όμως και κάποιες άλλες, πιο σοβαρές ενστάσεις. Διαφωνώ με το οτι πάτος είναι ο μεγάλος απαραίτητα κώλος. Καταρχήν, αυτό έρχεται σε μερική αντίφαση με την ύπαρξη των γνωστών υπερθετικών εκφράσεων (πατούρι, πάταρος, πατάρι κλπ).

Πάτος κτγμ είναι, σε πρώτη φάση, απλά το κωλοτρυπίδι. Τελεία. Διότι, ξαναλέω, πάτος δεν είναι τα βάρδουλα, τα κωλομέρια, τα κωλομάγουλα, το κρέας των γλουτιαίων μυών. Είναι η σούφρα, το σουφρίδι, ο κεφτές (που έλεγαν οι παλιοί ρεμπέτες). Γιατί όμως αναφωνούμε «ωραίος πάτος!» στη θέα δύο καλοσχηματισμένων τουρλωτών κωλομερίων, δίχως ασφαλώς να έχουμε εικόνα της ιδίας της οπής; Η απάντηση είναι απλή: το εξωτερικό, το περιτύλιγμα, μας προδιαθέτει για το εσωτερικό. Μας φαίνεται αδιανόητο, δύο ολοστρόγγυλα καπούλια που κοιτούν ψηλά προς το θεό, να μην κρύβουν ανάμεσά τους μια ονειρική τρυφερή ροδέλα, έτοιμη για γλείψιμο.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως πάτος δεν είναι ο μεγάλος κώλος, αλλά ο ωραίος κώλος; Ίσως, όμως ούτε κι αυτό είναι απόλυτα ακριβές. Το θέμα βρίσκεται αλλού. Η ουσιωδέστερη προσφορά ενός ορισμού για τον πάτο, θα ήταν να μας διαφωτίσει για μια άλλη, σχετικά νεοπαγή, σημασία του όρου, που κανένας Μπάμπης και κανένας Τριαντάφυλλος δεν διανοήθηκε να περιλάβει.

Πάτος = Γυναίκα, και ιδίως νεαρή ευειδής γυναίκα. Εννοείται κατά σχήμα συνεκδοχής (το μέρος αντί του όλου). Με άκρως φαλλοκρατική και σεξιστική διάθεση, τα αρσενικά συμπυκνώνουν όλο το είναι της γυναίκας στον πρωκτό της, το υπέρτατο απωθημένο τους και παράλληλα κορυφαίο τρόπαιο στην υπόγεια προαιώνια μάχη των φύλων. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με το μουνί: ωραίο μουνί η μάνα του Αντώνη! Εδώ ακριβώς έγκειται και η κύρια αδυναμία του παρόντος ορισμού. Αυτό που έγινε για την περίπτωση γ. (κώλος / πάτος = τυχερός άνθρωπος), έπρεπε να επεκταθεί και στην βασική περίπτωση α.

Παραθέτω και ορισμένα παραδείγματα, έτσι, για τη γκάβλα πιο πολύ (διότι θαρρώ πως το point μου έγινε κατανοητό).

[I]- Έχεις δει την παρέα της Ελένης; Όλες πάτοι, σαν την ίδια!

- Θυμάσαι που ο Αντωνάκης μας κουνιότανε οτι η γκόμενά του είναι πάτος; Άκυρο, τους είδα χτες μαζί, μια φώκια είναι.

- Πες στη γκόμενά σου τη Μυρτώ να μην ανακατεύεται στις δουλειές μας. Όταν μιλάνε οι άντρες, οι πάτοι σωπαίνουν. [/I]

Στα τελευταία παραδείγματα τζόνι πείστηκα οτι, εγώ τουλάχιστον, δέν την έχω έτσι τη λέξη. Δέν νομίζω οτι έχει εδραιωθεί η μετωνυμία «πάτος ίσον γκόμενα» όπως λές. (Έχεις μήπως παραδειγματάκια ορίτζιναλ;)

Για τη σημασία «μεγάλος κώλος» και όχι απλά «κώλος» κι' εγώ εχω ένσταση, αλλα και για τη σημασία «κωλότρυπα». Για 'μένα πάτος είναι ο κώλος, εμφατικά. Μπορεί η έμφαση όντως να οφείλεται στο μέγεθος του κώλου, όπως όντως συχνότατα γίνεται (και σωστά το πιάνει το πονηρό), μπορεί όμως να οφείλεται απλά στο ωραίο του κώλου (όπως λέει ο τζόνι). Μπορεί επίσης να οφείλεται σε φόρτιση του ομιλητή, μέσα σε υβρεολόγιο (όπως ήδη αναφέρεται στον ορισμό).

Η εμφατική χροιά της λέξης φαίνεται άλλωστε και στη σημασία «τυχερός» --με την οποία εγώ την ακούω πολύ-πολύ συχνά, είναι όντως εδραιωμένη.

Ά, και τα σέβη μου για τη μνεία στη «μαθητική μπαλάντα». :-) Μιά παραλλαγή της βρίσκετε εδώ.

Κατὰ τὴν ἡμετέραν ταπεινὴν γνώμην ἡ λέξις «πάτος», καί ὡς πρὸς τὴν ἀργκωτική της σημασία, εἶναι ὅσο δὲν φανταζόμαστε κυριολεκτική: Δὲν ἐννοεῖ τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸν πάτο τοῦ κύτους τῆς κοιλίας (προσοχή! ὄχι τῆς κοιλίας τοῦ κήτους), ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται μονολεκτικῶς περίνεον. Τὸ περίνεον τῶν γυναικῶν, ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει ἐν προκειμένῳ (ἀλλὰ καὶ γενικότερα φαίνεται ὅτι μόνο αὐτὸ μᾶς ἐνδιαφέρει, χαμούρια φαλοκράτες...), διατιτραίνεται προσθίως μὲν ὑπὸ τοῦ κολεοῦ (κόλπου), ὅπου δημιουργεῖται ἄνοιγμα γνωστὸν ὡς μουνί, ὀπισθίως δὲ ὑπὸ τοῦ ἀπευθυσμένου, τὸ ἄνοιγμα τοῦ ὁποίου λέγεται κώλος. Αὐτὰ τὰ μεταξὺ τῶν δύο ὀπῶνδύο δάχτυλα καὶ κάτι, μαζὶ μὲ τὰ γύρω-γύρω, εἶναι ποὺ ἐννοοῦμε, ὅταν λέμε «ὡραῖος πάτος» ἢ «εἶσαι μεγάλη πατέκλα, μωρό μου». Εἶναι ὅλο τὸ συγκρότημα. Μάλιστα εἰς τὴν δόκιμον ἔκφρασιν «θὰ σοῦ σκίσω τὸν πάτο», ὁ ποιητὴς κάλλιστα μπορεῖ νὰ ἐννοῇ, ὅτι ἐνδεχομένως νὰ ἀνοίξῃ καὶ δική του τρύπα. Κατὰ τὰ λοιπά, παρ' ὅτι μοῦ ἄρεσε πολὺ τὸ στὺλ τῆς διαπραγματεύσεως τοῦ θέματος, τείνω νὰ συμφωνῶ σὲ πολλὰ σημεῖα μὲ τὸν Μαυρόγιαννο, ἰδιαίτατα δὲ μὲ τὸ συνεκδοχικὸν σχῆμα.

Πολύ σωστός ο johnblack στο ζήτημα πάτος -> μπαζογκόμενα. Να συμπληρώσω πως το έχω ακούσει και ως πάτος, αλλά και ως πατούρα (πάλι αναφορικά με άσχημες γυναίκες).

Μίστερ Κάδμε, ο τζόνι λέει το αντίθετο, οτι πάτος ίσον «ωραία γκόμενα». Ούτε και με τη δική σου ερμηνεία τό 'χω ακούσει. Το ενδιαφέρον είναι οτι στην περίπτωσή σου η προέλευση πιθανότατα είναι απο το πατώνω, άρα τελείως διαφορετική απ' ότι στην περίπτωση που λέει ο τζόνι.

Αίαντα και τζόνι (ξανά), ενδιαφέροντα όλα 'φτά, αλήθεια, αλλα δέν βλέπω να βασίζετε τις εξειδικευτικές σας ερμηνείες («κωλοτρυπίδα» και «περίνεο») σε πράγματα που όντως λέγονται. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσα κι' εγώ να υποστηρίξω οτι πάτος σημαίνει το αριστερό κωλομέρι που λέει ο λόγος, μιά και καμιά απο τις εκφράσεις που κυκλοφορούν δέν το διευκρινίζουν. Νά 'μαστε καλά, και φαντασία έχουμε, θα μπορούσαμε να εννοήσουμε ότι θέλουμε.

Εξάλλου, εκφράσεις όπως «θα μ' αφήσεις να σ' ανοίξω τον πάτο σήμερα μουνάρα μου;», ή «του άνοιξε η πατάκλα του κωλόφαρδου», είναι θα έλεγα απλά παράγωγες απο τις αντίστοιχες εκφράσεις με τη λέξη κώλος. Έ, όσο κώλος σημαίνει κωλοτρυπίδα ή περίνεο, τόσο θα σημαίνει κωλοτρυπίδα ή περίνεο και το πάτος. Ξέρω κι' εγώ;...

Εμμένω λοιπόν στο οτι η σημασία είναι απλά «κώλος» με έμφαση, η οποία μπορεί να εκφράζει διάφορα πράγματα.

Έχεις δίκιο, πάνω στην βιασύνη μου δεν συμπλήρωσα την απαραίτητη διευκρίνηση, δηλ. πως συμφωνώ μεν με τον προδιορισμό πάτος ως προς τον γυναικείο πληθυσμό που δίνει ο johnblack, αλλά αναφορικά με τις άσχημες γυναίκες -ή τουλάχιστον έτσι το έχω ακούσει εγώ.
Πάντως πολύ ενδιαφέρον το σχόλιο σου για την πατούρα.

@Vikar
Τὴν εἶδα τὴν παραλλαγή. Νομίζω ὅτι εἶναι λίγο κατωτέρας ποιότητος ἀπὸ τὴν ἄλλη, ποὺ εἴχαμε ὅλοι ἀποστηθίσει ὡς μαθηταί. Ἐρώτησι:
Ἀληθεύει ἆραγε ἡ ἄποψι ποὺ κυκλοφοροῦσε τότε, ὅτι ἐκεῖνο τὸ ποίημα ἦταν νεανικὸ δημιούργημα τοῦ Λασκαράτου, τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος εἶχε ἀργότερα ἀποκηρύξει;

Εννοείται οτι το πάτος ώς «γκόμενα» (ωραία ή άσχημη), σηκώνει καταχώριση, εφόσον λέγεται. Ποιός αναλαμβάνει;... :-Ρ

Γράφαμε μαζί. Την παραλλαγή την θυμάσαι ακόμα; Την θέλουμε εδώ και τώρα με ψιλές και δασείες, στο πνεύμα του Ομήρου βεβαίως-βεβαίως!...

Η παραλλαγή που έχω στο λίνκ είναι όντως κακή, ούτε το μέτρο δεν κρατάει --πράμα περίεργο, αφού βρίσκεται σε φόρουμ για χιπχοπάδες... ή μήπως καθόλου περίεργο; (έ, μιά κακία να μήν την πώ κι' εγώ;...)

Βικάριε με στεναχωρείς. Τα παραδειγματάκια μου πάντα είναι ορίτζιναλ, believe me. Δεν τα βγάζω απ' την κοιλιά μου. Για το αν υφίσταται το συνεκδοχικό σχήμα «πάτος = ωραία γκόμενα», ήδη ένας σλάνγκος (Αίας) τοποθετήθηκε θετικά. Θα δεις που θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Και το Πονηρό νομίζω οτι θα το έχει υπόψη του, απλώς του διέφυγε.

Όσο για το δικό σου «πάτος = κώλος εμφατικά», διαφωνώ οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως. Για έμφαση υπάρχουν τα γνωστά υπερθετικά πατούρι, πατάρι, πάταρος κλπ. Πάτος είναι μια πολύ, μα πολύ λαϊκότροπη έκφραση για την κωλοτρυπίδα και που btw αποτελεί και κυριολεξία όπως πολύ σωστά λέει ο Αίας. Αυτή η σημασία είναι η πρωταρχική. Όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερογενή, παράγωγα. Να με συγχωρείς αν φαίνομαι λίγο κακούλης, αλλά τη στιγμή που δεν είχες ποτέ ακούσει το μένω στον τόπο (που το ήξερε όλη η κοινωνία), δν μου κάνει εντύπωση που δεν έχεις ακούσει και το συνεκδοχικό.

Επειδή έκατσα λίγο και το σκέφτηκα το θέμα των κατά καιρούς αντεγκλήσεων και ξεκατινιασμάτων που λαμβάνουν χώρα εν σλανγκ.γρ, έχω ψιλοκαταλήξει στα εξής: Είναι η ίδια η λογική του μέσου (του νετ εν προκειμένω) που, ας πούμε, μας «βάζει» να «τσακωνόμαστε». Όπως ακριβώς και στο χώρο της σόου-μπιζ, όπου οι διάφορες τηλεπερσόνες και τραγουδιάρες αρπάζονται μαλλί με μαλλί για τις ανάγκες της τηλεθέασης και μόλις φύγουν οι κάμερες (κέρατα τις λέω εγώ) είναι όλα μια χαρά μτξ τους και γελούν με την ευπιστία των τηλεθεατών-προβάτων. Ή σαν τους δικηγόρους που, επειδή έτσι «προστάζει» ο ρόλος τους, μπορεί να τους δεις το πρωί στην Ευελπίδων να παίζουν μπουνιές και το βράδι να δειπνούν παρεούλα σε κυριλέ ρεστοράν του Κολωνακιού. Έτσι τουλάστιχον το βλέπω κι εγώ (επειδή έγινε και θέμα σε κάτι πρόσφατα βραστολημματάκια): μια ψιλοεντασούλα χρειάζεται, έτσι, για να σφίγγει λίγο το πράμα και να μη χαλαρώνουμε, αλλά και να μην είμαστε υπέρ το δέον «ακαδημαϊκοί» (άρα βαρετοί) για τους απέξω ή τους νιούμπηδες. Αυτά.

Το αγαπημένο μου θέμα!
Ευτυχώς είχα εγκαίρως καφέ (θένξ του Χότζαινα)!

Πολύ καλή ανάλυση εκ μέρους πονηρού (5Χ2).

Συμφωνώ με εκδοχή Τζόνυ περί μετωνυμίας πάτου-γκόμενας.

Οι Ναΐτες τελετουργικά φιλούσαν ο ένας το κώλο του άλλου, για να ξυπνήσει το εσωτερικό μυθικό ερπετό Κουνταλίνι και ν' ανοίξει το τρίτο μάτι της ενόρασης (λέει)...
Αν και τους κατηγόρησαν παπόθεν για κωλομπαρδία για να τους αρπάξουν τα φράγκα, ίσως απο 'κεί να προέρχεται η έκφραση kiss my arse (ιρλανδ. pog ma thon).

Ο απηυθυσμένος είναι στην Μεσόγειο, το έσχατο δοχείο ή η οριστική κατάληξη απωλεσθέντος αντικειμένου (βλ. και «έπιασα πάτο» αλλά και αμερικ. shove it where the sun never shines)...

Άλλωστε ο πάτος ως βυθός αποδίδεται ανάγλυφα και στην έκφραση «κωλοβυθομέτρηση» (σχετική έκφραση στα Περουάνικα «quieres que te mida el azeite;» Να σου μετρήσω τα λάδια-εις βάθος)κλπ

Νομίζω υπάρχει διάδραση μεταξύ των: Πάτος-πατάκλα-πατσόλα-πατσαβούρα-σαβούρα-πατούρα-πατσούρα-πατσούρι-(μ)πατζούρι κλπ, όπου εμπλέκονται οι έννοιες πατσάς-κοίλα/πάτος-ώνω/ιταλ. spazzatura (σκουπίδι)-zavorra (έρμα πλοίων) κλπ.

Παμπάλαιες λημματογραφημένες αργκοτικές εκφράσεις: «Ρίχτα στον πάτο σου», «της θειάς σου ο πάτος γαρούφαλλα γιομάτος» κλπ.

Απο τον Αίαντα εν τω παρόντι ακούω (δηλ. βλέπω) την ενδιαφέρουσα βαριάντε «πατέκλα». Πότε και ποιοί το έλεγαν γιατρέ μου;
Μήπως θυμάσαι την έκφραση «μολυβήθρα» = κώλος (ίσως παραφθορά του κωλυμπήθρα);

Μια κι έρχεται καρναβάλι αφιερώνω σε όλη την κομπανία το «εις τον αφρό-εις τον αφρό της θάλασσας, η αγάπη μου-η αγάπη μου κοιμάται, παρακαλώ σας κύματα τον πάτο να της πάρτε»!

Καλό Σαββατόβραδο ;-)

To φίλημα του πρωκτού έχει έναν πολύ συγκεκριμένο συμβολισμό: είναι η αντιστροφή του παραδοσιακού χριστιανικού χειροφιλήματος στο δεσπότη. Όλες γενικά οι σατανιστικές πρακτικές αποτελούν όψεις μιας αντεστραμμένης θείας λειτουργίας. Αντιστοφή, δηλ. διακωμώδηση και παρωδία. Για φίλημα του πρωκτού δεν κατηγορήθηκαν μόνο οι Ναΐτες αλλά και άλλες δυνητικά επικίνδυνες «μειονότητες», όπως οι μάγισσες. Αυτές κατηγορήθηκαν συγκεκριμένα για φίλημα του πρωκτού του ίδιου του Διαβόλου. Υπάρχουν και οι σχετικές ξυλογραφίες της εποχής (κυρίως 15ος - 17ος αι.), με τον κλασικά τραγόμορφο Διάβολο να δέχεται δια του πρωκτοφιλήματος τα σέβη των θιασωτών του.

Η προ-νεωτερική (Μεσαίωνας) αλλά και η Πρώιμη Νεώτερη Ευρώπη έχει εμμονή με το μοτίβο της αντιστροφής, το κλασικό «the world turns upside down» που βλέπουμε μτξ άλλων στους περίφημους πίνακες του Pieter Brueghel the Elder.

το πιο ωραίο είναι ο μπαμπαδισμός, «πήγε να αποπατίσει», να χέσει... Αλλά αν το πάρεις κυριολεκτικά, σημαίνει πήγε να ξεκωλωθεί!

Βρε τζόνι, τί να σου πώ, εγώ μια φορά δέν ένιωσα ένταση όπως την εννοείς... Χωρίς πλάκα. Μόλις τώρα με βάζεις σε σκέψεις δηλαδή. Κοίτα το λίγο αυτό το θέμα.

Στην ουσία τώρα. Πρώτον, για το «πάτος ίσον γκόμενα». Δέν αμφισβήτησα το οτι τα παραδείγματά σου ήταν «αυθεντικά», αμφισβήτησα το οτι είναι παρμένα απο ανθρώπους εκτός παρέας σου (κατάλαβα βασικά οτι είναι δικές σου εμπνεύσεις της στιγμής --συγνώμη για το λάθος). Εννοούσα λοιπόν άν έχεις να μας δώσεις παραδείγματα απο τρίτες πηγές (κείμενα στο διαδίκτυο, πολυμέσο, κάτι), και φυσικά, με αναφορά.

Βλέπω οτι όντως ο αίαντας και ο Μίστερ έχουν ακούσει τον όρο μ' αυτήν τη σημασία (περίπου τουλάχιστον), και φυσικά το δέχομαι, εννοείτεται.

Δεύτερον, για το «πάτος ίσον κωλοτρυπίδα». Εδώ είναι που συνεχίζεις να προσπαθείς να με πείσεις χωρίς παραδείγματα. Η μόνη περίπτωση που η σημασία είναι όντως «κωλοτρυπίδα» είναι στις φράσεις τύπου «θα σου γαμήσω τον πάτο», που δέ μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο (τα σαδομαζό σενάρια του αίαντα δέν θέλω να τα σκέφτομαι...), ακριβώς όπως συμβαίνει και στην έκφραση «θα σου γαμήσω τον κώλο», οπου κώλος σημαίνει ακριβώς κωλοτρυπίδα. Όπως είπα κι' επάνω, ο πάτος αναφέρεται στην τρύπα στο μέτρο που και ο κώλος αναφέρεται στην τρύπα --όχι όμως παραπάνω.

Μετά (μιά και μιλάς σύμφωνα με το προσωπικό σου νοητικό μοντέλο για τη λέξη, που δέν βλέπω ακόμα πώς προκύπτει φυσιολογικά απο εδραιωμένες χρήσεις της, άς μου επιτραπεί να μιλήσω κι' εγώ σύμφωνα με το δικό μου), μετά λοιπόν, δέν μου κάθεται προσωπικά καθόλου καλά πάτος να σημαίνει «τρύπα», τη στιγμή που στις τυπικές της σημασίες η λέξη σημαίνει συνήθως κάτι το συμπαγές. Το «περίνεο» πιχί μου κάθεται πολύ καλύτερα, άν και πάλι δέν βλέπω καθόλου πώς προκύπτει απο τις διαδεδομένες χρήσεις της λέξης.

Τελοσπάντων, έχετε παραδείγματα χρήσεων (όχι δικά σας) οπου η λέξη (α) δέν μπορεί να σημαίνει τίποτε άλλο παρα «τρύπα» ή «περίνεο», και (β) δέν μπορεί να αντικατασταθεί απο τη λέξη κώλος;

Με χαρά μου να πειστώ.

Νά. Είχες δεν είχες, με χόλιασες!... Τί κατάλαβες τώρα; :-Δ Αλλα πρόσεχε. Έτσι έκανε και ο Χότζας, και μετά παίξαμε τάβλι...

ΥΓ: Το περίμενα εδώ και καιρό κάποιος να μου την πεί για το οτι δέν ήξερα την τάδε ή τη δείνα έκφραση που ο ίδιος θεωρεί καραπασίγνωστη. Παρόλ' αυτά, θα συνεχίσω να το λέω αν κάτι δέν το έχω ακούσει, μέχρι κάπως αυτό να γίνει πιό απρόσωπο σε κατοπινό στάδιο του σάιτ. Κι' άς προσκρούει σε αδιάγνωστα τοπικιστικά κόμπλεξ, τύπου τζόνι στα σχόλια του μένω στον τόπο.

Το οποίο δέν ξέρω άν «το ήξερε όλη η κοινωνία» εκτός Αθηνών, και το ίδιο βλέπω να ισχύει και για το πάτος ως «γκόμενα». Ίσως να πρόκειται για αθηνιά κυρίως. Άς μιλήσουν κι' άλλοι.

Έγραφα μαζί με Χότζα και πέρα.

Ευχαριστώ για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις. Και την καλησπέρα μου στον Αίαντα που έχω καιρό να τον δω.

Τζόνι, ουδεμία έντασις υπάρχει, ουδεμία πρόθεσις και ουδεμία ανάγκη να προσπαθήσουμε να την κατασκευάσουμε.

Επί του θέματος - βεβαίως, σε ορισμένες περιπτώσεις η λέξη πάτος σημαίνει ειδικά την σούφρα, την κωλοτρυπίδα. Αναφέρομαι σε αυτό εμμέσως στο γ., όταν μιλώ για διεύρυνση της έδρας. Ωστόσο, η παρατήρηση είναι εύστοχη - θα έπρεπε να το είχα διευκρινίσει σαφέστερα. Από την άλλη, άπαξ και εγώ αμέλησα και δεν το έκανα, πιστεύω ότι πρέπει να το κάνει κάποιος άλλος και τα γραφόμενα τόσο του Τζόνι όσο και του Αίαντος όσο και του Χότζα δείχνουν ότι το 'χουν.

Όμως, με κανέναν τρόπο δεν δέχομαι ότι η λέξη πάτος σημαίνει αποκλειστικά την σούφρα, την τρύπα ή και το περίνεον. Όταν, αντιμέτωπος με μια καλλίπυγο δεσποινίδα, ο καυλοπιτσιρικάς ανακράζει «τι πάτος!», αναφέρεται σε ό,τι συνολικά βλέπει μπροστά του τη στιγμή εκείνη: καπούλια, κωλομέρια, την πλαγιά όπως κατεβαίνει από τη μέση, τα ψωμάκια στο πλάι, την καμπύλη πριν απ' τα μπούτια, την χαράδρα, ακόμη και το λίκνισμα, τα πάντα όλα. Ούτε συζήτηση. Το κατά συνεκδοχήν ερμηνευτικό σχήμα που προτείνει ο Τζόνι - εκ του όλου το μέρος - για να υποστηρίξει ότι τα καπούλια απλώς προϊδεάζουν για την ροδέλα, είναι ευφυέστατο, ποιητικό, τολμώ να πω, αλλά και εμφανώς κατασκευασμένο. Και έχω και μια βάσιμη υποψία ότι το παιδί που λέει «τι πάτος!» εν τη ρύμη του φυσικού του λόγου και όχι σε ένα εστέτ και φιλοσοφημένο, αν το ρωτήσεις αν ονειρεύεται να γλείψει την κωλότρυπα της γκόμενας μάλλον δεν θα το πάρει και πολύ καλά. Λίγο σάλιο στο κωλοδάχτυλο και αν, λίγη βαζελίνη - αν έχει προβλέψει αυτή - αλλά να γλείψει κώλο αυτός, άντρας πράμα...

Σε ό,τι αφορά την συσχέτιση που κάνει ο Αίας με το περίνεον, δεν ξέρω. Βεβαίως, μιλάμε για κάτι που βρίσκεται χαμηλά αλλά τόσο εξειδικευμένα πια; Δεν μπορώ να πω ότι το έχω συναντήσει. Άλλωστε, έχω την εντύπωση ότι το περίνεον είναι ένα σημείο που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην ανδρική ανατομία. Εννοείται ότι αποδέχομαι την εμμέσως διατύπωμενη αιτίαση ότι ο ορισμός, στο πρώτο σκέλος του, αφορά τον γυναικείο κώλο.

Θα επιμείνω και ότι η λέξη πάτος αναφέρεται πρωτίστως στον μεγάλο κώλο – και, ειδικότερα, στον μεγάλο κώλο τον οποίον θέλεις να γαμήσεις . Εγείρεται, βέβαια, ένα θέμα ορισμού – πότε ένας κώλος είναι μεγάλος; Είναι μεγάλος λ.χ. ο κώλος της J-Lo; Πολλοί θα έλεγαν ναι, άλλοι θα έλεγαν είναι ό,τι πρέπει. Όπως λοιπόν ορίζει την κλίμακα ο καθένας αλλά, μέσα στην όποια κλίμακα, ο πάτος είναι πάνω από τη μέση. Και η γλώσσα μας έχει τις λέξεις που αποτυπώνουν τις διαβαθμίσεις – δείτε τα κάτωθι όπου εγώ θεωρώ ότι οι διαφορές είναι εμφανείς:

• Τι κωλί! – μικρό, στητό, αυθάδες, σχεδόν αγορίστικο
• Τι κωλαράκι! – μάλλον μικρό, νεανικό, αλλά στρογγυλεμένο και σαφώς θηλυκό
• Τι κώλος! – κώλος αναφοράς, τον υπολογίζεις, τον σέβεσαι και δεν τον λες μικρό.
• Τι πάτος! – τα είπαμε, αρκετά μεγάλος ώστε να είναι το πρώτο πράμα που θα προσέξεις.

• Τι κωλάθρα! – ξεχειλίζει, μπατάλικο πράμα.

  Να σημειώσω και ότι με το προσωπικό μου αισθητήριο η λέξη πάτος είναι απολύτως η mot juste όταν αναφέρεται σε έναν κώλο που είναι μεγάλος, βεβαίως, αλλά και επιπλέον είναι μάλλον φαρδύς, πεπλατυσμένος. Εγώ έτσι την χρησιμοποιώ τη λέξη και την έχω ακούσει και έτσι αλλά, επειδή δεν είμαι σίγουρος πόσο εδραιωμένη είναι αυτή η εξειδίκευση απέφυγα να την γράψω. Και, ασφαλώς, δεν χρησιμοποιούμε όλοι τις λέξεις με τον ίδιο τρόπο π.χ. για τον έγκριτο, επίσης Σαλονικιό, snakegr η λέξη γκωλάθρα έχει θετικές συνδηλώσεις.

Σε ό,τι αφορά το πάτος = γυναίκα, πρέπει να ομολογήσω ότι ούτε εγώ το ήξερα αλλά, όπως έχω πει πολλάκις, αυτό δεν σημαίνει και τίποτε και με κανέναν τρόπο δεν το αμφισβητώ. Όπως λέει και ο vikar, ο οποίος με έχει καλύψει και στα υπόλοιπα στα οποία δεν αναφέρομαι, είναι πρόδηλο ότι αυτή η σημασία πρέπει να καταγραφεί ως άλλος ορισμός, με την δέουσα τεκμηρίωση. Ίσως να χρειάζονται και δυο ορισμοί, πάτος = ευειδής γκόμενα και πάτος = μπαζογκόμενα.

Εν κατακλείδι, να πω ότι όλη η συζήτηση ήταν πολύ χρήσιμη, τουλάχιστον για μένα. Όταν γράφω έναν ορισμό, ποτέ δεν θεωρώ ότι είναι ο τελικός, ο definitive. Όταν – κάποτε – συμμαζέψουμε λεξικογραφικά αυτά που γράφουμε, ορισμοί και σχόλια θα μελετηθούν από κοινού και θα αλληλοσυμπληρωθούν.

όπως έλεγα και σε μια ταιωία μου σε κάποια ποθ με προκάλεσε

κάτσε ήρεμα γιατί θα σου γαμήσω τα ξεκωλοπατοφάρδουλα...
Δεν τη γλύτωσε!

Ωραία κουβέντα!
Να συμπληρώσω έκφραση πάνω στον μπαμπαδισμό που αναφέρει ο έλεκτρον, χάριν καταγραφής:
Στη Νάουσσα Ημαθίας λένε «ξεσβερκώνομαι» = χέζω (βλ. και έκφραση «πήγες να ξεσβερκωθείς»;) κι επίσης τον κώλο τον λένε στα ντόπια και «σφούνι» (βλ. ρήμα ξεσφουνιάζομαι=ξεκωλιάζομαι).

Πράγματι, τὴ χάρηκα τὴ συζήτησι σ' αὐτό τὸ λῆμμα.

@Poniroskylo
Σὲ χαιρετῶ καὶ γὼ φίλτατε. Ἔλειψα λίγο· πῆγα νὰ δῶ τὸν Βικάριο, μετὰ ἔμπλεξα σὲ προβλήματα.

@Poniroskylo
@Vikar
Ἐπὶ τοῦ θέματος: Ἡ συσχέτισι πάτου καὶ περινέου φυσικὰ καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχῃ σχέσι μὲ σλάνγκ ἢ ὁποιαδήποτε καθομιλουμένη μορφή, διότι τὸ περίνεο εἶναι τεχνικὸς ὅρος τῆς ἀνατομικῆς, ἀποτελεῖ δὲ ἄγνωστη λέξι γιὰ τοὺς πλείστους. Ἡ συσχέτισι εἶναι ἀποκλειστικῶς πραγματολογική: Ὁ καθεὶς ἀντιλαμβάνεται ἢ φαντάζεται ὅτι στὸ κάτω μέρος τοῦ κορμοῦ ἢ τῆς κοιλιᾶς του ὑπάρχει ἕνας πάτος, τὸν ὁποῖον οἱ ἀνατόμοι ὠνόμασαν περίνεον. Τὴ λέξι αὐτὴ θὰ μποροῦσα νὰ μὴν ἔχω καθόλου ἀναφέρει, χωρὶς τὸ νόημα τοῦ σχολίου μου νὰ ἀλλοιωθῇ κατ' ἐλάχιστον. Ἐπίσης, δὲν ἐννόησα ποτέ στὸ σχόλιό μου ὅτι ὁ καθείς ποὺ λέει «πάτος», «πατάρα», «πατέκλα» κλπ ἔχει στὸ μυαλό του τὸ περίνεον. Πῶς ὅμως μπορεῖ νὰ ξεπεραστῇ τὸ πραγματικὸ γεγονὸς ὅτι ἐκεῖ ἀκριβῶς ὑπάρχει ἕνας πάτος, ἕνα κατώτατο ἐπίπεδο, ἕνα ἔδαφος δλδ, μέρος τοῦ ὁποίου εἶναι ὁ πρωκτός, εἰς τὸν ὁποῖον θεωρῶ ὅτι τελείως μονομερῶς καὶ ἀδικαιολογήτως ὅλοι ἑστιάζεσθε, ἀγνοοῦντες περιέργως τὸ μουνί, τὸ ὁποῖο καταλαμβάνει τοὐλάχιστον ἴσο μερίδιο χώρου, ἀλλὰ καὶ ἐνδιαφέροντος; Πῶς μπορῶ νὰ δεχθῶ ὅτι κάποιος λέει «πάτος» μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ σλανγκίσῃ τὴ λέξι «κῶλος», ἀφοῦ μάλιστα μᾶς εἶναι τόσο προσφιλὴς λεξιλογικῶς; Νομίζω ὅτι τὸ πραγματολογικὸ γεγονὸς αἴρει κάθε εἴδους νοηματικὴ αὐθαιρεσία, τοῦ τύπου ὅτι κάποιος ἐννοεῖ δεξιὸ κωλομέρι, ἄλλος κάτι ἄλλο κλπ.

Χοτζάουα μου, χαιρετῶ σε καὶ σένα, μετὰ τῆς Χοτζαίνης.
Τὴ μολυβήθρα τὴ λέγανε βεβαίως οἱ παληοὶ μάγκες. Εἶναι κουβέντα τοῦ γκιζντανίου, τζάννε μ'.

Φίλε αίαντα, είναι όντως πραγματικό γεγονός πως εκεί κάτω ακριβώς υπάρχει ένας πάτος (που φυσικά, ειδικά όπως το εξηγείς, έχει εδώ την απόλυτα τυπική του έννοια! το λές άλλωστε στο πρώτο σου σχόλιο), αλλα θα πρέπει να συμφωνήσεις επίσης για το πραγματικό γεγονός οτι στις διαδεδομένες χρήσεις της λέξης στην αργκό, δέν αναφέρεται ο ομιλητής σ' αυτό το σημείο, παρα συνολικά στον «κώλο» (ο οποίος σε συγκεκριμένες φράσεις αποτελεί μετωνυμία για την «κωλοτρυπίδα», και τα λοιπά --τα λέγαμε επάνω).

Η εκλογίκευση λοιπόν που κάνεις, παρότι είναι όντως πολύ θελκτική, δέν βλέπω να πατάει πάνω σε διαδεδομένες πραγματικές χρήσεις της λέξης --και ζητάω παραδείγματα τέτοιων χρήσεων εδώ και πόσα σχόλια, αλλα δέν μου δίνει κανείς (έτσι μού 'ρχεται, να βάλω τα κλάματα να πούμε... και λείπει κι' η μαμά ταξίδι...). Να το πώ αλλιώς, η λογική της εξήγησής σου ξεπερνάει τη χρήση, όπως ακριβώς και η εξήγηση που δίνει ο τζόνι.

Ωστόσο, μ' έβαλες σε σκέψεις: έχεις ακούσει ποτέ ή άλλος τη λέξη να αναφέρεται στο «μουνί» και όχι στον «κώλο»;... Γιατι κάτι σα' να θυμάμαι σε παλιά υβρεολόγια του πατέρα (παίζει όμως νά 'ναι και κατασκευασμένη ανάμνηση μετά απ' την κουβέντα μας).

Χότζας, το ξεσφουνιάζομαι σημαίνει «ξεκωλιάζομαι» με ποιά ακριβώς έννοια; (Σημαίνει δηλαδή «τον παίρνω», «κουράζομαι» ή «είμαι τυχερός»;)

Όσο για το αποπατώ (απο το από και το πατάω/πατώ) που καλώς μας θυμίζει ο έλεκτρον, λέν ο Τριαντάφυλλος κι' ο Μπάμπης παρέα οτι είναι ήδη αρχαία λέξη. Ο δεύτερος ειδικότερα λέει επιλέξει οτι σήμαινε «αποσύρομαι παράμερα για να αφοδεύσω».

Ακόμη παραπέρα, ο πάτος, αρχαία λέξη κι' αυτή, σήμαινε «πολυσύχναστος δρόμος» (ο Τριαντά μας πληροφορεί οτι τη σημερινή τυπική σημασία την έχει απο το μεσαίωνα), και ετυμολογικά δέν είναι κάν σίγουρο οτι έχει όντως σχέση με το πατώ (σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη).

[πέντε παρά... τί τον ήθελα το δεύτερο καφέ το κέρατό μου;...]

Μπά, αίαντα, αυτό για το «μουνί» το παίρνω πίσω. Μπέρδεψα τον πάτο με το πουτί.

(Νά αλλη μιά καραμπινάτη έλλειψη παρεμπιπτόντως, δέν το έχουμε ακόμα. Το πουτί κανείς; Πουτί; Έεεεελα εδώ τα καλά πουτιά!... Φρέεεεσκο πράμα που σαλεύει και το μουστερή γυρέεεευεί!...)

[τί ώρα είπαμε το έβαλα το ξυπνητήρι;... ά, μάλιστα...]

Μπα εμένα δεν μου ‘ρχεται η τρύπα στον νου όταν ακούω την λέξη πάτος - ο πάτος του μπουκαλιού, ο πάτος της κατσαρόλας, ο πάτος του κουβά, είναι όλα αρκετά φαρδιά και άξια να στηρίξουν το αντικείμενο. Ο πάτος της γκόμενας είναι το στήριγμά της στην καθιστή θέση, η τρύπα υπονοείται γιατί τυχαίνει να υπάρχει εκεί. Το «θα σου σκίσω» μπλα μπλα κι άλλα αντίστοιχα, περιλαμβάνει οπτική εικόνα τ. σου ανοίγω τα μάγουλα πρώτα γιατί αυτά, μεταξύ άλλων. είναι ο πάτος. Πονηρό μαζί σου ε χάντρεντ.

ΥΓ 1. Οκ το παραπάνω σχόλιο φαίνεται εντελώς απλοϊκό μπροστά στα εμπεριστατωμένα σεντόνια αλλά κττμγ έτσα απλό είναι , αυτό μόνο, τέλος.
ΥΓ 2 (φιλοσοφικό). Πώς καταφέρνετε αγάπες μου μια κλασική και συνηθισμένη κουβεντούλα όπως ο «πάτος» να καταλήγει σε αφροδισιακές συζητήσεις περί σχετικά προχώ σεξουαλικών στάσεων, γλώσσες να αγγίζουν απαγορευμένα σημεία, αισθησιακές καταστάσεις πλήρους εμπιστοσύνης και παράδοσης, όπου όλα ή σχεδόν όλα είναι αποδεκτά από τους συντρόφους, όπου αφήστε μας ρε παιδιά πρωινιάτικο...

Έτσι είναι η Μές (στα σχόλια)· λακωνική. :-Ρ

Άλλο εκείνο, δεν έχει να κάνει! :P

Vikar's Eyes Only: Το «ξεσφουνιάστηκες» το έχω ακούσει μόνο στο κόντεξτ σφοδρού χεσίματος. Δεν ξέρω αν επεκτείνεται και επέκεινα του πρωκτικού output...

Aias' Eyes Only: Καλώς επέστρεψες πασάκα μου!

Αδιαβάθμητο: Καλή βδομάδα!!!

@Vikar> αλλα θα πρέπει να συμφωνήσεις επίσης για το πραγματικό γεγονός οτι στις διαδεδομένες χρήσεις της λέξης στην αργκό, δέν αναφέρεται ο ομιλητής σ' αυτό το σημείο, παρα συνολικά στον «κώλο» Δὲν μπορῶ νὰ συμφωνήσω σ' αὐτό, μιᾶς καὶ ποτέ δὲν τὸ εἶχα ἔτσι στὸ μυαλό μου· καὶ δὲν ὑπάρχει κανένα στοιχεῖο, ποὺ νὰ προδίδεται ἀπὸ συμφραζόμενα σὲ σχετικὲς ἐκφράσεις, ποὺ νὰ μὲ πείσῃ ὅτι ἡ νοητικὴ ἐκδοχὴ ποὺ λέω, ἀποκλείεται. Ὅσο γιὰ τὰ παραδείγματα ποὺ ζητᾶς ἐπιμόνως, σκέφθηκα πολύ, καὶ δὲν νομίζω ὅτι ὑπάρχουν, ὅπως δὲν ὑπάρχουν καὶ παραδείγματα περὶ τοῦ ἀντιθέτου. Συμπεραίνω λοιπόν, ὅτι ὁ πάτος εἶναι ἀτέρμων πηγὴ εἰκονοπλασίας καὶ ὀνειροφαντασίας γιὰ ὅλους ἐμᾶς ποὺ τὴν ψιλοχοντροβρήκαμε σ' αὐτὴν ἐδῶ τὴν συζήτησι, καὶ ἑλπίζω νὰ παραμείνῃ ἔτσι, νὰ μᾶς ἐμπνέῃ, ὅπως καὶ τὰ τόσα ἄλλα ἄλυτα θέματα...

(δεν ξερω πως γινεται αυτο το πλαισιακι της παραθεσης)

...αλλα ο αιας στο πρωτο σχολιο του ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ! το καυλωτικο της υποθεσης που προκαλει το επιφωνημα τι πατος!! αντι για πχ. τι κωλαρα!! ειναι ακριβώς αυτή η καλοσχηματισμενη κατάληξη των γλουτων στην περιοχή τωνδυο δακτύλων

Να συμπληρώσω οτι υπαρχει και ενας συγκεκριμενος γυναικοτυπος που δεν εχει εφαπτομενα τα μπουτια στην εν λογω περιοχη λογω σκελετικης δομης, και σχηματιζει ενα Π

(θα ψαξω για μηδι..)

Φίλε Αμπά, για το πλαισιάκι της παράθεσης θα σε πληροφορήσει ο Αίαντας. :-Ρ

(Αίαντα, το «όπως και δέν υπάρχουν παραδείγματα περι του αντιθέτου» που γράφεις είναι λίγο σόλοικο, αλλα μάλλον τό 'χουμε κουράσει και όπου νά 'ναι θ' αρχίσουν να σχολιάζουν κι' αυτοί που δέν την ευχαριστήθηκαν και τόσο τη συζήτηση... :-) )

Αμπά: Αν σ' ενδιαφέρουν εναλλακτικές προσεγγίσεις της ανατομίας, τσέκαρε το τρομερό «μπουτάρχιδο» του Τζήζα σε σχόλιό του στο λήμμα τελειωμενάδικο (!)

@ mes: «... ο πάτος της γκόμενας είναι το στήριγμά της στην καθιστή θέση...» - καλά δεν ξέρεις τι μεγάλη κουβέντα είπες. Αυτή είναι η εικόνα που έχω υποσυνειδητα όταν λέω ότι για μένα πάτος είναι ο κώλος που είναι σχετικά φαρδύς. Γιατί, όταν κάθεται, ο κώλος φορσέ απλώνει.

Φίλε Abas
ὁ Βικάριος βαρυέται νὰ σοῦ ἐξηγήσῃ, γι' αὐτὸ τὰ ρίχνει σὲ μένα. Πρέπει νὰ ξέρῃς ὅτι αὐτός εἶναι ὁ δικός μου δάσκαλος.

Λοιπόν, ὁ κώδικας εἶναι:
[quote.] γράφεις ὅ,τι θέλεις νὰ εἶναι μέσα στὸ παράθεμα καὶ κλείνεις μὲ [/quote.]

Γιὰ νὰ δουλέψῃ αὐτὸ στὴν πραγματικότητα, πρόσεξε νὰ μή βάλῃς τὴν τελεία πρὶν ἀπὸ τὸ κλείσιμο τῆς ἀγκύλης κάθε φορά. Ἂν τὸ κάνῃς σωστά, θὰ φαίνεται ἔτσι:

γράφεις ὅ,τι θέλεις νὰ εἶναι μέσα στὸ παράθεμα καὶ κλείνεις μὲ Ἔχει κι ἕνα κόλπο, μὲ τὸ ὁποῖο φαίνεται ἀπὸ ποιόν εἶναι τὸ παράθεμα, ἀλλὰ δὲν τὸ θυμᾶμαι. Τώρα λοιπὸν ποὺ ἔκενα τὸ καθῆκον μου, ὁ Βικάριος, ποὺ εἶναι κγτπαιδιά, θὰ σοῦ τὰ ἐξηγήσῃ καλλίτερα καὶ πληρέστερα.

@αίας, αβας: Το κόλπο είναι [quote.=Mes]μπουρουμπουρου[/quote.] χωρίς τις τελείες.

@πονηρό: ξέεερω ένιωσα κατευθείαν όταν είπες για τον κώλο τον φαρδουλό, είμαι στο μυαλό σου, το ξέρεις.