Comments by Hank (3052)
Showing 691-720 from 3052
Πολύ καλό! Την ρέγγα την σιτευτή!
Υ.Γ. Άμα πάντως πέσεις σε γυναίκα με τα μυαλά της Μες θα θέλει από τον Όρθρο μέχρι το Απόδειπνο...
Ε αφού πήγες που πήγες, άναψε μια λαμπάδα τουλάστιχο...
Κλασική έκφραση: «Δεν προβλέπεται στον μήνα μου».
Τό χουμε τι μάρκα μαλάκας είσαι;
ΥΓ: Δηλαδή το μουστάκι είναι ο φερετζές της Μεγάλης Αδερφής;
Πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί που έχουν κάνει κριτική ή και αυτοκριτική απ' την αρχή ή α πουστεριόρι και για την στάση των δυτικών καπιταλιστικών δυνάμεων. Η περίπτωση της Γαλλίας είναι πολύ ενδεικτική. Δύο πρόχειρα παραδείγματα: Το βιβλίο «ο Βούρκος της Γης» του Άρθουρ Καίσλερ, και η τριλογία του Σαρτρ «οι Δρόμοι της Ελευθερίας». Ο Καίσλερ λέει ότι οι δεξιοί Γάλλοι δεν είχαν όρεξη να πολεμήσουν, γιατί σκέφτονταν ας έρθει ο Χίτλερ να καθαρίσει τα κομμούνια, κι οι αριστεροί Γάλλοι δεν πολέμησαν, γιατί είχαν πάρει γραμμή από το κόμμα ότι ο πόλεμος είναι ιμπεριαλιστικός, άσχετος από τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης, ενώ στην πραγματικότητα αυτή η θεώρηση ήταν παρελκυστική τακτική, δοσμένη εκ Σοβιετίας... Ο Καίσλερ περιγράφει πως ήταν τότε 35 και τα είχε με μία 20άρα. Γι' αυτόν ο «γάμος» Μολότοφ- Ρίμπεντροπ ήταν η συντέλεια του κόσμου, ενώ για την φίλη του ήταν κάτι το αναμενόμενο, και περιγράφει γλαφυρά αυτό το χάσμα γενεών.
Μια από τις χειρότερες βρισιές που μπορείς να πεις σε κάποιον είναι:
«Είσαι μια χρυσή μετριότητα».
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Είναι αυτό που λένε:
«Τα άκρα του πολιτικού φάσματος συναντώνται».
Ανοιχτή ερώτηση:
Ναζιάρης vs αρσενοκνίτης. Ποιος είναι πιο σέξι;
Πάντως κάτι ονόματα! Αρσένιος!
Υπάρχει κι ο Αμφιλόχιος, δηλαδή ενέδρα (λόχος, ελλοχεύω) κι από τις δύο μεριές.
Trivia: «Μαλακοί» και «αρσενοκοίται» είναι οι δύο λέξεις που χρησιμοποιεί για τους γκέι ο απόστολος Παύλος. «Μαλακός» σήμαινε στην κοινή ελληνική τον εκθηλυμένο γκέουλα (με την κακή έννοια), γιατί υπήρχε κι ο γκέι με την καλή έννοια, που ήταν όλοι τους, και όπως έχω πει κι αλλού, η βρισιά «μαλακός» έκανε το μεγάλο ροκέ από τον «πούστη» να σημαίνει σήμερα τον «μαλάκα».
Μεγάλε, το αγαπημένο μου τραγούδι. Τσάκω τους σλανγκενεργούς στίχους, με μερικά λημματάκια μας (μήπως εκτός από τον Πανούση, μας διαβάζουν κι αυτοί;).
Σου πήρα κινητό να μιλάμε όλη μέρα
σου πήρα και του βλάχου τη σκαλιστή φλογέρα.
Σου 'φτιαξα ραχάτ-λουκούμ ολάκερο ταψί
σου πήρα τη φανέλα του Ανθιμου Καψή.
Σ' αγόραζα κυλόττες και τα κομπινεζόνια
το πλαστικό το χρήμα για όλα σου τα ψώνια.
Ένα γλυκό τιγράκι από το μαχαραγιά
μα έγινε γατάκι γιατί ξέβαψε η μπογιά
σε πήγα Αυστραλία να δεις τα καγκουρώ
σ'αγόρασα στο Μέηικο την κάπα του Ζορό
σου πήρα ΝΤΟΝΤΟΝ παγωτό σταφίδα με το ρούμι
σε πήγαν καν στην Τζύμπρον και σεν τάιζαν χαλούμιν
σου επάνδρωσα ενυδρείο με άγριους καρχαρίες
ένα υδρομασάζ μικρό με μπαταρίες
έναν μονόχειρα ληστή,να έχεις για παιχνίδι
σαράντα φλιτζανάκια με το σήμα του Λουμίδη
Έδωσα τα πάντα για σένανε μαντάμ
και τώρα je suis (le) bossu de (la) cloche de Notre Dame.
Σου σκάλισα σε μάρμαρο Απόλλωνα τον Φοίβο,
σου πήρα υγρό καρότο στην πλαζ για να σε τρίβω
σου έφτιαξα ναό με τις πλάκες τις Καρύστου
σου πήρα το καπέλο του Κόμη Μοντεχρίστου
σου 'φτιαξε ο Τζεπέτο το Σκυριανό σαλόνι
σε πήγα Μονεμβάσια να δούμε το κανόνι
Σ' αγόραζα τους δίσκους του μέγα του Ρασούλη
και σου 'παιζα μπαλάντες του Μπίλι του Καζούλη
Σου πήρα την ρακέτα του βασιλιά του Lear
παρείγγειλα στον Οβελίξ και σου έφτιαξε μενίρ,
Σου πήρα τον ΗΜΙΖ την πρώτη στους την πλάκα
σου πήρα χαϊμαλιά από πλανόδιους στην Πλάκα.
σου πήρα τα 100 σκυλάκια Δαλματίας
το ένα το 'κανε σκουφί ενάς εγκληματίας
το 'πα το 'κανα σε έψαξα σε βρήκα
σε πλήρωσα χρυσάφι και ας μην είχες προίκα
Έδωσα τα πάντα για σένανε μαντάμ
και τώρα je suis (le) bossu de (la) cloche de Notre Dame
Σου έδινα φιλάκια ματσα μουτσα ματς
εκβίασα τον Πρύτανη για να σου μάθει σκρατς
σ' έμαθα να κάνεις του Μπόζο την γκριμάτσα
σου έμαθα σε Μεξικάνικους ρυθμούς το «κουκαράτσα»
σου βρήκα του Ιάσωνα χρυσόμαλλο το δέρας
σου τραγούδαγα ισπανικά γλυκά σαν το Μπαντέρας
Σου πήρα αυτοκόλλητα χαρτάκια τα Pannini
σου πήρα το βιολί του Νίκου Παγκανίνι
σου πήρα Ανναμπέλ το «Ένα πρωινό»
'κείνο το καλοκαίρι με Λάκη Κομνηνό
σου πήρα τα πλοκάμια του Dr Octapus
αφρόλουτρο παπάκι όταν θα κάνεις ντους
Σου βρήκα το σπανιότατο τσαντάκι του σπορ μπίλυ
σου πήρα Μάγια μέλισσα σου πήρα και το Βίλλυ.
Σου έσκαψα ορυχείο με φλέβα από λιγνίτη
μα τώρα παίζω τη λατέρνα σαν τον Αυλωνίτη.
Έδωσα τα πάντα για σένανε μαντάμ
και τώρα je suis (le) bossu de (la) cloche de Notre Dame.
Παρεμπίπταμπλυ, Μεσούλα, θέλω να καταγγείλω συνομωσίες των μοδίστρων! Όταν ο Άψογος ανέβασε το λήμμα, δεν είχε λημματογραφηθεί ο καφές της παρηγοριάς από τον Γκατς. Οπότε ο άψογος θεωρώ ότι αποκλείεται να είχε κάνει αυτόν τον διεστραμμένο συνειρμό, αφού την πέφτουμε κιόλας στον Γκατς και τους λοιπούς φραπεδάρχες για τραβηγμένους φραπε-συνειρμούς. Οπότε δεν μένει παρά να υποθέσω ότι κάποιος διεστραμμένος μόδιστρος πήγε και λίνκαρε α πουστεριόρι τον καφέ της παρηγοριάς. Οπότε οι διεστραμμένες σκέψεις βαρύνουν υμάς τις διεστραμμένες μοδίστρες και μόδιστρους, που φαρισαϊκά σπεύδετε να χύσετε κροκοδείλια δάκρυα!
Εντάξει, ανακαλώ. Επρόκειτο για τον καφέ της παρηγοριάς. Μουαχαχά...
Χώμα και ρετσίνα κι άσματα επινίκια
(ο προηγούμενος στίχος του Νιόνιου, λύσσαξε Χαλικού!)
Ή θα δούμε τον ΤζονΜπλακ στο Αλ Τσαντίρι Νιουζ μοντάζ να αυνανίζεται κτλ, οι κλασικές λαζοπουλιές...
Να συμφωνήσω και επαυξήσω στην Ρεγκίνα, ότι προσφέρεις, Μαυρόγιαννε, καθαρόαιμη σλανγκ σε καιρούς χαλεπούς ύστερα από τα 10.000 λήμματα και πολύ ψαγμένους κατατοπιστικούς ορισμούς. Εσύ κι ο Πάτσης κτ όχι σπεκουλαδόρικη τμγ είστε το μέλλον της σλανγκ, τουλάχιστον το άμεσο...
Το 3 το προσυπογράφω με τα χίλια. Και τι είχαμε πει για τις περιπτώσεις, όπου δεν υπάρχει ή είναι αδύνατο να ετυμολογηθεί η λέξη;
Μαυρόγιαννε, έχουμε ίδια γούστα σε πολλά πεδία. Το χιούμορ του Λαζόπουλου είναι ηθικιστικό, αφόρητα, ανυπόφορα ηθικιστικό, και ως εκ τούτου, πιστεύω, καθόλου ανατρεπτικό. Αυτό κυρίως μου την σπάει και τον θεωρώ μαλάκα, και δευτερευόντως, ότι, όπως λες, πού πας ρε καραμήτρο να κάνεις τον κήνσορα, όταν η «ηθική» σου υπόσταση μπάζει από χίλιες μεριές... (Αντιθέτως, μου αρέσει ο Καρβέλας, άσχετο!). Λίγες φορές έχω γελάσει με τον Λαζόπουλο, όπως σε μία παράσταση του «Πλούτου», στον Λυκαβηττό, όπου όμως είχε βάλει το χέρι του κι ο αγαπητός μου Κραουνάκης.
Θέλεις πολλές εκατοντάδες μέχρι να φτάσεις την λίστα μου του πούστη...
Πολύ φετιχιστές είμαστε πάντως...
Όποιος κοιτάξει σε πλήρες Εορτολόγιο, θα διαπιστώσει, ότι υπάρχει άγιος Πέων, μάρτυς, ο οποίος γιορτάζει σήμερα 1η Ιουνίου!!! Οπότε η φράση «του Αγίου Πούτσου ανήμερα» παίρνει μια άλλη διάσταση: Είναι η 1η Ιουνίου, σήμερα!
Οπότε μπορείς λ.χ. αν σε ρωτήσει ο σπιτονοικοκύρης σου πότε θα πληρώσεις το νοίκι του Ιουνίου, να απαντήσεις υπεύθυνα: «Του Αγίου Πούτσου ανήμερα», εννοώντας την 1η Ιουνίου.
Όποιος κοιτάξει σε πλήρες Εορτολόγιο, θα διαπιστώσει, όπως εγώ σήμερα, ότι υπάρχει άγιος Πέων, μάρτυς, ο οποίος γιορτάζει σήμερα 1η Ιουνίου!!! Βέβαια κλίνεται Πέων του Πέωνος, ωστόσο φρονώ ότι με αυτήν μου την ανακάλυψη, η φράση του Αγίου Πούτσου ανήμερα παίρνει μια άλλη διάσταση: Είναι η 1η Ιουνίου, σήμερα!
Αν εννοείς το πρώτο μήδι, ραββί, είναι του Γούντυ Άλλεν: όλα όσα θέλετε να μάθετε για το σεξ
Υποψιάζομαι ότι η λίστα σου θα ξεπεράσει την 400άρα του πούστη.
Για να σλανγκαρχιδίσω, ως φιλόσοφος, θα το έλεγα:
To do is to be: Αριστοτέλης.
To be is to do: Sartre.
Do be do be do: Sinatra.
Νταξ, κάπως σχηματικά...
Έλα μου ντε! Γι' αυτό και επαξίως και ο Λαζόπουλος ψηφίστηκε στους 100 Έλληνες μαλάκες, όπου παρέπεμψε πρόσφατα ο Βράστα.
Ο Καίσλερ (που νταξ γενικά δεν ήταν και το καλύτερο παιδί) περιγράφει κάτι απίστευτους διαλόγους με έναν ταγό του Κ.Κ. Γαλλίας. Τους είχανε μπαγλαρώσει οι Γάλλοι, πριν ακόμα χάσουν τον πόλεμο απ' τους Γερμανούς, σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, και συζήταγαν κα΄θε μέρα καθαρίζοντας τις χέστρες. Εκεί ο αρσενοκνίτης προσπαθούσε να πείσει τον Καίστλερ ότι το διαλεκτικό προτσές επέβαλλε την συνθήκη Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, και ότι όποιος λέει το αντίθετο έχει γραμμική αντίληψη της Ιστορίας, που δεν αποδίδει την συνθετότητα της ιστορικής διαλεκτικής...