Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όταν ένας πενηντάρης ή εξηντάρης άντρας συμπεριφέρεται ως τριαντάρης/ εικοσάρης επιχαίρουμε, κι όταν το κάνει μια πενηντάρα ή εξηντάρα γυναίκα την προπηλακίζουμε. Υποστηρίζω τις ξεκωλόγριες! Και να μεταφερθεί παρακαλώ στο θηλυκό γένος και το τραγούδι του Ζαμπέτα ως:
«Η πενηντάρα, η πενηντάρα είναι η νέα της εποχής!»
τρελή έννοια, τρελό μύδι!!! Εύγε και στους δύο!!
Όλο μου λένε στα βαφτίσια οι θειόκες «και στα δικά σου!», εννοώντας να κάνω παιδί, και τους λέω «μα βαφτίστηκα, πάλι να βαφτιστώ;».
Ζήτω οι ξεκωλόγριες!!!
Lolsome!!!
Το σουβλάκι τυλίγεται με το πτυχίο. Είχε συμβεί πραγματική ιστορία φιλολόγων, που ήταν ως γνωστό άνεργοι, άνοιξαν σουβλατζίδικο, φωτοτύπησαν το πτυχίο τους, και τύλιγαν με τα πτυχία τα σουβλάκια. Είχαν μεγάλη επιτυχία.
Καραλώλ τα μύδια! Μπράβο Παυλέα και Γκατς! BTW είχε κυκλοφορήσει και η έκφραση «νταβός είσαι και φαίνεσαι!», κατά το «γκαβός», μετά την συμφωνία Παπανδρέου- Οζάλ στα '80ς.
Ετς! Μ΄ αυτά γαλουχηθήκαμε!
Και για να παραφράσω άσμα:
«Την φασουλάδα μην κατηγοράς,
αυτή σου δίνει για να φας!»...
Περιγράφεις ένα πολύ υπαρκτό φαινόμενο!
Να υποθέσω ότι στα τουρκικά τα λεφτά που πληρώνεις για μια δίκη λέγονται «νταβατζιλίκι»;
Απίστευτο! Είναι όντως ελληνικό το «κουμάσι»! Πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία. Αλλά με τι ετυμολογία από εκεί και πέρα άραγε; Παράξενη λέξη!
Και βέβαια «Μερσώ» λέγεται και ο ήρωας του Αλμπέρ Καμύ στον «Ξένο». Το όνομα παράγεται από την θάλασσα (mer) και τον ήλιο (soleil), που κατατρέχουν τον ήρωα στην ηλιόπληκτη Αλγερία, και σχετίζονται με το έγκλημά του. Μήπως τελικά το «μερσώ» είναι μια ελληνικότατη λέξη, αν λάβουμε υπ' όψη τον ελληνικό ήλιο και θάλασσα;
Γίνεται πιο σουρεαλιστικό και με την προσθήκη του παπισμού: «Ο παπισμός, ο σιωνισμός και η μασωνία»! Θα μπορούσε να γίνει και λεξιπλασία: «μασιωνισμός».
Μπράβο για χαρρυκλυννική παιδεία, για την ακρίβεια σε εποχή Αντρέα σε κυβέρνηση και Μητσοτάκη στην αντιπολίτευση, Χατζηδάκι και Θοδωράκη στο απόγειο, ο Χ. Κλυνν είπε απευθυνόμενος προς την μάνα Ελλάδα («Έθνος Ανάδελφον', 1985):
Έχεις το λαβομάνο σου,
τον Μίκη και τον Μάνο σου,
τα σέα και τα μέα σου,
τον Κώστα, τον Ανδρέα σου!
Μηλιώκειος βλάχος:
«Ηγώ απ' τη ζουή πουλλά κατάλαβα,
κι σ' ούλα τα τηρτήπια είμη μήσα,
κι αν ήμπλεξα με προύβατα και γάλατα,
ας ούψεται η ζουή, η παλιουμπαμπέσα...
Έχει αντίθετη άποψη ο Μπαμπινιώτης:
Πιθανόν παρεφθαρμένος τύπος του μτγν πεπραδίλη «πορδή» (με ανομοίωση και αντιμετάθεση συμφώνων) εκ του «πέρδομαι», πρβλ Παρακείμενο «πέπορδα».
και λόγω μέθης, αλκοολισμού, πονεμένες ιστορίες...
Και πάνω που είχα πετύχει μια καλή στύση, μου την έσπασες ρε πούστη!
Ναι, ή γράφουμε το πληρέστερο λεξικό του είδους ή όχι! Εγώ ακόμη έχω τύψεις λεξικογραφικής συνειδήσεως που δεν έχω καταχωρίσει δεύτερο ορισμό στο «φραπεδούμπα» και στο «φτιάχνω φραπέ».
Εμένα με καυλώνει το ύψιλον, το β μου είναι νον κούκου
Τον βραβευμένο θα τον πούμε «καυλίστα» ή «καυλούχο»;
Ουδέν καινόν υπό το σλανγκ τζη αρ!