...όπως λέμε: στου διαόλου τον πούτσο.
Γεγάμηκα: είναι στα αρχαία ελληνικά ο Παρακείμενος χρόνος του ρήματος γαμέω-γαμώ και σημαίνει έχω γαμήσει (με την αρχαία έννοια: έχω νυμφευθεί). Το ρήμα δεν ανήκει στην κατηγορία των ανώμαλων, κλίνεται φυσιολογικά, απλώς σήμερα ηχεί περίεργα. Το γε- είναι η φυσιολογική «αύξηση» που δέχεται το ρήμα στον παρακείμενό του. Σήμερα το χρησιμοποιούμε πράγματι όπως μας το περιγράφει ο faethon.
Και για όποιον ενδιαφέρεται (!), κλίνεται ως εξής: ενεστώτας: γαμώ
παρατατικός: εγάμουν
μέλλων: γαμήσω / γαμώ
αόριστος: εγάμησα / έγημα
παρακείμενος: γεγάμηκα
υπερσυντέλικος: γεγαμηκώς ήν / εγεγαμήκει
Αυτά! Καλή τύχη!
Συνώνυμο: ο καραφλογιεγιές.
Απλώς ακούγεται γαλλικό, δεν είναι.
Είναι από το γαλλικό enfant gâté = κακομαθημένο παιδί.
Μπράβο στον θείο Λάκη... Γαμώ τους οδηγούς. Ούτε μια χελώνα δεν ήταν ικανός να αποφύγει... Μήπως λερώθηκε το φορτηγό;
συνώνυμο: γλυκοτσούτσουνος. Μήπως όμως φαρμακοπούτσης είναι κάτι αντίστοιχο του φαρμακομούνα;
Γράφεται πίλος, όχι πήλος
Σημειωτέον ότι το ρήμα 'γαυριάω-γαυρώ' (καθώς και 'γαυρόομαι-γαυρώμαι') απαντάται από την αρχαία ελληνική γλώσσα. Η αρχαία του σημασία ήταν μία μονο: 'περηφανεύομαι' .Προερχόταν από την επίσης αρχαία λέξη 'γαύρος' = περήφανος.
Από το Λεξικό Ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής των Πατάκη - Τζιράκη, έκδ. 1973.
Από τη γαλλική λέξη gaga που σημαίνει πνευματικά ανίκανος, ξεκουτιαμένος, αποβλακωμένος κλπ
Μήνυμα για τους Γαύρους:
Στην καθαρεύουσα, υπήρχε αυτή η λέξη και μάλιστα με παρεμφερές νόημα. Είναι εντυπωσιακό το ότι επανήλθε σε χρήση, τυχαία, στις μέρες μας.
Γαυριάζω ή γαυρίζω ή γαυράω είχε τρεις σημασίες (αντιγράφω το λεξικό):
α. οργώ προς συνουσίαν (= έχω οργασμό κατά τη διάρκεια της συνουσίας)
β. υπερηφανεύομαι, καυχώμαι
γ. (για τον ήλιο:) καίω υπερβολικά
Είναι ιδαίτερα ενδιαφέρον το ότι η λέξη 'γαύρος', εκτός από το ψάρι, σήμαινε α. ο καυχώμενος, ο υπερήφανος και β. ο μεγαλοπρεπής!
Από το λεξικό του Δημητράκου, β' έκδοση 1959
Σε κάποιο σημείο του αυτοβιογραφικού του βιβλίου "Το φοβερό βήμα", ο Ταχτσής λέει κάτι όπως: "εμείς οι αδελφές τα βιώνουμε όλα εντονότερα, γι΄αυτό και λέει ο κόσμος πεινάω σαν πούστης, φοβάμαι σαν πούστης, κρυώνω σαν πούστης κλπ."
Ελπίζω να θυμάμαι σωστά το βιβλίο και τον συγγραφέα!
ναι, οκ! όμως νομίζω ότι εδώ και χρόνια αυτό έχει μετατραπεί σε πράσιν' άλογα, ακριβώς επειδή κανείς δεν καταλάβαινε το σωστό.