#1
iron

in μία

σάλλυ, δεν ήθελα να του το πω έτσι, μην τον πληγώσω...

σσττφφ μερσί για το λινκ, γλίτωσα από ένα λήμμα μόλις.

γενικώς: να επισημάνω ότι η μορφή «ρήμα + μία + αντικείμενο», αν πάρει αρνητικό μόριο μπροστά, το μία γίνεται καμία, δηλ. «δεν + Ρ + καμία + Α». πχ:
- πάμε μια ταβέρνα;
- δεν πάμε καμιά ταβέρνα;
όπου και τα δύο έχουν το ίδιο νόημα, δηλ. είναι πρόταση προς κάποια πράξη, όμως στην β' περίπτωση η άρνηση λειτουργεί εμφατικά και όχι αρνητικά.

(δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι έτσι βγήκαν και οι κανόνες γραμματικής με τους οποίους δυσανασχέτησαν σχεδόν όλοι οι μαθητές... και να που, για παιχνίδι εμείς τώρα, μεταξύ τυρίου και αχλαδίου, μέσα σε ένα σάιτ για τη σλανγκ, βγάζουμε τους νέους κανόνες για τους μελλοντικούς μαθητές, έχει ο καιρός γυρίσματα αχαχαχχχ!

#2
iron

in μία

οι γιαλόμες έχουν κάψει τα χαρτιά τους μαζί σου παιδάκι μου.

(το καίω τα χαρτιά μου τόχουμε; αν όχι το καβαντζώνω κι αυτό, μαζί με τη Νύχτα)

#3
iron

in μουαρέ

άντε, πάρε αυτό το αγαπημένο, να γλυκαθείς.
και νακαι τα λόγια
βτς white horses είναι αυτά.

#4
iron

in προβατάκια

να, για του ορισμού 2 το αληθές.

#5
iron

in μία

μ' αρέσετε, μπράβο. γλωσσολογικός οίστρος.
και μια που δεν προφταίνω να ασχοληθώ, με καλύπτετε.
(εδώ το μια = «μιας και»)

#6
iron

in γερμανιά

μια γερμανιά με τα όλα της μας έρχεται αύριο, βλ. μήδι.

#7
iron

in μουαρέ

είδες;

#8
iron

in μία

και το ειρωνικό «δεν πας καμιά κουζίνα (λέω γω τώρα και ν' αφήσεις τις μαλακίες;)»

επίσης «πάμε ταβέρνα» (κατά το πάμε πλατεία) όπου δεν υπάρχει ούτε το καμιά, ούτε το μια.

θα επανέλθω, που λέει κι ο βικ.

#9
iron

in κάθομαι σε κάποιον

ο ορισμός 6 μήπως είναι αυτόνομο λήμμα;

#10
iron

in μία

αλλά δεν μου πολυκάθεται το λήμμα. μήπως να μπει κάπως αλλιώς;

#11
iron

in μία

είναι σλανγκ, αμέ. γραμματική μορφή της σλανγκός.

#12
iron

in πουτσούλα

ο οποίος, μια και ψάχνουμε πού λέγεται αυτό, είναι αθηναίος μεν, αλλά με καταγωγή πατρός από ανδρίτσαινα, πελοπόννησο πάλι δηλαδή.

#13
iron

in πουτσούλα

πώς διέαολο μου ξέφυγε και δεν τόβαλα εγώ αυτό... έχω έναν φίλο που από το 1989 λέει έτσι όλον τον αρσενικό κόσμο.

#14
iron

in μουαρέ

#15
iron

in μουαρέ

χα, είδες; και κει, και στον άλλο ορισμό. και ούτε το θυμόμανε. πρέπει και να σε ευχαριστήσω κι από πάνω τώρα ρε πστ...

#16
iron

in μουαρέ

θα μπορούσαμε να πούμε συνώνυμη την έκφραση «κάνω νερά», νο;

#17
iron

in μουαρέ

να πούμε κι ότι στον τηλεοπτικό κόσμο αντενδείκνυται το ριγέ ρούχο (ψιλή ρίγα) γιατί ο φακός παθαίνει κοκομπλόκο και αυτό που βλέπει ο τηλεθεατής είναι τελικά ένα αενάως τρεμάμενο μουαρέ σχέδιο και όχι ρίγα.

#18
iron

in γαβανάς

ωραίο πράμα τα αδέλφια ρε πστ...

σαργός, συναγρίδα, φαγκρί, τσιπούρα είναι από τα ακριβά, νομίζω επίσης τα μπαρμπουνια, κουτσομούρες, μελανούρια, λιθρίνια, ροφός.
μαγιάτικο. λαυράκι, λίτσαινα και δεν θυμάμαι τι άλλο ανήκουν στα τα μεσαία,
σαρδέλες, γαύρος, κττ. στα φτηνά.

#20
iron

in μουαρέ

αυτόεννοείς;

#21
iron

in φακελάκι

έχει γίνει διεθνώς γνωστός ο όρος πια: βλ. εδώ και κάπου στα μισά του κειμένου εδώ...

#22
iron

in τσιμέντο να γίνει

αχαχαχα!!! μπα... δεν είναι τόσο μεταφυζίκ, είναι απλώς νάτσουραλ.

#23
iron

in τσιμέντο να γίνει

άρα εννοώ ότι συμφωνούμε. δεν κάνουμε τα πιο απλά, τι να περιμένουμε από τα ντιζαΐνάτα...

Άσε που το φύλλο έχει γίνει ντροπή και ακαθαρσία στην πόλη, ξεχάσαμε το χωριό με τον πλάτανο... α ναι, πως μου ξέφυγε, είναι που λερώνονται τα αυτοκίνητα...

#24
iron

in τσιμέντο να γίνει

ποια αγορά ρε συ... εγώ την ταράτσα μας την έχω κάνει ζούγκλα ΜΟΝΟ από φυτά που πετάει ο κόσμος στα σκουπίδια γιατί έτσι... έχω ελιές, φοίνικες, μουριές, γιούκες, πικροδάφνες, φίκους, γαζίες, μια ακακία κωνσταντινουπόλεως, αφρικάνικα με μωβ λουλούδια όπως αυτά που ανθοφορούν κάθε αρχές καλοκαιριού στην Αθηνάς (τα 2 τελευταία, οκ, είναι από σπόρια που φύτεψα), έχω 2 κυπαρίσια, μια κληματαριά, μια γκλισίνα, αρμπαρίριζα, αρωματικά, «γαριδάκι», όλα κι άλλα τόσα ΜΟΝΟ από τα σκουπίδια! γερά φυτά χωρίς ανάγκες, με τον αυτόματο ποτίζονται, μία φορά τον χρόνο περνά ένας καλός άθρωπας και κλαδεύει, και αυτό είναι όλο. Και έρχονται τα κοτσίφια και κελαηδάνε σαν παλαβά. και ΔΕΝ έρχονται, για κάποιον λόγο, τα περιστέρια.

τεσπα, μακρά η κουβέντα, εγώ απλώς χώνω ιδέες αβέρτα εδω μέσα, έτσι, για το αρχείο μου, σας, όποιου.

#25
iron

in τσιμέντο να γίνει

συνεχίζω εγώ το βιολί μου: νακαι μια άλλη τάση.

#26
iron

in αρχοντομούνα

σε βρίσκω πολύ σωστή...

#27
iron

in μαλάκας

σωστόστ!

το «πέον» είναι λογοπέηνιον υποθέτω ε;

#28
iron

in αρχοντομούνα

δεν κοκκινίζω από ντροπή για δεν αρμόζει σε μια αρχοντοτέτοια, αλλά προβληματίζομαι, τέτοιος τίτλος με χίλια τόσα λήμματα στο σλανγκρ, χμ..

#29
iron

in αρχοντομούνα

α;;;

ωχχχχχχχ δεν το σκέφτηκα αυτό βίκαρε... αμάναμάν τι μας περιμένει πάλαι...

για το χαβιαριού δεν ξέρω, αλλά ο Ρώμος Φιλύρας στο «Η παράδοξη αυτοβιογραφία μου» (ε-ξαι-ρε-τι-κό καθώς και όλο το -μικρούλι- βιβλίο) γράφει με ειρωνικό πάθον για την υποτιθέμενη και φανταστική μάνα του:
«Θερμή και περιπαθής, ενάρετη όσο παίρνει, παθιάρα στα αισθήματα και στη μεμψιμοιρία, κλαίουσα τη μοίρα της που, και καλή να ήτανε, της έφταιγε πάντα… Υπεραρχόντισσα της κρέμας και του πιλαφιού του χαλβά και του γκατώ, ω θεία, μελαψή, θεϊκή, της θέρμης και της στοργής και του πόνου νύφη, μελλόνυμφη, πεθερά, μάνα, γυναίκα, αδερφή, θυγατέρα των θυγατέρων, ω φλόγα των όμοιων αιμάτων που έλκονται στον αιώνα και ω καημός και φωναγμός των αισθήσεων και της ηδονής και των χαδιών!»

νταξ, ψιλοάσχετο αλλά ήθελα να σας το βάλω.