αχ το βγαλα από μέσα μου επιτέλους, ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!
εσύ με το ποδήλατο αν το πας όπως με το πραπρά τι να προλάβει να δει κανείς προτού ανοίξει την πόρτα..
Κάποιες φορές αντικαθίσταται από το καυλί, το καφάσι, τη μαγκιά, το σκατό και άλλες αφηρημένες έννοιες που ψάχνουν ευκαιρία για να ξεχειμωνιάσουν στους τροπικούς.
ε τώρα...
τι περιμένετε ρε πστ από έναν άνθρωπο (;) που θεωρεί το σκατό και το καυλί αφηρημένες έννοιες... τι ασχολείστε...
δεν ανέφερες και την ηδονή που προσφέρει η θυματοποίηση (κατά τη γνώμη μου η μεγαλύτερη πληγή που έχει επιφέρει στον δυτικό κόσμο ο χριστιανισμός ή, επειδή δεν τα ξέρω τόσο καλά, η παρερμήνευσή του έστω, άλλο θέμα όμως αυτό) και στην οποία οφείλεται το ότι ποτέ δεν θα κάνω κάτι για να βελτιώσω την κατάστασή μου, επειδή με θρέφει το να παραπονιέμαι και να ενίσταμαι: όταν φταίει ή «φταίει» ο άλλος, η θλίψη μειώνεται σημαντικά (ή αντικαθίσταται με τον θυμό), το δε Εγώ ψευτοταΐζεται με διάφορους τίτλους ηθικής ανωτερότητας.
και ξαναθυμίζψ τα πολύ μεγάλα λόγια του Σενέκα: οι μεγάλοι πόνοι σιωπούν, οι μικροί φλυαρούν -Curæ leves loquuntur, ingentes stupent.
(και λες ψέματα, χθες το βράδυ σε είδαμε τι έκανες :Ρ)
κι όμως... η νεοπλουτίλα, και στην Αθήνα και στην επαρχία, πετάει στα σκουπίδια ωραιότατα πράγματα επειδή αγνοεί παντελώς ότι έχουν αξία.
είναι «μία η άλλη», «μία ή η άλλη», «μία ή άλλη», τισταδγιάλα τελικά;
θξ παίδες!
α, ενδιαφέρον... αν βρεις κανα λινκ ρίχτο!
άλλη κλασικούρα εϊτίλα, μπράβο.
και «θαφτήρι» (που είναι βεβαίως και εκείνος/η που κάνει και το θάψιμο).
το λήμμα βέβαια δεν έχει την ίδια τη λέξη στο παράδειγμα, ούτε μας εξηγεί γιατί λέμε θάβω κλπ, αλλά ανήκει στη νιότη του σλανγκρ και σχωρείται, νομίζω.
έναν χρόνο αργότερα, μας λύθηκε η απορία.
τι απόλυτη μαλακία λήμμα ρε πστ...
τεσπα, φυσικά και δεν είναι ορθό αυτό που γράφει ο ορισμός, πώς έγινε, ας πούμε, και ξέχασα έναν πρώην κολλητό ο οποίος αφού πήδαγε 3-4 φορές τη μέρα έριχνε, λέει, τουλάχιστον άλλες τόσες μαλακίες... και όχι στα 20 του, μπα...
οκ, το λες και συ, κουκουρούκου...
μάστα, από γεροντομάνα δηλαδή.
η σαλούφα (επιστημονικώς:Aurelia aurita) είναι αυτή εδώκαι ναι, δεν τσιμπάει. λέγεται και γυαλί.
ολκής, εννοείται (^&#%^$:*)
απίστευτο που δεν τόχαμε! ειτίλα οκλής, νο; παρόλ' αυτά νομίζω ότι λεγόταν περισσότερο το ψυχικό από το ψυχολογικό, άποψη.
αχαχαχ το καπάκι!!!
μαζί σας!!!
η μόνη ευχή που μου αρέσει είναι το «καλό ξημέρωμα». αυτή την οποία θεωρώ αηδιαστικότερη απ' όλες είναι το «καλή λευτεριά» για την έγκυο.
ξέρω γω βρε παιδάκι μου... σε αυτή την ηλικία... :Ρ
χαχαχα!! στο πιτς-φιτίλι βλέπω! άλλο λήμμα που γιομίζει α λα κλέφτης.
εγώ λέω να το κόψω γιατί βλέπω τα αποτελέσματα...