Comments by iron (6740)
Showing 6601-6630 from 6740
ρε acg, τά 'χουμε πει τόσες φορές!... Μην χαλιέστε με την ορθογραφία... Πρώτον: τα λήμματα-ορισμοί περνάνε από ορθογραμματοσυντακτικό έλεγχο και τότε μόνον εγκρίνονται οριστικά. Δεύτερον, τα σχόλια δεν διορθώνονται, προφανώς ώστε να διατηρούν τη ζωντάνια τους, τρίτον δεν ζήτησε κανείς από λεξικογράφους να συντάξουν το σκλανγκολεξικό, ίσα-ίσα! Άσε τον κόσμο να ανασάνει ή πες του τα με τρόπο, όχι επιθετικά. Ή μπες, αν είσαι τόσο σίγουρος για την ορθογραφία σου, στη συντακτική ομάδα και δώσε κανα χεράκι, μπορεί να το χρειάζονται, ξέρω γω;
κι ο εφταμαλάκας πολύ καλό, δεν το βάζεις το λημματάκι συνάδελφε;;;
ακούγεται λίγο ζακυνθινό (νιόνιος), λες να είναι από κει;
χα χα, και είναι και σε υπερπόντια απόσταση, υπερατλαντική. Τέλειο!
μήπως 'γαμοπιλώθω' θα ήταν πιο σωστή ορθογραφία;
... κι εγώ που νόμιζα ότι ο πατέρας σου είχε μαραγκούδικο...
πάντες ή μπάντες;
άσε μας με τον μπαμπα μωρέ... σε λίγο θα μας πεις και ότι η μάνα σου ήταν παρθένα... όλο δικαιολογίες είσαι. Ας μίλαγες τότε για την ορθογραφία, ας τους έλεγες να μάθουνε γράμματα, πιο έξυπνο θα ήταν. Αλλά σε πιάσανε οι μεγάλες ιδέες. Εμ, να τώρα.
ναι, το β λέει πολλά
καμία σχέση μάλλον με το it's raining men, halleluia, το άσμα ασμάτων των απανταχού αγάμητων όσο και καυλοπυρεσσουσών θηλυκών
επίσης: τα αγαθά πόποις κτώνται (ποπός, κώλος, γκέγκε;), όπως λέμε s/he fucks her/his way up κλπ
Τα αγοράκια που τραγουδούσαν ωραία και είχαν γλυκιά φωνή, τα ευνουχίζανε πρό της εφηβείας προκειμένου να μην αλλοιωθεί ποτέ η φωνή τους. Έτσι οι περίεργοι αυτοί άντρες (δεν μπορεί κανείς να τους πει κακότυχους γιατί ήταν πράγματι περιζήτητοι και μεγάλες ντίβες) διατηρούνταν υψίφωνοι σε όλη τους τη ζωή. Λέγεται ότι τους χρησιμοποιούσαν και στην εποχή του Βυζαντίου (εκτός από το να φυλάνε χαρέμια υπήρχαν και ευνούχοι στις χορωδίες) αλλά το σίγουρο είναι πως ήταν πολύ της μόδας κατά τους 17ο-18ο αιώνα στην κεντρική Ευρώπη, σε γυναικείους ρόλους της ιταλικής όπερας. Η φωνή τους θεωρούνταν αισθησιακότερη από την γυναικεία. Σήμερα πια δεν υπάρχουν (αυτό θα έλειπε!), οι τελευταίοι έζησαν μέχρι τις αρχές του 20ού. Οι οπαδοί της 'ερμηνείας εποχής' της μουσικής εκείνων των χρόνων, θέλουν οι ρόλοι αυτοί να ερμηνεύονται είτε από αγοράκια ή από κόντρα τενόρους (= τενόροι των οποίων η φωνή φτάνει σε πολύ ψηλές περιοχές/νότες) οι οποίοι όμως, εννοείται, δεν είναι καστράτοι, ούτε σωματικά, ούτε φωνητικά. Χα.
...και συ ρε INRI, υπομονή είπαμενε, σιγά-σιγά θα διορθωθούν όλα τα ορθογραφικά. Εσύ δεν κατάφερες να διορθώσεις τίποτα στην ανθρωπότητα και μιλάς κι από πάνω;;; Έλα χριστέ μου...
βλ. και λήμμα καυλοτίμονος. Τελικά πώς μας αρέσει να τα γράφουμε όλ' αυτά, με καυ- ή με καβ-; Ή εξαρτάται από το πώς μας πάει στο μάτι, ανάλογα με τη λέξη; Ιδού η απορία.
εγώ το ήξερα 'ο μπήξε και ο δείξε'...
οριστική, όχι οριατική (λάθος δακτυλογράφηση)
Στον προφορικό λόγο συχνά παραλείπεται το -ν του αρνητικού αυτού μορίου (πχ: 'δε λέει'), αλλά στον γραπτό δεν μπορεί να παραλειφθεί. Το ίδιο ισχύει και για το τελικό -ν στα αρσενικά (το οποίο επί δεκαετίες ολόκληρες θεωρήθηκε ταμπού κατά την ταπεινή μου γνώμη -σάμπως και όποιος βάζει τελικό -ν είναι βασιλικός, χουντικός ή τί άλλο) και καταργήθηκε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να ουδετεροποιηθούν τα αρσενικά (δεν το θέλουν αυτό οι άντρες νομίζω) και να έχουμε φαινόμενα του τύπου: 'το φόβο', 'το θάνατο', 'το Γιάννη', 'το Χρήστο' και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Ο προφορικός λόγος μας δίνει γενικά ελευθερίες επί του γραπτού ο οποίος, ως γραπτός, δηλ. ως οριατική κατάθεση πραγμάτων, είναι μπούσουλας και πρέπει να τηρεί αυστηρά τους κανόνες.
Από κει και πέρα όμως, ας μην απαιτούμε από κάθε χρήστη να είναι ορθογραφικά, γραμματικά ή συντακτικά άψογος, είναι άδικο. Για τον λόγο αυτόν υπάρχουν οι διορθωτές.
φίλτατε! αν πρόσεξες το λήμμα δεν έχει ακόμα εγκριθεί, (είναι γαλάζια τα γραμματάκια του και όχι μαύρα) όπερ εστί μεθερμηνευόμενον πως δεν έχει περάσει ακόμα από ορθογραφικό έλεγχο κλπκλπ. Το -ν θα ξαναμπεί εκεί όπου του αρμόζει, μην ανησυχείς. Όλα θέλουνε τον χρόνο τους.
δεν το έφτιαξα, το βρήκα πράγματι στοπ γραφείο ενός φίλου που δουλεύει στο δημόσιο και του το ζήτησα. αλλά και το σταρχιδιαμόλ, πολύ καλό! Πονηρόσκυλο, νομίζω πως έθεσες ένα νέο θέμα σχετικά με την βαθμολόγηση. Για κόπιασε να το αναφέρεις (βλ. αρχική σελίδα) -εκτός αν το έχεις ήδη κάνει, δεν ξέρω, δεν έχω προλάβει να παρακολουθήσω το θέμα, θα ασχοληθώ με αυτό όσον ούπω, που λένε.
Σύμφωνα με το κείμενο της διαφήμισης, η γραψαρχιδίνη είναι αντίδοτο στην πρηξαρχιδίνη. Βλ. εικόνα αρ. 2.
Αυτό εντοπίστηκε σε γραφείο δημοσίου υπαλλήλου. Εργατικού, όσο ξέρω, ναι, υπάρχουν και τέτοιοι. Και ένα σχόλιο περί ορθογραφίας: τι εννοεί ο ποιητής: 'που τα περνούν' ή 'που τα παίρνουν' (οπότε ανορθόγραφο); Ιδού η απορία.
και, όσοι δεν καταλαβαίνουν την έκφραση 'μένω ενεός', λέγεται ότι απαντάνε:
- Κι εγώ μένω Πατησίων 146Α.
Μήπως έπαιρνε το πρωινό της η κοπέλλα;
χε χε, το νού σας μόνο μη σας βγει ξανθούλης!
για να επανέλθω στο θέμα, μπορούμε να το πούμε αυτό και στον μπροστινό μας ταξιφάρα ο οποίος ενώ είναι πράσινο πια το φανάρι δεν λέει να ξεκινήσει. Είναι ο ίδιος που κόρναρε από πίσω μας τις προάλλες, παρόλο που το φανάρι ακόμα ήταν κόκκινο.
Μικρή η απόσταση, αλλά για κάποιους που μάχονται μια ζωή να την διασχί(ύ)σουν τεράστια!
επίσης Αγρία φυλή.
Χαχαχαχα! Είμαστε οι πέντε που έχει στο μυαλό του αυτός ο ΜΑΡας! Έχει δημιουργήσει αναταράξεις το θέμα. Ακόμα και με χάμστερ ακούγεται θανατηφόρο. Για να σοβαρευτούμε επιτέλους, όχι δεν είμαστε πολλοί, είναι πληθυντικός μεγαλοπρεπείας.
α μπράβο!