Evet efendim! Memnuniyetle!
Oι Πολίτες το λέμε ακόμη αναμκιώρ, αλλά φυσικά υπάρχουν και παραλλαγές. Για τους Τούρκους θα σας ενημερώσω το ΠΣΚ που πάω Πόλη στην ξαδέρφη μου.
taberna είναι μια λατινική λέξη... και Fra-pus eίναι η υποθετική του ρήματος frapi στην Εσπεράντο...
Τι Δομή... Πάπυρος Λαρούς!
Να θυμηθούμε δε ότι και το έκλασα στο γέλιο είναι μια παρενέργεια του slangare pericolosamente
από το Χάρλεμ, σαν να ήταν χθές...
να σε πω, παίζει κι αυτό με το ωμέγα, που ίσως είναι και καλύτερα σαν πιό σωστή απόδωση του τουρκικού ö, που ηχητικά είναι ιο.
Ανάμ! Να ξέραμε μόνο πως προφέραν οι αρχαίοι όλα αυτά τα ο,ω,η,ι,υ,υι,ει,οι,αι και τρισαλί...
Αναφέρεται προφανώς στον Adolphe Tavernier, κριτικό τέχνης και ξιφομάχο -ανάμεσα σε πολλά άλλα- που με το πόνημα του, L'Art Du Duel (η τέχνη της μονομαχίας) του 1885, έδωσε στον κόσμο ένα manual για το ευγενές αυτό άθλημα...
Δείτε και το αναμκιόρης.
Με αγάπη, ΜπουΜπις
Fatura (και Factura) στις λατινογενείς γλώσσες αλλά ως δάνειο και στην Τουρκικήν, Αραβική και διάφορες Σλάβικες, ίσως και στους Ιόνιους Νήσους, είναι η απόδειξη άρα και ο λογαριασμός... Ίσως με την ομαδική καρπαζοβροχή, να εννοείται ότι ήρθε η ώρα να πληρώσει ή να πληρωθεί ο λογαριασμός. Check please!
Κhan, μήπως παίζει καμμιά Ινδοευρωπαική, Σανσκριτική ή Πρωτοφοινικική ρίζα; Για πε, για πε...
Τι μου θύμησες GATZ! Σε ένα χωριουδάκι, κοντά στο λιμάνι La Ceiba της Ονδούρας, μπήκα σε ένα καλυβάκι να αγοράσω τσιγάρα, και μόλις έμαθε ο ιδιοκτήτης του, Αφροκαριμπένιος, ότι είμαι Γκρέκο, μου άρχισε κάτι μπινελίκια σε άπταιστα γαλλικά, τι μανούλες, τι Χριστούληδες, τι ξαδέρφες χορεύτριες, ωσάν μαουνιέρης... πάντα όμως με ένα χαμόγελο μέχρι τ'αυτία!
Μετά έμαθα, ότι είχε κάνει μούτσος σε Ελληνικό σκυλοπνίχτη, και ώς πάντα, ο κάθε Έλλην φροντίζει να προωθεί πρωτίστως την κουλτούρα μας, την γλώσσα που λέει και ένας παπαρότι, όπου κι αν βρίσκεται...
Στην Μονρόβια δε, πάλι καλά που γλύτωσα το σουγιάδιασμα, από έναν άλλο Ελληνόφωνο τρίποδο τελωνιακό, με παρόμοιες αλλά όχι τόσο ευχάριστες, γλωσικές εμπειρίες...
Μήπως το slang.gr πρέπει να φτάσει και σ'αυτούς τους ανθρώπους, που με τον ένα ή άλλο τρόπο έχουν έρθει σε επαφή με την Ελληνική Παιδεία; Nα δουν, ότι υπάρχουν και χειρότερα; λέμε τώρα...
μιλώντας για σολομούς, θυμάμαι κάτι ναζιάρηδεςς που βγάζαν αφρούς στους 'μύθους' που θέλαν τον εθνικό μας ποιητή για Εβραίο, λες και ένας Εβραίος δεν θα μπορούσε, ούτε θα άξιζε αυτή την τιμή για το έργο του...
Όντως, οι Εβραίοι, ανεξαρτήτου εθνικότητας, έχουν ένα φοβερό χιούμορ, όταν αναφέρονται στα παθήματα τους στο παρελθόν... όσοι όμως, εξ απαλών ονύχων, κάνουν χιούμορ για τα όσα τράβηξε αυτός ο πολύπαθος λαός, είναι σαν να αστειεύονται μ'αυτά που τραβάει ο κάθε εις λαός, όπως και οι Παλαιστίνιοι...
Όσο για τον Πλεύρη, απ'όσο ξέρω, δεν είναι υμνητής αυτού 'του κομπλεξικού, με το στραβό μουστάκι' που έλεγε και ο Βέγγος, που σκότωνε Εβραίους, Έλληνες, Σέρβους, Τσιγγάνους, κλπ, χωρίς φυλετικές διακρίσεις;
ψάθινο το καπελάκιναουμ', σου κάνει Κhan;
τα κάμπριο και ιδίως οι ηλιοοροφές στα μεξικάνικα λέγονται quemacocos, δηλαδή καψοκεφάλες (σε ελεύθερη απόδοση).
τέντυ-μπόυ...
ε, να μην το παραμαμήσω... σκέφτηκα να μην τα βάλω όλα, να αφήσω τόπο και σε άλλους, κολλούσε και το vista εκείνη την μέρα, είχα πονοκέφαλο, έβρεχε, άλλωστε δεν είμαι πολύ του βίντεου, κλπ, κλπ...
(θα σε εκδικηθώ που με κάνεις ρόμπα, που θα μου πας)!
και ραστσαφάρι, όταν το κέφι στο πανηγύρι αρχίζει να φθίνει και το γυρνάν στα slow και τα ρέγγε;
@mes, και όμως προηγήθηκε στον johnblack...
- Δεν ξέρω ρε πατέρα...αλλά τον έχω δαγκάσει...
την μια Hank, την άλλη χότζα, μπερδεύτηκα βρε παιδία...
mes μου, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου θύμησες το παρακάτω:
Κάποτε στον Βόρειο Πόλο, η πόρτα του ιγκλού ανοίγει και μπαίνει τρέχοντας το αρκουδάκι.
Πηγαίνει στον πατέρα του και με διστακτικό ύφος τον ρωτάει..
- Μπαμπά;..
- Τι είναι παιδί μου; απαντάει αφηρημένος ο πατέρας αρκούδος.
- Είσαι αρκούδα;
- Μα φυσικά και είμαι αρκούδα γιε μου...
- Είσαι πολική αρκούδα;
- Πολική αρκούδα γιε μου
- Και η μαμά είναι αρκούδα;
- Φυσικά και είναι αρκούδα γιε μου...
- Πολική αρκούδα;
- Ναι! Πολική είναι...
- Εγώ είμαι αρκουδάκι;
- Ναι...
- Πολικό αρκουδάκι;
- Ναι πολικό αρκουδάκι είσαι... γιατί κάνεις όλες αυτές τις ερωτήσεις;;
- Δεν ξέρω ρε πατέρα... αλλά κρυώνω!
μπρρρρρρρ!
(καλά σβήστε το αν θέλετε...)
Μes μου, Mes μου, σου το'χω πεί δισάκις, εγώ δεν είμαι τέτοιος!
Άβυσσος η ψυχή του άθρωπα, τελικώς... Μα πώς να σου το αποδείξω βρε παλιοκόριτσο, ότι εγώ είμαι εγώ; Ίσως στην επόμενη συνάντα, λέμε...
(και είναι ΒuBis, άρα στα ελληνέζικα ΜΠούΜΠις... Και φυσικά είναι αρτικόλεξο!!)
@ knassos, το σωτήριο έτος 198... το μόνο που μας κάνανε κατα την κατάταξη στον ΕΣ είναι να μας βάλουν σε ένα δωμά, καμμιά 30αριά μαντραχαλέους τσιτσίδι (επίρημα) και να μας ζητήσουν 2 τινά:
α) να βάλουμε το δακτυλάκι μας ανάμεσα στους δύο όρχεις για να τους χωρίσουμε, διά να διαπιστωθεί ότι δεν είμαστε μονάρχες. Λές και να υπονοούσαν ότι με δύο αρχίδια είσαι φιτ για στράτευση ενώ με ένα-κανένα, γιόκ...
γ) να γυρίσουμε προς τον τοίχο, να τοποθετήσουμε τις παλάμες επί αυτού και να κάνουμε ελαφριά επίκυψη. Ο official λόγος ήταν για να δουν άν η ραχοκοκκαλία μας ήταν ευθεία... Αν τώρα κάποιος, κάπου, κάποτε ένιωσε κάτι διαφορετικό από πίσω του, μάλλον έχει να κάνει με τις ορέξεις κάποιου, κυριολεκτικά, στρατόγκαυλου...
Οπότε, μην μασάς, μην πας!