Comments by Ο ΑΛΛΟΣ (723)
Showing 331-360 from 723
Ο τάκος είναι ένα τέρας, από αυτά που ζουν στη στρατόσφαιρα (όπως τα λελεδόνια και άλλα), που τρέφεται με φαντάρους ή με τις ποινές τους. Δεν έχει φωτογραφηθεί ποτέ, αλλά η ύπαρξή του πιστοποιείται από φράσεις όπως:
«Λοιπόν νέοι: μάπες - σκούπες επ' ώμου. Σε μία ώρα το εστιατόριο θα γυαλίζει. Κανονίστε, ε; Ο τάκος πεινάει!»
Ε καλά, αν πούμε απλώς ότι βγαίνει από τους τσαμπουκάδες (τσαμπουκαλήδες) τύπους που το συνηθίζουν, δε νομίζω ότι θα είναι πολύ παρακινδυνευμένο.
Και γαμώ τα παραδείγματα! Μπράβο ρε Χότζα!
Αυτό ήταν το καλό σχόλιο. Τώρα που σε γλύκανα, πάμε και το κακό:
Και γαμώ τα παραδείγματα! Κρίμα να το θάβεις ανάμεσα σε τέτοια υπερσυσσώρευση λημμάτων και τόσες περιττές πληροφορίες.
Ακούγεται λίγο φτιαχτό... Αυτός που το 'βγαλε δεν ήξερε καλά ποδανά. Θα έπρεπε να είναι νιτσαπούτα ή τανιτσάπου, ή αλλιώς να έχει διαγράψει μια υπολογίσιμη καριέρα στο στόμα πολλών διαφορετικών χρηστών επί αρκετά χρόνια, ώστε να παραγραφεί το λάθος.
Παρατηρήσατε τη φράση «Μπιρίμπα απογευματινή είναι χαβαλέ»; Δεν είναι λάθος. Πράγματι, κάποιες φορές η λέξη χρησιμοποιείται στην αιτιατική ενώ θα έπρεπε να είναι στην ονομαστική. Ίσως ο ομιλητής, ασυναίσθητα, τη χρησιμοποιεί προς στιγμήν ως επίρρημα, κατά το «κυριλέ» και άλλα γαλλοφανή.
Ξέρετε κάτι; Και γιατί να μην είναι κανονική ελληνική λέξη, κατευθείαν από το φρίκη>φρικάρω, με συμπτωματική μόνο ομοιότητα προς το freak out;
Το φρικιό σίγουρα συνδέεται με το freak. Με το φρικάρω όμως (στα ελληνικά) δεν έχει και μεγάλη σχέση. Άρα, θα μπορούσε το μεν ελληνικό φρικιό να προέρχεται από το αγγλικό freak, το δε φρικάρω να είναι άσχετο, και να μας περισσεύει το ρήμα freak που δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί οι σχέσεις του με τα υπόλοιπα μέλη αυτής της ωραίας οικογένειας. Αυτό όμως απαιτεί γνώσεις της Αγγλικής που υπερβαίνουν τις δικές μου. Ποιος θα το κοιτάξει;
Καθηγητής Οδοντιατρικής Μασούλας;!! Είναι μετά να μη βγάζεις θεωρίες για το πώς επηρεάζεται κανείς από το όνομά του;
Και γιατί να μην πάει και απέναντι; Δε θα είναι ωραίο να κάνουν έρωτα δύο άνθρωποι με αναισθητοποιημένα τα όργανά τους; Ίσα ίσα που σου ανεβάζει και το επίπεδο: «Εγώ με τη Σεμίραμι είμαστε εστέτ, δε γαμιόμαστε σαν τα γουρούνια έτσι για την γgκάβλα».
Μεγάλη προσοχή μ' αυτές τις ...ας πούμε εκφράσεις. Ένας σαν εμένα βλέπει το βοσκό να φωνάζει διάφορα άναρθρα και τα πρόβατα να κάνουν κάτι: δεν είμαι σε θέση να ξέρω αν κάνουν αυτό που τους είπε ή όχι, πόσο μάλλον να καταλάβω τι τους είπε. Στην πραγματικότητα όμως, έχουν αναπτύξει μια, ας μην πω γλώσσα γιατί είναι υπερβολή, αλλά πάντως ένα κώδικα ιδιαίτερα πλούσιο, σαφή και πλήρη.
Λοιπόν, χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν από εμάς, το θεωρώ γενικά ελάχιστα πιθανό κάποιος που μπαινοβγαίνει στο ίντερνετ και γράφει στο σλανγ-τζ.ρ. να ξέρει στ' αλήθεια αυτό τον κώδικα. Συνεπώς, άμα λέμε π.χ. «το ουϊιι τσαπ τσαπ τσαπ τσαπ είναι συνώνυμο του τσαπρρρρρρρ», δέον όπως το έχουμε καρατσεκάρει.
Αυτά όσον αφορά τα πραγματικά παραγγέλματα των τσοπάνων βέβαια. Όταν μιλάμε για κάτι που έχει ξεφύγει από αυτό τον κώδικα και έχει εμφιλοχωρήσει στη σλανγκ, εκεί εντάξει.
@χαλ.: κι οι ελεύθερες χεσμένες.
Να αποσαφηνίσουμε: Βγάζω στο κλαρί δε σημαίνει «διαφθείρω / ωθώ στην ανηθικότητα» έτσι γενικώς. Σημαίνει εκπορνεύω. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο πρώτο παράδειγμα, όπου από τη διαφθορά μέχρι την εκπόρνευση μεσολαβούν χρόνια. (Το παράδ. 2 είναι βέβαια σαφές ότι είναι μεταφορικό.)
Και η αρχική σημασία του «βγαίνω στο κλαρί», πάλι, δεν ήταν παίρνω τα βουνά γενικώς, αλλά γίνομαι κλέφτης.
Σχετικά με το δεύτερο παράδειγμα, το μήδι του Χανκός φρεσκάρισε την νευστάζουσα μνήμη μου: δεν είναι μπουνιές - κλωτσιές, αλλά μπουνιές - κλωτσές. Ένα μικρό γιώτα που κάνει όλη τη διαφορά. Ήμαρτον, έσφαλα (αλλά μετανόησα, ότι την αμαρτίαν μου εγώ γινώσκω και η ανομία μου ενώπιόν μού εστι διά παντός)! Δεν πρέπει να παίρνουμε αψήφιστα τέτοιες λεπτομέρειες: όλοι από ένα +/- γιώτα ξεκινάνε, και καταλήγουν στο σχίσμα του +/- φιλιόκβε.
Ρε παιδιά, σόρυ! Δεν το είχα διαβάσει καλά: τώρα βλέπω το λυχνίος.
Άμα είν' έτσι, ντάξει. Ούτε αρχαία είναι ούτε τίποτα. Είναι μια κωμική ατάκα σκόπιμης αγραμματοσύνης, τ. I don't speak england very best.
Συναρπαστικό μεν, αλλά δε βγάζει νόημα. Τι εννοεί «πάρ' τον ένα»; Στην άλλη εκδοχή της έκφρασης, υποτίθεται ότι εννοούμε «πάρ' τον ένα και με αυτόν, δίκην ροπάλου, χτύπα τον άλλο».
Μήπως είχε πει «Βάρ' τον ένα και χέσε τον άλλο»;
Κάππα-κάππα-ε το κόμμα σου λαέ.
Ο «κουκουές» είναι όντως απαξιωτικός όρος. Το «κουκουέ» όμως καθόλου: τα ίδια τα μέλη του κόμματος έτσι το λένε.
Ας αναφέρουμε και το σπανιότερο θηλυκό «κουκουΐνα».
Ε όχι ρε Μπάμπη ρε αγόρι μου! Με κάτι άλλα που 'λεγες και σου την πέφταν όλοι ότι πας να τα βγάλεις όλα ελληνικά, εγώ θυμάσαι πώς σου στάθηκα, πώς σε υποστήριξα, σαν αδερφός. Αλλά τώρα το παρατράβηξες. Όχι τίποτ' άλλο, με εκθέτεις κι εμένα, εγώ τώρα τι να πω στα παιδιά;
Τι ωραία! Τη βρίσκω με τέτοιου είδους ερμηνείες.
Το ισπανικό, τι σημαίνει στην κυριολεξία;
Να θυμίσω και την κοινή ελληνική έκφραση «μανταλάκια έχουν τα χέρια σου;»
Καλά, τι γλώσσα μιλάτε στα Γιάννενα; Άκου «γκάιντα ρε τάχα το χαλόνι»!
Όταν Γιαννιώτης μιλάει με μη Γιαννιώτη, φωνάζετε και το Γιώργο Λυκούδη να υποτιτλίσει;
Αυτό με την Πέγκυ Ζήνα δε μου κολλάει: συνήθως αυτά τα ποιματάκια είναι απαισιόδοξα και μεμψίμοιρα, όπως όλα τα υπόλοιπα των παραδειγμάτων. Αυτό κάνει τη διαφορά.
Ειλικρινά; Όχι, δεν είμαι σίγουρος. Το διάβασα κάπου, πιθανότατα στον Μπάμπη, και το βρίσκω αρκετά λογικό.
Θα έλεγε κανείς «μα είναι δυνατόν να μην είχαν λέξη για το μιλάω;» Και όμως και το δικό μας μιλάω ( < ὁμιλῶ < ὅμιλος) στα αρχαία εσήμαινε «βρίσκομαι μαζί, κάνω παρέα».
Όχι, δεν είναι το ίδιο! Πόσες φορές θα το πούμε; Ο μπάφος περιέχει γκρας, ο μπάφος είναι το τσιγαριλίκι, σεβαστείτε επιτέλους τη γλώσσα, γι' αυτά πολεμήσαμε γαμώτο!
Ακριβώς. Συνήθως από την αρχική ουδέτερη σημασία απομένει σήμερα ό,τι είναι κακόσημο ή αστείο...
Από κει βγαίνει κι αυτό! Παραβολή > λατ. parabola > parabolare > ιτ. parlare, ή parabola > ιτ. parola - η ακριβής σειρά δεν έχει τόση σημασία.
Ντάξει, γιατί όχι; Αντικειμενικά, υπάρχουν όντως διάφορα πράγματα που προέρχονται από τους Έλληνες. Δε χρειάζεται να θεωρούμε μονομανή όποιον βρίσκει μερικά ακόμη.
Καλύτερα μιας ώρας σκλαβιά και φυλακή,
παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή.
Ωραίο, ολ τάιμ κλάσικ!
[I]Τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε,
χασικλή, μπεκροκανάτα με φωνάζουνε.[/I]
Παμπάλαιο δημώδες σμυρνέικο, μπορεί και του 19ου αιώνα.
Καλημέρα και σε σένα: βλ. λήμμα συγγνώμη ΄η λυπάμαι γι' αυτό.
(Γαμώτο, γιατί δεν μπορώ να κάνω λινκς;)
Θα ήθελα να ευχαριστήσω πρώτα απ' όλους τους γονείς μου, γειά σου μαμά, γεια σου μπαμπά, επίσης τους καθηγητές μου στο σχολείο και στη σχολή, που πίστεψαν πολύ σ' εμένα, κάποιους ανθρώπους που μου στάθηκαν στο δύσκολο ξεκίνημα της καριέρας μου, όπως το Μάνο το Χατζιδάκι (θύελλα νεκρόφιλων χειροκροτημάτων) που πρώτος ανακάλυψε το ταλέντο μου (σ.σ. πέρασε κάποτε έξω από το μαγαζί όπου 25 χρόνια αργότερα έπιασα δουλειά στη λάντζα) και πολλούς άλλους, και βέβαια όλα τα παιδιά εδώ, που είναι όλα φανταστικά, και πάνω απ' όλους τον κόσμο. Σας αγαπάω!