Comments by Ο ΑΛΛΟΣ (723)
Showing 181-210 from 723
[I]-Άει γαμήσου.
-Πάρ' την και κοιμήσου![/I]
(Ποιαν ακριβώς;)
[I]-Άει γαμήσου.
-Μόνο μαζί σου.[/I]
(Θέλει προσοχή στη χρήση, δημιουργεί παρεξηγήσεις).
[I]-Άει γαμήσου.
-Πάντως όχι μαζί σου.[/I]
(Η άκρα ταπείνωση.)
Μπορώ να απαντήσω λίγο καθυστερημένα, όχι στα αμέσως προηγούμενα σχόλια, αλλά στο σεντόνι του βικαρίου;
Ένα: Η προτεραιότητα στο χιούμορ δεν αναιρεί τη γλωσσολογική δουλειά που γίνεται (έστω, για να μην είμαστε μεγαλόστομοι, τη γλωσσοδιφική / γλωσσολογίζουσα). Η οποία εν πολλοίς είναι εξαιρετικά σοβαρή. Αλλά καθόλου σοβαροφανής. Αυτό είναι το σημαντικότερο για μένα προτέρημα του σάιτ, όπως έχω τονίσει σε δυο-τρεις τουλάχιστον ευκαιρίες. Τώρα, δεν ξέρω αν ο Μπαμπινιώτης ή ο Τσόμσκι μπαίνουν στο σάιτ. Γενικώς όμως, μπαίνουν άτομα που μετέχουν της γλωσσολογικής ιδιότητος.
'Αλλο: Το ότι η βαθμολόγηση είναι απλούστερη από το σχολιασμό, σηκώνει συζήτηση. Εγώ προσωπικά έχω σίγουρα γράψει περισσότερα σχόλια απ' όσες βαθμολογίες έχω δώσει, και νομίζω και άλλοι το ίδιο.
Δε βαθμολογούν όλοι. Κανένα λήμμα δεν έχει πάνω από καμιά τριανταριά βαθμολογήσεις το πολύ. Και αφού ούτε όλοι σχολιάζουν, ούτε όλοι λημματογραφούν, μάλλον αυτοί που τα κάνουν όλα αυτά είναι λίγο πολύ οι ίδιοι. Άρα, είμαστε ένα σάιτ με πολλά εγγεγραμμένα μέλη και λίγα δραστήρια. Ε, συνήθως έτσι γίνεται.
Τρίτο: Μπορεί να υπάρξουν κάποια αντικειμενικά κριτήρια στο στιλ γραφής του καθενός. Ναι μεν εγώ γελάω με τα αστεία του Χ ενώ εσύ τα βρίσκεις κρύα, οπότε περί ορέξεως τσουκίνι πάει, αλλά υπάρχει και η άλλη περίπτωση: ο χρήστης Ψ σκέφτεται ένα γαμάτο λήμμα, που όλοι χρησιμοποιούμε ταχτικά και κανείς δεν έχει σκεφτεί να το ανεβάσει, ξέρει ακριβώς τι σημαίνει, αλλά δε βγάζει έναν ορισμό της προκοπής γιατί δεν ξέρει πώς γίνεται αυτό, δεν είναι εξοικειωμένος με το είδος λόγου που απαιτεί ένας ορισμός. Για παράδειγμα, νομίζω το ξανάπαμε, ένας βοσκός ξέρει καλύτερα απ' όλους τι σημαίνει τσαπρρρρρ, αλλά δεν ξέρει να το εξηγήσει. Αποτέλεσμα: ο ορισμός δεν είναι καλός. Αντικειμενικά.
Βεβαίωςς!!
Ζάρι, πόκα και μπαρμπούτι
μου τη φέραν μπαλαμούτι.
Βέβαια εγώ δεν καταλαβαίνω το εξής: άντε και τα «φτιάχνω» τα ζάρια να μου φέρνουν π.χ. εξάρες. Μα θα σου φέρνουν κι εσένα! Ή μήπως ο καθένας έριχνε τα δικά του; Μπα, απίθανο...
Κάπου (δε θυμάμαι πού, αλλά ο Χότζας σίγουρα θα ξέρει) είχα βρει και την έκφραση «Καραγκιόζης» (=γεμάτο ζάρι).
Να σας ομολογήσω κιόλας ότι η αρχική μου πρόθεση, ανεβάζοντας το λήμμα, ήταν να σαρκάσω τους «αγράμματους» που κάνουν αυτό το λάθος. Δηλαδή, να συνταχθώ με τον αυστηρό καθηγητή. Και όμως, η σχετική συζήτηση με βοηθά να δω ότι τελικά δεν είναι λάθος!
Τα πάντα ρει. Τα πάντα όλα ρει. Τα πάντα όλα ρία ολαρά.
Ακριβώς. Ε πες μου τώρα, πώς αλλιώς λέγεται αυτό; Μόνο με το «κυριολεκτικά». Άρα, σωστό είναι!
Η περίπτωση να φτιάξει κάποιος ένα λήμμα αφήνοντας το πεδίο «ορισμός» εντελώς κενό, ή γράφοντας «νβξηθι456y7ujhbg76υ», δεν είναι πολύ πιθανή. Τα μηδέν αστέρια όμως υπάρχουν. Για ποιον υπάρχουν, αν όχι για τον πολύ λάθος ορισμό; (Αφού το ένα είναι ο απλώς λάθος ορισμός.)
Αχ, κινέζικα γράφω;
«ΤΗΣ» είναι αντωνυμία, θηλυκή. Το αντίστοιχο αρσενικό είναι «ΤΟΥ». Αν μια λέξη που δεν ξέρουμε ή δεν έχουμε αποφασίσει πώς γράφεται, λήγει σε κάτι που προφέρεται [tis], τότε εξετάζουμε:
α) Είναι αντωνυμία θηλυκή, αντίστοιχη του αρσενικού «του»; Αν ναι, τότε το γράφουμε με η. Για να μη θολώνουμε την προέλευση.
β) Δεν είναι αντωνυμία; Τότε κοιτάμε πώς αλλιώς πρέπει να γραφτεί, ώστε και πάλι να μη θολώνουμε την προέλευση. Αν ετυμολογείται από ξένη λέξη ή δεν ετυμολογείται από πουθενά, το γράφουμε με την απλούστερη δυνατή ορθογραφία, δηλαδή με γιώτα.
Λοιπόν, πάμε να τα εφαρμόσουμε όλα αυτά στο συγκεκριμένο μας παράδειγμα. Έχουμε τη λέξη (ή τις λέξεις -ακόμη το εξετάζουμε) ['alatis]. Τι είναι αυτό; Πώς πρέπει να το γράψουμε;
Υπόθεση: είναι η λέξη άλα και η θηλυκή αντωνυμία της.
Επαλήθευση υπόθεσης:
πρώτο βήμα: Υπάρχει λέξη «άλα»; Ναι, υπάρχει. Π.χ. στο τραγούδι «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα».
δεύτερο βήμα: Η συλλαβή [tis] είναι η θηλυκή αντωνυμία; Αν ναι, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο στο θηλυκό, στον ενικό. Στο αρσενικό και το ουδέτερο θα πρέπει να αντικαθίσταται από το «του», και στον πληθυντικό και των τριών γενών από το «τους». Αν όλα αυτά συμβαίνουν, τότε ναι, είναι θηλυκή αντωνυμία, και όλο μαζί είναι δύο λέξεις: άλα της. Αν όχι, αναζητούμε άλλη ετυμολογία.
Λοιπόν: από όσο ξέρω, άλα τους (πληθυντικός όλων των γενών) δε λέμε. Άλα του (ενικός αρσ. και ουδ.) λέμε μεν, αλλά όχι υποχρεωτικά. Και το ['alatis] θα το βρούμε όχι σπάνια με αρσενικό, όπως στο παράδειγμα που παρέθεσα.
Συμπέρασμα: το [tis] δεν αλλάζει ανάλογα με το γένος και τον αριθμό της λέξης στην οποία αναφερόμαστε. Άρα δεν είναι θηλυκή αντωνυμία. Άρα δεν πρέπει να γράφεται με ήτα. Γιατί αν το γράψουμε με ήτα, τότε συσκοτίζεται η ετυμολογία και συνεπώς και η σημασία της λέξης.
Πιθανή αντίρρηση: Και τότε γιατί λέμε, έστω και όχι πάντοτε, «άλατου»;
Απάντηση: Από παρερμηνεία. Επειδή μερικές φορές το άλατις το περνάμε για «άλα της», και το κλίνουμε.
Άλλη πιθανή αντίρρηση: Έρχεται κάποιος και υποστηρίζει ότι, σύμφωνα με τη δική του γλωσσική εμπειρία, το [tis] πάντοτε ή τις περισσότερες φορές αλλάζει ανάλογα με το γένος και τον αριθμό.
Απάντηση: Αυτό αλλάζει τα δεδομένα μου και συνεπώς ανατρέπει τα συμπεράσματά μου. Το επανεξετάζουμε λοιπόν από την αρχή.
Όλο αυτό το σεντόνι δεν προσθέτει ούτε μία τρίχα σε όσα είχα γράψει στο προηγούμενο σχόλιό μου. Παρακαλώ διαβάζετε πιο προσεκτικά πριν συμπεράνετε ότι υποστηρίζω κάτι παράλογο.
Κάποιος δικτάτορας της Χιλής κάποτε, αποφάσισε ότι η σύμβαση να βάζουμε το Βορρά πάνω, που έτσι κι αλλιώς είναι αυθαίρετη, είναι καιρός να καταργηθεί. Αποφάσισε ότι όλοι οι χάρτες στη χώρα του εφεξής θα τυπώνονται ανάποδα, με το Νότο πάνω, με αποτέλεσμα η Χιλή να είναι στην κορυφή του χάρτη (πιο πάνω, λ.χ., από τις ΗΠΑ).
Καλά, εσείς δε βλέπετε καμία διαφορά ανάμεσα στο «νάζια» και στο «κάνω νάζια»; Μα είναι τεράστια! Ο ορισμός είναι λάθος, είναι τυπικό παράδειγμα της έννοιας «λάθος».
Ένα ρήμα δε σημαίνει ένα ουσιαστικό.
Πέτρο, εσύ μη μασάς. Μας αρέσει να πιανόμαστε από κάτι τέτοια και να στήνουμε συζητήσεις. Δε θίγουμε αυτόν που έγραψε το λήμμα. Θα το συνηθίσεις και μπορέι να σ' αρέσει να μπαίνεις κι εσύ σ' αυτές. Προς το παρόν καλώς ήρθες και καλή συνέχεια.
Παιδιά, προσέχετε λίγο πώς γράφετε. Αν κόνξες σημαίνει «κάνω ότι δε θέλω», τότε η φράση μου κάνει κόνξες σημαίνει «μου κάνει κάνω ότι δε θέλω».
Είναι λάθος. Το ορθογραφικό του Word δε δέχεται το επώνυμό μου, τι πα να πει, ότι είμαι λάθος;
Εκ πρώτης όψεως πρόκειται για λάθη. Ωστόσο, βρίσκω ότι ο καθηγητής ήταν πολύ αυστηρός. Κάτι προσθέτουν κι αυτά, αρκεί να τα ερμηνεύσουμε βάσει του κώδικα που έχει υπόψη του (ασυνείδητα συνήθως) ο ομιλητής. Βάσει του επίσημου κώδικα, π.χ. ενός λεξικού, το να λες κυριολεκτικά όταν δεν κυριολεκτείς είναι ακυριολεξία. Αλλά ποιον άλλο τρόπο έχουμε για να αποδώσουμε αυτό που εννοεί κάποιος όταν λέει («εσφαλμένα») κυριολεκτικά μουνί / παπί;
Τι είνα' αυτά που λέτε ρε! Ντάξει, μην τσακωθούμε για τραγουδιστές στην ηλικία μας, αλλά και μόνο αυτός ο στίχος με τη δραχμή είναι ερωτικότατη ποίηση, φρονώ.
Βέβαια! Επίσης, με τις αλλαγές διοικητών, άλλες μονάδες ασπρίζουν κι άλλες μαυρίζουν.
Τι είπες τώρα!! Το τάπερ με τις καρπαζιές;
Το κουτάκι με τις καρπαζιές το άκουγα από τους γονείς μου όταν ήμουν μονοψήφιας ηλικίας, πριν από... ουουουου... αρκετά χρόνια, και έκτοτε ποτέ ξανά από κανέναν.
Νομίζω ότι προέρχεται από το αγγλικό zillion, που σημαίνει περίπου το ίδιο, αλλά υπάρχει στην κανονική γλώσσα (ίσως όχι την πολύ δόκιμη, αλλά πάντως όχι αυτήν των κόμιξ μόνο). Ας λάβουμε υπόψη μας ότι στα αγγλικά οι λέξεις million - billion - trillion μοιάζουν σαν να 'ναι επίτηδες κωμικές παραλλαγές η μια της άλλης, οπότε γιατί όχι και zillion;
Έλα ρε, υπερβολές. Πολύ συχνά ο ταρίφας είναι απλώς ο μόνος που έχει αυτοκίνητο, ή ο μόνος που έχει και μένει σε μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Μπορεί κάλλιστα να μην προσδοκά (με άλφα!) τίποτε, απλώς να είναι ευγενικός.
Όσο για τις γκόμενες, και πάλι πιστεύω ότι εκείνες που φροντίζουν να δημιουργούν προσδοκίες για να μη χάσουν τον ταρίφα, δεν είναι σε καμία περίπτωση ο κανόνας.
Ας αναφέρουμε και το ωραίο ρήμα μαστιχώνω (κάνω κλωστές, όπως π.χ. το λιωμένο τυρί στο τοστ), που δεν είναι βέβαια σλανγκ, αλλά έχει πλάκα στα υπόλοιπα πρόσωπα εκτός από το Α΄εν. και πληθ.
Συγγνώμη, αλλά πώς μπορείς ταυτόχρονα και να διστάζεις / αμφιταλαντεύεσαι, και να τζάεις / τζας με τα πόδια στον ώμο;
Οι Τούρκοι έχουν και Λαζικά ανέκδοτα, ακριβώς όπως εμείς Ποντιακά!
Αν δεν απατώμαι, Μπανανία (μετάφραση του Banana Republic) ήταν η χώρα όπου εκτυλίσσεται η ιστορία της ταινίας «Το ποντίκι που βρυχάται».
Δε νομίζω. Προέρχεται από φράσεις της καθαρεύουσας όπως «απιστεύτου κάλλους».
Νομίζω ότι η αναφορά στους Λαζούς υπονοεί κάτι σαν «τουρκόσπορος», υποτιμητικά. Βέβαια οι Λαζοί δεν είναι τουρκική φυλή, απλώς ο μέσος Έλληνας τους βάζει στο ίδιο τσουβάλι (γηγενείς της Τουρκίας, Έλληνες δεν είναι, τι θα είναι, Τούρκοι). Ε; Ή όχι;
Ε όχι και Λάκυ Λουκ ρε παιδιά! Στο κάτω κάτω, από πού τα μάθαμε αυτά αν όχι από τους μεταφραστές τους; Που μάλιστα δε μετέφραζαν καν από τα αγγλικά, αλλά από τα γαλλικά, όπου προφέρεται [lyki lyk].
Ο Ιζνογκούντ δε θα έλεγα ότι είναι παραγνωρισμένος. Έτσι κι αλλιώς, στηρίζεται πιο πολύ σε παραλλαγές ενός σταθερού θέματος, δεν έχει ούτε τους ανθρώπινους τύπους των άλλων δύο ούτε την ποικιλία θαμέτων και καταστάσεων. Αλλά την κεντρική ατάκα, Θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη, νομίζω ότι την ξέρει ο κάθε Έλληνας.
Τέλος, ούτε κουβέντα για τον θεϊκό Μικρό Νικόλα; Δεν είναι βέβαια κόμιξ, αλλά είναι Γκοσινύ!
@johnblack: Καλά, υπάρχουν άτομα που μιλάνε έτσι; Αυτό δεν είναι να 'σαι καυλόγκαζος, είναι αρρώστια!
Ως προς την πρώτη σου παρατήρηση: ναι, μπορεί... (Να δοκιμάσω μια υπεράσπιση; Θα τη δοκιμάσω. Αν πιάσει έπιασε.) Όμως,
...όταν κάποιος σου μιλήσει όπως στο παράδειγμα 1, υπάρχει πάντοτε μία πιθανότητα να μην καταλάβεις τι εννοεί. Αυτό δεν εξαρτάται από το τι τύπος είσαι, πιο σλάνγκουρας ή πιο θείτσα, αλλά από το αν τη συγκεκριμένη στιγμή συντονίζεσαι με τον τρόπο σκέψης του. Ή ενεργοποιείς τη λειτουργία «ο τύπος ψάχνει θέση, άρα φεύγω σημαίνει αυτό», ή δεν την ενεργοποιείς, οπότε φεύγω σημαίνει το άλλο -ουσιαστικά το αντίθετο.