Comments by patsis (3005)
Showing 1111-1140 from 3005
Λέγεται και με το «γιατί», με την ίδια σύνταξη και σημασία. Βλ. εδώ, όπου στο απόσπασμα λέει ο σαλονικιός: «Τον Λεονάρντο με είπες γιατί».
Μα δεν είναι ίδιον ναζιστικών αντιλήψεων η αντιστοίχιση εξωτερικών χαρακτηριστικών με ηθικές αξιολογήσεις;
Βλ. και σχόλια της ημετέρας μετριότητος εδώ.
Παπαντώνη για το όπλο θα σε γελάσω, ήταν παράπλευρο εύρημα της έρευνας που έκανα για τον ορισμό. Το λήμμα «φλάι» μάλλον θα το ανεβάσω, το σκέφτηκα όπως έγραφα. Όποιος άλλος θέλει το ανεβάζει, φυσικά.
Η λέξη Βέρμαχτ έχει ταυτιστεί με τον ναζιστικό στρατό ο οποίος μου είναι σιχαμένος.
Άσχετο: μήπως σε ξέρω; 296 σειρά ήσουν;
jesus, θρησκεία, παύλα και τελεία.
Παραπλήσιο το «πρέπει να έχεις (γερό) στομάχι για να κάνεις αυτήν την δουλειά». Ακουσμένο πάνω αλλά νομίζω λέγεται παντού.
Βλ. και γαμιέται για ένα πιάτο χόρτα. (Ο jesus παρακαλείται να τσεκάρει και τα σχόλια, ευχαριστώ.)
Δηλαδή σόρυ κι όλας, αυτοί στις φωτογραφίες αξίζουν τους χαρακτηρισμούς της εκάστοτε λεζάντας; Τους ξέρουμε; Είναι σκατόφατσες και γουρούνια;
Σκοτεινό ε; Άσχετο, αλλά μου θύμισες τον ποιητή:
[i]Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό
το ανάστημα
ίσκιοι και χαμόγελα παντού
στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα.
ζωντανό δέρμα, και τα μάτια
με τα μεγάλα βλέφαρα,
ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.[/i]
Φίλος στην Θεσσαλονίκη (ναι, εκεί στα λεωφορεία που καμιά φορά λένε «οδηγέ με ανοίγεις από πίσω») κάποτε πήγε να διασχίσει το δρόμο περνώντας ανάμεσα από δύο παρκαρισμένα αυτοκίνητα αλλά εκείνη την στιγμή σταμάτησε ένα περιπολικό μπροστά του. Βιαστικός ων λέει μονολογώντας «άντε μπάτσε, φύγε». Το παράθυρο όμως ήταν ανοιχτό, οπότε γυρνάει αγριεμένος ο αστυνομικός και τον ρωτάει «τι είπες μεγάλε;». «Άντε, κάτσε ή φύγε».
Τώρα που το ξαναδιαβάζω, μπορεί και να συνδύασα όλα τα στοιχεία των προλαλήσαντων στην ιστορία μου.
Απ' ό,τι φαίνεται, απόλυτα σωστή καταχώρηση. Π.χ. από εδώ:
na ultarei tin katalili stigmi:genika to panda spaei me ti mia.Omws einai periptoseis opou o adipalos den focusarei to panda (an as poume den mporei na to stamatisei apo to na kanei ulti), opote kalo einai na min ultareis me tin mia
Εγώ δεν το βλέπω έτσι, νομίζω το «κάνα οχτάρι χρόνια» είναι φαινόμενο τουλάχιστον άξιο καταγραφής, και νομίζω ότι το καλύπτει ο ορισμός σου. Αλλά δεν είμαι και πολύ νηφάλιος επιστημονικά αυτήν την στιγμή, οπότε το βλέπουμε εν καιρώ, φαντάζομαι.
Σε φάση ο Ιησούς σε βλέπει;
Μπορεί να το είπε ο Κόκκαλης αλλά είναι παλαιότερο. Διαπιστωμένα από τα τέλη του 2001 (σε παιχνίδια Counter Strike) που το άκουγα, αλλά μάλλον από χρόνια πιο πριν. «Πού 'σαι ρε πελατάκο;»
Ωραία χρόνια.
@allivegp: Ναι ήμουν στο ίδιο στρατόπεδο, λίγο πιο πάνω, στις ΕΜΑ (στην 34). 296 λελέ. Δεν μας χάλασε...
Από το γκουμπλάι-χαν.
(έλα τώρα, μην γκομπλάρεις να πούμε, οι δυο μας είμαστε...)
Έχεις ανοίξει πύλη στα παραδείγματά σου για ταξιδάκια από την πραγματικότητα στο slang.gr και αντίστροφα. Έτσι δεν είναι;
Κάθε φορά που ανεβάζεις ορισμό με τέτοιο παράδειγμα στην Δ.Ε.Η. ανακαλούν τις άδειες.
Παρά την αντίθετη παραπάνω άποψη, πιστεύω ότι το μπουκέτο λέγεται για μπουνιά στα μούτρα και όχι σε άλλο σημείο του σώματος.
Από μία μικρή θεσούλα στο δήμο στην Κάτω Κωλοπετεινίτσα και από μία «σαρδέλα» που παίρνει ένα μπαζοδέκανο στον στρατό μέχρι το «βόλεμα» στις δημόσιες υπηρεσίες του Κράτους και την εκλογή στον βο(υ)λετικό θώκο στη Βουλή!
Τον συνάδελφο σου δεν τον χάλασε που το μπαζοδέκανο τον έστειλε για σκοπέτο τρελό μετά το μεσημεριανό και μετά είχε γερμανικό...ε;
Μια φορά είχαμε δέσει ένα μπαζοδέκανο όταν κοιμόταν στο κρεβάτι με δύο σεντόνια που τα κρατάγαμε δύο από κάτω. Με το που σφίγγουμε τα σεντόνια ξυπνάει και και προσπαθεί να απελευθερωθεί. Σιγά σιγά ξέφευγε από το δεσμό των σεντονιών αλλά του έφευγε και η φόρμα που φόραγε με αποτέλεσμα να απελευθερωθεί με το σώβρακο μόνο. Το μπαζοδέκανο αυτό είναι από τα Γιάννενα, 1,50 ύψος και ένα κεφάλι 2 φορές μεγαλύτερο από το κανονικό. Και γαμώ τα άτομα. Ακόμα έχουμε επαφή. Μιλάμε σβύσαμε από τα γέλια.
Το τρίτο το αντέγραψα παρά την έκτασή του, διότι δείχνει την χρήση του λήμματος χωρίς πραγματική απαξία αλλά περιπαικτικά, ακόμα και με αδιάφορη χροιά.