Το λήμμα δεν το ψηφίζω προς το παρόν γιατί αυτά τα ξύλινα δεν ξέρω αν ταιριάζουν εδώ. Ο ορισμός ωστόσο είναι μια χαρά, πάνω από το μέτριο που έχει βαθμολογηθεί ως αυτή τη στιγμή. Για το κυριολεκτικά και τις υπερβολές στην χρήση του βλ. το ομώνυμο λήμμα.
Να καταγράψουμε και ένα παραπλήσιο γλωσσοκαταστροφικό ξέσπασμα γνωστών καμμένων μοντς του σάιτ:
Παρακαλούνται οι ρωστοί-άρρωστοι μοβ να μην αυτοδιακτινίζομαι στα Λή Μάν Ντά Τσούν.
Όπα, σόρυ, ή δεν τα είδα ή τα προσέθεσες μεταγενέστερα στον ορισμό. Τεσπά.
Αν και τα συγκεντρωτικά δεν μ’ αρέσουν, αυτό μ’ άρεσε πολύ. Πολύ γέλιο ρε πούστη μου, εμένα αυτή η μόδα με πήρε ξόφαλτσα αλλά πολλές από αυτές τις ατάκες αξίζουν αυτούσιες.
Να μια συμπληρωματική έρευνα στο slang.gr:
1. Τα ράστα δεν κάνουν τον παπά (knasos, εδώ)
2. Τόνα χέλι πνίγει τ’ άλλο και τα δυο τον πρόσκοπο (ό.π.)
3. Kάλλιο αυγά παρά πουρέ (kirk)
4. Εξι αυγά σαρανταδύο (pavleas, ό.π.)
5. Kάλλιο πέντε και με φέρυ παρά δέκα και παρτέρι (ironick, ό.π.)
6. Ένα το χέλι Δώνη, κι η Άνοιξη ακριβή (Mes, ό.π.)
7. Καθαρός Ουκρανός Άστρα μπεζ δεν φοβάται (poniroskylo, Dirty Talking)
Άλλη καταστροφική λαίλαπα ήταν τα ανέκδοτα τ. τι είναι μεγάλο, τριχωτό και σε περνάει απέναντι στο ποτάμι; Η βαρκούδα. Τι είναι άσπρο, πετάει και πουλάει εφημερίδες; Το περιπτέρι και άλλα πολλά.
Γιατί να μην είναι σλανγκ;
Πού και πού τα βλέπω πάνω σε ειδικά ρυμουλκούμενα για να τα μετακινούν στο δρόμο χωρίς να τα οδηγούν, γιατί αυτό είναι παράνομο (όπως μου είπαν όταν ρώτησα), αφού δεν έχουν πινακίδες. Ίσως δεν έχουν και άδειες κυκλοφορίας για δρόμους αλλά μόνο για πίστες, εσύ ξέρεις καλύτερα.
χρησιμοπιείται
δίφθογγα < -νε
γιατι 'σαι
παροχυμένη
πώ
εκνευριστίκή
κίτς
παρακμίακή
σκυλλάδικα
αύτούς
δηλαδη
μπείς
Καλή κι «γλωσσική καλλιέργεια» αλλά στο ίδιο κείμενο με τα παραπάνω λαθάκια χάνει το δίκιο της.
Το «παίρνω λέβελ» το έχω στο πρόχειρο ανάμεσα σε άλλα 54 λήμματα. Ωραίο παράδειγμα σε φάση «θα σε κάνω να νιώσεις γυναίκα» (Α.Μ.Α.Ν.). Ωραίο και το λινκ στο «προσούτ», μπanal και ευκωλο (χα-καλό-ε).
Έκφραση: «Το τυράκι το είδες, την φάκα όμως δεν την είδες.»
Η βαθμολόγηση του ορισμού έως τώρα (15/01/2010@17:03): 5/4/3/4/4/5/2. Η του λήμματος ομοία.
Εγώ στον ορισμό έβαλα πεντάστερο. Το αξίζει, κλασικά, μη λέμε τα ίδια πράγματα. Ωραία η mes.
Κορυφαίος ορισμός του Δεκεμβρίου 2009, σύμφωνα με την αυτοματοποιημένη αναφορά του slang.gr, βασισμένη στην έως σήμερα βαθμολόγηση.
«Εσύ δουλεύεις κι η τύχη σου κοιμάται». Αφιερωμένο σε όσους (ελάχιστους) φίλους ανέβασαν ορισμούς τις άγιες τούτες μέρες, όταν όλοι οι υπόλοιποι βολοδέρναμε από το τραπέζι στο κρεβάτι και τανάπαλιν. Χρόνια πολλά!
Το όνομά μου σε ορισμό; Είμαι διάσημος, woo-hoo!
Mes, επειδή πας να μας γαμήσεις την φαντασιακή μας αυτοθέσμιση, που λέει κι ο Khan, θα το πολεμήσω όσο μπορώ. Και στις ξανθοτρελόμουνες γίνεται το εφέ, μετά από έντονο μαύρισμα, κατά προτίμηση με φυσικό τρόπο (άρα παραλία γυμνή - χα, γεννάνε οι φαντασιώσεις η μία την άλλη, τι νόμιζες;), που κάνει και τις τρίχες ξανθότερες. Άρα πολύ ξανθές τρίχες σε πολύ μαύρο δέρμα. Σα να βλέπεις τσόντα στο αρνητικό. Πλας τσολιάς, πλας το μυαλό μας αναπλάθει σκηνές ξυρίσματος και γυμνισμού για πάρτη μας (άσε με να νομίζω), πλας ψαγμένα στυλάτα εσώρουχα (κι άλλη εικονοπλασία on-the-fly), την αρπάζουμε και βιώνουμε μαζί της την ηδονή. Δεν περιγράφω άλλο.
Το κτήνος παλεύει μέσα μου, αλλά δεν θα ανεβάσω φωτό. Γιατί κρατάω και ένα επίπεδο, κατάλαβες; (Και γιατί κάποτε είχα κάνει «παρατήρηση» σε συσλανγκιστή για ένα πέος που ανέβηκε - κυριολεκτικά και μεταφορικά - οπότε δεν με παίρνει). Μόνο ιδιωτικές προβολές. Συνεχή peep shows. Περάστε κόσμε.
Εμένα μ’ αρέσει και μια άλλη έκφραση, όπως και το φαινόμενο που περιγράφει: «φούντα του τσολιά». Είναι η τριχοφυία που αφήνεται ηθελημένα αξύριστη πάνω από τα εχμ, τα... γκουχ-γκουχ, τα χείλη και την κλειτορίδα, ώστε, χωρίς να εμποδίζει σε τίποτα, να προσφέρει ένα (ισχυρό, τολμώ να πω) οπτικό ερέθισμα (αλλά και ζεστασιά και παρέα στην μύτη μας, όταν επικοινωνούμε προφορικά).
Σε γυναίκες δε τσολιάδες, το θέαμα είναι εντυπωσιακό, πολύ πέραν του προφανούς, μπανάλ και εύκολου, λογοπαίγνιου. Και, για να ολοκληρώσω την χειμαρρώδη δημόσια φαντασίωσή μου, η φούντα μετράει ακόμα πιο πολύ όταν δεν είναι φούντα, αλλά ένα απλό, κάθετο παραλληλόγραμμο. Εκεί πια παίζει με το μυαλό σου: είναι μια πινελιά που δεν έχει κανέναν πρακτικό λόγο, αλλά παρέχει την ερεθιστική γνώση ότι η σύντροφός σου το σκέφτηκε και το «ζωγράφισε» στο κορμί της για την γκάβλα σας και μόνο.
Knaso μπράβο ρε συ, τι είναι αυτή η ιστορία πια με την πρωτοκαθεδρία του Κανάκη στην συζήτηση; Ρε παιδί μου, οι άλλοι του συμπεριφέρονται πολύ δουλικά, με εξαίρεση ίσως τον Σερβετά του οποίου το ταλέντο δεν μπορεί κι ούτε πρέπει να κρυφτεί. Απ' όσο θυμάμαι, ο Παναγιωτόπουλος είναι πολύ ετοιμόλογος και ευχάριστος σαν ομιλητής/συνομιλητής/παραγωγός και οι μουσικές γνώσεις του, σε μένα τον άσχετο, φαίνονται αρκετές. Αδικείται σε τέτοιο καθεστώς, χωρίς βέβαια να φταίει κανείς άλλος εκτός από τον ίδιο.
Να κλείσω και μια παρένθεση παραπάνω, να μην μπάζει τώρα που είναι χειμώνας)
Μπα, εμένα, αντιθέτως μου φάνηκε ένας ιδιαίτερα ψύχραιμος, αντικειμενικός και, τελικά, αποτελεσματικός ορισμός μιας πολύ φορτισμένης έννοιας. Η ίδια η λέξη μου ήταν άγνωστη, σ' αυτό ωστόσο βοήθησαν τα ήδη δημοσιευμένα στο διαδίκτυο δείγματα. Οπότε 5 στον ορισμό και 3 στο λήμμα (γιατί λέγεται, είναι εναλλακτικός όρος μη αποδεκτός σε επίσημες διατυπώσεις αλλά όχι τόσο αδόκιμος ώστε να αποπνέει «βρωμιά», «δρόμο» και σαρκαστική ανατροπή (μου θυμίζει τον «εθνικό μειοδότη» που λέγεται και γράφεται άνετα σχεδόν σε κάθε γλωσσικό περιβάλλον).
Τώρα τα 0+0 ξέρετε, μου φαίνονται υπερβολικά. Αφήστε δε που καμιά φορά έχουν σαν αποτέλεσμα την κάμψη των ευκλείδιων μαθηματικών μας (π.χ. «0+0=14»). Χα, σε καλό μου...
[κ.κ. των μαθηματικών μην με διορθώσετε στα «ευκλείδια», ξέρω ότι μάλλον μαλακία έγραψα, οκ;]
[...] Ο Μπουρτάς κοιμόταν δίπλα δίπλα με έναν δεκατριάχρονο πιτσιρικά από το Κιλκίς, που τον είχανε πιάσει σα σύνδεσμο των ανταρτών. Ήταν ένα ήσυχο παιδάκι, στρουμπουλό κι άτριχο σαν κορίτσι. Κάποια νύχτα λοιπόν, ο Μπουρτάς του ρίχτηκε κι ο πιτσιρικάς έβαλε τις φωνές, παρά το γεγονός ότι ο Μπουρτάς τον απειλούσε πως θα τον σφάξει αν έβγαζε κιχ. Σηκωθήκαμε, τσακώσαμε τον Μπουρτά, και αφού του ρίξαμε κάτι σφαλιάρες, αποφασίζουμε να τον περάσουμε από έκτακτο «φυλακοδικείο». Ήμασταν πέντ' έξι εντελώς παλαβοί ανήλικοι, που το μυαλό μας τό 'χαμε στην κωλότσεπη. Για να μη σ' τα πολυλογώ, με συνοπτική διαδικασία, που λένε, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, καταδικάζουμε τον Μπουρτά στην ποινή του θανάτου δι' απαγχονισμού... Ο Μπουρτάς ως εκείνη την ώρα καθόταν ζαρωμένος στο κρεβάτι του και μιξόκλαιγε. Μόλις όμως είδε ότι σκίζαμε κάτι παλιά σεντόνια για να κάνουμε σκοινί να τον κρεμάσουμε, έβαλε τις τσιρίδες και σήκωσε όλο το θάλαμο στο πόδι. Ήρθαν οι γέροι, τον πήραν από τα χέρια μας και τον φύλαξαν μέχρι το πρωί που τον πήρε ο υπαρχιφύλακας και τον πήγε σε άλλη ακτίνα. [...] Χρόνης Μίσσιος, «...καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς», εκδόσεις γράμματα
Βλ. και άσε τα φιλοσοφικά.
Εε... Γεια χαρά και σε σένα παιχταρά μου!
@Dimitrissss, ίσως έχεις ένα δίκιο, διότι ο Καβάφης καταγόταν οικογενειακώς από την Πόλη. Όπως λέει ο ίδιος για τον εαυτό του> Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Ασχετα, βέβαια, με την προέλευση των γλωσσικών του ιδιωματισμών, σίγουρα δεν επρόκειτο ούτε για επαρκή ούτε για απαραίτητα στοιχεία για την αναγνώριση και αγάπη προς το έργο του. Ήταν και η μορφή αλλά και η ουσία της ποίησής του που γοήτευσε και άγγιξε πολλούς ανθρώπους.
Υπάρχει και ο πεοκρούστης από τον AntreaC, με μουσικό άγγιγμα Χαλικούτη.