Comments by johnblack (1856)
Showing 661-690 from 1856
@ vikar, patsis
Όταν μιλώ για σκληρό πυρήνα κλπ δεν αναφέρομαι σ' εσένα και το ξέρεις καλά.
Ένα πράμα που με ενοχλεί σε σχέση με αυτή την «ηγετική ομάδα» (προσθέσατε όσα εισαγωγικά γουστάρετε) είναι η ασυλία που απολαμβάνει όσον αφορά τα όχι και τόσο επιτυχημένα λήμματά της. Η Ιρονίκ π.χ. αράδιασε ενδεικτικά έναν κατάλογο 10 λημμάτων της που τα θεωρεί δευτεράντζες: ε λοιπόν τα κοίταξα ένα προς ένα και σε κανένα από αυτά δεν υπάρχει ούτε μισό αρνητικό σχόλιο. Θα μου πείτε τώρα οτι αυτά τα λήμματα γράφτηκαν σε παλιότερους καιρούς, όταν οι λεξιπλασίες έδιναν κι έπαιρναν και τα σχόλια ήταν γενικά περιορισμένα. Τεσπά.
Θα ήταν το σάιτ αυτό που είναι χωρίς τους περισσότερους χρήστες εδωμέσα οι οποίοι δέν είναι συντονιστές;[/quote]
Προφανώς και όχι! Κι εγώ κι ο Χότζας κι ο Χανκ κι ο Χαλικούτις κι ο Αλίβε και πολλοί άλλοι είμαστε σάρκα εκ της σαρκός του σάιτ, όσο κι εσείς οι μοντς.
Και όμως δεν συμμετέχουμε στις αποφάσεις.
Δεν επιμελούμαστε τα κείμενα και δεν έχουμε λόγο στις κάθε λογής διορθώσεις και προσαρμογές (ο έρμος ο Χότζας π.χ. συνέχεια παραπονιέται που του αλλάζουν το ύφος και βάζουν αυθαίρετα λινκς εκεί που ο ίδιος σκόπιμα το απέφυγε. Ή εγώ γουστάρω να γράφω συνέχεια με μπολντ γράμματα, γιατί πας και μου τα βγάζεις κύριος;)
Δεν αποφασίζουμε τι θα κατέβει και τι θα μείνει (πριν κάτι μήνες π.χ. θυμάμαι είχε ανεβάσει ένας παοκτζής ένα σεντονάκι όπου αναφερόταν σε συγκεκριμένα πρόσωπα του ποδοσφαιρικού χώρου κλπ, το οποίο σεντονάκι το πήρε το εύρηκα με συνοπτικές διαδικασίες. Όταν ζήτησα εξηγήσεις, την πρώτη φορά με γράψατε στ' αρκίδια σας και χρειάστηκε να επιμείνω για να πάρω μιαν απάντηση).
Δεν έχουμε τη δυνατότητα του edit στα κείμενά μας, παρά μόνο μέσω της χρονοβόρας και ολίγον εκνευριστικής διαδικασίας της Αναφοράς. Οι μοντ έχουν, και χρησιμοποιούν κατά βούληση τη δύναμή τους αυτή. Ο Βράστας παρεμβαίνει επανειλημμένα ακόμη και στα σχόλιά του: τον εγκαλείς π.χ. για μια παράλειψη, αυτός αμέσως διορθώνει και συ, ξαναδιαβάζοντας το θρεντ, φαίνεσαι μαλάκας, τη στιγμή που οι παρατηρήσεις σου και η κριτική σου μένουν ξεκρέμαστες, στον αέρα, άνευ αντικειμένου...
Ειδικά αυτό το θέμα του edit αποθαρρύνει πιστεύω πολύ κόσμο από το να γράφει στο σλανγκ.γκρ. Εμένα που ήμουν ψιλοάσχετος με κομπιούτερ, δεν μου έκανε εντύπωση, άλλοι όμως πιο σχετικοί φίλοι μου στους οποίους μίλησα για το σάιτ, το θεώρησαν εξωφρενικό και προγκήχτηκαν.
Περισσότερη συμμετοχή, λοιπόν, περισσότερη δημοκρατία! Το λέει κι ο Πάτσης:
οι συντονιστές είναι λιγότεροι από το ευρύτερο σύνολο και μπορεί να χάσουμε κάποιες χρήσιμες απόψεις και αντιλήψεις και κρίσεις, αν δεν συμμετάσχουν και άλλοι patsis
Tι άλλο δηλαδή πρέπει να πούμε για να γίνουν αυτά κατανοητά;
Ο Πάτσης βέβαια είναι ικανοποιημένος με τα επίπεδα δημοκρατίας στο σάιτ και πιστεύει πως εφόσον μπορούμε να φωνάζουμε και να τα χώνουμε ατιμωρητί στους μοντς, όλα είναι οκ. Ε λοιπόν δεν είναι καθόλου οκ. Και στους διεφθαρμένους και καραγκιόζηδες πολιτικούς τα χώνουμε όλοι απ' το πρωί ως το βράδυ, τους ξεφτιλίζουμε σε επιθεωρήσεις και σατιρικές εκπομπές, τους βρίζουμε, τους καταριόμαστε. So What; Απολύτως τίποτα δεν αλλάζει, ίσα ίσα που το σύστημα βγαίνει ενδυναμωμένο απ' αυτή την κριτική: ανοίγει λίγο η βαλβίδα, εκτονώνται οι εντάσεις και την επόμενη μέρα η καταπίεση συνεχίζεται κανονικά. Λόγο θέλουμε, σε μια υπόθεση που θεωρούμε πως μας αφορά. Δεν μας ενδιαφέρει να βγάλουμε τα πωθημένα μας και τα κόμπλεξ μας πάνω σας, όσο κι αν βολεύει ορισμένους απο σας να το παρουσιάζετε έτσι.
Και να περάσω στο θέμα «ξεσκαρτάρισμα».
[quote=vikar]Και φυσικά, είμαι όσο κατά γίνεται στην «κάθαρση». Προσωπικά δέν θέλω να σβηστεί τίποτε, ούτε τα αυτοαναφορικά, ούτε οι Λιλιανάδες, ούτε τα εσωτερικά αστεία, ούτε οι αυνανισμοί που πατάν σε προσωπικούς κώδικες, ούτε ούτε ούτε. Το να τονιστεί το λεξικογραφικό δέν πρέπει να σημαίνει οτι θα απαλειφθεί κάθε άλλη τάση του σάιτ βίκας
Kι όμως, δεν είναι έτσι. Όλη αυτή η σαβούρα που υπάρχει, «βαραίνει» το σάιτ και υπονομεύει τις όποιες σοβαρές προσπάθειες γίνονται, όσο κι αν αυτό δεν φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Αυτός ο χώρος, που ξεκίνησε με τις ταπεινότερες των προθέσεων (με κάτι απίθανους χρήστες τύπου tarantula και δεγκζερωγωτιάλλο) απέκτησε στην πορεία μια δυναμική φοβερή. Μαζεύτηκαν εδώ, τύχη αγαθή, 5-10 λαμπρά μυαλά, που έχουν καταπιεί βιβλιοθήκες κι έχουν γυρίσει όλη την οικουμένη (κάτι σαν την Αθήνα του Χρυσού Αιώνα του Πέρι μουτάτις μουτάντις). Το πράγμα έσφιξε, σοβάρεψε. Ανοίγεται εμπρός μας πεδίο δόξης λαμπρό, κι όμως εμείς φαίνεται να επιμένουμε στο χαβαλέ. Καλός και άγιος ο χαβαλές, υπάρχουν όμως κι άλλα μέρη γι' αυτόν, όπως π.χ. το γκρουπάκι που στήσαμε ως σλανγκ.γκρ στο Βιβλίο των Φατσών.
Πρέπει να πετάξουμε κάποια σαβούρα, όσο κι αν έχουμε δεθεί συναισθηματικά μ' αυτήν. Θα είναι ένα καλό πρώτο βήμα προς την ενηλικίωση του σάιτ. Είναι σαν τα σπασμένα παιχνίδια, σκισμένα ρούχα ή άλλες κλαπαρχιδιές που μαζεύαμε μικροί, αρνούμενοι πεισματικά να τα αποχωριστούμε: κάποια στιγμή, στα κρυφά, η μαμά μας τα πέταγε. Και δώστου κλάμα εμείς στην αρχή, και φωνές. Κι όμως, μετά από τα κλάματα και τις φωνές, ερχόταν εν τέλει η ανακούφιση που τα ξεφορτωθήκαμε...
Το ζήτημα της σαβούρας μοιάζει επίσης με το ζήτημα των αιώνιων φοιτητών στα πανεπιστήμια; Πρέπει να πάρουν πόδι ή όχι; Η ΠΟΣΔΕΠ έλεγε πως όχι, διότι δεν ενοχλούν και δεν επιβαρύνουν κανένα. Ο Βερέμης υποστήριζε την αντίθετη άποψη: οι αιώνιοι συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κλίματος χαλάρωσης, ελαφρότητας, οτινανισμού και επιπολαιότητας. Κι εννοείται έπεσαν να τον φάνε, φασίστα τον ανέβαζαν φασίστα τον κατέβαζαν.
ΥΓ. Σου 'χα στείλει κι ένα σεντόνι με απόψεις μου σε πμ, να το προωθήσεις στους λοιπούς μοδς. Νομίζω με ξέχασες.
Yπό μια έννοια όχι, διότι εξέλειπε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο κλπ. Και ο «ευγενής άγριος» του Ρουσσώ δεν είχε συνείδηση της ανθρωπινότητάς του, ήταν ένα δίποδο ζώο... Γιατί όμως απαντάς με ερώτηση;
Για τους βρετανούς εμπειριστές, η αξία ενός ανθρώπου ισοδυναμεί με την τιμή του (value = price)...
To να χέζεσαι στο τάλαρο δλδ δεν είναι δημιουργικό;;;; (είπε η ξανθιά και πήγε να λιμάρει τα νύχια της)
Και πως ξέρω βρε Πονηρέ μου οτι αυτός ο γλωσσοδέτης όντως λέγεται; Και πόσο διαδεδομένο είναι; (Απευθύνομαι σ' εσένα ως μαΐστορα των τουρκολημμάτων και υπέρμαχο της τεκμηρίωσης) Στο δίκτυο εννοείται δεν υπάρχει τίποτα σχετικό... Μήπως υφίσταται μόνο στον ένδοξο Βορρά; Γιατί εδώ στα Κατωτικά μέρη γιοκ.
Ενδιαφέρουσα η παρουσίαση, δε λέω, αλλά άμα ήταν τόσο εύκολο βρε γιώργη μου να σκαρώνεις τραγούδια γιατί δεν το έκανες και συ να χεστείς στο τάλαρο;;;;;
αχαχαχ πάντως για το τάβλι δε στα έχουνε πει καλά, την τελευταία φορά κέρδισα τον Καμπουρλάχ του ταβλίου Χότζα με 7-4 και κατόπιν του έδωσα αβάντζο στα 9 (νταξ εκεί με πήρε με 9-8 τι να κάνουμε τώρα)
To κυρία σαφώς και υπάρχει και λέγεται. Αναφέρθηκε πρώτη φορά από μένα, στα σχόλια της μαντάμ. ΜΧΣ και Fotis Nitsiopoulos (που μόνο άσχετοι δεν φαίνονται να είναι) έσπευσαν να συμφωνήσουν, προσθέτοντας το πουτάνα για την ηρωίνη, έκφραση καρα-κλασίκ, που βρίσκεται διαρκώς στα χείλη εξαρτημένων και μη πρεζάκηδων.
Όσο για το «ντιριντάχτα μεταδομιστικό σλανγκάζ», ας πούμε, πολύ απλά, πως είναι ένα εξεζητημένο και ρητορικό στυλ γραφής με πολλές αναφορές, το οποίο ακολουθούν ενίοτε ορισμένοι χρήστες, εμού συμπεριλαμβανομένου. Σε κάποιους αρέσει, σε κάποιους όχι. Δεν επηρεάζει σε τίποτα την αξιοπιστία του διαπραγματευόμενου λήμματος. Με αυτά που λες για «ντερινανάινα δεγκζερωγωτί», εσύ πονηρέ μου είσαι που καταφεύγεις στο absurdum... Η χρήση μεταδομιστικών πυροτεχνημάτων στον ορισμό του Χανκ μπορεί να είναι εκνευριστική για ορισμένους (κατ' εμέ δε, προδίδει την έλλειψη βιωματικότητας που εξακολουθώ να θεωρώ σημαντική για να γράφει κανείς εδώ), αν όμως απομονώσεις την ουσία του, ο ορισμός είναι επαρκής και αξιόπιστος. Περιγράφει υπαρκτά κοινωνικά φαινόμενα. Σήμερα είμαστε ό,τι καταναλώνουμε: η κόκα είναι το ναρκωτικο των πλουσίων (ή wannabe πλουσίων), η ζαπρέ ταιριάζει σε πιο αυτοκαταστροφικά άτομα που γουστάρουν να κυλιούνται στις λάσπες και να το παίζουν λούζερ και παρακμιακοί... Όλα αυτά σε ένα πρώτο επίπεδο, διότι κάτω από την επιφάνεια η εικόνα διαγράφεται πολύ πιο σύνθετη. Σχετική σλανγκική βιβλιογραφία υπάρχει: κοκάκιας, πρεζάκιας κ.α. Σόρυ που επιλέγω δικά μου λήμματα, έχουν όμως συγκεντρώσει θετικά σχόλια.
Ναι, όντως, το Ταράσκ είχε κάτι απίστευτα stats που δν χόρταινα να διαβάζω, π.χ. η πέτσα του ήταν τόσο σκληρή που για να χτυπηθεί χρειαζόταν magical weapon από +1 και πάνω, ούτε καν silver δεν το έπιανε, lightning bolt ήταν immune κλπ. Είχε όμως και alignment nil αν θυμάσαι, ήταν δλδ περισσότερο μια force of nature...
Φαίνεσαι να τα ξέρεις καλά τα θέματα. Εγώ έχω πάνω από 10 χρόνια να ασχοληθώ, το call of cthulhu το είχα ακουστά... Το Monstrous Manual εννοείται αγαπημένο. Ίσως επίσης θυμάσαι πως στο D&D ο αντίστοιχος του Κθούλου γαμαωδέρνουλας ήταν ο σαυροειδής Tarrasque, όνομα το οποίο επίσης χρησιμοποιούσαμε σε εξω-rpg context ως συνώνυμο της απόλυτης καταστροφής ή του απόλυτου καταστροφέα. Το ξύπνημα του Ταράσκ (νομίζω ξυπνά μια φορά στα 1000 χρόνια ή κάτι τέτοιο) ισοδυναμεί με την Αποκάλυψη.
ρε πστ μ' έβγαλες ημιμαθή επειδή δεν ήξερα οτι Κρόκους ήταν κωδικός της Στάζι; Γι' αυτούς και για άλλους λόγους θα σε περιμένω με τη βοήθεια της παναγίας στις 3 Γέφυρες στη Λιοσίων (ή και στη γέφυρα Ροσινιόλ στη Δυρραχίου άμα θέλεις) να ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα τους λογαριασμούς μας.
Συμφωνώ κι εγώ εννοείται! Να υλοποιηθεί όσο το δυνατόν ταχύτερον και να ενημερωθούμε.
@ poniro
Ανέφερα Πανόδυο και Γκάτσμαν λόγω του κατά την κρατούσα άποψη αμαρτωλού παρελθόντος τους, παρελθόν το οποίο υπαινίχθηκες και για τον Khan (αναφορά σε πολλαπλές περσόνες). Και το οτι αυτοί οι δυο τουλάχιστον είναι τρόπον τινά περιθωριοποιημένοι και underdogs όπως λέει ο βράστα, νομίζω κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, όση υπομονή και όση καλή διάθεση και να έχει επιδειχθεί έναντί τους κατά καιρούς. Και προφάνουσλυ έβαλαν κι οι ίδιοι το χεράκι τους για να φτάσουν ως εκεί, δεν πιστεύω οτι είναι παναγιούλες. Πολλώ δε μάλλον, δεν αναζητώ στηρίγματα και φίλους οιουδήποτε είδους και δεν είμαι συνήγορος κανενός. Χτυπείστε τους για τις τυχόν μαλακίες τους, μην εξαιρείτε όμως απ' την κριτική τους ισχυρούς... Όσον αφορά την άγνοια που επικαλείσαι για το ποιος και τι και ποια λήμματα μπάζουν, αρνούμαι οποιοδήποτε σχόλιο.
Φίλε έχεις ασχοληθεί με RPG; Εγώ τραβιόμουν παλιά με αυτές τις ιστορίες (κυρίως Advanced Dungeons & Dragons), εννοείται πάντα λάιβ, ποτέ μέσω pc. Περί Κθούλου έχω μια πολύ αμυδρή εικόνα όσων λες.
Εντύπωση μου έκανε η τελευταία παράγραφός σου: αυτό ακριβώς το τιτανοτεράστιο παντοδύναμο ον, εμείς οι μονοκερίδιοι (από το παλιό εξειδικευμένο μαγαζί Μονόκερως, εδώ στην οδό Δεριγνύ, που το είχε ο γιος του Λεωνίδα Κύρκου, ο Μίλτος) το λέγαμε Καμπουρλάχ (στην αρχή άκλιτο, μετά εξελληνίστηκε και έγινε ο Καμπουρλάς). Δεν θυμάμαι από που ακριβώς το είχαμε ξεσηκώσει, πάντως ήταν αρκετά διαδεδομένο στη μικρή μας κοινότητα. Περιγράφαμε με αυτόν, χαρακτήρες (characters, π.χ. fighters, mages, cleriscs, thieves, druids etc) πραγματικά ακατανίκητους. Ήταν συνώνυμο του γαμαωδέρνουλα ας πούμε. H πλάκα ήταν οταν ο χαρακτηρισμός αυτός εξήλθε των στενών ορίων των παιχνιδιών στρατηγικής και φαντασίας και αρχίσαμε να τον χρησιμοποιούμε και στην «κανονική» ζωή, για τυπάδες που έχουν μαζεμένα πάνω τους όλα τα καλούδια του θεού, ομορφιά, φράγκα, εξουσία κλπ.
- Μην έχεις ελπίδες για τη Φρόσω. Έχω δει τον καινούριο της γκόμενο, καμπουρλάς κανονικός.
Καθόλου δεν υποστηρίζω τη μη τεκμηρίωση. Το αντίθετο μάλιστα. Απλά υπάρχουν ορισμένα πράγματα (όχι απαραίτητα το λήμμα υπό την σκέπη του οποίου γράφουμε) που δεν επιδέχονται και δεν σηκώνουν πολλή ανάλυση. Ή τα έχεις ακούσει και τα ξέρεις ή απλά δεν τα ξέρεις, οπότε όσο κι αν εγώ προσπαθώ με σεντόνια να σε πείσω, απλά ματαιοπονώ. Το παράδειγμα που μου έρχεται είναι το σχολικό μένω στον τόπο, που βίκας και χαλικούτις (αν θυμάμαι καλά) το αγνοούσαν και τους ήταν κάπως δύσκολο να χωνέψουν το οτι υπάρχει αυτό το πράγμα.
Αυτό που κάνει ο Σκύλος εγώ το γουστάρω κάργα, διότι επαναφέρει κάποιες ισορροπίες και κάποια στοιχειώδη σοβαρότητα στο σάιτ. Διαθέτει το ειδικό βάρος να αλλάξει δια της κριτικής του κάποια πράγματα προς το καλύτερο. Απαιτώ όμως τήρηση ίσων αποστάσεων. Διότι κάποιοι - που τους ξέρουμε όλοι καλά ποιοι είναι - βρίσκονται στο απυρόβλητο. Είναι οι «ιερές αγελάδες» του σιτέ. Κι εγώ ρε φίλε αυτό δν το αντέχω, συφιλιάζομαι, πως το λένε.
«Αγροτικό» κάνουν υπό μια έννοια και τα μοντέλα-βιζιτούδες, στη φάση που δεν έχουν γίνει ακόμη εβραίος γνωστές και απλά παίρνονται αβέρτα κουβέρτα με όσους φοράνε παπούτσια, έτσι, για να γράψουν χιλιόμετρα.
Πριν κανα πεντάρι χρόνια, στην παραλία του Αλίμου (κλασικό στέκι για χειμερινούς και ρακετάδες) σύχναζε ως teenager, νυν γνωστή μοντέλα και βιζιτού πολυτελείας (με άπειρες φωτογραφήσεις πλέον και εξώφυλλα). Είχε γαμηθεί σχεδόν μ' όλο τον κόσμο: πιτσιρικάδες, γέρους, κλασικές παραλιόφατσες, άσχετους, ναυαγοσώστες, προσωπικό, τα πάντα όλα. Μιλάμε πως είχε γίνει ανέκδοτο, σούργελο, παρτάλι με τα όλα του. Τώρα πια έχει χρόνια να πατήσει. Έκανε το αγροτικό της εκεί στους μαύρους η γυναίκα και τιγκανά.
@ poniroskylo
Για την έκφραση καθαυτή λίγα πράγματα έχω να πω. Δεν τη θεωρώ ιδιαίτερα διαδεδομένη και εδραιωμένη, είναι περισσότερο μια έξυπνη μεταφορά. Η οποία, όπως θα έλεγε ο Βράστα, καλύπτει ένα κενό, με την έννοια οτι περιγράφει μονολεκτικά το αν μη τι άλλο ενδιαφέρον φαινόμενο του σπέρματος πάνω στα μπλεγμένα και ανακατωμένα από την ερωτική μάχη μαλλιά μιας ξανθιάς.
Το ζήτημα όμως δεν είναι εδώ. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία μεταφορική, μη εδραιωμένη, χρήση λέξης που καταγράφεται στο σλανγκ.γρ.
Η κριτική σου είναι διεισδυτική και δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω. Το σάιτ δεν είναι παιδική χαρά, όχι μόνο τουλάχιστον. Πρέπει να κρατήσουμε κάποια προσχήματα.
Νομίζω όμως πως παραβιάζεις θύρες ανοιχτές. Εξαντλείς την αυστηρότητά σου πάνω σε έναν χρήστη, ο οποίος κατά δήλωσή του δεν διαθέτει το απαραίτητο βιωματικό φορτίο για να ανταπεξέλθει στις ανάγκες ενός σάιτ για την αργκό, όπως τουλάχιστον το οραματιζόμαστε εγώ και συ. Τα περισσότερα λήμματά του, ιδίως κάποια πρόσφατα που αφορούν ναρκωτικά, είναι υπεράνω σοβαρής κριτικής. Ελλείπει πρόδηλα η βιωματική εξοικείωση με το αντικείμενο, κάτι που ο ίδιος ο συγγραφέας καθόλου δεν προσπαθεί να αποκρύψει. Τουναντίον, υπογραμμίζει με τον τρόπο του αυτή του την «αδυναμία», την απολαμβάνει θα έλεγε κανείς. Αδιαφορεί προκλητικά για την όποια διασταύρωση και τεκμηρίωση και «αυθεντικότητα», κι αυτό είναι όντως μια μεταμοντερνιάρικη πρακτική.
Πέρα όμως από αυτά τα ζητήματα ύφους, ο συγκεκριμένος χρήστης αποτελεί εύκολο στόχο λόγω και του «βεβαρυμένου» παρελθόντος του (πολλαπλές περσόνες κλπ). Παρόμοιος σάκος του μποξ είναι, κατά μείζονα λόγο, και ο αυτοκτονημένος-πρώην πανόδυος, χρήστης στην ουσία περιθωριοποιημένος. Με τον οποίο όμως ενεπλάκης πρόσφατα σε μια αιματηρή όσο και ανόητη αψιμαχία. Εύκολος στόχος είναι τέλος κι ο Γκάτσμαν, μετά τις εναντίον του κατηγορίες για μπαγαποντιές κλπ.
Θα ήμουν απολύτως ευτυχής λοιπόν, αν επεδείκνυες την ίδια άτεγκτη στάση, εάν εξανίστασο με τον ίδιο τρόπο, έναντι παρομοίων οτινανικών λημμάτων άλλων χρηστών. Και όταν λέω «άλλων», δεν αναφέρομαι φυσικά σε όλη την κοινωνία, αλλά στο σκληρό πυρήνα του σλανγκ.γρ, την ηγετική ομάδα των μοντουλαίων. Αυτά τα 3, 4, 5 πρόσωπα που ουκ ολίγες φορές έχουν ανεβάσει λήμματα τραβηγμένα απ' τα μαλλιά (για να μην πω τραβηγμένα απ' τις πουτσότριχες ή μουνότριχες). Που έχουν ανεβάσει λεξιπλασίες ανύπαρκτες. Που έχουν ανεβάσει λήμματα μόνο γιατί εκείνη την ώρα ψώλαραν και δεν είχαν τι άλλο να κάνουν για να περάσει η ώρα. Που έχουν κατά καιρούς αναγάγει σε σλανγκ, εκφράσεις κοινότατες, χωρίς καθόλου «γωνίες» και πλήρως αποδεκτές στα πλαίσια του κυρίαρχου λόγου. Που μετατρέπουν ενίοτε, ελαφρά τη καρδία, το χώρο σε «λάιτ επί παντός επιστητού» (η επιτυχημένη έκφραση δική σου). Που εμμένουν στην ανίκητη πραγματικά άποψη, πως η αξία και η σλανγκοσύνη ενός λήμματος κρίνεται από τα αστεράκια που θα μαζώξει (η δικτατορία της πλειοψηφίας όπως έχω πει και αλλού)...
Είμαι πολύ κουρασμένος για να κάτσω να βρω τώρα παραδείγματα και να περάσω λινκς, ξέρεις άλλωστε πολύ καλά σε τι αναφέρομαι. Με βάση αυτά που κατά καιρούς γράφεις, θα μπορούσε ίσως κανείς να σε κατατάξει σε έναν μάλλον ακροαριστερό «χώρο» σκέψης. Ένας «χώρος» εξαιρετικά ευαίσθητος απέναντι στην «εξουσία» (σε οποιοδήποτε επίπεδο) και τις όποιες καταχρήσεις της. Δεν αρκεί να χτυπάμε τους Γκάτσμαν και τους Αυτοκτονημένους αυτής της ζωής. Τα βέλη μας πρέπει να στοχεύουν πιο ψηλά. Αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ κατά καιρούς, όταν διαβάζω και ξαναδιαβάζω ένα λήμμα χωρίς να μπορεί να μου ξεκολλήσει απ' το μυαλό η κραυγή: «Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ». Κι όμως κανείς δεν βρίσκεται να μιλήσει. Κι όταν μιλώ και κρίνω, γίνομαι αντιπαθής. Σαν τον Ουίνστον Σμιθ του οργουελικού 1984, προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως τα 20 πεντάστερα που έχει συγκεντρώσει το πόνημα του χ ή ψ μοντουλάτορα, δεν σημαίνουν απαραίτητα και αυθεντική σλανγκ υψηλής αξίας. Μπορεί, ίσως, πιθανόν, ενδεχομένως, να είναι και ΠΑΤΑΤΑ.
Είναι ασφαλώς απολύτως ανθρώπινο το να έχει ο καθένας τις προσωπικές του προτιμήσεις του. Δεν γίνεται να τους συμπαθούμε όλους το ίδιο. Κι εγώ, για να κάνω την αυτοκριτική μου, αποφεύγω να σχολιάζω αρνητικά τα λήμματα των φίλων μου, των ανθρώπων που είναι πιο κοντά μου. Λάθος; Ποιος ξέρει..
Το πατρονάρισμα - για να τελειώνουμε - καλέ μου Πονηρόσκυλε, δεν είναι απαραίτητα κακό πράγμα, ιδίως όταν ο πάτρωνας είναι ικανός και γνωστικός. Όχι όμως δύο μέτρα και δύο σταθμά. Όποιος θέλει να είναι «ποτέ απ' το χρέος μη κινών», πρέπει και να είναι «δίκαιος και ίσιος σ' όλες του τες πράξεις»...
Σου συστήνω να μη με ξανακβοτάρεις διότι ορισμένοι αδράττουν την ευκαιρία.
Καλέ μου Βράστα το λήμμα αυτό είναι κομμένο και ραμμένο (πρόσεξες τις λέξεις που χρησιμοποίησα;) στα μέτρα σου :ρ
Με τη βοήθεια του Χριστού θα σας γαμήσουμε την Παναγία!
Ε λοιπόν αυτά τα μαριολογικά πολύ με αρέσουν και γι' αυτό θα κάνω μια μικρή αναδρομική: Της Παναγιάς τα ράμματα, θα φρίξει η Παναγία, με καμία Παναγία, γαμώ την Παναγία, κατεβάζω χριστοπαναγίες / χριστοπαναΐδια.
Και καλή μου Μες, μιλάς ΕΣΥ για σεντόνια και μπίρι μπίρι και ξύγκια κλπ; ΈΛΕΟΣ! Που 9 στους 10 ορισμούς σου είναι βερμουδιές επί ανύπαρκτων εκφράσεων του τύπου αιδοίο το οδοντοφόρο - δαγκανόμουνο;
Το βγαλ' τη σκούφια σου και βάρα με το έχεις ακούσει ποτέ;
Καλέ μου Κχαν συγχαρητήρια! Εγκαινίασες τα σχόλια με τον καλύτερο τρόπο και οι ευχές σου ευοδώθηκαν! Και πάλι μπράβο!
Έχω δηλώσει οτι δεν ξανασχολούμαι με βαθμολογία, χαίρομαι όμως που σας έδωσα αφορμή να ξεκαυλώσετε με τα μηδενικά που χώσατε. Μη ξεχάσετε να σκουπίσετε τον τοίχο μετά... Κι επειδή πραγματικά στ' αρχίδια μου η βαθμολογία, σας ετοιμάζω κι άλλα τέτοια λημματάκια.
Μπάμπης, σελ. 1126, λήμμα μουνί:
....3. γυναίκα (ως σεξουαλικό αντικείμενο). - (υποκ.) μουνάκι (το), (μεγεθ.) μουνάρα (η) κ. μούναρος (ο).
Φιλάκια
To φίλημα του πρωκτού έχει έναν πολύ συγκεκριμένο συμβολισμό: είναι η αντιστροφή του παραδοσιακού χριστιανικού χειροφιλήματος στο δεσπότη. Όλες γενικά οι σατανιστικές πρακτικές αποτελούν όψεις μιας αντεστραμμένης θείας λειτουργίας. Αντιστοφή, δηλ. διακωμώδηση και παρωδία. Για φίλημα του πρωκτού δεν κατηγορήθηκαν μόνο οι Ναΐτες αλλά και άλλες δυνητικά επικίνδυνες «μειονότητες», όπως οι μάγισσες. Αυτές κατηγορήθηκαν συγκεκριμένα για φίλημα του πρωκτού του ίδιου του Διαβόλου. Υπάρχουν και οι σχετικές ξυλογραφίες της εποχής (κυρίως 15ος - 17ος αι.), με τον κλασικά τραγόμορφο Διάβολο να δέχεται δια του πρωκτοφιλήματος τα σέβη των θιασωτών του.
Η προ-νεωτερική (Μεσαίωνας) αλλά και η Πρώιμη Νεώτερη Ευρώπη έχει εμμονή με το μοτίβο της αντιστροφής, το κλασικό «the world turns upside down» που βλέπουμε μτξ άλλων στους περίφημους πίνακες του Pieter Brueghel the Elder.
Βικάριε με στεναχωρείς. Τα παραδειγματάκια μου πάντα είναι ορίτζιναλ, believe me. Δεν τα βγάζω απ' την κοιλιά μου. Για το αν υφίσταται το συνεκδοχικό σχήμα «πάτος = ωραία γκόμενα», ήδη ένας σλάνγκος (Αίας) τοποθετήθηκε θετικά. Θα δεις που θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Και το Πονηρό νομίζω οτι θα το έχει υπόψη του, απλώς του διέφυγε.
Όσο για το δικό σου «πάτος = κώλος εμφατικά», διαφωνώ οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως. Για έμφαση υπάρχουν τα γνωστά υπερθετικά πατούρι, πατάρι, πάταρος κλπ. Πάτος είναι μια πολύ, μα πολύ λαϊκότροπη έκφραση για την κωλοτρυπίδα και που btw αποτελεί και κυριολεξία όπως πολύ σωστά λέει ο Αίας. Αυτή η σημασία είναι η πρωταρχική. Όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερογενή, παράγωγα. Να με συγχωρείς αν φαίνομαι λίγο κακούλης, αλλά τη στιγμή που δεν είχες ποτέ ακούσει το μένω στον τόπο (που το ήξερε όλη η κοινωνία), δν μου κάνει εντύπωση που δεν έχεις ακούσει και το συνεκδοχικό.
Επειδή έκατσα λίγο και το σκέφτηκα το θέμα των κατά καιρούς αντεγκλήσεων και ξεκατινιασμάτων που λαμβάνουν χώρα εν σλανγκ.γρ, έχω ψιλοκαταλήξει στα εξής: Είναι η ίδια η λογική του μέσου (του νετ εν προκειμένω) που, ας πούμε, μας «βάζει» να «τσακωνόμαστε». Όπως ακριβώς και στο χώρο της σόου-μπιζ, όπου οι διάφορες τηλεπερσόνες και τραγουδιάρες αρπάζονται μαλλί με μαλλί για τις ανάγκες της τηλεθέασης και μόλις φύγουν οι κάμερες (κέρατα τις λέω εγώ) είναι όλα μια χαρά μτξ τους και γελούν με την ευπιστία των τηλεθεατών-προβάτων. Ή σαν τους δικηγόρους που, επειδή έτσι «προστάζει» ο ρόλος τους, μπορεί να τους δεις το πρωί στην Ευελπίδων να παίζουν μπουνιές και το βράδι να δειπνούν παρεούλα σε κυριλέ ρεστοράν του Κολωνακιού. Έτσι τουλάστιχον το βλέπω κι εγώ (επειδή έγινε και θέμα σε κάτι πρόσφατα βραστολημματάκια): μια ψιλοεντασούλα χρειάζεται, έτσι, για να σφίγγει λίγο το πράμα και να μη χαλαρώνουμε, αλλά και να μην είμαστε υπέρ το δέον «ακαδημαϊκοί» (άρα βαρετοί) για τους απέξω ή τους νιούμπηδες. Αυτά.
Βραστα μου για ονομα, δν ειπα να μη διορθωνεις τα σχολια σου και τους ορισμους σου, ειπα απλα οτι για εμας τους μη μοντουλες ειναι πολυ πιο δυσχερες. Οσο για το αλλο που λες, αγγιζει τα όρια του gossip και θα μπορούσα να το θεωρησω ως unfair χτυπημα κάτω απ' τη μέση, τη στιγμή μάλιστα που έχω δώσει πολλαπλώς εξηγήσεις προς πάσα κατεύθυνση.