Αχαχα ωραίος ρε κχαν δεν ήξερα πως τα είχες περάσει. Δύο παρατηρήσεις:
α. Μπιγκ Μακ par excellence κττμγ δεν είναι ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπας, αλλά ο γίγαντας Μάκης Ψωμιάδης, ο και Μάκαρος καλούμενος. Η τεράστια μορφή της αθηναϊκής νύχτας, του ιπποδρόμου, του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Πάντα με ένα μπουκαλάκι αγιασμό στην τσέπη του να τον φυλάει απ' τους κακούς.
β. About εισπήδησις. Κορυφαία ατάκα Ζακύνθου για Χριστόδουλα: «Τα όρια του αρχιεπισκόπου φτάνουν ως τη Συγγρού», δλδ και καλά ως τον αγ. Σώστη στο περίπου, εκεί που ξεκινά η περιοχή δικαιοδοσίας της Μητρόπολης Νέας Σμύρνης.
Όσοι χωνόμαστε με την τέχνη, έχουμε ψιλο-κωδικοποιήσει και το φλούξους.
Όπου Φλούξους ή Fluxus, καλλιτεχνικό κίνημα των εξήντας, συγγενικό με το Δαδά.
Το φλούξους είναι η απόλυτη ελευθερία, τα πάντα όλα. Ο φλούξους τύπος είναι ο οτινάνας, ο τρία πουλάκια κάθονταν και πλέκανε πουλόβερ.
π.χ. Η Μαρίλη την έχει δει πολύ φλούξους τελευταία, νομίζω;
Το αρχιεπίσκατος που είχε πει για τον ποτέ Παρασκευαΐδη ο ζακύνθου (χουντάκλας αλλά μεγάλη μορφή) ποιος θα το αναλάβει; Ή μήπως είναι υπερβολικά εξειδικευμένο;
Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον ζήτημα, αν δλδ είναι καλιαρντής προέλευσης. Ίσως ο Αίας τελεία Αθ να μπορούσε να μας διαφωτίσει κατά τι, αν και, σε κάθε περίπτωση, η έκφραση έχει πλήρως αυτονομηθεί εκ της καλιαρντής διαλέκτου..
Το δε τούφας, είναι σοπωσδήποτε μεταγενέστερο παράγωγο με ευρύτερες - όπως δείχνω - συνδηλώσεις.
Eυχαριστώ πολύ καλέ μου φίλε. Σου εύχομαι ολόψυχα καλές γιορτές και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος...
Μια συζήτηση για τον καραγκιόζη αυτόν και στα σχόλια εδώ.
εσύ τώρα λογικά πρέπει να με βρίζεις αλλά θα φανώ magnanimous και θα συγχωρήσω
@ μες. λοιπόν ξεκινάω: με αδικήσατε με έχετε στη μπλακ λιστ εχετε προσωπικα μαζί μου με ζουλεύετε για τα ωραία μου μάτια μπλα μπλα μπλα μπλα. οκ; κι άντε ας βάλω κι ενα αχαχαχαχ: αχαχαχαχ
@ βικ. γιάνκηδες;;
@ χοτζας. Δλδ είσαι κάτι σαν τον Καποδίστρια που έφερε τις πατάτες στην ελλάδα;
Kλασικό κατέβασμα μάπας είναι κι αυτό που έκανε με σπασμένο κατρέφτη ο Hannibal Lecter στον σαδιστή παιδόφιλο Mason Verger, αφήνοντάς τον σε αναπηρικό καροτσάκι, με τη μούρη κυριολεκτικά κιμά, να τρέφεται με καλαμάκι. Για όποιον δεν έχει δει την ταινία.
μπι μάι γκεστ
Βασικά είναι αλήθεια οτι δεν ξέρει, να καταλάβεις πανηγυρίζει αν με πάρει 3-2, εμένα που ζήτημα να 'χω παίξει 20 φορές στη ζωή μου, λέμε τώρα μπουαχαχαχα
@ μες. thanks..
ότι;;
Μήπως να του βγάζαμε καλύτερα ένα γλυκό του κουταλιού; Ένα νεραντζάκι;
Για κάτι τέτοια κείμενα θα έπρεπε να διαθέτει και το σλανγκρρ απ' αυτά τα κινούμενα emoticons που προσκυνάνε.
Sorry αλλα αδυνατώ να σε παρακολουθήσω. Μόνο απορίες μου γέννησε το ποστάκι σου.
- Ποιος είναι ο Κορδομενίδης, ποιο το Εντευκτήριο, τι είναι το στο Λεμπέτ.
- Πού τις είδες τις φιλοσοφίες σ' αυτά που γράφω και δη κανονιστικές. ΜπΔΓ, καμιά φιλοσοφία δεν είναι κανονιστική, αυτό αντιβαίνει στον ορισμό της φιλοσοφίας ως αναζήτησης.
- ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΕΣ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΚΑΙ ΔΗ ΚΡΑΥΓΑΛΕΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΟ ΡΕ ΑΝΘΡΩΠΕ;
Καλοβυρνιά;
Παίδες είτε μας αρέσει είτε όχι, Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα. Το 'χε πει κι ο Βέλτσος σε μια παλιά ανπιστεύταμπλ συνέντευξη στη Lifo. Aκριβώς μ' αυτή τη διατύπωση: Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα, η επαρχία είναι νεκρή. Ξέρω τώρα οτι θα μου την πέσετε και θα πείτε στ' αρχίδια μας κι ο Βέλτσος και τα εγκεφαλοκλανίδια του κλπ.
Όσο για το υπερ-συγκεντροποιημένο και υδροκέφαλο κράτος, αυτό δεν είναι καν ελληνικό προνόμιο. Και οι γαλλέζοι έχουν μια συναφή έκφραση, «η Γαλλία είναι το Παρίσι». Και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τα ίδια. Και στην Αίγυπτο τα ίδια, όπου Maṣr είναι κοινή ονομασία για τη χώρα και την πρωτεύουσά της, το Κάιρο.. Στη δε Μεγάλη Βρετανία: Σκοτία, Ουαλία, Β. Ιρλανδία έχουν δικά τους τοπικά κοινοβούλια, θεσμούς κλπ, κανείς όμως δε σκέφτηκε να προτείνει ιδιαίτερο κοινοβούλιο για την ίδια την Αγγλία, θα ήταν οξύμωρο. Μόνο δύο χώρες έχουν ισχυρές περιφέρειες και δεκάδες εύρωστες και πολυπληθείς πόλεις πέραν της πρωτεύουσας: Ιταλία και Γερμανία, για τους γνωστούς ιστορικούς λόγους.
Ωσεκτουτού (άντε μου την κολλήσατε αυτή τη φλωριά πες πες), το να μιλάμε για τοπική σλανγκ στην περίπτωση του Λεκανοπεδίου - και δη του κέντρου, του δήμου Αθηναίων δλδ όπου διαβιώ τα τελ. 30 χρόνια - είναι αστείο. Πόσο μάλλον που η συγκεκριμένη έκφρασις δεν διαθέτει αυτό που θα λέγαμε «τοπικό χρώμα». Είναι μάλλον ένα έξυπνο λογοπαίγνιο (να προστεθεί περικαλώ στας Κατηγορίας) που προϋποθέτει ΑΠΛΩΣ τη χρήση του «μένω στον τόπο» = ακαριαίος θάνατος. Κι άλλωστες κι ο Αλίβες που του άρεζε - και προφ το γνώριζε - Σαλονικιός δεν είναι νομίζω;;
πάντως αυτός ο leouras ανεκτίμητη η προσφορά του, αν και μικρή το δέμας.
Και τι να λέει;
Ε τότε ας θυμηθούμε και αυτό!!
Που τα θυμήθηκες ρε πστ αυτά...
Ένα τάλιρο στον ορισμό για το καθάριο γράψιμο.
Κι ένα 4 στο λήμμα, καθότι παλαιό και τοπικής εμβέλειας.
Άψογος. Βέβαια, σε κάτι τελειωμένα κνίτικα πάρτι που τραβιόμουνα κάποτες, επαναλάμβαναν χιλιάδες φορές απλά και μόνο το δίστιχο που παραθέτω.
Κλασικό κνίτικο:
Γιουπιγιάγια γιουπι γιουπι γιάγια
γιουπιγιάγια, γαμώ το βασιλιά
Γιατί εθάφθη; Παιδικό μεν κατά το μάλλον, καρακλάσικ δε.
Η πλήρης έκφραση: Και μια πουτάνα φέραμε κι αρχίδια λόγου κάναμε.
Moυσική απόκρουση.