μένω στον τόπο

καλά ρε τζόνι, κι εσύ ορισμό τέτοια ώρα (04:15);
τσίμπα 5x2, και από αλληλεγγύη ξενύχτηδων προς αλλήλους.

Εξαιρετικό λήμμα, πού το θυμήθηκες! Υπάρχει και το «μένω ντουπ» βέβαια ως συνώνυμο. Δεν ανεβάζεις και το «πέφτω»...

Δέν θυμάμαι να τό 'χω ακούσει ποτέ, άν και πάνω-κάτω της αυτής σειράς. Κι' άν ακούστηκε στις παρέες μου δηλαδή τότε, θα θεωρήθηκε ίσως κρυάδα και δέν θα παγιώθηκε. Μήπως παγιώθηκε μόνο στην Αθήνα;

Με την ευκαιρία, να κάνω μία έκκληση: προκειμένου να εντοπίζουμε την εντοπιότητα (τί μ' έχει πιάσει με τις παρηχήσεις τελευταία; σάν κακός εφιάλτης είναι) μιας έκφρασης-σημασίας, άς το δηλώνουμε σιγά-σιγά και πιό συστηματικά (μέχρι ίσως να το αυτοματοποιήσουμε κάπως το πράμα) άν έχουμε ακούσει την έκφραση με την ίδια σημασία ή όχι στον τόπο μας (αγαστό έργο για το σάιτ, που ακόμα βρίσκεται στα πρώτα του βήματα).

Γιατι είναι φανερό οτι ο καταχωριστής πιό δύσκολα γνωρίζει χωρίς επιτούτου έρευνα καταπόσο μιά ατάκα λέγεται γενικά ή αν πρόκειται γι' ατάκα που γεννήθηκε και έμεινε στον τόπο του (πάν ανιντέντεντ --περνάω φάση παρήχησης, είπαμε). Και ειδικά αν μιλάμε για αθηναίους, έτσι; Πόσες καταχωρίσεις θυμάστε της κατηγορίας τοπικοί ιδιωματισμοί που να αφορούν το λεκανοπέδιο; Εγώ καμία αυτήν τη στιγμή (δέν έψαξα, ίσως να υπάρχουν). Και σίγουρα μέχρι ένα βαθμό δικαιολογείται κάτι τέτοιο, αλλα όχι κι' εντελώς...

Επίσης, για να θυμηθείτε ή να μάθετε για τον σεισμό που αναφέρει ο τζώννης (ούτ' αυτό το είχα καταχωρίσει στο φτωχό μου το μυαλό), δείτε πιχί εδώ. Αναρωτιέμαι πάλι άν ένας Καλαματιανός θ' ανέβαζε λήμμα και θ' ανέφερε τον εκεί σεισμό του ογδονταέξι χωρίς τοπικό προσδιορισμό. Ή αν ένας σαλονικιός μιλούσε έτσι, για το σεισμό του εβδομηνταοχτώ. (Παρεμπιπτόντως, νά ενα σάιτ με ιστορικούς σεισμούς στην ελλάδα.)

Χμμ...

Ε λοιπόν, κύριε Τζόν-Τζόν, είσθε ένας αισχρός τοπικιστής! Αυτό ακριβώς και τίποτε παραπάνω.

ΥΓ: Τα παραδείγματα είναι απ' το Βήτα Τρία ξερω 'γώ;... Γαμάτος.

Ναι δεν το λέγαμε στην Κρήτη... γενικά έχω την εντύπωση ότι η slang της Αθήνας είναι η πιο μακάβρια και απροσχημάτιστη.... π.χ. και αυτό το μακαρίτης για τον πρώην Αθήνα μου μυρίζει... στην επαρχία ο κόσμος δε γλιτώνει εύκολα από τους εκλιπόντες...

Όντως, ούτε στη βόρεια επαρχία της Θεσσαλονίκης γλιτώνεις εύκολα 'πο δαύτους (νά πως καταλήγουν οι μικρές πόλεις πόλεις-φαντάσματα), δέν τό 'χω ακούσει ούτ' εγώ.

Συμφωνώ με το Τζόνι, το μαύρο, το σκύλο, τον αράπη, το μπήξε, το δείξε, τον έτσι, τον αλλιώτικο, τον πασαλιμανιώτικο, το σαλέα, το μαλέα, το μαντραχαλέα, το σαλιάρη, το μαλλιάρη, τον κουταλιάρη, τον Οφορίκουε, το μπλάκ! Οοοοοοοοοαααααααα...

Στην Πάτρα, τη θείτσα της Αθήνας (της Σαλονίκης είναι η Πόλη), λέγεται όπως ακριβώς τα λέει ο Τζόνι.
Μένω απλώς (παίρνω κάτω απο τη βάση και κάνω έφεση τον Σεπτέμβριο) - μένω στον τόπο (επαναλαμβάνω τη χρονιά τελεσιδίκως).

Παίδες είτε μας αρέσει είτε όχι, Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα. Το 'χε πει κι ο Βέλτσος σε μια παλιά ανπιστεύταμπλ συνέντευξη στη Lifo. Aκριβώς μ' αυτή τη διατύπωση: Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα, η επαρχία είναι νεκρή. Ξέρω τώρα οτι θα μου την πέσετε και θα πείτε στ' αρχίδια μας κι ο Βέλτσος και τα εγκεφαλοκλανίδια του κλπ.

Όσο για το υπερ-συγκεντροποιημένο και υδροκέφαλο κράτος, αυτό δεν είναι καν ελληνικό προνόμιο. Και οι γαλλέζοι έχουν μια συναφή έκφραση, «η Γαλλία είναι το Παρίσι». Και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τα ίδια. Και στην Αίγυπτο τα ίδια, όπου Maṣr είναι κοινή ονομασία για τη χώρα και την πρωτεύουσά της, το Κάιρο.. Στη δε Μεγάλη Βρετανία: Σκοτία, Ουαλία, Β. Ιρλανδία έχουν δικά τους τοπικά κοινοβούλια, θεσμούς κλπ, κανείς όμως δε σκέφτηκε να προτείνει ιδιαίτερο κοινοβούλιο για την ίδια την Αγγλία, θα ήταν οξύμωρο. Μόνο δύο χώρες έχουν ισχυρές περιφέρειες και δεκάδες εύρωστες και πολυπληθείς πόλεις πέραν της πρωτεύουσας: Ιταλία και Γερμανία, για τους γνωστούς ιστορικούς λόγους.

Ωσεκτουτού (άντε μου την κολλήσατε αυτή τη φλωριά πες πες), το να μιλάμε για τοπική σλανγκ στην περίπτωση του Λεκανοπεδίου - και δη του κέντρου, του δήμου Αθηναίων δλδ όπου διαβιώ τα τελ. 30 χρόνια - είναι αστείο. Πόσο μάλλον που η συγκεκριμένη έκφρασις δεν διαθέτει αυτό που θα λέγαμε «τοπικό χρώμα». Είναι μάλλον ένα έξυπνο λογοπαίγνιο (να προστεθεί περικαλώ στας Κατηγορίας) που προϋποθέτει ΑΠΛΩΣ τη χρήση του «μένω στον τόπο» = ακαριαίος θάνατος. Κι άλλωστες κι ο Αλίβες που του άρεζε - και προφ το γνώριζε - Σαλονικιός δεν είναι νομίζω;;

Φίλε Τζόνι, όμορφα τα λές, εσύ ή ο Βέλτσος δέν ξέρω (για τον οποίο πρώτη φορά άκουσα να γίνεται κουβέντα όσο ήμουν στην Αθήνα παρεμπιπτόντως!, όσο κι' αν τον τιμά κάνας Κορδομενίδης στο Εντευκτήριο), αλλα άν υπάρχει η έκφραση στο Λεμπέτ ή κάτι παρόμοιο (πού τα λέγατε αυτά τελευταία;) το οποίο δέν έχεις ξανακούσει στα τριάντα χρόνια που διαβιώνεις στην ελλάδα, έ, τότε πρέπει ν' αναθεωρήσεις την καραμέλα περι ελλάδα ίσον Αθήνα. Τόσο απλά.

Για την γλώσσα μιλάμε εδωπέρα, δέν μπορούμε ν' αφήσουμε ούτε τα κλισέ ούτε τις κανονιστικές φιλοσοφίες να μας στερούν το θεμελιακό προνόμιο της παρατήρησης.

Περι τοπικού χρώματος δέ, ίσως όντως να ισχύει αυτό που παρατηρεί ο χαλικούτης· δέν θά 'ταν κάτι τέτοιο τοπικός χρωματισμός; Δηλαδή «χρώμα» σημαίνει μόνο αποκλίνουσα προφορά (όπως λέμε συμπεριφορά); Και άντε, να προσπεράσω τον κραυγαλέο και υπεροπτικό φασισμό που κρύβεται σ' αυτές τις κουβέντες σου (που άν δέν είναι εριστικές για να ερίζουν, είναι τότε σατιρικά αφελείς και σόρι που δέν πιάνω το αστείο, ειλικρινά).

Και να πώ το εξής γλωσσικό: τέτοιες υποθέσεις, όπως του χαλικούτη, πώς να τις επαληθεύσεις και πού να τις στηρίξεις άν δέν έχεις κάν την πληροφορία (όσο γίνεται διασταυρωμένη) οτι η τάδε έκφραση ακούγεται εκεί κυρίως;

Κάτι ανάλογο με αυτό του χαλικούτη έγραψε πρόσφατα και το πονηρόσκυλο, κάτι σε «οι βορειοελλαδίτες ρέπουν προς τον κυνισμό περισσότερο απο τους κάτω» (σόρι, δέν έχω τον χρόνο να τα γράψω σαν άνθρωπος, ούτε να ψάξω αυτήν τη στιγμή). Πιασάρικη παρατήρηση, αλλα καταπόσο στέκει; Θά 'χε ενδιαφέρον να στηριχτεί σε μιά καλή αντιπαραβολή συνηθισμένων εκφράσεων απο τους βόρειους και απο τους νότιους, πάνω σε παρόμοιες καταστάσεις καταπροτίμηση, και μόνο τότε θα είχε κάποιο στάτους παραπάνω απο ένα ευφυολόγημα.

Γι' αυτό, άς σοβαρευτούμε λίγο παραπάνω, κι' ας μήν ξεχνάμε οτι είμαστε εδώ κυρίως για την γλώσσα, η οποία παίζει δυσευτυχώς και εκτός Αθήνας. Όπως περίπου κι' οι σεισμοί.

Sorry αλλα αδυνατώ να σε παρακολουθήσω. Μόνο απορίες μου γέννησε το ποστάκι σου.

- Ποιος είναι ο Κορδομενίδης, ποιο το Εντευκτήριο, τι είναι το στο Λεμπέτ.

- Πού τις είδες τις φιλοσοφίες σ' αυτά που γράφω και δη κανονιστικές. ΜπΔΓ, καμιά φιλοσοφία δεν είναι κανονιστική, αυτό αντιβαίνει στον ορισμό της φιλοσοφίας ως αναζήτησης.

- ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΕΣ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΚΑΙ ΔΗ ΚΡΑΥΓΑΛΕΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΟ ΡΕ ΑΝΘΡΩΠΕ;

Συμφωνώ με το Τζονάκο ξανά, αλλά μόνο εν μέρει.

Η «ελληνική πραγματικότητα» είναι μια ξεφτιλισμένη κατάσταση, αλλά αυτή είναι. Άλλο αν πρέπει (κι αν μας παίρνει πλέον) ν' αλλάξει.
Δεν πιστεύω οτι είναι νεκρή η επαρχία (ποιά απ’ όλες;) αλλιώς θα πέθαινε και η Αθήνα μαζί της. Δεν υφίστανται ξεκομμένα πράγματα.
Υπάρχει ντόπια (τί λέξη!) αθηναϊκή αργκό, αρκεί να ξέρεις καλά τους αθηναϊσμούς, καθώς και καμπόσες άλλες διαλέκτους, προκειμένου να την αναγνωρίσεις. Η μόνη διαφορά, είναι οτι καθίσταται ταχύτατα πανελλήνια, λόγω της αθηναιοκεντρικής (και πάλι) τηλεόρασης.
Η Αθήνα δεν είναι ούτε ταυτολογία, ούτε πανάκεια. Ήδη υφίσταται διαφορά μεταξύ της λαϊκουρίστικης ψευτομάγκικης αθηναϊκής δι-α-λέ-κτου, της μαραμένης/μασημένης των βορείων προαστίων και της κατανοητής άχρωμης ελληνικής, που μιλούν όλοι οι μορφωμένοι άνθρωποι στην Ελλάδα.

Η δημιουργία ανεξέλεγκτων βιομηχανικών μητροπόλεων, χάριν διευκολύνσεως προσβάσεως στην κεντρική διοίκηση της μπουρζουαζίας, μόνο κακό μας έχει κάνει. Οι φτωχοί Αθηναίοι στενάζουνε κι οι υπόλοιποι Έλληνες αισθάνονται κλασμένοι. Ούτε οι μεν φταίνε-ούτε οι δε (κανείς δεν τους ρώτησε). Στο μεταξύ, οι ταλαριούχοι ανεξαρτήτως καταγωγής, την περνάνε κοτσάνι (αφού μένουν σε κυριλέ αθηναϊκές γειτονιές ή προάστια μακριά απ' τον «ενοχλητικό αχό» των συνανθρώπων τους).

Παρ' όλα αυτά, το Παρίσι μπορεί να διαθέτει 10 εκατομμύρια κοσμάκη, αλλά ο συνολικός πληθυσμός είναι 65, το Λονδίνο έχει 10 εκ. και το Γιου-Κέη 62, η Νέα Υόρκη 15 εκ. κι οι ΗΠΑ 300 κ.ο.κ.
Μόνο σε κάτι Μέξικο Σίτυ, Ρίο Ντε Τζανέιρο, Νέο Δελχί κλπ, βλέπεις το μισό πληθυσμό να συρρέει αναγκαστικά σε μια και μόνο (κατακαημένη) πόλη και να ζεί στην πλειονότητά του σε άθλιες συνθήκες.

Άραγε, η πυκνότητα πληθυσμού δεν αποδεικνύει αυτόχρημα και ύπαρξη πολιτισμού, έστω αστικού (παρά μάλλον 3κοσμικό μπάχαλο).

Αντίστροφα, ούτε η Κοπεγχάγη του σκάρτου μύριου αλλά της άνετης ζωής και της ίσης πρόσβασης πολιτών σε υπηρεσίες, μπορεί να κοιταχτεί αφ' υψηλού απο έναν κάτοικο του Λεκανοπεδίου, που μουτζώνει το γείτονά του, αφού ζεί ο ένας εις βάρος του άλλου.

Σημειωτέον, η cockney rhyming slang της αλαναρίας του Λονδίνου είναι μια πλακατζήδικη αργκό, αλλά αντιμετωπίζεται ως χωριάτικη-αγραμματίστικη διάλεκτος μπροστά στα Oxford/BBC/Queen's English ακόμα και το RP (Received Pronounciation = κατανοητά απ' όλους στρωτά εγκλέζικα απ' όπου και να 'σαι). Η διάλεκτος της Ρώμης, είναι και παραμένει αυστηρά το-πι-κή, ενώ του Μιλάνου θεωρείται μπουρτζοβλάχικη και είναι κι οι δυο καταγέλαστες απ' τους ΕΥΚΑΤΑΣΤΑΤΟΥΣ Φιορεντίνους (που εκτός απο την προφορά του c ως h, μιλούν εξαιρετικά ευκρινή ιταλικά).

Οι Έλληνες αντί ν’ αφιερώνονται ο καθένας να προκόψει ο τόπος του, κάθονται και συγκρίνουν τ’ ασύγκριτα (οι απο’ δω γαμάνε τους απο’ κεί βλ. Τελευταίες παραγράφους λήμματος «Είδες βλάχο; Σ’ είδε πρώτος»).
Το πρόβλημα είναι, οτι ακόμα και οι Αθηναίοι καίτοι βρίσκονται εγγύτερα στη Δύση ως δέκτες του ευρωπαϊκού πολιτισμού απο πρώτο χέρι, που θα’ πρεπε να ’χαν μάθει δυο πράγματα, ως γνήσιοι λιγδο-γραικύλοι κοιτάνε προς τα μέσα κι όχι προς τα έξω.
Αγαπώ τρελά την Αθήνα και τον Πειραιά (για πάρτη μου) διότι εδώ ανδρώθηκα, αλλά ξέρω οτι δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Για το λόγο αυτό, δεν θα ψήσω ποτέ κανέναν τουρίστα. Άμα γουστάρει-γουστάρει (για πάρτη του).
Αγαπώ και την Πάτρα, γιατί εκεί πέρασα τα παιδικά μου χρόνια, αλλά δεν θ’ ασχοληθώ με τη βλακεία των πατρινών.
Οι Κρήτες λένε με καμάρι για το νησί τους, οτι «έχει διαφορές απο τσ’ άλλους τόπους», αλλά κανείς δεν τους πληροφόρησε οτι διαφορετικός δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην και καλύτερος.
Κακά τα ψέματα, η Σαλονίκη είναι μακράν η ωραιότερη και σπουδαιότερη μεγάλη βιομηχανική πόλη της ελληνικής επικρατείας, αν και κάποιοι κάτοικοί της καταντούν γελοίοι με κάτι τοπικιστικά πυροτεχνήματα, λές και τα’ χει ανάγκη η πόλη. Είναι φύσει μεγάλη κι όχι θέση (η Αθήνα είναι μια στριμωκωλιασμένη Γουάσινγκτον).
Οι τόποι δεν έχουν την ανάγκη κανενός συνηγόρου, αφού χαράσσουν την συλλογική ειμαρμένη τους, ανάλογα με τις ανάγκες της ιστορίας.

Δεν είναι ΚΑΘΕ Αθηναίος περισσότερο πολιτισμένος (με όρους αστικού πολιτισμού) απο ΚΑΘΕ άλλον Έλληνα, αλλιώς, θα είχαμε το ευτύχημα, να είναι απολίτιστοι μόνον οι μισοί Έλληνες.

Οι διαφορές, θα πρέπει κάποτε να τεθούν στις σωστές τους διαστάσεις: Είναι πάντα προσωπικές και κυρίως ταξικές.

Στην Αγγλία, ένας λεφτάς απ’ το Newcastle τον έχει κλασμένο το μέσο Λονδρέζο. Και οι δυο ομιλούν στο σπίτι και στην πάμπ τη διάλεκτό τους, αλλά στο επαγγελματικό ίντερβιου βάζουν και οι δυο τα καλά τους...

Εντύπωση μου κάνει που δεν το λέτε αλλού (όπως λέτε). Δηλαδή άμα ένας μαθητής μείνει ντουπ πώς το λέτε στην Σαλλλονίκη; Ρε παιδιά μήπως παίζει εσείς να είστε του κολεγίου και να μην ξέρατε μαθητές που μένανε στην ίδια τάξη και αυτό να φταίει; Τα περί βέλτσου α χα χα.

η υπεροψία κ ο φασισμός, γιάννη, είναι ότι αν σε πετύχω στην ελλάδα εκτός αθήνας θα σου φάω το λαρύγγι. τόσο απλά. κ δε χρειάζεται υποστήριξη από κανέναν βέλτσο γι αυτό.

δίκαιη απάντηση σε αυτό που λες δεν είναι αυτή; εγώ είμαι 25, τα 23 από τα οποία τα έχω ζήσει στην ελλάδα κ από αθήνα είμαι απλά άσχετος. υπάρχω;

Για κάτι τέτοια κείμενα θα έπρεπε να διαθέτει και το σλανγκρρ απ' αυτά τα κινούμενα emoticons που προσκυνάνε.

Το αυτο-αμφισβητικόν ερώτημα του Τζήζα, περί του αν υπάρχει ο Κύριος ή όχι, είναι φιλοσοφικόν.
Προβλέπεται καταιωνισμός απόψεων Τζόνι-Χάν-Χαλικούτη κλπ.
Παιδί! Έναν καφέ!

Άρπα τζόνυ:
[img]http://www.smileysnetwork.com/respect/respect21.gif[/img]

πες πώς υπάρχει.

σοβαρά, για να σταθεί η αντίθεση αστικού κέντρου-επαρχίας δεν χρειάζεται κ ο δεύτερος πόλος; ή μήπως το αστικό κέντρο αποτελεί κλειστό σύστημα;

Όσο σίγουρος είμαι οτι δεν ξέρω αν υπάρχεις Κύριέ μου, άλλο τόσο είμαι οτι δεν υπάρχει τέτοιο δίπολο :)

βαριέμαι να κατεβάσω μαρξισμό, γι αυτό λέω ότι είμαι μαρξυστής.

Υπάρχει στο slang το λήμμα φερμάρω.

Εκεί ο Αθηναίος χρήστης easy έγραψε το παράδειγμα

-Μαλάκα φερμάρανε τον Τάκη προχθές και τους ψάχνει απο πλατεία σε πλατεία με το Γκρέγκορι το Μοτοσίκ να τους σαπακιάσει.[/quote]
και ο Σαλονικιός χρήστης νταής το:
[quote] - Άσε ρε φ'λαράκ', με φερμάρανε οι μπαοκτσίδες το μπουφάν. Τι θα πω τη μάνα μου τώρα...

Δυο παραδείγματα ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ που δείχνουν τη διαφορά ύφους, ατμόσφαιρας, αλλά και την ομορφιά και των δυο «διαλέκτων» αυτών.... Και η Αθηναϊκή φράση θεωρώ ότι έχει τοπικό χρώμα πολύ έντονο (π.χ. αυτό που έγραψε κάπου πιο πάνω ο τζονυ, το μετασεισμικ, μου θύμισε το μοτοσυκ, είναι κάτι Αθηναϊκό) και δε θα μπορούσε να ειπωθεί έτσι αλλού... Ως άσκηση ύφους, όλοι οι τοπικοί σλανγκιστές θα έπρεπε να τη σλανγκισουμε στα τοπικά ιδιώματα.

Πήγε πολύ μακριά η βαλίτσα κατά τα άλλα...

Συμφωνώντας για την βαλίτσα ξαναρωτώ: το λήμμα πώς λέγεται σε άλλες περιοχές;

Στ' Ανώγεια «Επόμεινε στην ίδια τάξη» «Δεν επροβιβάστηκενε»

- Ποιος είναι ο Κορδομενίδης, ποιο το Εντευκτήριο, τι είναι το στο Λεμπέτ.[/quote]Για το Λεμπέτ δίνει ένα λίνκι το πονηρόσκυλο εδώ.

«Εντευκτήριο» είναι ένα λογοτεχνικό περιοδικό με έδρα τη Θεσσαλονίκη, Κορδομενίδης ο εκδότης του. Άμα κάνεις ένα σέρτς θα βρείς μπόλικα πράματα (εγώ δηλαδή πώς έκανα σέρτς για «σεισμός αθήνα 1999»;... :-Ρ ). Σ' ένα 'π' τα τεύχη του περιοδικού του είχε αφιέρωμα στον Βέλτσο, για τον οποίο, όπως ήδη σού 'γραψα, άκουσα και έμαθα αργότερα, όσο βρισκόμουν για λίγες μέρες στην Αθήνα. Την επόμενη δέ φορά που άκουσα γι' αυτόν ήταν εδωμέσα (νομίζω απο 'σένα, αλλα δέν κόβω και τα νύχια μου, κιθαρίστας πράμα).> - Πού τις είδες τις φιλοσοφίες σ' αυτά που γράφω και δη κανονιστικές. ΜπΔΓ, καμιά φιλοσοφία δεν είναι κανονιστική, αυτό αντιβαίνει στον ορισμό της φιλοσοφίας ως αναζήτησης. Μίλησα για φιλοσοφία επειδή ανέφερες τον Βέλτσο, που απ' όσο σκαμπάζω χωρίς να τον έχω διαβάσει ποτέ, φλερτάρει με τον χώρο της διανόησης. Υπέθεσα λοιπόν οτι το (αντι)σύνθημα «ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα» θα το είπε στα πλαίσια κάποιου επιχειρήματος τέτοιου ύφους.

Για κανονιστικότητα της φιλοσοφίας ενγένει δέν μπορείς να μιλάς βέβαια, αλλα κάθε φιλοσοφικό σύστημα είναι κανονιστικό (τί λέμε;, εδώ ο άλλος πίστεψε οτι έχει λύσει διαπαντός το «πρόβλημα της φιλοσοφίας»!...). Αυτό θα μας πάει αλλού, και μπορούμε να τα πούμε κι' απο κοντά άλλωστε. Σε κάθε περίπτωση, άν ένας άνθρωπος όπως ο Βέλτσος, που θέλει να περνιέται για διανοητής, καταφεύγει σε συνθηματολογία, τότε η κανονιστικότητα είναι το λιγότερο και πιό ευγενικό που μπορείς να του προσάψεις.

Όλα αυτά βέβαια τα λέω χωρίς να ξέρω τα συμφραζόμενα της συνέντευξης, οπότε πές οτι πάω και πάσο.[quote]- ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΕΣ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΚΑΙ ΔΗ ΚΡΑΥΓΑΛΕΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΟ ΡΕ ΑΝΘΡΩΠΕ; τζόνι Όταν στο πρώτο σχόλιό μου εκειπάνω έκανα έκκληση γλωσσολογικού ενδιαφέροντος, κατάλαβα οτι απαντούσες κι' εσύ στο ίδιο επίπεδο. Συνεπώς, κατάλαβα οτι απαντάς «ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα» εννοώντας «ελληνική αργκό είναι μόνο η αθηναϊκή». Ε απο 'δώ και πέρα δέν χρειάζεται νομίζω να το κάνω λιανά, πού είδα φασισμό και πού υπεροψία, ειδικά απο τη στιγμή που η ατάκα, έτσι ερμηνευμένη, είναι πέρα για πέρα, απλά λάθος.

Καταλαβαίνω οτι σε παρεξήγησα. Έπρεπε να δώ απλώς αφέλεια, ατυχή διατύπωση (όχι πάντως σάτιρα, όπως υπέθεσα εναλλακτικά επάνω). Ελπίζω να με συγχωρέσεις, και να μ' αφήσεις να σκίσω τον ταβλαδόρο φίλο σου σαν θά 'ρθω τώρα στα κοντά στην ελλάδα. Στην Αθήνα εννοώ βέβαια. :-Ρ

Για να γυρίσω ομως στο προκείμενο, έγραψα ήδη επάνω οτι σε ένα βαθμό είναι λογικό να μήν μιλάμε εύκολα για αθηναϊκή αργκό, και το λέει πολύ πιο εύστοχα ο Χότζας, όταν μιλάει για τα μουμουέ. (Και μάλλον, για το γεγονός οτι μαθαίνω λέξεις όπως βρόμικο για πρώτη φορά απ' το σλάνγκ τζι άρ, να φταίει ακριβώς το οτι έχω πάψει την τηλεόραση απ' το λύκειο.) Αλλα αυτό δέν μπορεί παρα να γίνεται μόνο μέχρι έναν βαθμό, όχι κάργα. Για παράδειγμα, ακόμα κι' αν όλη η ελλάδα ξέρει τί σημαίνει βουπάκι (που δέν είναι έτσι φυσικά), θα είναι γελοίο να ισχυριστεί κανείς οτι πρόκειται για πανελλήνια αργκό. Αυτόν τον βαθμό, λέω, πρέπει ώς σλάνγκ τζι άρ να τον αναζητήσουμε. Και δέν μιλάω ούτε για κοινωνιολογία καταρχήν, ούτε για πολιτική καταρχήν, ούτε για φιλοσοφία καταρχήν, ούτε για τίποτε άλλο εκτός απο την γλώσσα.

Και αυτό δέν πρέπει να το κάνουμε μόνο για την Αθήνα βέβαια. Απλά βλέπω οτι αυτή είναι η πιό ταμπού περίπτωση απ' όλες. Παρεξήγηση-ξεπαρεξήγηση, είναι πράματα για προβληματισμό αυτά εδωμέσα και καλώς μαλώνουμε νομίζω.

Μές, το μένω ντούπ κι' αυτό πρώτη φορά το συναντώ (ανέβασέ το πλίζ και με ετυμολογία). Εμείς λέγαμε απλά μένω μετεξεταστέος και μένω (απλά) απ' όσο θυμάμαι. Εντάξει, το πρώτο έπαιζε αρκετά και ώς «ραντεβου το Σεπτέμβρη» (λογοπαίγνιο με τα διαφημιστικά των χειμερινών σινεμά καλοκαιριάτικα), αλλα δέν το λές ακριβώς συνώνυμο, ούτε κάν παγιωμένο (απ' όσο ξέρω). Πάντως δέν θυμάμαι τίποτε άλλο. Όποιος άλλος θυμάται θα μας πεί ελπίζω.

Και ρε Χότζα, τί να πώ. Τάβλι μπορεί να μήν ξέρεις, αλλα χαλάλι σου...

Χοτζάουα καὶ πάσης Ἑλλάδος, ναούμε.
Ὄχι ὅτι οἱ ἀπόψεις τῶν ὑπολοίπων δὲν περιέχουν δυνατὰ σημεῖα. Αὐτὰ ὅμως χάθηκαν καὶ ἀδικήθηκαν ἀπὸ μιὰ ἄστοχη καὶ ἄσκοπη ἀντιπαράθεσι, περὶ ὄνου σκιᾶς. Ἀλλὰ βρήκατε τὴν εὐκαιρία τὴν ὥρα ποὺ δὲν κοίταγα. Ἄντε τώρα...

Εἴπαμε σὲ ἄλλη εὐκαιρία νὰ προσέχουμε χαρακτηρισμούς, ἰδίως τοῦ εἴδους φασισμός, ρατσισμὸς κλπ, διότι εἶναι πολυφορεμένοι καὶ κοινότοποι, ἡ χρῆσι τους κινητοποιεῖ ἀντανακλαστικά, ἄσε ποὺ γίνεται καὶ μὲ ἐσφαλμένο τρόπο.

Μένω ντούπ: Καμμία σχέσι μὲ τὸ καλιαρντὸ βουέλω ντούπ, ποὺ σημαίνει δέρνω, καὶ τὸ ὁποῖο εἶναι ἐπίσης ἄσχετο μὲ τὸ ἐπίσης καλιαρντὸ ἀβέλω ντάπ, ποὺ σημαίνει σολοφλοκιάζομαι, βουέλω καλογεροκέντημα, κοινῶς μαλακίζομαι.

Βασικά είναι αλήθεια οτι δεν ξέρει, να καταλάβεις πανηγυρίζει αν με πάρει 3-2, εμένα που ζήτημα να 'χω παίξει 20 φορές στη ζωή μου, λέμε τώρα μπουαχαχαχα

@ μες. thanks..

@τζόνυ: Θεγκζ; Αν υποτεθεί ότι δεν αναφέρεσαι απλά στο εμότικον αλλά στην γενικότερη στάση που εξέφρασα ως τώρα για τον λήμμα, δεν νομίζω, ένα λήμμα που μου θύμισε τον μαθητικό πλατωνικό μυστικό έρωτά μου (γιατί οι γυναίκες το χουμε με τα ρεμάλια ακόμα και οι απουσιολόγες αααααχαχαχ) δικαιούται περισσότερα από αυτό (ακόμα και αν ο ορισμός είναι δικός σου - χώσε τώρα ότι σε αδικούμε και έχουμε προσωπικά μαζί σου και τα υπόλοιπα που λες συνήθως). Το λήμμα λοιπόν έπεσε υπέρ πατρίδας και αιώνιας διαμάχης βορά νότου, κρίμα.

@βίκαρ: τί να ανεβάσω καλέ, το προφανές; Ντουπ είναι ο ήχος που κάνει το βαρύ αντικείμενο που πέφτει κάτω και καρφώνεται. Μένω επί τόπου και καρφώνομαι. (το «ντουπ» είναι τελεσίδικο - το «πλατς» π.χ. θα ήταν αναστρέψιμο ως ήχος αααααααχαχα) τώρα που το σκέφτομαι ίσως έχεις δίκιο πρέπει να ανέβει...

Λές νά 'πεσε το λήμμα λόγω αμερικάνικου εμφύλιου; Έ ρε αυτός ο δάκτυλος, δέν μας αφήνει σ' ησυχία τόσες δεκαετίες... :-Ρ

Να πώ την αμαρτία μου πάντως, είν' η πρώτη φορά που θυμάμαι να μήν αντιμετωπίζω τον τζόνμπλάκ βαθμολογικά σά' νέοπα στο σάιτ, και δηλαδή να μήν τον φουλάρω με συνοπτικές διαδικασίες. Ο μόνος λόγος ήταν ακριβώς οτι διάβαζα τον ορισμό και ένιωθα οτι έχανα κάποιο εσωτερικό αστείο. Έ, σε τέτοιες φάσεις την λές και στους νέοπες, κι' ας είν' και γιάνκηδες.

Καλημέρα μας.

μια συμμαθήτρια έλεγε :
άντε μη σου δώκω μια και σε κάνω πόστερ!!!

Αυτό τώρα τί άσχετο ήταν; (ρώτησε η ξανθιά και έγινε στήλη άλατος)

Τζόνι & Βίκαρ: Εγώ ρε, έφερα το τάβλι στην Ελλάδα. Φταίω γώ, που δεν σας «γνώρισα» (βαριέμαι να βάλω λίνκ) μικρούς...

[mod]Δες και δεν σε γάμησα μικρό να με λες θείο

Συντονιστές του slang.gr: Στην υπηρεσία του Έλληνα ταβλαδόρου[/mod]

Την ευκή μου να' χετε κι απ' τα είκοσί μου ανύχια

@ μες. λοιπόν ξεκινάω: με αδικήσατε με έχετε στη μπλακ λιστ εχετε προσωπικα μαζί μου με ζουλεύετε για τα ωραία μου μάτια μπλα μπλα μπλα μπλα. οκ; κι άντε ας βάλω κι ενα αχαχαχαχ: αχαχαχαχ

@ βικ. γιάνκηδες;;

@ χοτζας. Δλδ είσαι κάτι σαν τον Καποδίστρια που έφερε τις πατάτες στην ελλάδα;

Metiti sul Monte Mario per fare Capo d' Istria

εσύ τώρα λογικά πρέπει να με βρίζεις αλλά θα φανώ magnanimous και θα συγχωρήσω

Πόσες καταχωρίσεις θυμάστε της κατηγορίας τοπικοί ιδιωματισμοί που να αφορούν το λεκανοπέδιο; Εγώ καμία αυτήν τη στιγμή Vikarius Και όμως, ο Desperado έχει αναρτήσει το εσκαλόπ που χρησιμοποιείται από την φυλή των νοτίων στην οποία και ανήκω :-)

Είναι έκφραση της Ρώμης, που σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει «θα σε κάτσω πάνω στο Μόντε Μάριο (λόφος με επιμήκη κορυφή), να πιάσεις Τεργέστη (=να κάνεις την κεραία)» :-Ρ

Μια φράση συνώνυμη του λήμματος που εξετάζουμε εδώ (για να επανέλθουμε στο θέμα μας) είναι η «(πήγε) με τον κώλο απάν΄» Π.χ.

Κολοκυθόπουλος με τον κώλο απάν' , Φούφουτος με τον κώλο απάν', Ξεμπούρμπουτος με τον κώλο απάν΄...