Comments by johnblack (1856)
Showing 121-150 from 1856
Σε λίγο θα μου πεις πως είμαι και η Dana International
[mod]Αφαιρέθηκε απαράδεκτο ή ξεκρέμαστο σχόλιο.[/mod]
Κλασική μεταμοντερνιάρικη αυτοαναφορικότητα, ηγεμονία του σημαίνοντος, ειρωνεία.
Βλ. και το παλιακό (ψευτο)μαγκιόρικο πλεονάζον:
- Πώς σε λένε;
- Άρης με τ' όνομα.
Δηλαδή χωρίς το όνομα πώς θάταν; Κι αυτό τραβάει ανάλυση.
βράστα έχω κάποιες επιφυλάξεις ως αναφορά την προέλευση.
κηαν νομίζω το «συμβολική» πλεονάζει στο «προτύπωση».
Υφίσταται και ως νικ, με ένα σερτς στο φβ ανακαλύπτει κανείς (πέρα από γκρουπάκια) τον Aris Epeidh Mporw, τον Stamatis Epeidh Mporw, τον Triantafyllos Epeidh Mporw και έτερους μαμιάδες.
Περνάς ρε πούστη από κολωνάκι μεσημεριάτικο κι οι καφετέριες είναι τιγκαρισμένες, μιλάμε για να βρεις να κάτσεις θες κράτηση από 2 μέρες τουλάστιχο. Κι αναρωτιέσαι: μα καλά δε δουλεύουν όλοι αυτοί οι μαλάκες κι έχουν του κώλου τους το χαβά; Κι έρχεται η απάντηση: ε ναι ρε φίλε, δε δουλεύουν (ή κάνουν πλήρως αντιπαραγωγικές και παρασιτικές δουλειές, π.χ. μπράβοι, μπαργούμες, μπάτσοι κλπ) γι' αυτό φτάσαμε ως εδώ.
Πολύ καλό κείμενο Κηάν, ως συνήθως. Για το λήμμα: πρόκειται βασικά για μηντιακή «σλανγκ», δημοσιοκαφρικής εμπνεύσεως και περιορισμένης (νομίζω) πεζοδρομιακής χρήσης.
Είναι πασιφανές νομίζω αγαπητέ χαλ πως με αφήνουν αδιάφορο τα προσωπικά της κας Κούρτοβικ και οποιουδήποτε άλλου. Δεν κάνω γκόσιπ. Το λήμμα κι ο ορισμός του έχουν να κάνουν με την πρόσληψη (αγαπημένη λέξη) της δικηγορέσσας από μερίδα του φάσματος. Δεν στέκομαι στα πρόσωπα, σκιαγραφώ έναν ανθρωπότυπο, κι αυτό ενέχει αναγκαστικά κάποια σχηματοποίηση. Το πόιντ μου (αν θεωρήσουμε πως πρέπει να υπάρχει κάτι τέτοιο σ' έναν σλανγκο-ορισμό) είναι πως οι δικηγόροι των κινηματιών κλπ, είναι κατά κανόνα πρώτα απ' όλα δικηγόροι, κοιτάν δλδ την πάρτη τους one way or another, κυνηγούν τα (λιγοστά συνήθως) λεφτά ή τη δόξα, να πάρουν δλδ κάτι από την «αίγλη» του κατηγορουμένου. Απλά ειδικεύονται στο συγκεκριμένο τάργκετ γκρουπ, που είναι ένα μέσα σ' όλα τ' άλλα (από ναρκέμπορους μέχρι διαταγές πληρωμής κι από βιαστές ανηλίκων μέχρι διαζύγια). Εξαιρέσεις φυσικό να υπάρχουν.
Δεν πείθουν τα περί έλλειψης χρόνου ή διάθεσης, αφού ολημερίς κι ολονυχτίς εδωπέρα σέρνεστε και το γουστάρετε (και καλά κάνετε). Κι αν όντως υπάρχει έλλειψη χρόνου κλπ, ενισχύστε την ομάδα των μοντς, τόσο απλό. Υπάρχουν άτομα που ίσως θέλουν να προσφέρουν, και δεν αναφέρομαι σε μένα. Είναι εξωφρενικό να μην μπορεί κανείς να ζητήσει το κατέβασμα λήμματός του, για οποιοδήποτε λόγο. Είναι λίγο κάπως αυτή η τελεσιδικία και το αμετάκλητο του «άπαξ και πάτησες το κουμπάκι της καταχώρισης, τίποτα μετά δεν γίνεται». Και μη μου πείτε πάλι οτι υπάρχει η Αναφορά, διότι εγώ π.χ. μπορεί να στείλω Αναφορά ζητώντας να σβηστεί ολόκληρος ο ορισμός και να μείνει μόνο μια τελεία. Κανονικά είναι μες τα δικαιώματά μου, σύμφωνα με τους όρους λειτουργίας. Θα το δεχτείτε όμως; Όχι. Θα μπορούσα εντέλει να αναφέρω και συγκεκριμένες περιπτώσεις χρηστών που έχουν επανειλημμένα ζητήσει την αφαίρεση αποκηρυχθέντων λημμάτων τους και προσέκρουσαν σε τοίχο, ωστόσο θα το αποφύγω, διότι τελευταία μόλις κάποιος δει να αναφέρεται το όνομά του κάπου σεληνιάζεται.
ΥΓ. Πληζ, αν αποφασίσεις να απαντήσεις, απόφυγε να το προσωποποιήσεις. Αν παρόλ αυτά αισθάνεσαι πως δεν μπορείς να αντισταθείς στον πειρασμό για μπηχτή, θα το εκτιμούσαν αν απλά το αγνοούσες ή το έσβηνες τελείως απ' τα σχόλια.
Η πασοκομούνα υπάρχει από Λιοντάρι, κατόπιν εκκλήσεως βραστανδρός. Ο ορισμός είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, μυρίζει ναφθαλίνη αλλά τεσπά.
Το δαπόσκυλο (αν και μου δίνει μόνο ένα χτύπημα στο γγλ) το χω στα υπόψιν.
Εδώ να πω μόνο πως οι πασπίτισσες (πασοκομούνα η φοιτητική κατά Λινναίο) είναι οι πιο νορμάλ γκόμενες, ειδικά αν θες να αποφύγεις μπλεξίματα με τα άκρα του πολιτικού φάσματος. Ούτε ξιπασμένες ασπρουλιάρες βουπουδιάρες μη μου άπτου όπως οι δαπίτισσες, ούτε νταλικέρισσες που κάνουν στριφτά τσιγάρα και σε τραβολογάνε σε εκδηλώσεις συμπαράστασης σε δήθεν απεργούς πείνας όπως οι αριστερές. Μια μέση κατάσταση. Βρε λες να είμαι πασόκος και να μη το ξέρω;
Γιατί αντι-αριστερών καλέ μου φίλε; Αυτό το λες εσύ, εμένα με ρώτησες; Απλή καταγραφή κάνω.
ναι, θα κλάσεις στα γέλια και μετά θα πεταχτούν δυο γορίλες απ' το συνοδευτικό και θα σε κάνουν τόπι
Νομίζω πως ψιλοχοντροϋπήρχε.
Ναι δίκιο έχεις, είναι που σου εντυπώνεται άσχημα - ένας συγκεκριμένος που μου 'ρχεται στο μυαλό κάνει για δέκα :)
Είναι συγγενέστατα, μόνο που το δωδεκανησιακό αξάν είναι αρκετά πιο λάιτ, εν μέρει λόγω της γειτνίασης με το εθνικό κέντρο. Τείνει να χάσει την ιδιαιτερότητά του και να ισοπεδωθεί, ευθυγραμμιζόμενο με της Αθήνας - ας όψεται και η πουτάνα η τηλεόραση. Η Κύπρος βαστά γερά, έχει και ένα σωρό δικές της τηλεοράσεις μην ξεχνάμε. Τα «βαριά» κυπριακά των χωριών, πολλές φορές ούτε οι ίδιοι οι κυπραίοι των πόλεων δεν τα πιάνουν, ιδίως οι νεώτεροι.
Επίσης, νομίζω, το ροδίτικο ιδίωμα δεν έχει ούτε κατά διάνοια τον λεξιλογικό πλούτο του κυπριακού
Κλασικότατο κυπριακό. Το ατού πρέπει να είναι τούρκικο, αλλά δεν τον κόβω κιόλας.
Αν και την αγνοώ, λογικά θα υπάρχει κάποια λαογραφική κρεπσινοειδής αφήγηση που θα ρίχνει φως στις πηγές της εν λόγω παροιμιακής έκφρασης - αναφερόμενη φυσικά σε κάποιον ξεροκέφαλο ιστορικό Γαβρίλη.
Σημειωτέον οτι, πλην του Γαβρίλη (όνομα που συνηθίζεται πολύ στην Κύπρο, εξαιρετικά κακόηχο κτγμ) άλλο συνώνυμο του ξεροκέφαλου είναι ο Παντελής. Ο Παντελής συνήθως είναι εκείνος που επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, που μουρμουρά στερεοτυπικά τις ίδιες κουβέντες, που πρέπει να του εξηγήσεις δυο και τρεις φορές το ίδιο πράγμα πριν το καταλάβει, που εμμένει σε ορισμένες συνήθειες με θρησκευτική προσήλωση κλπ. Ο Παντελής είναι γενικά, ας πούμε, ένα άτομο κολλημένο.
Όχι μόνο αλλοδαπά αλλά και ημεδαπά, άπαντα στο ψάξιμο προς άγραν χορηγού.
Παίζει περισσότερο ως καρχαριάκι, προκειμένου ξερωγώ για υπερφιλόδοξα πορνίδια 20 πλας 20 μίνους με σύντομο πέρασμα από κανά καλλιστείο.
Το καρχαρίας κολλάει θα έλεγα περισσότερο σε καμιά ματρόνα του τύπου Ζήτα Τζόουνς στο Intolerable Cruelty.
παιδί λουλούδι
παιδί μπουμπούκι
παιδί για υποτροφία
Δεν είχα σκοπό να επανέλθω σ' αυτή την εξόχως πολιτική συζήτηση, τουλάχιστον όχι τώρα. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποιοι χρωστούν μια συγγνώμη στον Αλίβε (με κεφαλαίο) για τη χυδαία και εμετική επίθεση που του έκαναν. Κι όποιος διαφωνεί με αυτό ας το πει ανοιχτά.
Έπρεπε να το περιμένω. Για την ακρίβεια ήμουν απόλυτα σίγουρος.
Από όλα τα σημεία στα οποία στάθηκα, βρήκατε και κολλήσατε στο σκατόχρωμος. Οποία μικρόνοια.
Κακόπιστα, πάτε να μετατρέψετε με το ζόρι έναν βασικά περιγραφικό χαρακτηρισμό (και όχι αξιολογικό) σε εκδήλωση ρατσισμού.
Σαν παιδιά κοροϊδεύαμε στα σχολεία όσους ήταν π.χ. πολύ ασπρουλιάρηδες, πολύ μαυριδεροί («άντε ρε γύφτο»), κοκκινοτρίχηδες (βλ. μπουρδελέ) κλπ. Τώρα πια τα θυμόμαστε όλα αυτά με νοσταλγία και γελάμε με τις μαλακίες που λέγαμε.
Ας πάμε σε πιο σημαντικά θέματα. Γράφεις, βράστα μου, οτι τέτοιοι χαρακτηρισμοί προσβάλλουν την αισθητική σου.
Εύκολο να το λες, όταν ζεις σε έπαυλη στα νότια προάστια, με τους κήπους σου, τους κηπουρούς και τις πισίνες σου, όπου η ασχολία σου την κυριακή είναι να ποτίσεις τα διακοσμητικά φυτά σου με το ποτιστήρι μη ξεραθούν και να ψαλιδίσεις λίγο το φράχτη γιατί έχει φουντώσει κάπως περισσότερο.
Για έλα όμως να μείνουμε μαζί εδώ στην πλατεία βικτωρίας και τον άγιο παντελεήμονα, μες τα σκατά, μες την ασία και την αφρική.
Που προ μηνών ένας αφρικανός στο δεύτερο μαχαίρωσε στο γόνατο τη γυναίκα του και οι σκάλες της πολυκατοικίας είχαν βαφτεί κόκκινες, με το αίμα να στάζει ως το ισόγειο.
Που όποτε έρχεται γυναίκα να με επισκεφτεί βράδυ, είναι έντρομη επειδή κάποιος σκουράτσας την ακολούθησε και της μουρμούριζε προστυχόλογα ή προσπάθησε να τη χουφτώσει.
Που κάθε τρεις και λίγο μια γριούλα υφίσταται άγριο ξυλοδαρμό για μερικά ψωλοευρώ. Χτες μόλις έμαθα πως η μητέρα μιας φίλης είναι στην ΕΝΤΑΤΙΚΗ έπειτα από κτηνώδη χτυπήματα στο πρόσωπο και όλο της το σώμα από σκούρους που της έκλεψαν την τσάντα που κρατούσε. Η κοπέλα μου τα διηγιόταν και έτρεμε απο την οργή και τον πόνο.
Γι' αυτό κάτσε στον κηπάκο σου, κούρευε το γκαζόν σου με τη μηχανή του γκαζόν και να ευχαριστείς τους γονείς σου που είχανε λεφτά και μπόρεσες να ξεφύγεις (;) απο την αθλιότητα. Κι άσε τις αφυψηλού βαρυσήμαντες κρίσεις περί αισθητικής γιατί είναι το λιγότερο γελοίες.
Και συνεχίζουμε. Λες οτι είναι εύλογο να σιτίζονταν λίγο, όσο πατάει η γάτα, είναι λες ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ.
ΣΟΒΑΡΑ ΡΕ ΦΙΛΕ, ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ;
Αν είναι απλά ΜΑΓΚΙΑ τους, τότε ο όποιος «αγώνας» τους στερείται κάθε ηθικού ερείσματος, και είναι απλά μια βάρβαρη ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ, όπου όλα επιτρέπονται και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΑΠΟ ΚΕΙ.
Κι επειδή είναι ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ, θα είναι και ΜΑΓΚΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ όταν αύριο μαζέψω 20-30 μαντράχαλους και πάμε και τους κάψουμε ζωντανούς. Αυτούς και ΟΣΟΥΣ ΕΠΩΦΕΛΗΘΗΚΑΝ απ' αυτούς.
Κρίμα, δεν περίμενα απο σένα ειδικά μια τόσο ανεύθυνη, επιπόλαια και εφηβική προσέγγιση. Γι' αυτό ασχολούμαι και σου απαντώ, αλλιώς για τα ταγάρια και τους επαγγελματίες «συμπαραστάτες» δε χαραμίζω τις λέξεις μου.
Κι όσο για τον πατέρα μου, δεν το ανέφερα για να μου στείλει κανείς μηνήματα συμπαράστασης και ενδιαφέροντος. Αν σε ενδιαφέρει τι έγινε, θα το μάθεις πολύ καλά όταν κάποια στιγμή φυτέψω μια σφαίρα στον εγκέφαλο κάποιου ή κάποιων υπαίτιων και θα με βλέπεις στην τηλεόραση απ' το καθιστικό σου.
- επανέλαβα εκ παραδρομής το «άδειαζέ μας τη γωνιά», ήθελα να πω «φύγε μια ώρα αρχύτερα».
Khan εξαιρετική ανάλυση. Είναι ακριβώς έτσι.
@ πονυρόσκιλος: το «κάτσε μέχρι να φύγεις» ποτέ δεν σημαίνει «άδειαζέ μας τη γωνιά» ή «άδειαζέ μας τη γωνιά». Η λογική του είναι ριζικά διαφορετική από το θείτσικο / υποκριτικό / μικροαστικό «μη σας κρατάμε άλλο».
Το νόημα της έκφρασης είναι ενιαίο σε κάθε context και δεν παραλλάσσει ουσιαστικά. Είναι έκφραση ξεκάθαρα φιλική, κι αν υποθέσουμε πως κρύβει ένα μικρό πείραγμα, ένα μικρό νάζι, είναι διότι στεναχωρούμεθα που κάποιος αφήνει την παρέα κολοβή. Τόσο απλά.
Ωραία. Βλέπω πως τα πράγματα μπήκαν -μετά κόπων και βασάνων πολλών- σε μια σειρά.
Παραδεχτήκατε επιτέλους πουλλάκια μου πως οι 300 τσίμπαγαν το κατιτίς τους.
Αυτό είναι πολύ θετικό, διότι έχουμε πλέον μια κοινή βάση για την όποια περαιτέρω συζήτηση.
Απορώ γιατί έπρεπε να φτάσουν ως εκεί τα πράγματα (διαγραφές σχολίων, μαλλιοτραβήγματα, πισώπλατες μαχαιριές) για να παραδεχτείτε το προφανές.
Θα μου πείτε (όπως έκανε ο χαλικούτις): μα είναι δυνατόν ένας ευφυής και μορφωμένος άνθρωπος να μην αντιλαμβάνεται τη λογική των κοινωνικών αγώνων και να το παίζει βλάκας;
Ε ναι λοιπόν φίλε κρητίκαρε, έπρεπε να κάνω το βλάκα μπας κι ακουστεί μια στάλα αλήθεια απ' τα χειλάκια σας, όπερ και εγένετο.
Δεν αρνήθηκα ποτέ στους μετανάστες ή σε οποιονδήποτε άλλο να παλέψει για τα όποια δικαιώματα θεωρεί πως έχει.
Αρνούμαι όμως μετά βδελυγμίας να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου.
Όταν λες πως κάνεις απεργία πείνας, αυτό σημαίνει πολύ απλά ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΡΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΨΟΦΗΣΕΙΣ.
Αν λαμβάνεις τροφή, έστω και ελάχιστη, τότε ΔΕΝ κάνεις απεργία πείνας. Μπορείς να βαφτίσεις τον αγώνα σου όπως αλλιώς θέλεις, όχι όμως απεργία πείνας.
«Όλίγον έγκυος» δεν υπάρχει. Ή σιτίζεσαι ή δεν σιτίζεσαι, τρίτη εναλλακτική δεν υφίσταται.
Κατηγορείτε «τους πολιτικούς» και «το σύστημα» για ξύλινη γλώσσα ενώ είστε οι πρώτοι που την χρησιμοποιείται και εξαντλείτε τις δυνατότητές της.
Είναι παράλογο που δεν γουστάρω να πληρώνω απ' την τσέπη μου, μέσω των φόρων, για τα νοσήλεια του κάθε σκατόχρωμου που επέλεξε να ψάξει την τύχη του στην Ελλάδα;
Προσωπικά ούτε ποτέ απασχόλησα ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο εκμεταλλεύτηκα ξένο εργάτη. Ένας απλός μαλάκας δάσκαλος είμαι, και καμιά απολύτως υποχρέωση δεν έχω απέναντί τους.
Αν θέλουν οι μετανάστες να παλέψουν, ας πάνε να βρουν αυτούς που τους έφεραν εδώ και τους απομύζησαν, κι ας τους φυτέψουν από μια σφαίρα στο κεφάλι.
Τότε θα 'μαι και γω μαζί τους. Έχω και γω ράμματα για τη γούνα του βρωμερού ελληνικού κράτους.
Του κράτους που πριν από 6 χρόνια δολοφόνησε τον πατέρα μου, μαζί με άλλους 16 ανθρώπους. Τότε όμως κανείς αριστεράντζας και θολοκουλτούρας δεν κατέβηκε στους δρόμους να διαδηλώσει, και καμιά επιτροπή συμπαράστασης δεν στήθηκε, μάλιστα στο ιντυμήντια πανηγύρισαν.
χαλικού αγορίνα μου, ήμουν έτοιμος να ρίξω δυο φωνήεντα επί του θεμάτου, με ειλικρινά φιλική διάθεση και σε αντίθεση με την εριστική δική σου (ένεκα και η ηλιόλουστος ημέρη) αλλά ευτυχώς για όλους μας με πρόλαβε ο γιατρός που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους όσον αφορά την ιλαροτραγωδία της Υπατίας και, εννοείται, με κάλυψε απολύτως.
Συμφωνώ απολύτως με το φίλο μου το χότζα (κι ας μη μου μιλάει), οι πανάθλιοι Κανάκηδες δεν αξίζουν ούτε φτύσιμο.
εγώ πάντως δεν την πρόλαβα τη βαθμολογία στο δημοτικό, ας όψεται ο πασοκισμός...
Γιατρέ μου sorry ήταν το τελευταίο που θα ήθελα, απλά έκανα όρεξη για κουβεντούλα ψιλοεπιπέδου με τα μυαλά του σάη :)
χαλικουτις μιλάς με γρίφους εσχάτως, περιμένω αδημόνως τοποθέτηση στο θέμα Υπατία.
ισχύει