Comments by HODJAS (3417)
Showing 1081-1110 from 3417
Είναι αμερικανιά, νομίζω devil's week των Navy Seals ή κάτι τέτοιο.
Πολύ καλό. Υφίσταται στο στρατό ξηράς και η υδραυλική προσοχή = ψευτοπροσοχή - μη προβλεπέ σούστα σε ανώτερο για να τον αποφύγεις.
Ο δαιμόνιος Ζώρζ Μπελαλή, το έχει διασκευάσει ως «Πρεζαντέ ντ' Αμούρ» (έρωτας μεταξύ δυο ζάκηδων):
[I]... αν δεν ήταν το χασίσι, θα'χαμε καιρό χωρίσει
αν δεν ήταν η πρέζα, θα' μενα στην Καλογρέζα
Μα θαρρώ πως θα τα μπλέξω, απ' τη Ζουζού κι απ' την Κοκό ποιά να διαλέξω,
τη Ζουζού την αγαπώ, μα μ' αρέσει κι η Κοκό...[/I]
Θέατρο Συκιών (Λόνικα)
τηγανάκι;
Οι παλιότεροι (60κάτι) έλεγαν θα γίνει της Κορέας ή της Πομπηίας.
Ενώ με πήραν τα πετιμέζια = με πήραν τα αίματα
Στο ναυτικό κοντοκληρούχας
Επίσης: Πήγε άκλαφτος και πήγε αμολόητος.
Μια μοσκομούνα φίλη (μπι-πι) έλεγε τα σκατολοΐκια που τρώγαμε (γαριδάκια, πατατάκια, πιτόγυρα, παξιμάδια κλπ) με τα μπυρόνια «σελεπεστρί»...
Τα ζα εκ των ζων κλπ
Ναι, αλλά δεν ίσχυε για όλους τους αυλικούς το μέτρο:
Στους επίδοξους γαμιάδες ταπεινής καταγωγής έκοβαν τ' αρχίδια και στους βυσματίες γόνους αρχόντων, έκοβαν την καλημέρα...
[I]Το ένα μου δάχτυλο που λείπει από τα πέντε
μες στο νταμάρι από το φουρνέλο έχει κοπεί
και ο διπλανός μου που δεν πρόλαβε να φύγει
χίλια κομμάτια τον μάζεψαν απ' την γη
Κόκκινο αίμα στα νταμάρια
και εμείς στ' αγκίστρι σαν τα ψάρια
ζωές που παίζονται στα ζάρια
κόκκινο αίμα στα νταμάρια
Ήταν η έκρηξη που έγινε μεγάλη
όλοι νομίσαν ότι πέφτει το βουνό
βροχή οι πέτρες στου Αντώνη το κεφάλι
και ίσως αύριο σειρά να χω κι εγώ
Κόκκινο αίμα στα νταμάρια
και εμείς στ' αγκίστρι σαν τα ψάρια
ζωές που παίζονται στα ζάρια
κόκκινο αίμα στα νταμάρια
[/I]
«Τα Νταμάρια» Δ. Μητροπάνος (Χρυσοβέργης - Γιατράς)
Εμένα πάντως, το λήμμα και τα σχόλια μου θύμισαν το ρεφραίν απο το «Γελεκάκι»...
«Χ την κουρελού» όπου Χ€{πίνω, στρίβω, καπνίζω, ντουμανιάζω, τινάζω, κα}
Πού' σαι παιδί! Μια κουρελού on the rocks! Shaken not stirred...
:-Ρ
Μπααααααα... Πού εμείς; Εμείς γεννηθήκαμε απο τρύπια αρχίδια, εμείς βγήκαμε με τα πόδια δε βγήκαμε με το κεφάλι, κατουρήσαμε στο πηγάδι εμείς, ποιός έχασε τη σλανγκογκόμενά του για να τη βρούμε εμείς; (μιζέρια, κακομοιριά, δυστυχία, φτώχεια, αρρώστιες, πόλεμοι, ξενιτειά, καζαντζιδισμός, γκνια-γκνια-γκνια κτλ-κτλ)
Στην αργκό των ναρκωτικών, ψειρίζω έχει μιαν ειδική σημασία: Το βαποράκι ιδιοποιείται μέρος της δόσης που κουβαλάει στον χρήστη (για να' χει κάποιο έξτρα όφελος).
Δηλαδή, μετά τις επάλληλες νοθεύσεις και λογής-λογής κουτσουρέματα, αυτό που καταλήγει στον αγοραστή είναι ενα ελάχιστο ποσοστό της ποσότητας παραγωγής.
Μάλιστα, είναι τόσο διαδεδομένο και εννοούμενο, ώστε καμιά φορά γίνεται και μπροστά στα μάτια του χρήστη-αγοραστή (θεωρείται μάλιστα και ξήγα, αφού δεν το κάνει πίσω απ' την πλάτη του!)
Στράβων: Τσέκαρε σχετικό μήδι – σχόλια κι εδώ. Οι ρεμπέτες έλεγαν «πρεζάκηδες, πουτάνες και πούστηδες στον τεκέ δεν μπαίνουνε» = αναξιόπιστοι. Η σχέση είχε ως εξής: Ο χασικλής περιφρονούσε τον πρεζάκια – ο πρεζάκιας μισούσε τον χασικλή (τα λέει ο Πετρόπουλος, που έκανε στο γκιζ-ντάνι).
Τζηζ: Σχετικά σχόλια εδώ κι εδώ.
Το παραμυθάκι περί Μικρασιατών-Ιώνων, Ποντίων-Δωριέων, Κρητών-Βενετσιάνων ή αντίστροφα Μακεδόνων-Σλάβων, Θεσσαλών-Βλάχων, Μωραϊτών-Αρβανιτάδων κλπ όπως βολεύει τον καθένα μην σε πολυ-ψήνει, γιατί με τα τουρλουμπούκια αιώνων μεταναστεύσεων-πολέμων-αφανισμών κτλ δεν έχει μείνει χριστούγεννο όρθιο στη Ν.Α. Ευρώπη & Μαύρη Θάλασσα (κι ας έχουν όλ’ αυτά κάποια δόση αλήθειας).
Ένα είναι σίγουρο: Ο νέηλυς, μόλις λιγδώσει τ’ άντερό του, το πρώτο πράγμα που κοιτάει να κάνει, είναι να κατασκευάσει παρελθόν (κι αν είναι και φθονερός όπως οι νεοέλληνες, να σαμποτάρει το παρελθόν του άλλου).
Οι Μυτιληνιοί θεωρούνται κατ’ εξοχήν Αιολείς, ενώ κατασπαράζουν τα φωνήεντα προφέροντας τη νεοελληνική όμοια όπως οι Κεντροελλαδίτες. Να έχει σχέση με το οτι είχε έρθει μια μεγάλη παρτίδα Ηπειρωτών και Θεσσαλών στο νησί (και απέναντι στο Αϊβαλί) μετά το 1773 και πριν το 1821;
Πολλοί χριστιανοί Μικρασιάτες κατοίκησαν την Ιωνία μόνο 40-50 χρόνια, ως άποικοι απο την κυρίως ειπείν Ελλάδα και τα νησιά, πριν διωχθούν οριστικά το 1922.
Έχω εντοπίσει τουλάχιστον 2-3 Επτανησιακές εκφράσεις των Βλάχων της Μακεδονίας (τί στο διάολο γίνεται;)
Άμε βγάλε άκρη...
Έπι, μπορεί να κάνω και λάθος. Δεν υπάρχει ένα λοφάκι δεξιά όπως ξεκινά η Βουλιαγμένης; Το τερραίν είναι όμως όντως κατηφορικό...
Επίσης δες και ιδιωματισμούς πάνω αντί για πάω, σκάνω-σκάω 3ο πληθ. σκάνε αντί για σκάζουν και σπάνω-σπάω 3ο πληθ. σπάνε αντί για σπάζουν.
Stravon are you Σείριος;
Βαράνε το στήθος τους και βγάζουν άναρθρες κραυγές...
Μουσαφίρης = τα μισά φθείρεις (δηλ. ζημιώνεις τον αμφιτρύωνά σου)
Ασιχτίρ = Σε οικτίρω
Γεσθημανή = Γαίας θημωνιά
Αγουλινίτσα = Άγος + λιγνήτης + ισσα = Αγολιγνήτισσα (δηλ. η πόλη όπου είχε αρχαία ορυχεία λιγνήτη, αλλά μόλυνε την ευρύτερη περιοχή με τους ρύπους)
Καζάν-ντιπι = Κάσειον διηπετές (ο Δίας ξέρασε το γάλα της Αμαλθείας στην Κάσο κι αυτό έπηξε, αφού κάηκε απ' τη μια μπάντα λόγω της σφοδρής πτώσης απ' τον ουρανό)
Νιμπελούνγκεν = Νηί (δοτ. ναυς = πλοίο) + Βελούγειοι (το αρχαίο ελληνικό φύλο των Βελουγείων, που μετανάστευσε στη Γερμανία - συγγενές των αρχ. Μολοσσών, εξ ου και Βελούχι) = Η βόρεια φυλή, που έχτισε πλοία, κόβοντας τα γερμανικά δάση. Οι απόγονοί τους ίδρυσαν ναυτιλιακή εταιρεία στο Δαχτυλίδι του Αμαρουσίου, όπου διασώζεται αρχαία προτομή του Καζαντζίδη.
κ.α. Λασκολογίες...
Αλτάνες, βελόνες, ραγού, ο Ν. 3852/2010, οι Αχαιοί, ο ΓΑΠ, η προδοσία, οι Νότιοι, ο Καζαντζίδης, η μπουγάτσα...
Αλεποκούναβα και πιθηκολιόνταρα έχουν
:-Ρ
Ναί ρε. Padella = τηγάνι στα ιταλικά. Δες Βίκυ: La padella è un tipo di pentola che viene usata in cucina per friggere. Generalmente di forma circolare, raramente quadrata con angoli arrotondati, ha un solo manico lungo, bordi bassi e arrotondati, fondo largo e piatto. Può essere costruita in metallo: ferro, acciaio inox, rame, o alluminio anche con rivestimento antiaderente in teflon.