Comments by HODJAS (3417)
Showing 1111-1140 from 3417

Ο Καλλικράτης είναι επιβεβλημένος, αλλά ρισκιόζος. Μυρίζει ομοσπονδιοποίηση του ρομέηκου και θα' χουμε ντράβαλα...

Α! Ναι, τί μου θύμισες τώρα...

Μεταξύ Αγίου Αρτεμίου και Γούβας παρεμβάλλεται η πλατεία Πλυτά (Νέο Παγκράτι). Η Γούβα είναι κάτω απ' την Φιλολάου και στις αρχές Βουλιαγμένης Ν. Κόσμος (έχει κι ένα λοφάκι). Το Μπραχάμι, είναι πίσω απ' τον Άγιο Δημήτριο προς σχολεία Μπακνανά (τρελλά αλάνια)...

[I]Δε με νοιάζουν οι παλιόγλωσσες τί λένε,
με ζηλεύουν, μα με λέν «εξελιγμένε»...
[/I]
:-Ρ

Στην καθομιλουμένη, όταν κάποιος πάει να πιάσει κάποιον για να εξασφαλίσει δόντι, λέει «να ενοχλήσω τον τάδε»...

Κι ύστερα κοροϊδεύανε τη Μαντάμ Σουσού, που έλεγε «Ο μουσιού Αντωνάκης ο Χλέμπας», οτι δεν ήξερε τα γαλλικά ...
Βενετσιάνα ήτανε η γυναίκα :-Ρ

Η καζάρμα (λέγεται ακόμα caserma στα ιταλικά με την έννοια του στρατώνα), μετωνυμικώς και μόνο σημαίνει στρατόπεδο (το περιέχον αντί του περιεχομένου - το γενικώτερο αντί του ειδικωτέρου) και επακριβώς μεταφράζεται στη στρατιωτική διάλεκτο ως πυραρχείο, δηλαδή το συγκεκριμένο δωμάτιο όπου φυλάσσονται οι οπλοβαστοί με τα γκάνια και τα πυρομαχικά.

Ούστ τορναδόροι!

:-Ρ

Το νού σου Μές: (Πάει να σε ξεμοναχιάσει)...
:-Ρ

Δεν έχει αύριο για τις γυναίκες, σιγά-σιγά σβήνει η βασιλεία τους...

:-Ρ

(Απο Παπαγιαννόπουλο-πρόεδρο στη «Σωφερίνα», ανεφερόμενο στην κατάθεση της ψευταρούς Κοντού «...Η μάρτυς λέει, αλλά λέει την αλήθεια;...», που στο τέλος την επαινούν αντί να την τιμωρήσουν καίτοι θεωρείται ψευδομάρτυς για να καλύψει τη Βουγιούκλω, «διότι η πράξη σας ήταν ωραία» κτλ-κτλ)

Ο Απολιναίρ είχε πεί κάποτε, οτι οι άνδρες ερωτεύονται τις γυναίκες της ζωής τους σε συνθήκες τόσο κακού φωτισμού, που ούτε κοστούμι θ' αγόραζαν...

Ο Μπάμπης λέει, αλλά λέει την αλήθεια; (Πέρκυ εδώ σε θέλω)...

Κάτω οι πάνω, πάνω κανείς! Να φάμε τους ταγούς στιφάδο!
;-)

O' Nassey
:-Ρ

Προσθήκη μπέτα = αρχή σοφίας κτλ...

Είναι σημαντικό να διακρίνουμε (τουλάχιστον στην ελληνική) απο ποιά συγκεκριμένη γλώσσα, ποιά διάλεκτό της και ποιάς εποχής προέρχεται ένα λήμμα.

Ένας σημερινός Ιταλός (έστω και λ.χ. Τζενοβέζος ή Βενετσάνος) δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει τους ιταλισμούς της νεοελληνικής, όπως παρεφθάρησαν μέχρι σήμερα απο τις πρώην αποικίες τους (π.χ. Άντζουλος-Άγγελος στα Κεφαλλονίτικα βλ. και βάρδα-guardia ή Χλεμούτσι < φραγκ. Clermont κ.α.), έστω κι αν είναι της διαλέκτου του, πόσο μάλλον αν λ.χ. είναι Μπαρέζος ή αν είναι κανα ναυτικό ιδίωμα του 17ου αιώνα...

Είναι σαν το ανέκδοτο με το Γερμανό ελληνιστή, που είπε στο ρωμηό μανάβη του 1950 «Ώ οπωροπώλα, δός μοι τινάς οπώρας»...

Με όλο το θράσος... «Η Ωραία των Αθηνών»;

Αναλόγως των διατροφικών προτιμήσεων, μπορεί να έχουμε μουσταρδί βροχή, καφέ χαλάζι (χεχε) ή κομοδινί χιονόμπαλες (βρέχει κιοφτέδες).

Οπότε ας ανεβάσει κάποιος αρμόδιος της σκατόκαβλα (όπως κατουρόκαβλα)...

Πολύ στόςςς!

Γι' αυτό λένε θα φάς ένα ταμπάνι, που δε θα προλάβεις να τις μετρήσεις...

Τί λέτε ρε παιδιά! Δηλαδή όταν στα Επτάνησα πλακώνετε τον άλλονα στις σκατιές, εννοείτε κατάγω θρίαμβο!
Τί ποίηση!

Τριόμφο; Γιατί τριόμφο;
Μουτζουφλιά το' χω ξανακούσει και παίζει να έχει σχέση με τη μουτσουνιά ή καταμουτσουνιά, όπως το λές.
Μού(ρ)τζουφλας ή μου(ρ)τζούφλης ή σμούρτζουφλας λέγεται ο κατηφής ή αλλοσούσουμος ή ο ξινομούρης.

Μεστό και άρτιο. Οι δε πηγές, γαμούν. 5 Χ 2 απ' τα μπετά...

Ίσως και να προέρχεται απο το λατινικό lex talionis (<talio = το ίδιο) = οφθαλμός αντί οφθαλμού, εκδίκηση εξ ου και αγγλ. retaliation = αντίποινα, αλλά η τροπή του -λι σε -γί π.χ. Βάλια-Βάγια, ντραβάγια-ντράβαλα-τραβάλια, μουράλια-μουράγιο, σπιράγιο κλπ, γίνεται μόνον απο -gli (όπως λέμε λjιμάνjι κλπ) και όχι απο -li.

Τούτο διότι οι Ιταλοί διατηρούν δυο τρόπους προφοράς των -λι και -νι (δηλαδή τόσο με τη χρήση διπλού συμφώνου όσο και διπλού φωνήεντος), ενώ εμείς πρόσφατα αποφασίσαμε οτι η μια εκ των δυο και συγκεκριμένα η τελευταία (-λjι και -νjι) πρέπει να καταργηθεί διότι είναι βλάχικο (!) καίτοι στην Κρήτη και στο Αιγαίο που ποτέ δεν πάτησαν Βλάχοι προφέρεται έτσι, καίτοι αλλιώς προφέρονται σε ολόκληρη την Ελλάδα τα μαλλιά, οι παλιοί, κάλλιο (πέντε και στο χέρι κλπ), τα χρόνια κ.ο.κ. κι αλλιώς το Κάλιο και η χρόνια πάθηση...

Εδώ όμως το τάλιο-τάγιο, πρέπει να έχει ισπανική καταβολή (εκτός κι αν είναι κανά παλιό βενετσιάνικο ή γενουάτικο ιδίωμα).

Πράγματι, η ιταλική taglia (νούμερο / μέγεθος ενδύματος - κόψιμο, π.χ. λέμε κόβω κοστούμι) γίνεται στην ισπανική talla (προφ. τάγια - το διπλό -ll λέγεται έγιε) και taller (προφ. ταγιέρ) = μηχανουργείο, λατομείο = κοφτήριο.

Άλλωστε, λέμε να σου κόψω μια, (δηλ. να σου χώσω μπάτσα) να μη βρεί παπάς να θάψει κλπ

Εμ το' πες και ξεκάρφωτα καημένε! Έχω και νομίσματα, πάμε μια βόλτα;

Θυμίζει το ανέκδοτο με τη συλλογή με τις πεταλούδες.

Οπότε (σου λέει) όταν ακούς για συλλογές νομισμάτων, εντόμων, γραμματοσήμων κλπ, επακολουθεί κατ' οίκον πρόσκλησις και τη βλέπω για κωλομπαρδία τη δουλειά...

:-Ρ

Ωραίοςςς!

Μπίχλας συνέχεια: Ένας φίλος παρήγγειλε κεμπάμπ. Ο κεμπαμπτσής σκότωσε μια σφήκα, που του' σπαγε τ' αρχίδια με το λαδόχαρτο. Στη συνέχεια, τίναξε και με το ίδιο λαδόχαρτο τύλιξε το κεμπάμπ, λέγοντας θριαμβευτικά «Εσύ το' κανες αυτό;» οτι δηλαδή τσάκωσε τη σφήκα στον αέρα με το λαδόχαρτο (!)
Ο φίλος περιορίστηκε να πεί «εσύ τρώς μετά απ' αυτό;» και δεν έφαγε (ήμουν εκεί)...

Αν έχεις συλλογή στείλτηνα σε μήδι (ο κώλος μου γράφει απ' έξω exit only)...

:-Ρ

και δεν φορούσε και σκουφάκι

;-)

Η μπίχλα του αιώνα: Κάποιος χλιμίτζουρας σουβλατζής στα X-άρχεια, έξυνε με τη σπάτουλα το λάδι που πέταγε το τηγάνι στα πλακάκια του τοίχου της κουζίνας και το ξανάριχνε στο τηγάνι να λιώσει...

Όπως λέμε ΚΟΒΑ;

Insulae Principium Domini nostri domui proximae;