Comments by HODJAS (3417)
Showing 1321-1350 from 3417
Φχαριστώ μπόη. Όντως ο «Μουτζούρης» αρχικά σήμαινε το τραινάκι του Πηλίου και κατόπιν του ΣΠΑΠ (αλλά το λέω ο έρμος - για ξαναδιάβαστο), όσο για το «Θηρίο» δεν συγχέεται με τον «Κωλοσούρτη» βλ. αμέσως 1ο σχόλιό μου (εκτός κειμένου για να μην πήξει κι άλλο ο ορισμός).
Της Μες το κλέος κι ας φάμε πέος...
:-)
Μη φίδια, άστα φίδια!
;-)
Άλογα, σύγνεφα, χέρια, μαχαίρια, τραίνα, καράβια, ποδήλατα-ποδήλατα...
Φχαριστώ ΜΧΣ εφέντη, με συγκίνησες πανάθεμάσε...
:-Ρ
Μια που μακρηγορήσαμε – που μακρηγορήσαμε κύριε Πρόεδρε, ας κάνουμε και μια ψιλο-μνεία στους σχετικούς με το θέμα, τον «Κωλοσούρτη» του Φαλήρου και το «Θηρίο» της Κηφισιάς (τώρα κάπου τα βρήκα εγώ αυτά τα δυο αλλά πού;):
1. Κωλοσούρτης
Πρόκειται για τον ατμοτροχιόδρομο (ατμήλατο τραμ) Αθηνών-Φαλήρου, ο οποίος λειτούργησε το 1887.
Ονομάσθηκε «Κωλοσούρτης», γιατί ήταν βραδυκίνητος στις ανηφόρες και έμοιαζε να σέρνεται στο έδαφος, λόγω του χαμηλού του ύψους. Ξεκινούσε μπροστά από την Ακαδημία, διέσχιζε τις οδούς Πανεπιστημίου, Αμαλίας και Θησέως και έφθανε στο Φάληρο.
Για χάρη του γράφτηκε το εξής χρονογράφημα:
«Η διασκέδασις αρχίζει όταν ο σαλιάρης αυτός, αυθαδώς αυτοαποκαλούμενος ατμήρης τροχιόδρομος, πράγματι δε κινητόν καβουρδιστήριον, θέση εν ενεργεία τα πτυσίματα, τους σπινθήρες και τα μύρια ως βροχή λεπτή και επί των οφθαλμών φερόμενα και εφορμώντα ανθρακομόρια, καθ' ων ουκ έστιν άμυνα, ουδέ σωτηρία. Αυτά μεταβάλλουσι τους λευκούς επιβάτας εις μαύρους της Γουϊνέας, τας δε λευκάς και ωχράς Ατθίδας εις μελαψάς Αθιγγανίδας. Όταν ο συρμός φθάση ποτέ συν θεώ -εάν φθάση- εις Φάληρον, τότε νομίζει τις ότι είναι το τραίνο των Ινδιών, όπερ μεταφέρει τους μαύρους δούλους διά την φόρτωσιν και αποστολήν της ορύζης, εν Βομβάη».
Καταργήθηκε το 1909 έπειτα από ατύχημα και με την έλευση των ηλεκτρικών τραμ (διέθετε η Αθήνα, ο Πειραιάς, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, η Καλαμάτα, ο Βόλος και το Καρλόβασι Σάμου παρακαλώ)...
2. Το Θηρίο
Το Θηρίο του Λαυρίου ή της Κηφισιάς (1885) συνέδεε την Αθήνα με την Κηφισιά και το Λαύριο (εξ ου και σήμερα Πλατεία Λαυρίου κοντά στην Ομόνοια εκεί που ήταν ο Σταθμός Αθηνών).
Λέγονταν έτσι, διότι ήταν κατάμαυρο απ’ την καπνίλα, έσκουζε στις ανηφόρες και περισσότερες σπίθες και μουτζούρα πέταγε, παρά δουλειά έκανε.
Χαρακτηριστικά, οι Αθηναίοι της εποχής έλεγαν οτι η Κηφισιά απείχε 3 ώρες με το Θηρίο και 1 με τα πόδια (σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται κάθε φορά που πήζει η Κηφισίας)...
Αυτά τα ολίγα.
Άλα της! Μπήκανε και αλόγατα στο σάιτ!
♘ (Κούλης)
♘ (Οστρογότθος)
♘ (Μπλακ Νταϊαμοντ)
♘ (Σουζη Κιου)
♘ (Σκούφης)
♘ (Ιουλιέττα)
♘ (Αστραχάν)
♘ (Βι-Αϊ-Πι)
♘ (Μπουλ ντε Σουιφ)
♘ (Σπήντι Γκονζάλες)
♘ (Ιβανόης)
♘ (Αφιλότιμη)
Faites votre jeu, Messieurs, Dames, s'il vous plait…
Τζόνι: Πες μου μόνο οτι έσκασες έστω κι ένα χαμόγελο με τις σαχλαμάρες, αυτό μόνο τέλος!
:-Ρ
Σοβαρά; Πρώτη φορά τ' ακούω...
Έξυπνοοοοο!
Κι άλλες Φυλές Ελλήνων, (δεν βρίσκω το ηχητικό αρχείο), ηχογραφήθηκε το 1968 αλλά πρέπει να' ναι πολύ παλιότερο, λόγω του οικουμενισμού των Ελλήνων που περιγράφει (π.χ. Σμυρναίος, Κυπραίος, Πολίτης).
Το ίδιο συμβαίνει και στο μήδι #1, όπου ενώ φέρεται ηχογραφημένο το 1929 εν τούτοις π.χ. αποκαλεί τον Κρητικό «επαναστάτη», δηλ. προ της ενώσεως με την Ελλάδα, όπως και τον Μυτιληνιό «λαθρέμπορα» προφανώς με την απέναντι ακτή, δηλ. προ του 1922.
Ε, βουαλά:
[I][...
Μάγκας είν’ ο Πειραιώτης, ζωηρός ο Ρουμελιώτης
Κουβαρντάς ο Αθηναίος, πατριώτης ο Κυπραίος
Ξύπνιος ο Κεφαλλονίτης και τουρίστας ο Ροδίτης
Μάρκα είναι ο Πολίτης κι ο Σμυρνιός πολυτεχνίτης
Ζαβολιάρης ο Βολιώτης και σφιχτός ο Ηπειρώτης
Κρητικός βρε σκανταλιάρης, Μακεδόνας ερωτιάρης
Ήσυχος είν’ ο νησιώτης, χορευτής ο Κουλουριώτης
Μερακλής ο Μωραΐτης και γλετζές ο Μεσογίτης
Θεσσαλοί και οι Θρακιώτες είναι όλοι τους ιππότες
Ντόμπρος είναι ο Μανιάτης, ζόρικος ο Μενιδιάτης
Πατρινός αριστοκράτης, Καλαματιανός σατράπης
Κατεργάρης ο Ναξιώτης, γυναικάς ο Ευβοιώτης
...][/I]
(Λ. Μπουρνέλης - Π. Τσαουσάκης 1968)
Τελικώς η Κέητ θα μπαϊλντίσει σε τρία τέρμινα, θα δεί μια μεγάλη πόρτα, θα προσπαθήσει να τη διαβεί, αλλά τότε θα γυρίσει ο Ρήβς και θα προσπαθήσει να την καθαρίσει (Κιανουπώγων) etc-etc...
Έλα ομορφούλα, δώμου ένα τσιγάρο να σου πώ τη συνέχεια.
:-Ρ
αμή!
χεχε
Βρεεεε, τα παιδιάααααα! Like snows!
(Πάντως Χάνκοντα απαράδεκτον για πράκτορας να μην γνωρίζης την Ζήκεια απάντηση «είπαμε να το πάρει, του κιαρρατά»)!
:-)
Ο Τζόνι αγαπά το σάιτ.
Το σάι είναι χώρος ελευθέρας βοσκής.
Καλά λέει ο Nicola Sconosciuto διά στόματος Bill Pap «Ελεύθερέ μου έρωτα πονάς»...
Γαμεί και είναι και κλασσική αργκό, τόσο παλιά όσο και τα καμτσίκια των παλιών αμαξάδων (θρυλικά ζόρικα παιδιά), που προ αιώνος τα χτυπούσαν επιδεικτικά στα πλακόστρωτα ή στις μπότες τους ή στον αέρα κι έκαναν στράκες είτε προς εκφοβισμό αντιπάλου είτε για κόρτε σε καμιά μισότριβη...
Ο Χατζηχρήστος λέει μεταμφιεζόμενος σε αστυνομικό στον «Ηλία του 16ου» (1958), «θα σου κουρδιστώ ένα πολιτσμανάκι, που θα κάνει στράκες»!
Κουρδίζομαι =στολίζομαι βλ. Τσιτσάνη «...κουρντίστηκες κυρά μου στην πέννα στο καντίνι...» κλπ σε «Απόψε κάνεις μπάμ» 1953).
(Εννοείται 5 Χ 2)...
ἕψω
- to boil, seethe, Hdt., attic: proverb. of useless labour, λίθον ἕψεις Ar.; c. gen. partit., ἥψομεν τοῦ κορκόρου we boiled some pimpernel, id=Ar.:—Pass. to be boiled, Hdt.
- of metals, to smelt, refine, Pind.
- metaph., γῆρας ἀνώνυμον ἕψειν to cherish an inglorious age, id=Pind.
(Liddell and Scott. An Intermediate Greek-English Lexicon. Oxford. Clarendon Press. 1889).
έψω = anche βράζω methinks
Αγγλιστί: Luv handles
Ιταλιστί: Manile d' amore
Ταμπέλα στα παλιά τρόλεϊ (του '70): «Κρατείσθε απο τας χειρολαβάς»...