Comments by HODJAS (3417)
Showing 2131-2160 from 3417
Εδώ που τα λέμε, έχει κι ένα δίκιο ο Αίας (καμιά φορά το γαμάμε και ψοφάει).
Parole αυτά, τα σχόλια καμιά φορά ακολουθούν αυτόνομη πορεία απο το λήμμα, ανάλογα με τα κέφια των συσσλανγκιστών π.χ. βλέπε το επικό πετάει ο γάιδαρος;, που το απογείωσαν τα σχόλια στη σλανγκο-ιονόσφαιρα.
Ο Σιδηρόπουλος έλεγε οτι το εργάκι του καλλιτέχνη, απο της δημοσίευσής του και ένθεν, δεν ανήκει πλέον σ’ αυτόν αλλά στο σύνολο και κάνει το δικό του ταξίδι. Ο Χατζιδάκις συμφωνούσε, υπό τον όρο οτι ο δέκτης δεν θα’ πρεπε να πέσει στη λούμπα να λάβει μόνον αυτό που τον αφορά.
Δεν συμφωνώ όμως με το πρώτο συνθετικό του λήμματός σου, γιατί οι ερίτιμοι σλανγκόβιοι, κάθε άλλο παρά κλανίδιο επιδεικνύουν έναντι του λήμματος και του λημματοδότη.
Ίσα-ίσα, βασιζόμενοι σε κάποια λέξη, φράση, συνθετικό, παράδειγμα του λήμματος-ορισμού, ξεπηδούν χιλιάδες ιδέες στις γκλάβες των συνοίκων του σάιτος και μετά πάει σχοινί-γαϊτάνι.
Ο Μπετατζής είχε πεί ωραία, οτι χαίρεται όταν μετά απο ένα λήμμα του ακολουθεί σεντόνι σχολίων, διότι εκών-άκων έδωσε το έναυσμα για περαιτέρω τουρλουμπούκι. Αν δεν υπήρχε το λήμμα, δεν θα γεννιούνταν και τα σχόλια c'est ça; Ex nihilo nihil fit.
Άλλος λέει οτι η γλώσσα είναι όργανο, άλλος εργαλείο, άλλος μέσο κλπ. Δεν διαφωνώ. Είναι όμως και παιχνίδι.
Νταξ, λέμε και καμιά κλαφαρχιδιά φου και φου.
Έπειτα, είναι απόλαυση να κάνεις λογοπαίγνια με το Βράστα (!)
Lolly Ι call with dog-tag every Tarts & Vicars course (Παρα-καλώ με Τ.Α.Π. όσα ΣΣΑΣ) = Παρακαλώ μετά από Σας…
Στός Βίκαρ & Μπούμπμαν. Οι Τούρκοι ακόμα λένε αρναβούτ καφάς (αρβανίτικα-αγύριστα κεφάλια) τους πείσμονες απο ιμπρέτι/ίρτζι.
Σε τοίχο:
[I]Μαίρη με παράτησες και τούτο με πληγώνει
μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι[/I]
και εναλλακτικά:
Οι ήρωες πουλάνε τη μπατσίνη
Σωστός ο λημματοδότης και ο Κύριος, λέγεται και «κόβω λουρί». Κόβω άλυσσο σημαίνει και πεθαίνω της πείνας.
Ψωλή λαγού-οργή Θεού...
Πάλι χτυπάνε καμπάνες για μας (ντλινγκ-ντλανγκ)
καμπάνες λύπης και όχι χαράς...
Δηλαδή Katzenwäsche;
Συνιστά λόγον διαζυγίου, ισχυρού κλονισμού είνεκα (υπαίτιον αν ο ανήρ είχε κάμει μπάνιον και ανυπαίτιον εαν ήτο μπιχλώδης)...
«...
[I]Μπροστά στο κοινοβούλιο, στον άγνωστο στρατιώτη
δίπλα απ' τον κήπο του Όθωνα, με τσαγανό ιππότη
το τελευταίο ζεϊμπέκικο, χορεύω στην Αθήνα
που μαραζώνει άρρωστη, σε μαύρη καραντίνα
θα πάρω σβάρνα τους σκοπούς, τα δόλια τσολιαδάκια
και τα πρεζόνια τα φρικιά, θα' χω στα παλαμάκια
να μου πετάνε σύριγγες, γαρδένιες και μολότωφ
κι ο Αρκουδέας με τα ΜΑΤ, να κάνουνε σεκόντο[/I]
...»
(Τζιμάκος «Ζεϊμπέκικο στην Αθήνα» δίσκος Χημεία και Τέρατα 1987)
Το λέω πριν το μπάνιο!
Σε πιο αστική έκδοση «αργά τη ζά» = καθυστέρησε το βαπόρι...
Wire mesh moaning...
Ίσως η απόδοση που περικλείει όλες τις εκδοχές είναι «μίζερος» (;)
Ο γκρηκ-λόβερ της παραλίας: Αμακάτσει
Ο σαβουρογάμης: Ο,τικάτσει και
Ο βιαστής: Κατσειδενκάτσει
Γαμεί!
Μουα ωσεί!
Μου είπε ένα πουλάκι, οτι οι κ.κ. αστυνομικοί, όταν είναι να ρίξουν στο ψαχνό, τρίβουν τις σφαίρες πάνω σε τοίχο πρωτύτερα, ώστε να θεμελιωθεί κατόπιν «αμέλεια» ένεκα εξοστρακισμού...
Βέβαια:
1. Αφού κύριε ρίχνεις είτε σε ευθεία είτε υπο γωνία σε κατοικημένη περιοχή, αποδέχεσαι το ενδεχόμενο εξοστρακισμού (ενδεχόμενος δόλος) και
2. Αν κύριε σε τσιμπήσουν να τρίβεις σφαίρες, αυτό θα πρέπει ή να τιμωρείται αυτοτελώς ή να πέφτει τρελή ΕΔΕ-διαθεσιμότητα-απόταξη, διότι αποτελεί travaux préparatoires εκ προθέσεως αδικημάτων κατά της ζωής.
Αλλά τέτοια θα λέμε τώρα;
Ακριβώς. Τένκιου μπόη ;)
Βέβαια, υπάρχει και ο θυμοσοφικός μανιχαϊσμός της μαστοράτζας, όπως τον αποτύπωσε ο Τσάκωνας (ως άλλος Ηρακλής σε δίλημμα) στη «μεγάλη απόφραξη»:
Αν χ κατάσταση, τότε υπάρχουν 2 περιπτώσεις...