οι δύο νομπελίστες επιμένουν να επιστρέψουμε ως ομάδα στην ερωτική λογοτεχνία.... υπάρχει μεγάλη διαμάχη στους κόλπους της ομάδος
αμήν...
Φάντασμα ο gatzman! Ένα άτομο με συμπαθούσε εδωνά μέσα, τον διώξατε κι αυτόν!!!!
ένα έχω να πώ....
το σλανγκρρρ είναι όργανο του διαβολου, μετανοείτε αδελφοί και αδελφές
κρυάδες....;-)
αία, θα αλλάξεις μαζί μας, το 2009, ή το 1959 λόγω καθαρευούσης;
Γρήγορη διάγνωση : υποβόσκουσα εορταστική μελαγχολία, Συνταγογράφηση : διακοπές ανευ τέκνων (αν υπάρχουν, αν δεν υπάρχουν να επισπευθούν οι διαδικασίες)
με περισσή αγάπη
Dr. Νίκος
i accept only paypal - προηγούμενο υπολοιπο 00,00
επιτέλους κάποιος πρόσεξε το φοβερό μύδι μου! έχει και λογοπαίγνιο, με τον συγγραφέα του λήμματος, μιλάμε για χάϊ τεκ μύδι-υποννοούμενο!!!!!!!!1
Πάντως οι τρούπες είναι και ήταν ένα μοναδικό φαινόμενο για την Ελλάδα. Ποίηση, πανκ, κάτι σαν την Πάτι Σμιθ στα καλά της. Και μάλλον η «αμνησία» κττγμ (ιδίως η μη οργισμένη εκτέλεση), πρέπει να είναι ένα από τα πιο μεγάλα αριστουργήματα της σύγχρονης ελληνικής τραγουδοποιείας. Εγώ (και μάλλον θα διαφωνούν πολλοί) αυτό το τραγούδι το βλέπω σαν τη σημαία (μαζί με τραγούδια σε στίχους του Αλκη Αλκαιου) της εσωστρέφειας των 90'ς. Συνέχεια και άμυνα στην εξωστρέφεια του 60 και 70 με τραγούδια Θεοδωράκη βασισμένα σε ποίηση. Η ζωή όπως και η μουσική κάνουν κύκλους....
Τσάμπα ανάλυση....
φιλικά
Νίκος (εν δυνάμει μουσικοκρητικός)
και του χρόνου.....
παρμένος ο Χότζας! ποιος σε πείραξε παιδί μου, να πάω να τον μαυρίσω στις μπούφλες;
δεν θα έπρεπε να ήταν φραπεrnitέ; λέω τώρα....
συμφωνώ με την συντρόφισσα, και επαυξάνω!
Το λήμμα και ο ορισμός είναι καθαρά, και το λήμμα είναι σφίχτης! τι δουλειά έχουν τα αναβολικά και το επαγγελματικό μποντιμπίλντινγκ δεν το κατάλαβα!!! Πολλή αναμικιοριά τώρα τελευταία.....
Και κατά τη γνώμη μου, το μπόντιμπίλντινγκ δεν είναι άθλημα για αυτούς που έχουν οικονομική επιφάνεια, αλλά για προ-βλημα-τικά άτομα, κάτι σαν το Νεξτ Τοπ Μοντελ. Αλλά δημοκρατία έχουμε... δεν θα αρχίσω και αγώνα εναντίον του αθλήματος (και δεν είναι άθλημα, είναι καλλιστεία)...
δεν σε φιλώ
Νίκος
κορυφαία γείωση (δεν γνωρίζω αν αναφέρεται παραπάνω, γιατί βαριέμαι να τα διαβάσω όλα) είναι η εξής. Μας παίρνει τηλέφωνο κάποιος που έχει κωλοπιλάλα, και βαριόμαστε να μιλήσουμε, και λέμε :
σε κλείνω τώρα, γιατί δεν έχω μονάδες....
ωραία γιατί, πάντα πιάνει, και με λίγο χιούμορ ξεφορτωνόμαστε τον παρλαδόρο συνομιλητή!
α) γιατί μας κάλεσε ο άλλος
β) γιατί έχουμε συμβόλαιο (το φυσάμε το χρήμα)
γ) γιατί μας πήρε στο σταθερό
άσε που έχει αυτονομηθεί ως γείωση και λέγεται και λάϊβ
γιατί όμως τεράστεια μαλακεία;;;; και παλιά (85-->95) λέγονταν για όλες τις πλατείες, πρωταρχικά βέβαια για κωλονάκι και εξάρχεια, αλλά και τοπικά στα προάστεια υπήρχε η έκφραση.
άρα η μύγα συμεθλίβη στην βυζοχωρισιά της Μαρίας.... (είναι και τόσες πολλές οι βυζαρούδες οι Μαρίες, τρέχα γύρευε!
τα τρία κορυφαία (λαμβάνοντας υπόψιν χιούμορ και πρωτοτυπία, και όχι «κλασικότητα») πρέπει να είναι μάλλον
-το παρόν,
-όλα τα λέιζερ πάνω μου (εδώ, σε μένα)!
-χέζω στο δάσος
με οποιαδήποτε σειρά
είδατε που πήγε η μύγα; την έχασα.....
σου 'ρχεται να του δώσεις το δίευρω και να του πεις «όχι τώρα, έχω δουλειά...»
τα δέοντα στον αδμινιστρατόρ για το ρετουσάρισμα, από όλη την συγγραφική (να λέμε και τα καλά που και που)