Comments by electron (1413)
Showing 661-690 from 1413
μ' αρέσει να ακολουθεί τον ορισμό, τσαμπουκαλεμένο επεξηγηματικό σχόλιο από συγγραφέα... Δίνει άλλο αέρα...μεταμοντέρνο, που θα λεγε και ο ακατανόμαστος
δεν με ενδιαφέρει η ηλικία, στη νοοτροπία αναφέρομαι...
Θα τις κάνω δασκάλες, για τη νέα γενιά.
που ζουν αυτές οι γυναικείες θεότητες (λαχταροψώλες); Πάλι στους άλλους μισούς είμαι;
«με αρέσει», όπως το 'λεγε ο Βουτσάς!
Εύγε!!! (που έβαζαν και οι επιθεωρηταί εις το δημοτικό)
α με, με πιάτσε!!! (στα ιταλικά «με αρέσει»)
ωραία είναι να είσαι απ'όξω από διαμάχες....
σαν τον Χάρρυ με το κομπολόϊ που ακούγοντας τον Αρτέμη, ανεφώνησε : «ρεεεεε, το παιδί πονάει»
Πάλι εκτός θέματος με βρίσκω...
Το αφήνω να πέσει κάτω μαεστρικά, μιας κι είναι παλιό σχόλιο.
εαν διαφαίνεται στους ορισμούς, την γάμησα!!!
αλλά από την άλλη...μαλλί βαμβάκι, ψωλή φαρμάκι
απολύτως. Και επίσης μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει την εμμονή στη μόδα του διάφανου τακουνιού, που είναι μόδα σε στριπτιζεζ και μπαρόβιες τα τελευταία 20 χρόνια;
Αλλά θέλω επιστημονική εξήγηση, όχι εικασίες
πρόσεξα μόλις τώρα στο μύδι #1, το φοβερό πλακάκι στον τοίχο. Άραγε ο ιδιοκτήτης ήξερε τι έκανε, ή του περίσσεψαν από την τουαλέτα;
Δεν ξέρω αν για την διάδοση του όρου, υπεύθυνος μπορεί να είναι και ο Καμπουτζίδης στο σήριαλ που έπαιζε τον Ισπανό.
Επειδή δεν ήμουν σίγουρος δεν το περιέλαβα στον ορισμό.
λιγάκι αδικημένο μου κάνει το συγκεκριμένο
ανήκει στην κατηγορία «ψαγμένη» σλανγκ!;!;! Δηλαδή πρέπει να κάνεις το συνειρμό για να φτάσεις στη σλανγκ....
Επίσης, για να ολοκληρώσω τον τοπικό ιδιωματισμό, στη Χίο λέμε «με δάγκωσε μια μέλισσα (λιλικιά, σφήκα ή φίδι)» όχι με «τσίμπησε μια μέλισσα», εντελώς τιραμισουρεαλιστικό. Πρώτον λόγω μεγέθους του εντόμου, και κατά δεύτερον διότι το κεντρί βρίσκεται πλησίον του κώλου, και όχι στο στόμα.
Άσχετη πληροφορία της ημέρας....
Υπάρχει και επήνειο (παραθεριστικός οικισμός) ονόματι Λιλικάς, που μάλλον πήρε το όνομα του από τους λίλικες. Παλιά δε, εκεί είχε κολιτσιάνους (δεν είναι σλανγκ, ένα είδος ανεμώνης της θάλασσας), οι οποίοι τσιμπάνε (με τον ίδιο τρόπο όπως τα πλοκάμια της τσούχτρας).
Και: Πουστόφσκι (κατά το ζβαρόφσκι)
Και: Πουστρέϊσον (κατά το καρνέϊσον)
(Κάτι τέτοιες ώρες, αισθάνομαι ότι η συνεισφορά μου στην ελληνική γλώσσα μπορεί μόνο να εξαργυρωθεί με μια τιμητική πρόσκληση στην Ακαδημία Αθηνών, την οποία και θα αρνηθώ, για να ταράξω το κουλτουροκατεστημένο της χώρας)
ένα μαύρο κι ένα μοβ, είναι ακόμα καλύτερα...
και διαφορετικό νουμερο το κάθε ένα...
@mxs
ποσοτική ανάλυση αριθμών
Είσαι ο/η χρήστης #1153 διότι ο αύξων αριθμός χρηστών που βλέπεις έχει μέσα τον παράγοντα βαθμολογία.
Όλοι όσοι δεν έχουν βάλει ορισμούς, αλλά έχουν γραφτεί, ισοβαθμούν στην 1153η θέση. Αν αφαιρέσεις (από το 3540) διπλοεγγεγραμμένους, περίεργους, ανενεργούς, θα μείνεις με τον πάνω-κάτω αριθμό ενεργών χρηστών (εικασία για το νούμερο θα ήταν ποιοτική ανάλυση, για την οποία δεν έχω ούτε με ενδιαφέρουν, τα στοιχεία).
Pardon me, sir. Where can i find good souvlaki, and then a nice cup of coffee;
[w=filikaNikos16114]φιλικά
electroΝίκος[/w]
και για να το κάνω λιανά,
η φράση: «θα ήθελα να κάνω κάποιες (καλοπροαίρετες) παρατηρήσεις.....» θυμίζει ανακοίνωση του πολιτμπιρό προς συμμόρφωση! Το έχασε το παιχνίδι!!! Αυτό εννοώ ότι δεν το 'χει. Όταν δικαιολογείσαι, πριν καν αρχίσεις, γάμησε τα! Πες τα καλύτερα με δικά σου λόγια, ρίχτα μεγάλε με τον δικό σου τρόπο, και θα είναι και πιο αληθινά και λιγότερα παρεξηγήσιμα....
Ενας καλός τρόπος τζιζ, θα ΄ηταν για παράδειγμα :
«Γκατς, με κουράζεις με τις συχνές επαναλήψεις κάποιων όρων, και την ελαφρότητα που υποβόσκει στους ορισμούς σου. Παρόλα αυτά σε αγαπώ, αν και δεν θα σε καλούσα ποτέ για καφέ, εκτός αν έφερνες την γκομενάρα τη ξαδέλφη σου...»
και αυτό το σχόλιο μου, ναι, είναι πατερναλιστικό (προς τζιζ), αλλά προσπάθησα να είναι και καλοπροαίρετο.
πουτάνα τα έκανα νομίζω......
και για να το κλείσω από μεριάς μου το ζήτημα
οταν το πρώτο σχόλιο του ορισμού αφορά «παρατήρηση» σλανγκαρχιδική, δεν είναι κομψό (πράγμα που έχω ξαναπει στον τζιζ, ουδόλως με απασχολεί η αντίδραση). ¨οταν συνεχίζεται και με μια θεωρητικού περιεχομένου κρυφοπατερναλιστική παρατήρηση σε παρακάτω σχόλιο, έχει άδικο κάποιος να ενίσταται;
Όπως έχει το δικαίωμα ο τζιζ να σχολιάζει ότι θέλει, έτσι έχει το δικαίωμα και ο αναγνώστης (μουά), και πόσο μάλλον δέ ο συγγραφέας να ενίσταται. Κάθε δικαίωμα.
Και δεν αναφέρομαι στην ουσία (με την οποία επίσης διαφωνώ), αλλά περισσότερο στον τρόπο....
if you know what i mean. Μπορεί να πεις τα χειρότερα, αλλά να διαφαίνεται ένας σεβασμός στον άλλον. Η έλλειψη αυτού του σεβασμού είναι το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, όχι το σχόλιο.
Ο τζιζ, κατά τη γνώμη μου δεν το'χει..... Μπορεί όμως να είναι καλός στο μπριτζ! Ποιος ξέρει; Με αυτό θέλω να πω, τίποτα προσωπικό εναντίον του τζιζ, ο κάθε άνθρωπος έχει χαρίσματα και κουσούρια.
Πέραν της υποκειμενικής κρίσης, υπάρχουν και τα γραπτά γεγονότα.... Δεν γίνεται να 'ναι συνέχεια ο γιαλός στραβός. Κάποιες φορές μπορεί κάποιος να αρμενίζει στραβά...
οι πολλαπλές συνεδριάσεις ήταν ένα ατυχές αστείο, που αναφέρεται στην σχιζοφρενή προσωπικότητα μου....
Το αστείο το ξεκίνησα, όταν είδα ότι κάποιοι, αρχικά στην τηλεόραση, μετά στην καθημερινότητα, και τελικά στο σλανγκρρρρ, ομιλούν για τον εαυτό τους στο τρίτο πρόσωπο (κάτι που κττμγ, είναι σχιζοφρενικό), θέλοντας να δώσουν κύρος σε αυτά που λένε για τον εαυτό τους.
εξκιζε μουά βικάριε
Εχω κι εγώ λίγη έπαρση, και νόμιζα ότι το αστείο μου ήταν ευρέως γνωστό. Με παρεξήγησες, δικαιολογημένα δε...
Δεν υφίσταται συντακτική ομάδα, διότι δεν αναφερόμουν τη συγκεκριμένη στιγμή στους μοντς, αλλά στη συγγραφική ομάδα «electron»
Δηλαδή, ο electron δεν κρατιέται και παίρνει θέση, 'οχι οι μοντς. Ο «ήλεκτρον» είναι συγγραφική ομάδα αποτελούμενη από τους :
Ναπολεων Βοναπάρτης
Ντιέγκο Μαραντόνα
Σπυρίδων Τρικούπης
Ρόζα Λούξεμπουργκ
Λεννυ Μπρους
Άλλωστε στο Αβαταρ, έχουν όλοι τη θέση τους
βρε ουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυστ!!!