Comments by betatzis (433)
Showing 181-210 from 433
τώρα που ξαναβλέπω τα προηγουμενα, διαπιστώνω ότι στη συζήτηση που κάναμε μας είχε ξεφύγει ότι το θέμα περί της καταχωρισιμότητας ή μη του λήμματος, λύνεται οριστικά υπέρ της καταχωρισιμότητας, αφού το συγκεκριμένο λήμμα ανήκει σίγουρα και στην επαγγελματική αργκό των γεωργών (της κρήτης, αλλά και όχι μόνο νομίζω).
Πέθανε ο Μανώλης Ρασούλης, μέγας σλάνγκος, λεξιπλάστης, όξω καρδιά τιραμισουρρρεαλιστής, καταδιωχθείς από το «νταλαροπανταζιστάν» (δική του λέξη), εμπνευστής του λήμματος και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα ......... Ένα απλό σχολιάκι για να καταγραφεί το γεγονότο στο σάιτ (κάνουμε και ρεπορτάζ)
Το λήμμα δεν το έχω ξανακούσει, η γνώμη μου είναι ότι κάνει μπαμ ότι είναι κατασκευασμένο, ντεμέκ απεργία πείνας που λέει ο Καν δεν έχω ποτέ διαπιστώσει ούτε διαβάσει κάτι σχετικό και ο νταίζη μίλησε απαράδεκτα.
(μην του πείτε του νταίζη για τότε που κάναμε την παρτούζα και ζηλέψει)
Πολύ καλό.
Γεια σου ρε βίκαρ ακαταπόνητε, κάπου εκεί δεν θυμάμαι από μνήμης σε ποιό τόμο όμως, θα βρεις και τις μοσκομούνες, εκεί που ασχολείται με την γαλλική επανάσταση όχι με την ελληνική. Τις ερωτήσεις σου θα τις βάλω στα υπόψιν.
Υπάρχει το «της γκαστρωμένης το μουνί μεζές της μπούτσας είναι», το οποίο το έχουμε ως γκαστρωμένο μου μουνί, του πούτσου μου μεζές. Διαφωνώ με τον ορισμό αλλά δεν βαριέσαι.
Vikar και Άλλιβε, εγώ το έχω ξαναπει και θα το ξαναπώ. Του σωστού του άντρα του σηκώνεται με ΟΛΕΣ τις γυναίκες. Λεπτές, χοντρές, μεγάλα, μικρά βυζιά, χωντροκώλες, λεπτοκώλες, κοντές, ψηλές, γριές και νέες, όλες έχουν κάτι να σου δώσουν.
Φανταστείτε να ήμασταν βοσκάκια στον Ψηλορείτη, χωρίς ΤV και ίντερνετ και να κατεβαίναμε στην πόλη. Έ ρε μάνα μου καύλες !!!!!
Η τηλεόραση και ο πολιτισμός της βλάπτει σοβαρά και την σεξουαλικότητα, αυτό λέω εγώ. Κάτω τα τηλεοπτικά θηλυκά (και αρσενικά).
Πέταξα την παρόλα μου και επιστρέφω στο καβούκι μου.
Ως γνωστόν, το είχε πει και ο αρχαίος φιλόσοφος Ηράκλειτος : «τα πάντα free».
Τρελό Μπαρμπούνι καλώς όρισες.
Παλιά οι ραδιοπειρατές λέγανε : «ευχαριστούμε όλους εσάς που μας κάνετε ακρόαση....» . Πρόσφατα το άκουσα και από κυριλέ ραδιόφωνο, νομίζω όμως (δεν παίρνω όρκο) ότι η φράση πρωτακούστηκε από ραδιοπειρατές, ράδιο μπλάκμαν κιέτσι.
Βρε χότζαμ, δεν το ανέβασα, επειδή αφέθηκε ελεύθερος, το ανέβασα επειδή σκότωσε. Εκεί είναι το θέμα και όχι στο νομικό μέρος, για το οποίο αδιαφορώ. (έχεις δίκιο ότι αφήνονται ελεύθεροι στα εξ αμελείας. Άλλο το θέμα εάν είναι ορθός ο νόμος αυτός και πόσο εξ αμελείας είναι π.χ. άμα περνάς με κόκκινο, μεθυσμένος και παίρνεις παραμάζωμα μαθητή, πολύ πρόσφατο παράδειγμα στην Κηφισίας).
Βλέπε και εδώ
Απλώς έβαλα την πρώτη είδηση που μου βγήκε στο γκουγκλ.
Δεν με νοιάζει που αφέθηκε ελεύθερος, με νοιάζει που σκότωσε επτάχρονη την ώρα που έλεγε τα κάλαντα.
Πάρε κάνα τηλέφωνο : - )
Μετά ΚΑΙ από αυτό, δεν ξέρω ........., εννοώ αν αρκεί μόνο να γελάμε με δαύτους.
Βίκαρ, πάρε μία αναφορά, δωράκι για τον καινούργιο χρόνο (εύχομαι ο νέος χρόνος να είναι πούστης γιατί ο παλιός μας γάμησε) :
«Τρία πουλάκια κάθουνται παράμερα και κλαίνε.
Το πρώτο, σπίνος σερνικός, ξεπουπουλομαδιέται
γι΄αυτούς που αφού γάμησαν κείνται και δε μιλάνε.
Το δεύτερο το καψερό, ένα μικρό κολίμπρι
κλαίει για τους υπόλοιπους που αν και δεν γαμήσαν
φονεύτηκαν ανηλεώς απ΄τα θεριά του δάσους.
Το τρίτο το μικρότερο, μια θηλυκιά μπεκάτσα
την κόρη κλαίει και θρηνεί που ημίτρελλη χτυπιέται
και προσπαθεί τον πάσσαλο να βάλει στο μουνί της
γιατί απ΄τον μπούτσο το πολύ έγινε μητρομάνα.»
Από την «Βουκολική Παρτούζα», των Νάρκισσου Προβοκάτση και Περίκαλλου Νουνεχή, πρώτη έκδοση 1984, πρόκειται για έμμετρη παρωδία των σαράντα παλληκαριών.
παρά μία τεσσαράκοντα θα σου δώσω άμα σε βρω παπάρα χότζα : -)
Με τη βοήθεια του Χαν,διαπιστώνω ότι έκανα λάθος.
Και ο Σιδηρόπουλος κονταροχτυπήθηκε με τα κλισέ, αφού το μπλουζ του εργατόπαιδου λέει :
Συνέχεια αδικημένος αισθανόμουνα πως μ' είχαν κοροϊδέψει στα παραμύθια είχα μείνει της τιμής και τιμημένης εργατιάς ώσπου μια μέρα τις ανάγκες μου που άτσαλα με είχαν δραπετέψει μια αγάπη ανέβασα στη θέση τους απ' όλα και απ' όλους πιο ψηλά
Το απόσπασμα που εγώ παράθεσα από μνήμης είναι από «το μπλουζ του αποχωρισμού», όχι από «το μπλουζ του εργατόπαιδου».
Φχαριστώ Χαν.
Συνέχεια από το προηγούμενο
.... στο λήμμα κλέφτης.
Να πούμε ότι το τραγουδι είναι του μέγιστου Μανώλη Ρασούλη, που συχνά προσπάθησε να σπάσει τα κλισέ αυτά με στίχους όπως :
Τι κι αν είσαι απ΄ τη Λιβύη εργατάκι και φτωχό, πιάσ΄το νταχτιρντί να γίνει μπατιρντί κανονικό.
(μες δεν μπορώ να δω τα λίνκια)
Ακριβέστατες κοινωνικές παρατηρήσεις με χειρουργικό νυστέρι, μέιντ μπάι μες.
Περί κλισέ ο λόγος :
«Εγω είμαι εργατόπαιδο/μα έχω ψυχή μεγάλη/είμαι παιδάκι του λαού/της Παναγιάς και του θεού/και με θερμή αγκάλη» τραγούδησε ο Πάνος Γαβαλάς σε στίχους του K. Βίρβου και μουσική του Απόστολου Kαλδάρα.
Aκόμα και ο Παύλος Σιδηρόπουλος έγραψε «το μπλουζ του εργατόπαιδου» :
Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες, στο πάρκο με τα περιστέρια, με τον αλήτη που μπλεξες τι γύρευες, αφρόψαρο στα φουσκονέρια.
Το θέμα είναι που τελειώνει η πραγματικότητα και αρχίζει το κλισέ ;;.
Και βέβαια για την εποχή που γράφτηκε το συγκεκριμένο τραγούδι (αρχές ογδόντα), έλεγε την αλήθεια.
Σήμερα όμως είναι μεγαλύτερες οι πιθανότητες ένας «χαμηλού μορφωτικού επιπέδου» να έχει λύσει το βιοποριστικό του και να είναι και άνετος, σε σύγκριση με ένα καημένο επιστημονάκο που τελειώνει την σχολή και αντιμετωπίζει την κόλαση των εργασιακών εκεί έξω.
Σήμερα ο ρατσισμός και η προκατάληψη συναντιέται συχνά από την ανάποδη : «Εγώ έχω λεφτά και άντε να κουρεύεσαι χαρτογιακά που δεν ξέρεις από πεζοδρόμιο και πραγματική ζωή»
Βλ. και σχόλια στο φοβερό παράδειγμα που έγραψε πάλι η Μεσ, στο λήμμα
Φχαριστώ αρχηγέ. Stand up for your right to party δεν έλεγαν οι μπίστι μπόις ;;; (ό,τι θυμάμαι χαίρομαι).
το putana τι είναι ;;;
(λεφτά μόνο μην ζητήσεις για τα ιδιαίτερα μαθήματα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ).
Ευχαριστώ. Τι μου θύμισες τώρα. Το έργο αυτό παιζότανε μια φορά σε ένα θεατράκι στην Αθήνα, ψηλά στη Μαυρομιχάλη και είχανε φτιάξει για ρεκλάμα ένα μεγάλο γκράφιτι στον τοίχο με τον τίτλο αυτό. Με έχουνε βγάλει φωτογραφία μεθυσμένο κάτω από το γκράφιτι. Κάπου πρέπει να την έχω.
Μια και το έργο αυτό είναι πολύ παλιό, (νομίζω ελισσαβετιανό), έχει ενδιαφέρον αν μπορούσαμε να μάθουμε ποια αγγλική έκφραση μεταφράζει ο μεταφραστής, ως «την έχουνε τσιλίκι» ...... Έχει κανείς το πρωτότυπο ;;;.
δεν έχω λόγια. μπράβο. σούπερ. άψογος.
μόνο πες μας και ποιο είναι το θεατρικό να μαθαίνουμε.
Πολύ ωραία λέξη.
Το ότι υπάρχει εδώδεν σημαίνει ότι δεν μ΄αρέσει. Το παραθέτω απλώς για συμπλήρωση.
Μπράβο.
Θυμίζει και το ντουκιάνι, τουρκική λέξη για το καφενείο, αλλά βέβαια δεν έχει καμία σχέση.
Βλέπε χρήση της λέξης σε σχόλιο χαλικούτη στο μπαμπατζάνικο
Νόμιζα ότι είναι μόνο κρητικό. Το δίνει ο Ξανθινάκης στο Γλωσσάρι της Δυτικής Κρήτης, ως σιάχνω. Προφανώς λέγεται σε όλη την Ελλάδα.
Θυμάμαι τη γιαγιά μου πάλι, όταν έκανα διαολιές, μου έλεγε «θα σε σάξω εγώ άμα σε πιάσω».
Γ.Α.Π. / G.A.P. : Θα μας τη δώσουνε τη δόση ή θα μου τη δώσει καμιά δόση ;;
Κηρύσσω ανένδοτο υπέρ των λημμάτων από διάφορες ντοπιολαλιές. Στο κάτω κάτω την κατηγορία τοπικούς ιδιωματισμούς γιατί την έχουμε ;;;
Το λήμμα και ο ορισμός μου άρεσε πολύ. Και κττμγ είναι σλανγκ.
Άσε που το σύμπλεγμα μπ λ μπ λ τζ τα σπάει.
Τουρκομερίτικος θα πει από την Κωνσταντινούπολη ;;;
Αφεριμ. Τσοκ γκιουζέλ. Πολύ με άρεσε.
Πες μας και ποιος είναι ο ποιητής του 15ου αιώνος. (Σαχλίκης ;;). Πολιτική δεν είναι η πόρνη στο ποίημα αυτό ;; ή κάνω λάθος ;;;
Και ποιό είναι το διήγημα του Λούλη. (Ζητάω πολλά ;;).
Ναι σαι καλά γιατρέ, γελάσαμε. Εμένα μου άρεσε το βαρέλι, o γκανγκστερολόγος και το μήνυμα στον τηλεφωνητή.
Tο προσήλθε νεκρός ίσως να είναι απόπειρα μεταφοράς της αμερικανιάς dead on arrival, (DOA), υπάρχει και ομώνυμη ταινία.
Νιώθω την ανάγκη να πω ευχαριστώ στο Πονηρόσκυλο
1) Δεν θα μπω και γω στην λογική ad hominem, την οποία απεχθάνομαι. Κατά την γνώμη μου δεν χρειαζόταν κάποιος χρήστης παραπάνω να μπει στον κόπο να απαντήσει σε χυδαίες προσωπικές επιθέσεις και να δώσει λογαριασμό για τον τρόπο ζωής του και την προσωπική του διαδρομή. Θεωρώ ότι έτσι έπαιξε, άθελά του, το προβοκατόρικο παιγνίδι αυτού που του επιτέθηκε.
2) Ήμουν και είμαι απόλυτα υπέρ των αιτημάτων των μεταναστών, τα οποία στήριξα και στηρίζω στον βαθμό που μπορούσα και μπορώ. Επισημαίνω ότι οι απεργοί, κατά την πολύ προσωπική μου γνώμη, δεν κέρδισαν πολλά πράγματα, μόνο την αξιοπρέπειά τους. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν πως λέμε για αυτούς «μαγκιά τους», με την έννοια ότι είναι δήθεν οι κερδισμένοι της υπόθεσης. Επίσης τα «ταγάρια» αθωώθηκαν από την δικαιοσύνη, που κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει για αριστερίστικες τάσεις, αν δεν θέλει να γίνει καταγέλαστος. 3) Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπάρχει ένα επιχείρημα του στυλ «Σικάγο γίναμε». Εύκολο, εύληπτο και σαφές επιχείρημα, δια πάσαν χρήσιν. Αλήθεια, τι λογικό αντεπιχείρημα μπορεί να αρθρώσει κάποιος μπροστά στο αίμα που τρέχει στις σκάλες (μέχρι το ισόγειο) ή μπροστά στην ανήμπορη γιαγάκα που δέχθηκε επίθεση από σκουρόχρωμους ;;;.
Ελπίζω να γίνει κατανοητό ότι δεν αμφισβητώ τα γεγονότα, αλλά την αιτιώδη σχέση τους με το θέμα της Υπατίας. Οι απεργοί πείνας ήρθανε από την επαρχία, ζούσαν και ζουν καιρό στην χώρα μας και δεν έχουν σχέση με δραματικά ή λιγότερο δραματικά μαχαιρώματα στο κέντρο της Αθήνας. Οι κακοί που κλέβουν και δολοφονούν πρέπει να πάνε φυλακή. Κανείς δεν διαφωνεί με αυτό. (μόνο αυτοί που ελέγχουν, κατευθύνουν και εκμεταλλεύονται την εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας. Από όλες τις καταστάσεις, υπάρχουν κάποιοι που κερδίζουν χοντρά. Ας ψάξει όποιος έχει όρεξη να βρει ποιος είναι αυτός). Τα αιτήματα των μεταναστών δεν τα διάβασε κανείς, εκτός από Καν και τζίζους. Το πρόβλημα που έθεσαν ήταν ότι ενώ εργάζονταν αρκετό καιρό στην χώρα, κοιμούνται Δευτέρα βράδυ νόμιμοι και ξυπνάνε Τρίτη πρωί παράνομοι. Όταν δεν μαζεύουν τα απαιτούμενα ένσημα, μετατρέπονται σε παράνομους, ενώ πριν ήταν νόμιμοι, και έτσι δεν μπορούν ούτε στο περίπτερο να πάνε για τσιγάρα. Δηλαδή η φτώχεια και η ανεργία μετατρέπεται σε προσωπικό αδίκημα, για το οποίο ο μετανάστης τιμωρείται με απέλαση. Αυτή είναι η διαφορά τους με τους έλληνες άνεργους, για τους οποίους έκανε παραπομπή ο αλλίβε παραπάνω, σε πλήρη ταύτιση με την γραμμή καρατζαφύρερ. Αν χρειάζεται να δηλώσω, σαν δήλωση μετανοίας, την συμπαράστασή μου και στους έλληνες άνεργους, την δηλώνω, φτάνει να συνειδητοποιούν όλοι ότι βρίσκονται στην ίδια πλευρά, έλληνες και ξένοι άνεργοι και εργαζόμενοι, και όχι σε διαφορετική πλευρά και σε καμία περίπτωση αντίθετη. Και τους έλληνες άνεργους, κάποιος τους απέλυσε, δεν απολύθηκαν μόνοι τους, εκεί βρίσκεται το πρόβλημα.
Για τους ίδιους λόγους, είναι εντελώς λάθος ο παραλληλισμός με τα τρακτέρ. Οι άνθρωποι των τρακτέρ έχουν φωνή, εκλέγουν βουλευτές, έχουν δύναμη, δεν κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να τους μπουζουριάσουν μόνο και μόνο επειδή δεν μάζεψαν ένσημα. Και επίσης οι άνθρωποι των τρακτέρ χρησιμοποιούν μετανάστες στα χωράφια τους. Επίσης η μέθοδος των μεταναστών δεν ήταν ο τσαμπουκάς ούτε η κατάληψη, αλλά η απεργία πείνας, δηλαδή επώδυνος αγώνας για τους ίδιους, ανώδυνος για τους άλλους. Την αυθεντικότητα της απεργίας θεωρώ δεδομένη και δεν μπαίνω σε συζήτηση για αυτήν.
4) Στους καλούς καιρούς, όταν έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, όλοι θέλανε τους φτηνούς εργάτες. Στα εργοτάξια, στα σπίτια μας, στα χωράφια μας, παντού. Οι μετανάστες ανέβασαν το βιοτικό επίπεδο των ελλήνων που έγιναν όλοι αφεντικά. Τώρα που ζορίσανε για όλους τα πράγματα, δεν τους θέλουμε, να πάνε αλλού να ψοφολογήσουν. 5) Εγώ έχω γνωρίσει κάποιον που απασχόλησε και απασχολεί μετανάστες. Όταν λέει ότι τους βάζει τα ένσημα, και ΙΚΑ και 14 μισθούς, όλοι τον κοιτάζουν σαν ζόμπι και του λένε : «μα καλά μαλάκας είσαι ;;;». Προσοχή, δεν μιλάμε εδώ για φιλανθρωπία, αλλά για εκπλήρωση των ελάχιστων νόμιμων υποχρεώσεων. 6) Είμαι όχι και τόσο νέος επιστήμονας. Εγώ και όλοι όσοι γνωρίζω στον περίγυρό μου, έχουν τεράστια ανασφάλεια για τα εργασιακά, για τα δικαιώματα, τους μισθούς, την σύνταξη. Σήμερα μπορεί να βγάζουμε τα αναγκαία, αύριο όχι. Γνωρίζουμε όλοι ότι αν δεν αποδεχθούμε τους όρους τους, συνήθως για χαμηλές αμοιβές, υπάρχουν και άλλοι στην ουρά που περιμένουν. Η μόνη διαφορά που βρίσκω μεταξύ της δικής μου εργασιακής κατάστασης και αυτής των μεταναστών, είναι ότι εγώ είμαι έλληνας (έτσι γράφει η ρημαδοταυτότητα), και έτσι μπορώ να περπατάω ελεύθερα στο δρόμο και επίσης ότι εγώ έχω ένα ρημαδοπτυχίο. Αυτή η διαφορά, εμένα με κάνει να μιλώ για τους μετανάστες, όχι αφ΄ υψηλού, σε στυλ φιλανθρωπίας, αλλά γνωρίζοντας ότι δεν διαφέρει η ουσιαστική κατάστασή μας καθόλου. Η ίδια διαφορά, δηλαδή η ταυτότητα και το ρημαδοπτυχίο, για κάποιους άλλους είναι ικανή να τους κάνει να θέλουν να κ-α-ψ-ο-υ-ν α-ν-θ-ρ-ω-π-ο-υ-ς.
Οι ζόρικοι καιροί είναι εδώ για όλους. Στους ζόρικους καιρούς κρίνονται πολλά. Ο ανθρωπισμός, η διανόηση, η ευαισθησία και άλλα τέτοια, είναι κούφιες και άχρηστες λέξεις. Στους ζόρικους καιρούς όμως, κρίνονται αυτοί που τις επικαλούνται τις λέξεις αυτές. Στους εύκολους καιρούς, μπορεί ο κάθε ένας ανώδυνα να δηλώνει ότι θέλει, έτσι δεν είναι γιατρέ μου ;;
7) Το επιχείρημα για το κόστος νοσηλείας των μεταναστών, δεν αξίζει ούτε να το ειρωνευτεί κανείς. Η κοινωνία και η οικονομία, άντεχε και αντέχει απεριόριστο αριθμό μεροκαματιάρηδων, που δουλεύουν σαν τα σκυλιά, νοικιάζουν (ή και αγοράζουν) σπίτια με την εργασία τους, ωφελούν τα ασφαλιστικά ταμεία (όταν φυσικά οι εργοδότες τους δεν τους κλέβουν τα ένσημα), και διακινούν το χρήμα. (προσοχή, δεν μιλάμε εδώ για τους μετανάστες από χώρες της Ε.Ε., κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, την συζητάμε και αυτή αν θέλετε). Φυσικά όλα πρέπει να γίνονται με αυστηρούς κανόνες, ποιος λέει όχι ;;;. Οι ίδιοι οι μετανάστες θέλουν να καταγραφούν και να αποκτήσουν μία σταθερή σχέση με το κράτος. Τότε όμως δεν θα μπορούμε να τους κλέβουμε εύκολα. Από το μπάχαλο κύμα παράνομης μετανάστευσης, άλλοι ωφελήθηκαν, (τα είπα πιο πάνω), όχι οι ίδιοι μετανάστες.
Η κοινωνία και η οικονομία δεν άντεχε και δεν αντέχει την Μίζενς, τα ομόλογα, τους κουμπάρους, το Βατοπέδι, την καταλήστευση της δημόσιας περιουσίας από λίγους ιδιώτες, τους ολυμπιακούς, τις κομπίνες με τα φάρμακα και τους εξοπλισμούς στα δημόσια (και ιδιωτικά) νοσοκομεία. Αυτά είναι το κόστος, όχι η νοσηλεία του οποιουδήποτε μετανάστη, απεργού ή όχι. Αλήθεια θυμάται κανείς το προηγούμενο κύμα μη σκουρόχρωμων μεταναστών από τα Βαλκάνια ;;;. Και τότε οι ίδιες κραυγές μίσους ακουγότανε. Σήμερα όχι μόνο έχουν ενσωματωθεί με επωφελή τρόπο, αλλά κάποιοι από αυτούς, έχουνε γίνει και ρατσιστές !!!! (άλλο θέμα αυτό).
Όταν η πραγματικότητα τρέχει με χίλια και σε ισοπεδώνει σαν οδοστρωτήρας, πρέπει να παίρνεις θέση. Καλά έκαναν λοιπόν όλοι οι παραπάνω και πήραν θέση με σαφήνεια, να ξέρουμε τι μας γίνεται, και για αυτό προσπάθησα και γω να είμαι όσο πιο σαφής γίνεται. Κανείς δεν χρωστάει σε κανένα, ούτε φυσικά στους μετανάστες. Κάθησα και έγραψα με μεγάλη προσπάθεια το άχρηστο αυτό κατεβατό, για να υπερασπιστώ το χαρακτήρα αυτού του σάιτ, μέσα στο οποίο και εξ αιτίας του οποίου έχω περάσει καλές στιγμές. Δεν θέλω να μπει κάποιος και να λάβει την εντύπωση ότι το σάιτ είναι αποκλειστικά φωλιά φασιστών. Το σάιτ είναι κάτι σαν την χώρα μας, ένα μπάχαλο. Ε, μέσα σε αυτό το χάος, υπάρχω και γω, που έλεγε ένα παλιό τραγουδάκι. Κατά τα άλλα τα αισθήματά μου είναι αυτά που δείχνει το μήδι της ιρονίκ. Θυμάμαι παλιότερες εξαιρετικές συζητήσεις και μελαγχολώ. Σε προσωπικά σχόλια ή επιθέσεις δεν θα απαντήσω δημόσια. Αντίστοιχα προσωπικά προβλήματα και απογοητεύσεις που δημοσιοποιήθηκαν, βρίσκω εξαιρετικά άκομψο να τις σχολιάσω δημόσια.
ΥΓ. Επειδή ακριβώς οι καιροί είναι ζόρικοι, οι λέξεις πρέπει να είναι ζυγιασμένες, οι λέξεις πλέον έχουν χάσει την αθωότητά τους, ή μάλλον έχουν ξαναβρεί την παλιά δύναμή τους, λόγω των συνθηκών. Όταν κάποιος μιλάει για σκατόχρωμους ή ότι θα κάψει ανθρώπους, δεν μπορεί να διαμαρτύρεται μετά. Και το πρόβλημα το δικό μου δεν είναι αισθητικό. Συμφωνώ ότι όλα τα από πάνω σχόλια, του παρόντος συμπεριλαμβανομένου, θέλουν το συντομότερο διαγραφή.