Comments by deinosavros (1474)
Showing 571-600 from 1474
Η έκφραση υφίσταται τουλάστιχον από μέσα '60.
[I]Βέβαια έχεις το παρελθόν, την ιστορία και τη φήμη σου, κι ίσως να μη θελήσεις να φανείς κατώτερός της, ότι και καλά σε δάμασε εσένα τον απλησίαστο Κολοβό, ο πιό σκιτζής, ο πιό ατζαμής στη διμοιρία.
Εγώ νομίζω, πως πάνω από τον τσαμπουκά και τον εγωισμό σου πρέπει να μπεί η περηφάνεια μουλαριών και ανθρώπων.[/I]
Μάριου Χάκκα Ο Κολοβός, από τον «Τυφεκιοφόρο του εχθρού», Κέδρος 1966.
Αν και τώρα που το ξαναβλέπω, αν θυμάμαι καλά αναφερόταν σε μέθη και όχι σε μαστούρα. Κάπου τα λέει ο Πετρόπουλος γαμώ τα έρμα γηρατειά μου.
Το γκον πάντως είναι σίγουρα όπως ακριβώς λημματογραφείται στο παρόν.
Μόλις ανακάλυψα ότι το Κουράδιο ψιλογουγλίζεται κιόλας. Όσοι πιστοί...
Να καταγραφεί στα πρακτικά και η ευρηματικότατη λέξη Κουράδιο, ο ραδιοφωνικός σταθμός της Αυριανής στα 80ζ (δια χειρός Γιάννη Ιωάννου στον Τρίτο Δρόμο).
ΟΚ Βικ, διέταξα ήδη τον Μπάμπη να αλλάξει τη φράση σε
«μεταφορά και χρήση αστυνομικής κατασταλτικής ισχύος».
(Ενημερώνω και τις αρμόδιες υπηρεσίες στο Μόναχο. Για θύμησέ μου λίγο τη διεύθυνσή σου...)
Αμ πώς! Το καλό πράμα αργεί.
[I]Ποιος Νταβέλης ρε, αυτός ήτανε η βαρώνη φον Σταφ.
Καραμανώλης και τα βυζιά στα κάρβουνα. [/I]
Προς πουτσαράδες χωρικούς ληστάρχου Καραμανώλη επιστολής (1868) το ανάγνωσμα. Να προσεχθεί η ιδιωματική χρήση του ρήματος φτιάχνω, τόσο σε αυτή όσο και στην επιστολή Νταβέλη / Ντουντούμη (1856). Από το «Βασανιστήρια και Εξουσία» του Κ. Σιμόπουλου.
«Πατέρα μου αντίχριστε και οβριέ πρόεδρε, σου γάμησα το μούναρο από τη θυγατέρα σου. Γαμώ τα εφτά σου κέρατα, εμείς είμασθε είκοσι άντρες ζωντανοί και εσείς καρτερείτε να γίνετε, και όπου να σας κυνηγώ τότε θέλω να είστε, αν δεν χαίρομαι να ζείτε την ημέρα του Χριστού, βαστάτε πουτσαράδες την γενναιότητά σας, σφίξετε τα στουρνάρια σας, τα ντουφέκια σας καλά, να μην ντροπιαστείτε και καρτερείτε μας...Τώρα στον πάτο της γραφής θέλομε να μας φιάσητε τρείς χιλιάδες τάλαρα... και αυτά θέλομεν ημείς, ειμή όπως θέλετε, πολλά γράμματα σφουγγίσετάτε από τον κώλον σας, σφουγγάτε και τούτο, ημείς αυτά θέλομεν, τας τρεις χιλιάδες τάλαρα».
«Κύριε Δήμαρχε...να μας φτιάσετε τρεις χιλιάδες τάληρα...Να εξεύρετε, αν δεν μας τα στείλετε τα χρήματα, θα σας κάψομεν το χωριό σας, και τα βόιδια σας θα τα σκοτώσωμεν και εσάς θα σας σκοτώσωμεν, και όχι σταθμόν να έχετε μέσα αλλά και λόχον».
Ο αγωνιστής Κασομούλης αφηγείται ότι το 1827, σε μιά επιδρομή της τυραννικής φρουράς τ' Αναπλιού σε αργείτικο χωριό για αρπαγή, οι γενναίοι στρατιώτες του καπεταν Γρίβα ανάγκασαν τους χωριάτες που αντιστάθηκαν, ως τιμωρία, «να φιλήσουν τα οπίσθια του ίππου του Σπύρου Μίλιου, Βάρδου ονομαζομένου, γιγαντιαίου ζώου». Από αυτό τον δημόσιο εξευτελισμό και η παροιμία «κάτσε καλά, να μη φιλήσεις τον κώλο του Βάρδου».
Κυρ. Σιμόπουλος «Βασανιστήρια και Εξουσία».
Το μετέστη εις τας αιωνίους μονάς = τα κακάρωσε, μου φαίνεται δεν έχει καταγραφεί, εκτός και γκαβώθκα ντιπ για ντιπ.
Μήπως κολλάει εκείνο που λέγαμε πιτσιρικάδες «τρεις οι εφτά εικοσιμία τράβα γέρο μαλακία»;
Δε λες καλύτερα ότι σου έκανα μια προσφορά που δεν μπορούσες να αρνηθείς :-P
(θξ)
Παρακαλούνται οι μοντς να προσθέσουν το κάτωθι χωρίο ως 4ο παράδειγμα που αφορά την προέλευση και την αυθεντική χρήση της λέξης. Αυτό, άμα δε βαριούνται δλδ. Αμα βαριούνται να ξέρουν ότι α) δεν θα προκόψουν στη ζωή τους και β) το λήμμα θα εκραγεί συμπαρασύροντας στην καταστροφή και τα αθώα γειτονικά λήμματα :-)
[...] εμφανίζεται στη μικρή πόλη μας ένα έφιππο απόσπασμα από Τσέτες. Είναι εκατό περίπου καβαλαρέοι [...] Διασχίζουν την πόλη μας από την μιά άκρη στην άλλη τραγουδώντας. «Γιασά Μουσταφά Κεμάλ πασά γιασά», είναι το ρεφραίν του εμβατηρίου τους. Ζήτω ο Κεμάλ λοιπόν, δηλαδή ζήτω ο πόλεμος! Πάλι και πάλι...
Βασίλη Νεφελούδη «Μαρτυρίες 1906-1938» (εκδ. Ωκεανίδα 1984).
Στος. Το είδα στο ψάξιμο αλλά δεν αναφέρθηκα σε αυτό για τον ίδιο λόγο.
Λοιπόν το «καλή απόλαυση» το ξανάκουσα το Σάββατο σε μιά απλή ταβέρνα χωρίς δηθενιές κλπ. Προφ θα γούσταρε η πελατεία να το ακούει οπότε μάλλον το έφερε μαζί της και το επέβαλλε κατά κάποιον τρόπο (Ύδρα γαρ...). Πάντως ήτανε ψιλοσουρρεάλ να το ακούς ανάμεσα στη βιτρίνα με τα κατσαρολόταψα και στο «πιάσε ένα καρτούτσο»...
Γειά σου ρε Χάνκοντα, αυτό σκεφτόμανε όταν μίλαγα για λατινογενή προέλευση. Δε γκατεβάζει η γκλάβα μου κάτι κοντινότερο...
Σε αυτό το σάιτ με την ανδριώτικη ντοπιολαλιά βρίσκω τα κουσέλια, τα οποία έχουν σαφώς να κάνουν με τον προφορικό λόγο.
Λατινογενής προέλευση ίσως;;;
Ετυμό δεν έψαξα αλλά σίγουρα η κουσέλα = κουτσομπόλα παίζει Ρόδο.
Σιγά μην την έβγαζα καθαρή και τώρα βρε Σαλίνα μου, ποιός είμαι, ο Μητσοτάκης (μπρρρ) είμαι;
Γκαλά, να φύγω και γω και να ξανάρθω με άλλο νικ, Μοσχαροκεφαλή που λέγαμε; Μπα, άσε, βαριέμαι...
ΜΑ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΜΤ;;;;;;; Ετσι που γράφει κιόλας το «αναρρωτιέμαι», αναρωτιέμαι αν συλλογάται ή αν αναρρώνει :-PPPPPP
Χρόνια Πολλά (και Καλά βεβαίως βεβαίως)
Quod erat demonstrandum. Μια ατυχής συγκυρία στις επικοινωνίες γίνεται πρόφαση για να μην ασχοληθούμε με την προϊούσα σήψη και την ηδονοθηρική ατμόσφαιρα σταρχιδικού συβαριτισμού που κατατρύχει τον ιστότοπο.
Θα με θυμηθείτε, αλλά θα είναι πλέον απελπιστικά αργά. 'Eσσετ' ήμαρ... :-PPPPPP
Αε ρε Χότζα, αε από δω χάμω, :-P αυτό λέγεται φωνηεντική αρμονία και το έχουμε και στα ελληνικά:
[I]Η Κική πήγ' ικεί ιξιπίτηδις.
Πού 'ν' του του μουστουκούλουρου του Κουμουνδούρου του κουφού ;[/I]
Εδώ εις άπταιστον τουρκικήν τα περί τσόχινου ενδύματος των τζοχανταραίων που ήταν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του Σουλτάνου. Σήμερα η λέξη σημαίνει ιπποκόμος, λακές. Πτωτική πορεία δλδ, κάτι σαν τον Ακη, που το επώνυμό του βγαίνει κι αυτό από την τσόχα.
Άτιμο πράμα ο τζόγος (με τις μίζες). Φτούκακα...
Στος, κάπου λέει ο Τσιφόρος για έναν παλαιστή με κάτι χερούκλες να σε σφίγκουνε και να φωνάζεις μπιρ Αλλάχ.
(Οι επιβάτες είναι καιρός να αντιληφθούν ότι το σκάφος πλέει ακυβέρνητο. Ας περιμένουμε σκάρτες δυό βδομαδούλες και θα διαπιστώσουμε αν οι Μάγιας ήταν παλαιοημερολογίτες)
Τουρκ. hile = απάτη, κομπίνα > hileci = απατεώνας.
Σχόλιο Γκαλά 12/2/12 εδώ.
(δεν ασχολούμαι με τέτοια γιατί μιά φορά που έβαλα να βράσω νερό το έκαψα. Απίστευτη μπόχα λέμε).
Πριτς!!!