Στο Πακισταν οι Ταλλυμάνηδες είναι και Ταλιμπάνηδες.
Ε ναι τί; Όλα αυτά τα έπη, sagas, ταινίες κλπ που ανατρέφουν από πάντα την ανθρωπότητα τι άλλο από γλυκοειπωμένες αλληλοσφαγές είναι;
Γι αυτό ο κάτης γάτος μόλις βγάλω τα παπούτσια θέλει να μου γλέιψει τα πόδια; Κι εγώ τον παρεξηγούσα...
Και ο ποδοσφαιρόφιλος "μπαλα-λάικ"
Και για τους εξ οικογενειακής παραδόσεως φονταμενταλιστές "Αναντάμ παπαντάμ ταλιμπάμν"
Εγω που είμαι παλαιάς νοοτροπίας ως προς τα fb tw inst κττ προτείνω το "'Ορσε πέντε λάικ"
Αυτό με το παστούρωμα των αιγοπροβάτων το έχω ακούσει και ως διπούτζωμα (ή λιπούτζωμα) και άν κάποιον των στενεύουν τα ρούχα ή τα παπούτσια του ή γενικότερα δείχνει να μην έχει άνεση κινήσεως "είναι σαν διπουτζωμένος"
παποροκάρβουνο (οπτάνθρακας)ή κόκ αφήνει και μια μυρωδιά σαν πετρελαιίλα βαριά για να γίνουνε τα σωθικά πιό μαύρα. Γι αυτό δέν συνίσταται για οικιακή χρήση. Στα βαπόρια μεγειρεύανε με κόκ αλλά δεν μύριζε καμιανού.
ανθράκευσις, πετρέλευσις τώρα που όλα γίναν αγγλικά μπόνκερ(bunker).
Βέβαια! τα μάτια του πλοίου.
Αγνάντευε απ’ το κάσσαρο τη θάλασσα ο "Πυθέας"
κι όλο δεξιά και αριστερά σκουντούφλαγε βαριά.
Κι απάνω στο άρμπουρο, ο μουγγός, ο γιος της Δωροθέας,
είχε κιαλάρει δυο γυμνές γυναίκες στη στεριά.
(Από το ποίημα Σπουδή θαλάσσης του Νίκου Καββαδία)
Ευγενική χορηγία Donmhtsos
αυτό το -ελλα έχει Ιόνιο (απο τα Ιταλικά).
Τη μορταδέλλα την έφαγε ο μαραγκός. Πάλι ψωμοτύρι...
Φυλλάδα το ξέρω. Το φυλλαδέλα είναι διασταύρωση της φυλλάδας με τη μορταδέλλα? (όπως αλογόμυγα?)
Υπάρχει και η έκφραση κωλαέρισμα για άσκοπες (κατά τον εκφέροντα) εξόδους, βόλτες κλπ
- Η Μαίρη βγήκε για καφε και τη χτύπησε ένα μηχανάκι
- Εμ!; Καλά να πάθει! Ας καθότανε σπίτι της που μούθελε κωλαέρισμα.
παθητική τροφοβασία (!!!)
You sexy muffin-fucker!!
Υπάρχει κι αυτό
Μπίγα
Κωμόπολη στην παρυφή πεδιάδας και μέσα στην κοιλάδα ανώνυμου δεξιού παραποτάμου του Vakacık dere, αριστερού παραποτάμου του Kocabaş çay (δηλαδή του Γρανικού ποταμού). Το μικρό ποταμάκι περνούσε μέσα από την πόλη. Για την ακρίβεια η Μπίγα βρισκόταν ανάμεσα σε λόφο που ονομαζόταν Μπαλίκ καγιά (από το balık που σημαίνει ψάρι και το kaya που σημαίνει βράχος και λεγόταν έτσι επειδή είχε βρεθεί εκεί ένα απολίθωμα ψαριού) και τον Γρανικό ποταμό. Η Μπίγα βρισκόταν 73 χλμ. Β-ΒΑ του Αδραμυττίου, 73 χλμ. Α-ΒΑ του Τσανάκκαλε, 84 χλμ. ΒΔ του Μπαλούκεσερ και 155 χλμ. Δ-ΒΔ της Προύσας. Από τη θάλασσα της Προποντίδας απείχε περί τα 20 χλμ.
γιατί νομίζω πως είναι "τσ' απολιμάρες";
Ο ίδιος μάγειρας μας έφτιαξε πίτσα κι εγώ παραξενεύτηκα, όχι με το φαί αλλά που πίτσα ήξερα πως λένε μόνο μια χοντρή γειτόνισσα.
Άν τους το πω "Ναυτική αργκό" οι μεν γυναίκες θα με σταυρώνουν (χαμογελώντας μεταξύ τους), οι δε άντρες μπορεί να μου πιάσουν και τον κώλο (μόνο η ηλικία με σώζει).
Δεν είπα πως φταίνε οι ποιητές, αλλοίμονο, αυτοί είναι "εργαλεία" που τη χρήση τους την καθορίζουν άλλοι...