Comments by dryhammer (1139)
Showing 61-90 from 1139
Δές κι αυτό
https://sarantakos.wordpress.com/2017/08/07/sifnos/#comment-448377
μήπως έχει να κάνει με την ημερομηνία καταβολής του μισθού (το μόνο που κατ' ουσίαν τους ενδιέφερε;)
αυτό το "παπαρ-πέμπεις" στο σχ. 2 είναι όλα τα λεφτα κι ας γράφτηκε κατα λάθος
Το είχα ακούσει κι εγώ πως τους αποκαλούσαν κι έτσι (ή και εικοσιπενταράκια) παλιά, αλλά κανείς δεν ήξερε να μου πεί το έτυμο
Να υποθέσω οτι βγαίνει από το χαητζίκι (που είναι κάτι σαν το χαϊλίκι, ή το "η" παραπέμπει στο χάος;)
Το (μόνιμο) ερώτημα: Περιοχή;
Το (μόνιμο) ερώτημα: Περιοχή;
ταβλάς είναι ο "παγκος"- τάβλα (επίπεδη επιφάνεια, τραπέζι),του κουλουρτζή.
Δες και μπρουσούκι και το σχόλιο
https://www.slang.gr/definition/15672-mprousouki#comment-97112
Δεν μπορεί ο καθένας να τυλίγει γύρους χωρίς να του ανοίγουν... και γρήγορα.
Μαλακία διέπραξα. Είναι η φίρμα Τόνη Μπάτζιο
Τουκανισμος στην φωτό: Στη σέλα γράφει "Τόνη Μπάτζιο"
Δεν νομίζω, κάθε υλικό που μπαίνει σαν μπάλωμα εμφανές (ξύλο, πανί, τενεκές ακόμα ) γίνεται κλάπα
Όλα τα κλαπο- τέτοια προέρχονται απο την κλάπα που είναι ένα κομμάτι ξύλου (σανίδι - απόκομμα συνήθως) που χρησιμεύει σαν σύνδεσμος ή σαν μπάλωμα εξωτερικά. Κλάπα ή χλάπα στη Χίο (και αλλού) και το κομμάτι πανιού που μπαίνει για μπάλωμα (εξωτερικά - όπως στα σκίτσα και καρτούν).
Και όμως, άλλη μια λέξη πού (παλιά τουλάχιστον) τη λέγαμε και δεν υπήρχε.
Καί πού 'σαι ακόμα
Δλδ τσόλι απο κετσέ. Απο την άλλη όμως είναι, πέρα από την ταπεινή καταγωγή και την ταπεινότερη χρήση, γερό πράμα, που αντιβαίνει στά χαρακτηριστικά του σάψαλου.
Γιουρίκα γιουρίκα !
"Εκεί που μοιράζουν οι κλέφτες τα ρούχα τους"
Βέβαια, τόσο εκεί όσο και του διαόλου -ο κώλος, -η πούτσα, -η μάνα κλπ δεν αποδίδουν τόσο πολύ την ερημιά, επειδή οι κλέφτες, ο διάολος με όλα τα αξεσουάρ του δείχνουν και μια κάποια επισκεψιμότητα της ανωτέρω τοποθεσίας που το "πουθενά" την αποκλείει.
Εντελώς τελείως εγγλεζιά -που τη μάθαμε σαν αμερικανιά απο το σινεμά και τηντουβού και δεν βρίσκω καμιά αντίστοιχη ελληνική έκφραση για την απομακρη ερημιά. Τη χρησιμοποιώ συχνα κι εγώ
Καλώς όρισες!
Άν θέλεις γράψε πού το λένε κι άν ξέρεις (ή έστω υποθέτεις) απο που βγαίνει.
Κι από πού βγαίνει;
Είναι δελεαστική η πρόταση αλλά εκείνος πέθανε το '87 και δεν ζεί κανένας από τους τοτινούς οπότε μόνο πασαλείμματα και (σίγουρα πολλές) ανακρίβειες έχω να προσφέρω. Βλέπεις δέν ήθελε να μάθω την τέχνη ("για να μην βγάλω φράγκα και γλυκαθώ") αλλά να μάθω γράμματα, να σπουδάσω, πράγμα που τότε μου φαινόταν καλό. Την τύφλα και των δυωνών μας...
Ούτε σε μένα άνοιξε... (MastroKostas revenge?)
Ο πατέρας μου ήταν τσαγκάρης, απο το 1934 - 35 στα καινούργια κι απο το 69 -70 (που "σπάσανε τα εργατικα" = έγιναν εργοστάσια υποδημάτων αντι νάχει κάθε μαγαζί το συνεργείο του) στην επιδιόρθωση μέχρι το 87 που πέθανε, αλλα το όρθιο αμόνι τόλεγε ή αμόνι ή σιδεροκάλαποδο (παρόλο που σιδεροκαλάποδο ήταν το πολύμορφο αμόνι του σχ. 1). Μπαρμπαλιά ξέρω μόνο τούτο
https://www.youtube.com/watch?v=A3AyVB9oqog
Πάντως (το λήμμα και πιό πολύ το κειμενάκι του σχ.1) μου θύμισε λέξεις που νόμιζα πως δεν θα ξανάκουγα. Btw έχω όλα τα εργαλεία στην αποθήκη μαζί και δυό τρείς γουρουνότριχες σ' ένα κουτάκι απο τσιγάρα κασετίνα (του Ματσάγγου) που χρησίμευαν για βελόνες καθότι αρκετα σκληρές και συνάμα εύκαμπτες.
Νά'στε καλά κι οι δυό...
Στην περιοχή απο το πέλμα μέχρι καί τον αστράγαλο που έπιανε (ιδίως το καλοκαίρι) μάκα, μας έλεγαν πως θα φυτέψουν βασιλικό (που θέλει κοπριά) - ενίοτε και πίσω απ' τ' αυτιά.
Δες και νύχι με μεζέ, πένθος στο νυχάκι, πένθος στο νύχι
@1. Πολύ πιθανό και να ξέμεινε από τους Γενοβέζους