μαλλον την ελεγμενη 120 γενιες πισω ελληνικη ελλαδα των ελλαδικων ελληνων (αμα δε εισαι εθνικιστικοτερος του παπαρρηγοπουλου; 200 γενιες!)
μικρη διορθωση: كتاب δεν θα πει ιερο βιβλιο αλλα σκετα βιβλιο, βασει μιας τυπικης ουσιαστικοποιησης στα αραβικα: κανοντας μακρο άλεφ το μεσαιο φωνηεων της τριγραμματης ριζας k-t-b/كتب.
σουλτονινα δεν ταχω μωρε σημειωμενα και ουτε καλη μνημη εχω.
για αρχη κοβω την κλειτοριδα μου πως δεν αφορα απλα δυοτρεις συνδεσμους (αφου, γιατι, επειδη)
ισχυει γενικοτερα στη βορεια ελλαδα, το επιβεβαιωνω για περιοχες των 2 ανατολικοτερων νομων απο τις σερρες.
μετα απο μπολικες χαβαλεδιαρικες (α)λογομαχιες με νοτιο φιλο διαπιστωσα πως το φαινομενο δεν περιοριζεται σε μερικες λεξεις· πολλα λογομέρη (μερη του λογου) στρογγυλοκαθονται εμφατικα στο τελος της προτασης.
εμμετρη μαεστρια με μονο 4 λεξεις απο τον σφυ ευλαβικη υποκλισις
σφυ, μου εθυμησες την περιφημη ατακα (που μαθαμε απ' τα κατηχητικα) "λιλί, λιλί, λαμα σαβαχθανι" αλλα καλυτερα να μην μεταφρασουμε αυτην την αγωνιωδη ικεσια εν μεσω ρωμαϊκων παιχνιδιων της ΝΑ μεσογειου.
επιβεβαιωνω την σχεδον αποκλειστικη του χρηση ως κλητικολεξο προς ημιγνωστους και αγνωστους εις τα οικεια μου χωριά.
θυμουμαι κιολας την εφαρμογη/επεκταση του στο παροιμιακο "θεια, θεια, κολυβα!" που εχει τη ριζα του στα ψυχοσαββατιατικα τραταρισματα και -ως εννοια- εχρησιμοποιουνταν ως το χριστιανικο αντιστοιχο του βουκολικου "στασου μυδγαλα".
ειναι ολα ελληνικα σε 'μενα!
μπα, σφυ, ΧΥ ειμαι κι εγω
ν' αφηκω καταδω -στον εξαιρετικο αϊρονικειο ορισμο- μια παραπομπη στο κλεφτικο εγχειριδιο του πετροπουλου, παρολο που αφορα το γενναιο αθλημα με τη στενη εννοια:
στο 40ο του μαθημα, δινει μερικα πορδολογικα διαμαντακια για καθεναν και καθεμια που νιωθει την ενστιχτωδη ψυχικη ευχαριστηση των πορδηλωσεων.
Και μπάχρ η προφορα του στην αραβικη φούσχα.
φσσσς, ωραιος! (τηνε ξερω στο αντιμεταθετικο της "ουτε νερο δεν κοβει")