Comments (102483)
Showing 82921-82950 from 102483
I dare to horse ότι το επίθημα -δάνεια αυτονομήθηκε και αποτελεί γαμοσλανγκοτέτοιο: βλ. λαυρεντοδάνεια, αλτεροδάνεια, πασοκοδάνεια, γαμοδάνεια, βατοπεδοδάνεια, διακοποδάνεια, μιγοδάνεια, μετοχοδάνεια, και φυσικά, δανειοδάνεια ίνα απολπληρωθούν τα ωσανωδάνεια.
Με την ευκαιρία αυτή, καταθέτω σε παγκόσμια αποκλειστικότητα τα εισέτι επινοημένα τσιπροδάνεια, με την ειλικρινή απορία έαν σε ένα χρόνο απο σήμερα θα παραμείνει το μοναδικό σχετικό χιτάκι στο γούγλε.
Στο Μυλοπόταμο Ρεθύμνου, οι βουνίσιοι (Ζωνιανά κλπ) αποκαλούν πασπαρίτες τους καμπίσιους, με μια γερή δόση υποτίμησης, επειδή και καλά οι πασπαρίτες σκονίζονται και λερώνονται με το χώμα από τις γεωργικές εργασίες. (Πάσπαρος = χώμα, σκόνη). Πασπαρίτες όμως αυτοαποκαλούνται συχνά και οι καμπίσιοι, με μια γερή δόση αυτοσαρκασμού, αφού έχουν περισσότερο χιούμορ από τους βουνίσιους.
Aλίβε, πάλι σωστό σε βρίσκω. Η διαφορά είναι ότι οι ξενοδόχοι της Κρήτης τα χτίσανε πραγματικά τα ξενοδοχεία τους στο βόρειο άξονα, με χουντοδάνεια που ποτέ δεν επέστρεψαν, που καλύτερα βέβαια να μη τα χτίζανε ποτέ, αφού κατάστρεψαν κατά σειρά, ακτογραμμή, περιβάλλον και τοπικό πολιτισμό.
Και μάλλον είναι τουλάχιστον πανελλήνια, αν όχι παγκόσμια, αυτή η κόντρα μεταξύ highlanders και lowlanders. Ο Χαριτόπουλος, στον «Αρη» του, αναφέρει την περιφρόνηση των βουνίσιων προς τους καμπίσιους, και τη σχετική κατάρα μάνας προς κόρη «Μπα π' να πάρ'ς καμπίσιο !». Να τοποθετηθεί άμεσα επί του θέματος ο Μακλάουντ.
Στον αντίποδα, έχοθμε τα ταχάρια.
Για την καταγραφή, το ουσιαστικό είναι θηλυκό (παντελόνα) και όχι ουδέτερο. Το έχω ακούσει και Αθήνα και Σαλονίκη.
Πλέον παίζει και το και λοιπές μνημονιακές δυνάμεις, λ.χ. «ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και λοιπές μνημονιακές δυνάμεις».
Διακήδευμα των εκλογών:
Τσιπρανδρέου (εννοείται ο Ανδρέας του '81) vs Σαμαρέλος (και λοιπές μνημονιακές δυνάμεις).
(...γκρρ-γκρρ γάου μούμπλε-μούμπλε πάλι εγώ θα κάνω τη βρόμικη δουλειά εδώ μέσα ρε πστ, λες και φταίω εγώ που την άτυχη καμήλα τη γαμάει στην έρημο πολική αρκούδα...)
Στος! Φυσικά σε τουριστικές περιοχές υπάρχουν και οι (φθηνότερες) «ελληνικές τιμές» προς ντόπιους για προιόντα όπως εμφιαλωμένα νερά κ.ταλ.
Πασπάλα είναι και μια παλιοκαιρίσια έκφραση για το γαμήσι (και ιδίως την κορύφωσή του) π.χ. «πάμε για πασπάλες», «μ' αρέσει το πασπαλιστό» κλπ-κλπ.
Umut fakirin ekmeğidir...
Umut son ölendir, hepimizden çok yaşayacak...
serseri seni
Θξ Βράστα, αλλά σίγουρα οι «ελληνικές τιμές» είναι μικρότερες ; Γιατί αν είναι σαν τις ελληνικές μουνόψειρες του ανέκδοτου, fuck them and leave them...
Ben mi ;
Βλέπω το σημείο σου, τόσο το δικό σου όσο και το δικό μου παράδειγμα είναι μάλλον παλαιάς κοπής.
Οι ξένοι τουρίστες σήμερα πληρώνουν λιγότερα από τους ιθαγενείς λόγω tour operator, πολλοί δε κερασφόροι Έλληνες πρό-θυμα πληρώνουν παραπάνω για να φάνε μερίδες ξου που επιτήδειοι ταβερνιέ τους σερβίρουν για φιούζιον νουβέλ κουιζίν και δεν συμμαζεύεται.
Benmari
Μπαινμύξ
Παρκέ στη λεσβιακή διάλεκτο είναι το γλειφομούνι ή το πλακομούνι. Νομίζω το πρώτο αλλά δεν είμαι σίγουρος.
Σε μεγάλο πιάτο, με μιά κουτσουλιά φαΐ στη μέση μη χέσω, αλλά στυλάτο ντεμεκ σερβίρισμα και ευχή «καλή απόλαυση» (!!!), αν και αυτά αφορούν άλλου είδους φαγάδικα-δηθενιές, αλλά τεσπα μου ήρθε και τα 'γραψα.
Here that we say them, αν και δεν έχω επαφή με αυτού του είδους τον τουρισμό, δεν νομίζω οι όροι «ξου» και «ε» να χρησιμοποιούνται πλέον, γι αυτό και τους προσδιόρισα χρονικά στο λήμμα.
Εντάξει, πάρτο χαμπάρι Βράστα πώς ό,τι έφαγες από τα φτηνά δάνεια λόγω του ευρώ το έφαγες. Και επειδή το έφαγες, τώρα θα φας το αγγούρι. Μπορείς να κλαις τις χρυσές εποχές, αλλά στην πραγματικότητα το κόστος ζωής εκτινάχτηκε με το ευρώ, όσο η πρωτογενής παραγωγή και ο τουρισμός λόγω πολιτικής ΕΕ και σκληρού νομίσματος διαλύθηκε. Αν νομίζεις ότι πουλάς εξυπνάδα προτείνοντας το ευρώ ως σωστή λύση, τότε να γελάσουμε όλοι μαζί. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να δεχτώ ότι μπορεί να είναι η λιγότερο χειρότερη λύση προς το παρόν.
Ντάξει ρε Cunning, με τα λόγια του δικού σου λήμματος, μην τρελαίνεσαι! Τελικά ο Vrastaman χάλασε την Ακρόπολη; Δεν νομίζω...
Το 'χει και ο Βυζάντιος στη «Βαβυλωνία» ως φράση του Κρητικού (διάλε τα πάσπαλα που θα θέσω στον Αδη), και στο γλωσσάρι εξηγεί πάσπαλα = κόνις των λειψάνων.