Νομίζω πως στο μυαλό μιας κοκότας, η ρήση: όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει, πρέπει να λέει κι άλλα πράγματα...χεχεχε
Μμμ! Μου θυμίζεις το δημώδες άσμα:
Τρία πουλάκια καθονταν στου Διάκου το ταμπούρι. Το 'να κοιτάει τη Λειβαδιά, το άλλο το Ζητούνι, το τρίτο το μακρύτερο μοιρολογάει και λέει...
Μμμ! ωραία ιδέα. Υπάρχουν σκαθάρια, πασχαλίτσες κι ευρύτερες δημοκρατικές δυνάμεις με διάφορες βούλες στο κορμί τους, σα φυσικά ζάρια ένα πράγμα.
H Πετρούλα πάντως, έχει και γαμώ τις στολές (βλ. και μήδι στο λήμμα: πριν λαληση τρεις ..... αυτη πηγε με τρεις ). Ε κι αν sony και καλά θες και καπέλο, ε τότενες τράβα στο λήμμα: μουνί καπέλο
πιθανώς από τις τουρκικές λέξεις barbut (μπαρμπούτι) + zarlar (ζάρια)...
Κανείς δεν είναι τέλειος!
Άμα η στολή δεν έχει καπέλο... τί να λέει...
H μανούλα μου, με έστελνε μικρό να ψωνίσω στον μπακάλη (οφ κόρς, γράφτα στο τεφτέρι ένα πράμα) εκτός από «τυρί, ρύζι, καφέ, γάλα, Μαλαματίνα» και χαρτοβάμβακα... Ο οποίος είναι ο κρίκος της εξέλιξης, χαμένος πιά, μεταξύ μουνόπανου και σερβιέτας...
@Hodja μου, μεταξύ Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάρτης και σκυλιού δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση, αλλά ναι όλοι μας φοράμε στολές και προσωπεία, έτσι είναι, και έτσι θα είναι...
@Khan, και δεν έχω υπολογίσει σ'αυτά τους Πρόσκοπους και τον Στρατό! Αλλά, στην Ελβετία υπάρχει ένα σώμα, όχι ναυτικό ακριβώς, που είναι υπεύθυνο για τις λίμνες...
Ευτυχώς σήμερα, αλλά και εδώ και 14 χρόνια, η στολή μου (και είναι στολή, πίστεψε με!) είναι ένα Τ-shirt και ένα λογότυπο...
!
Μπούμπη, υπηρέτησες στο ελβετικό ναυτικό;
Πάλι μια μικρή σλανγκαρχιδιά: Δεν νομίζω ότι είναι σύντμηση και μετατροπή. Γιατί να μην είναι απλά από το πανί;
Βλ. και κωλοτρίβομαι
Μια μικρή σλανγκαρχιδιά: γνώμη με οξεία και ήτα, δεν είναι τριτόκλιτο.
Αὐτὸ θὰ τὸ ὠνόμαζα λουμπίνα ὑπὸ τὴν εὐρεία ἔννοια. Παρακάτω παραθέτω, ὡς ὁρισμὸ 2, τί λέει ὁ σεβαστὸς Πετρόπουλος, μὲ τὸν ὁποῖον συμφωνῶ πλήρως, στὸ συγκεκριμένο λῆμμα.
Παγώνδιε έχεις δίκιο φυσικά. Ωστόσο, επειδή η χρήση είναι που κάνει τη γλώσσα (όπως θα σου πεί κάθε γλωσσολόγος, ακόμη κι' αν δέν το σέβεται στην πράξη...), οι ορθογραφίες κάβλα (ή και γκάβλα) δέν είναι πλέον αμελητέες. Είχαμε πιάσει το θέμα και στο λήμμα καυλόγκαζο κάποτε.
Και καλωσήρθες. :-)
Νὰ σᾶς πῶ λοιπὸν τὸ πλῆρες ποιηματάκι, τὸ ὁποῖο χρησιμοποιῶ καὶ ὡς ξεμάτιασμα γιὰ κυρίες (φωναχτά), γιὰ νὰ γίνῃ τζερτζελές:
Μόσχος καὶ κανέλλα καὶ γρηᾶς βυζί
Χήρας κωλομέρι, κοριτσιοῦ μουνί
Ὄξω ποῦτσα τοῦ Μεμέτη
καὶ ψωλὴ τοῦ Μωχαμέτη
Ἂν σὲ τρώῃ τὸ μουνί σου
Πάρ' τὴν πούτσα μου καὶ ξύσου
Η λέξη καλαμαράς βγαίνει απο το χαρτί και καλαμάρι.
Καλαμαράς δεν σημαίνει τίποτα απο τα πιο πάνω που είπατε και ούτε χρησιμοποιείται ειρωνικά αλλά μόνο αναφερεται στους Έλληνες και τίποτα άλλο.
( Σαν τες καλαμαρούες εν έχει :) )
Μή γνωρίζωντας ὁ ἴδιος τὴν προέλευσι τῆς λέξεως μόρτης, παραθέτω αὐτούσιο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ σημερινὸ «Σιωπητήριο» τοῦ Capital.gr:
«Το μόρτης μας προέκυψε στις μέρες του Όθωνα, στην εποχή του μεγάλου λιμού, όταν στηριχτήκαμε για άλλη μια φορά στις προσδοκίες για βοήθεια του ρώσικου παράγοντα και σε αντίποινα οι Φράγκοι απέκλεισαν το λιμάνι. Πολλοί οι νεκροί και το έργο της ταφής το ανέλαβαν οι άνθρωποι του λιμανιού. Έγιναν έτσι ένα με τον «θάνατο» και από το morte «κόλλησαν» το «μόρτης».»
Στὸ ἴδιο ἄρθρο λέει γιὰ τὸ μάγκας:
«Το μάγκας βγήκε στη Σμύρνη, όταν οι ναυτικοί έβγαιναν κατά ομάδες για να γνωρίσουν την πόλη και να διασκεδάσουν. Ναυτικοί γαρ, καβγατζήδες, θύμιζαν τις άτακτες ομάδες των Αλβανών πολεμιστών. Έτσι, έλεγαν οι Σμυρνιοί: «Πέρασε χτες μία μάγκα», εννοώντας μία ομάδα ναυτικών. Και με τον καιρό οι άνθρωποι του λιμανιού κέρδισαν το «μάγκας», ο καθένας για τον εαυτό του...»
@Ἐρανιστής
Ἐπειδὴ τὸ λῆμμα μάγκας καθαυτὸ δὲν ἔχει ὁρισθῆ, προτείνω νὰ ἀνεβάσῃς τὸ σχόλιό σου ὡς ὁρισμό, Συμπληρωματικῶς παραθέτω καὶ τὰ παρακάτω, ἀντιγράφοντας ἐπὶ λέξει ἀπὸ τὸ «Σιωπητήριο» στὸ Capital.gr:
«Το μάγκας βγήκε στη Σμύρνη, όταν οι ναυτικοί έβγαιναν κατά ομάδες για να γνωρίσουν την πόλη και να διασκεδάσουν. Ναυτικοί γαρ, καβγατζήδες, θύμιζαν τις άτακτες ομάδες των Αλβανών πολεμιστών. Έτσι, έλεγαν οι Σμυρνιοί: «Πέρασε χτες μία μάγκα», εννοώντας μία ομάδα ναυτικών. Και με τον καιρό οι άνθρωποι του λιμανιού κέρδισαν το «μάγκας», ο καθένας για τον εαυτό του...»
Ἂν σὲ βολεύῃ, χρησιμοποίησέ το.
Κάτι θα ξέρεις...
Πάντως η έννοια «μαχιμάτζα», όπως την βλέπω είναι ανεξαρτήτως στρατιωτικής-πολιτικής ζωής, σαν το «σκυλί του πολέμου» που λέμε.
Όσο για τη στολή, όλοι μας διαλέγουμε να φοράμε κάποια.
Σε κάθε περίπτωση, συμφωνώ οτι ο στρατός κι ο πόλεμος είναι για τον πούτσο (βλ. τελευταία παράγραφο λήμματος «κορόιδο»).
Ιγί γκετζελάρ!
Τόσο αυτό το λήμμα όσο και τα άλλα που έχουν πρωτο συνθετικό «καυλο» γράφονται με υ και όχι με β (< αρχαιοελληνικό καυλός)
Να δώσω και τα εύσημα στο φίλο μικρό Αποστόλη, ο οποίος μου το έθεσε υπόψη --μή το πάρει το μάτι του και γκρινιάξει οτι δέν τον ευχαριστώ...
Στο ιδιο μοτιβο κσι το «λιποθυμω». Ελπιζω να περασει στο γενικο λεξιλογιο γιατι με λιποθυμει να το περιφραζω καθε φορα.
Κορυφαίο!
Εξ ίσου καταλυτικός παράγοντας και ο απόμακρος πατέρας ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται από νωρίς ύποπτα κρούσματα (πχ εμμονές του κανακάρη με την Άννα Βίσση, την Μαντόνα, τον Τάκη Ζαχαράτο, κλπ).