Comments (102486)
Showing 7111-7140 from 102486
Επί του προκειμένου συμφωνώ με την άποψη ότι ο "μπάφος" προέρχεται από το μπαφιάζω, αλλά για καθαρά "εμπειρικούς" λόγους. Ο μπάφος ακούγεται τα τελευταία τριάντα -αντε σαράντα- χρόνια ενώ το μπαφιάζω, όπως φαίνεται κι από το παράδειγμα του Δεινόσαυρου, τουλάχιστον εβδομήντα.
Εν τούτοις ως προς τη θεωρητική προσέγγιση (χωρίς να είμαι ειδικός) συμφωνώ με την "ασυμφωνία" του Χάν. Και για να γίνω πιό συγκεκριμένος φέρνω κάποια παραδείγματα γιά προβληματισμό, του τύπου "η κότα και τ' αυγό". Τι έγινε πρώτο, το παιδί (παις) ή το παιδεύω, ο γυμνός ή το γυμνούμαι/γυμνάζομαι, ο ίππος ή το ιππεύω, η κώπη ή το κωπηλατώ, για να μην πάμε σε άλλες έννοιες όπως αλς-θάλαττα-θάλασσα, λαας-λίθος, ανήρ- γυνή, άρρεν-θήλυ κλπ. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Μπορεί, όπως λέει κι Μπαμπινιώτης (στο σχετικό παράθεμα της Σούλτως) το ρήμα να είναι η βάση της γλώσσας, αλλά κυρίως σε θέματα δομής, χτισίματος, δημιουργίας "ενός μηχανισμού που να μού συνδέει τις λέξεις μεταξύ τους, ώστε να δίνουν νόημα", όπως λέει ο ίδιος. Αυτό δεν σημαίνει όμως, ότι τα επί μέρους δομικά στοιχεία, οι λέξεις, δεν έχουν το καθένα τους δικούς του, ιδιαίτερους μηχανισμούς δημιουργίας. Στο ερώτημα, τι προηγείται το πράγμα (ουσιαστικό) ή η ενέργεια/πράξη (ρήμα), η απάντηση κττμγ είναι: εξαρτάται. Στα παραδείγματα που προανέφερα προηγείται το πράγμα. Υπάρχουν όμως πάμπολλα άλλα, που προηγείται η ενέργεια. Ας ακολουθήσουμε λοιπόν το "μετρον άριστον" αποφεύγοντας γενικεύσεις και εξετάζοντας κάθε περίπτωση με τις ιδιαιτερότητές της.
Η αγάπη περνάει από το στομάχι.
Κι άμα η κουράδα είναι χοντρή και τραβήξεις δυό φορές βγαίνει και palindrome: Niagara, o roar again.
Δεινόσαυρος προσκυνώ την πορδούλα σου, Δεινόσαυρέ μου!
PS η αλληλουχία da best Niagara, da new best Niagara κ.ο.κ. θυμίζειμπεστ ναϊάγκρα", "δα νιού μπεστ ναϊάγκρα", κ.ο.κ έχει κάτι από χιπχοπικό μπιφ!
Πωπώ, τώρα το είδα Σφυ, είσαι ανπαίκταμπλ!
όταν σήκωσα το βλέμμα μου ανέμελα και τα μάτια μου αντίκρυσαν τούτο το έργο τέχνης για πρώτη φορά, κάτι ένιωσα μεσα μου, κάτι πρωτόγνωρο, κάτι δυνατό. Άξαφνα μια γλυκιά θέρμη γέμισε την καρδιά μου, κοιτάζοντας κάτι για το οποιό, μονάχα ιστορίες είχα ακούσει. Ήταν δυνατόν; Αγγιζα σχεδόν το όνειρο;
Το χέρι μου άγγιξε με δέος την αλυσιδίτσα και απαλά την έσφιξε στα ακροδάχτυλα του καθώς την τράβηξε με προσοχή κι ένας ένας οι ήχοι του φλοτέρ, του νερού, των μεταλικών ελασμάτων και όλων εκείνων των μικρών και υπέροχων εξαρτημάτων του, άρχισαν να σμίγουν μεταξύ τους και να ταιριάζουν μια μουσική απόκοσμη, αγγελική που με έκανε να ριγήσω απο δέος.
Δεν χρειάζονται άλλα. Τι να πει ένας θνητός για τον παράδεισο κι ας τον αντίκρυσε;
Με τη δύναμη των θεών, το καζανακι ΜΠΕΣΤ ΝΙΑΓΑΡΑ είναι ένα μοναδικό κόσμημα στον χώρο (και όχι μόνο), βγαλμενο απο μια εποχή που δυστυχώς δεν θα ξανάρθει. Δεν αντιγράφεται η πρεζα, δεν βγαίνει ξεπατικούρα η τέχνη κι η μαστοριά η αληθινή. Τεχνοτροπία, ύφος, χρώμα, γωνίες, μέταλλο και ροή; ενταξει, ΝΙΑΓΑΡΑΣ λέμε ρε σκύλε.
Ευκοίλιος πολυθεϊστής εδώ
Κι άμα η κουράδα είναι χοντρή και τραβήξεις δυό φορές βγαίνει και palindrome: Niagara, o roar again.
Όλα τα λεφτά!
Μετά το μαλακία με καπότα τώρα έχουμε και πουρφάν με καπότα!
Πώς θα λέγαμε στα ελληνοαμερικάνικα Niagara falls?
-Ο νιαγάρας πέφτει!
Ακόμα γελάω με την Περιμπανού
Νά 'σαι καλά Σούλτω. Με γύρισες τριάντα χρόνια πίσω. Το '84 ή το '85, όταν "χτιζόταν" και το δικό μας τρεχαντήρι στις Σπέτσες, κατασκευάστηκε στο διπλανό καρνάγιο, ένα (υποτιθέμενο) αντίγραφο της Αργούς. Υπεύθυνος του όλου εγχειρήματος ήταν κάποιος Αυστραλός ή Άγγλος (δε θυμάμαι καλά) και μετά την καθέλκυση και τις σχετικές δοκιμές το σκάφος απέπλευσε για το Βόλο. Τελικά, όπως είχα διαβάσει στις εφημερίδες τότε, αυτοί τα κατάφεραν και έφτασαν στην Κολχίδα.
Με πρόλαβες :-)
Σ' αυτό το θαλασσινό στη βάση του λήμμα, σου στέλνω αυτά, από δω.
Μ' αεράκι στα πανιά σου
Καύλα οι σουμπίτσες, αλλα παγίδα καμιά φορά οι ρουφιάνες, θέλει επιφυλακή μή βρεθείς στεφανωμένος...
Εν αρχή ην το ρήμα.
Περαιτέρω, όταν έχω ένα σύνολο σημασιών, μια σημασία δίπλα στην άλλη, μια λέξη δίπλα στην άλλη, όταν λέω λ.χ. «ο γιατρός εξέτασε τον ασθενή», τότε πια περνάω στη σύνταξη. Σύν-ταξη σημαίνει συν-τάσσω, δηλαδή βάζω τη μια πληροφορία δίπλα στην άλλη, τη μια λέξη δίπλα στην άλλη. Γι'αυτό χρειάζομαι έναν μηχανισμό που να μού συνδέει τις λέξεις μεταξύ τους, ώστε να δίνουν νόημα. Λέξεις-πληροφορίες που να διαπλέκονται γύρω από το ρήμα, γιατί η βάση πάντοτε τής γλώσσας είναι το ρήμα.
Πέον επίσης να σημειωθεί ότι το...
...έχει πάρει το δρόμο της εξαφάνισης, με την επικράτηση του...
Δες και σχόλιο του Λιονταριού εδώ.
Très poutanique!
Το body το language είναι πάντα ενα language. Και αλλάζει. Θα' θελα να γίνει μια κουβέντα και για τις χειρονομίες. Όλο και λιγότερες, όλο και πιο φτωχές, πιο άνοστες, χωρίς να έχουν αντικατασταθεί από οιασδήποτε φύσεως εγκεφαλική/προφορική εκφραστικότητα. Έχει κανείς παρατηρήσει, ότι οι πιτσιρικάδες δεν ξέρουν να μουτζώνουν (σπάνε κεχαριτωμένα τον καρπό)? Τί φαση?
Να πει "θέλω πιτόγυρο". Αν και μάλλον για καλαμάκι χοιρινό τον βλέπω.
Ήταν ο ιρλανδός Τim Severin. Διάβασα το βιβλίο του απνευστί κι από τότε -μαζί με την μετάφραση του έπους απ' τον Μαρωνίτη - ο Όμηρος κι η Οδύσσεια πήραν για μένα άλλη υπόσταση. Στο συστήνω θερμά.
