Comments (102486)
Showing 10231-10260 from 102486
Χα! Βλ. και σε ποια πίστα είσαι;
Από το σχόλιο 89 και μετά. Ενθαρρύνονται συμπληρώσεις καθώς η κουρούπα φαίνεται ότι είναι σλανγκοκουρούπα σαν θέμα.
Έχει μια ενδιαφέρουσα σχετική συζήτηση εδώ στου κυρ-Σαράντ, όπου αναφέρεται και η έκφραση έγινε κουρούπι= μέθυσε.
Συνώνυμο: παραρτήματα της Δ.Ε.Κ.Ο.
Επί του λήμματος, είναι πολύ ενδιαφέρον ότι το τρόλεϊ και το τρολ έχουν πιθανόν κοινή ετυμολογία. Αντιγράφω και εδώ από το άρθρο του Νίκου Σαραντάκου:
«Βέβαια, η λέξη τρολ μας φέρνει στη σκανδιναβική μυθολογία, όπου τα τρολ ήταν μυθολογικά όντα. Στην αρχή ήταν γίγαντες, ύστερα η λέξη έφτασε να δηλώνει όντα μικρόσωμα, ανάλογα με τα ξωτικά ή τους καλικαντζάρους τους δικούς μας, κάποτε χαζά, κάποτε πονηρά, πάντοτε ενοχλητικά. Η λέξη πέρασε και στα αγγλικά όπου συνέπεσε με το ρήμα to troll, γαλλικής μάλλον ετυμολογίας, που έχει ποικίλες σημασίες (από εκεί, ας πούμε, είναι και το τρόλεϊ-trolley), μία από τις οποίες είναι ένα συγκεκριμένο είδος ψαρέματος, ίσως το ψάρεμα με συρτή.
Σύμφωνα με μια πειστική θεωρία, αρχή του ιντερνετικού τρολ είναι εκφράσεις όπως η trolling for newbies / for suckers, ψαρεύω για νιούμπηδες / για κορόιδα, που χρησιμοποιήθηκαν στις ομάδες του Usenet το 1990 για τις πονηρές ερωτήσεις παλιών μελών της ομάδας, για θέματα πολυσυζητημένα, που είχαν σκοπό να κάνουν τους νέους χρήστες να εκδηλώσουν ενδιαφέρον (να “τσιμπήσουν”), αφού οι άλλοι παλιοί ήξεραν ότι το θέμα έχει συζητηθεί μέχρι τελικής πτώσεως στην ομάδα. Αν είναι έτσι, αρχικά το τρολάρισμα ήταν μια μάλλον θετική συνεισφορά, όμως με την αύξηση των συζητήσεων η δραστηριότητα αυτή άρχισε να ενοχλεί άλλους χρήστες, ώσπου τελικά πήρε ολοφάνερα αρνητική απόχρωση.»
Με την ίδια σημασία: Δ.Ε.Κ.Ο. και διορισμένος.
Φωτογραφίεςπου αποδεικνύουν τα παραπάνω:
Σκληρό! Και ψυχανάλατο.
Σωστό.
Λέγεται και το «καρκινόπαιδο», χωρίς να αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς σημαίνει - πιθανότατα έχει και κάτι από κατάρα μέσα. Δεν ενδιαφέρομαι και ιδιαίτερα, βέβαια, να εντρυφήσω σε τόσο κακόψυχα και αντιαισθητικά βρισίδια.
Ο Καββαδίας αναφέρει σε διήγησή του ότι μετά από ένα ταξίδι του στην ΕΣΣΔ το 1938 συναντήθηκε με τον Μυριβήλη και του έλεγε για τις δυσκολίες της ζωής εκεί, την σταλινική τρομοκρατία κλπ. Ο Μ. τον πήγε στην «Εστία» και του πρότεινε να γράψει σειρά αντισοβιετικών άρθρων με αυτά που του διηγήθηκε. Όταν βγήκαν έξω, ο Κ. του είπε « τώρα τι θες δηλαδή, να σε πλακώσω στις μάπες;» και συνέχισε «Δεν ήταν πιά ο παλιός Μυριβήλης. Από τότε δεν χρειάστηκε να τον ξαναδώ».
Μπα, αιδεσιμότατε. Πρωτοτυπία μεδέν.
Στο ἰδιο άρθρο δίνεται και ο γλαführός ορισμός του Στρατή Μυριβήλη: «Τι είναι ο κατσαπλιάς; Είναι αυτό το ον το άθλιο και άπατρι, το βρωμερό, το αιμοβόρο, το χωρίς συνείδηση και ανθρωπιά δίπουν, που χτυπά όταν σε βρει άοπλον και το βάζει στα πόδια».
Από ό,τι φαίνεται τρολ και τρολεατζής μπορεί να έχουν κοινή ετυμολογία. Δες το άρθρο του Νίκου Σαραντάκου εδώ από όπου αντιγράφω την ετυμολογία:
«Βέβαια, η λέξη τρολ μας φέρνει στη σκανδιναβική μυθολογία, όπου τα τρολ ήταν μυθολογικά όντα. Στην αρχή ήταν γίγαντες, ύστερα η λέξη έφτασε να δηλώνει όντα μικρόσωμα, ανάλογα με τα ξωτικά ή τους καλικαντζάρους τους δικούς μας, κάποτε χαζά, κάποτε πονηρά, πάντοτε ενοχλητικά. Η λέξη πέρασε και στα αγγλικά όπου συνέπεσε με το ρήμα to troll, γαλλικής μάλλον ετυμολογίας, που έχει ποικίλες σημασίες (από εκεί, ας πούμε, είναι και το τρόλεϊ-trolley), μία από τις οποίες είναι ένα συγκεκριμένο είδος ψαρέματος, ίσως το ψάρεμα με συρτή.
Σύμφωνα με μια πειστική θεωρία, αρχή του ιντερνετικού τρολ είναι εκφράσεις όπως η trolling for newbies / for suckers, ψαρεύω για νιούμπηδες / για κορόιδα, που χρησιμοποιήθηκαν στις ομάδες του Usenet το 1990 για τις πονηρές ερωτήσεις παλιών μελών της ομάδας, για θέματα πολυσυζητημένα, που είχαν σκοπό να κάνουν τους νέους χρήστες να εκδηλώσουν ενδιαφέρον (να “τσιμπήσουν”), αφού οι άλλοι παλιοί ήξεραν ότι το θέμα έχει συζητηθεί μέχρι τελικής πτώσεως στην ομάδα. Αν είναι έτσι, αρχικά το τρολάρισμα ήταν μια μάλλον θετική συνεισφορά, όμως με την αύξηση των συζητήσεων η δραστηριότητα αυτή άρχισε να ενοχλεί άλλους χρήστες, ώσπου τελικά πήρε ολοφάνερα αρνητική απόχρωση».
Πολύ σωστά ο Κάνινγκας έβαλε και τα δύο! Δεν είναι αυτονόητο ότι προέρχεται από το σκανδιναβικό μυθολογικό ον- καλικάντζαρο, απλώς «ήρθε και έδεσε». Βλ. σχετικό άρθρο Νίκου Σαραντάκου εδώ.
Περί ετυμολογίας: «Βέβαια, η λέξη τρολ μας φέρνει στη σκανδιναβική μυθολογία, όπου τα τρολ ήταν μυθολογικά όντα. Στην αρχή ήταν γίγαντες, ύστερα η λέξη έφτασε να δηλώνει όντα μικρόσωμα, ανάλογα με τα ξωτικά ή τους καλικαντζάρους τους δικούς μας, κάποτε χαζά, κάποτε πονηρά, πάντοτε ενοχλητικά. Η λέξη πέρασε και στα αγγλικά όπου συνέπεσε με το ρήμα to troll, γαλλικής μάλλον ετυμολογίας, που έχει ποικίλες σημασίες (από εκεί, ας πούμε, είναι και το τρόλεϊ-trolley), μία από τις οποίες είναι ένα συγκεκριμένο είδος ψαρέματος, ίσως το ψάρεμα με συρτή.
Σύμφωνα με μια πειστική θεωρία, αρχή του ιντερνετικού τρολ είναι εκφράσεις όπως η trolling for newbies / for suckers, ψαρεύω για νιούμπηδες / για κορόιδα, που χρησιμοποιήθηκαν στις ομάδες του Usenet το 1990 για τις πονηρές ερωτήσεις παλιών μελών της ομάδας, για θέματα πολυσυζητημένα, που είχαν σκοπό να κάνουν τους νέους χρήστες να εκδηλώσουν ενδιαφέρον (να “τσιμπήσουν”), αφού οι άλλοι παλιοί ήξεραν ότι το θέμα έχει συζητηθεί μέχρι τελικής πτώσεως στην ομάδα. Αν είναι έτσι, αρχικά το τρολάρισμα ήταν μια μάλλον θετική συνεισφορά, όμως με την αύξηση των συζητήσεων η δραστηριότητα αυτή άρχισε να ενοχλεί άλλους χρήστες, ώσπου τελικά πήρε ολοφάνερα αρνητική απόχρωση.»
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Νίκου Σαραντάκου για το θέμα. Αντιγράφω την ετυμολογία: «Ο κατσαπλιάς είναι λέξη που προβληματίζει τους λεξικογράφους, αφού είναι από τις δυσετυμολόγητες της γλώσσας μας (άγνωστης ετυμολογίας τη δίνει το ΛΚΝ). Κατά μία πειστική εκδοχή (που τη διατύπωσε ο γλωσσολόγος Θεόδωρος Μωυσιάδης στο επιστημονικό περιοδικό Γλωσσολογία) στην αρχή της λέξης πρέπει να βρίσκεται η λέξη πλιάτσικο (αλβανικής προέλευσης, plaçkë) και από τον τ. πλιάτσικας (που επιβιώνει ως επώνυμο) να έγινε εκφραστική αντιμετάθεση υπό την επίδραση των πολλών λέξεων και επωνύμων που αρχίζουν από κατσ- στην ελληνική γλώσσα (με έναν ενδιάμεσο τύπο όπως *κατσαπλιάτσικας). Μπορεί στο σχηματισμό να έχει επιδράσει και το τουρκικό kacak (φυγόδικος, δραπέτης), απ’ όπου και το κατσάκης.»
Πάντως, επειδή στον ορισμό ο ΑΝ21 γράφει ότι όταν συνδυαστούν κομμέ και ποδανά το αποτέλεσμα είναι ούμπερ, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι κάποιες φορές οι κώδικες μπορεί να είναι ασύμβατοι και να οδηγήσουν σε ασυνενοησία, όπως στο εξαιρετικό παράδειγμά που πρόσφατα ανέδειξε ο dryhammer στο ναταπού:
Α - Ναταπού; Β - Μας τά 'παν άλλοι.
Προφανώς ο Α ομιλεί τα ποδανά και εννοεί «πουτάνα;», ο δε Β τα κομμέ, και καταλαβαίνει «να τα πούμε;».
Υπάρχουν με άλλα λόγια και αντενδείξεις ως προς τη συγχορήγηση.
Και στην Κρήτη, στα Σφακιά, λέμε βλέπου, δηλαδή, πρόσεχε! Δεν είναι κομμέ, για όνομα. Είναι από τ' αρχαία.
Όπως και να το γράψεις, σκατά θα ζμπρώχνει. Οπότε, καλύτερα λεξιλόγιο ειλικρινές και ανδροπρεπές :-Ρ
Γενικότερα, οι κύπριοι τις έχουν ακόμα αυτές τις προστακτικές τύπου δέχου, έτσι δεν είναι; (οπου συνεχές το ποιό ενέργειας μορφολογικά, αλλα μάλλον με στιγμιαία σημασία, τό 'χα ξαναρωτήσει αυτό εκειπέρα) Δέν πρόκειται για φαινόμενο κομμέ πάντως.
Και εδώ που τα λέμε, το πιγκάλ θα τό 'λεγες μάλλον λέξη της τυπικής γλώσσας (σε διαφήμιση «πιγκάλ» γράφεις, δέ γράφεις «σκατόβουρτσα»...).
Vikar μ' έκανες και είδα το επεισόδιο, το οποίο δεν ήταν καθόλου άσχημο.