Comments (102450)
Showing 31-60 from 102450
Ξυστρί, το = το εργαλείο που ξύνουν τα υποζύγια (κυρίως) για να τα καθαρίσουν. Τρώω ξυστρί = αποπέμπομαι, απολύομαι, διώχνομαι
και η σατιρική (λετ) παραλλαγή του δημοτικού όπως μου παραδόθηκε από τους μακαρίτες συγγενείς
Από τα μπεντένια πέφτω / πέφτω μέσα στα σκατά κι η αγάπη μου φωνάζει / πιάστε τον να μην τα φά
Ο πρόεδρος του εισαγγελέα του ΑΠ Ισίδωρος Ντογιάκος προσπαθεί να σταματήσει την ερευνα σχετικά με τις παρακολουθήσεις πολιτικού προσωπικού. Μάλλον η ενέργειά του αυτή είναι ο ορισμός του λήμματος αυτού!
Των πενήντα μόνο? Και το χαρτονόμισμα των τριάντα ευρών πώς το λένε? :-Ρ
Για πείτε παίδες, συνώνυμο δεν είναι και ο "μιλφοκυνηγός"; Ή όχι ακριβώς; Μήπως πρέπει να γίνει χωριστό λήμμα;
Γνωριζει κανείς απο που πηγάζει ο ορος ?
Α τα ξελιξιδια δλδ, τα συμπαρομαρτουντα. Οκ, οκ
Από την εποχη του Ανδρέα όλοι ναι όλοι οι Αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ έπεσαν σ αυτό το τρυπάκι βάζοντας οι ίδιοι ή εγκρίνοντας μαλακες, άχρηστους πουθεναδες και καραγκιόζηδες επειδή απλά ήταν διάσημοι ή πιο γνωστοί από την τηλεόραση. Όλοι και ο ΓΑΠ για να μην μου την πει κάποιος ξυπνιτζης. Μέχρι το Λιάγκα υποψήφιο βάλαμε το 2009.
(πασόκος στο fb, για το Kaili ή Qatargate)
Προ ημερών το άκουσα και ως οβίδα, σε ίδιο επαγγελματικό περιβάλλον.
Ο βογιέρ, εναλλακτικά
― Ἄκουσε νὰ σοῦ πῶ, κυρά, ἐφώναξε· βλέπω κ᾽ ἔχεις ροῦχα· μὴν εἶσαι γιὰ ξενύχτι ἀπόψε ἐδῶ;… Δὲν ἔχουμε κανένα χάνι ἐμεῖς!… Ἀλλοῦ νὰ κοπιάσῃς!… Τὸν ἐξάδερφό σου, τί τὸν ἔχεις, τὸν ἔχουμε γιὰ ξύσιμο αὔριο…
Αλ. Παπαδιαμάντης Ο γείτονας με το λαγούτο, 1900.
Επίσης, τυγχάνουν από τα πιο θρασεία υποκείμενα που μπορείς να συναντήσεις το καλοκαίρι στα παραθαλάσσια θέρετρα της Β. Ελλάδας, καθώς νομίζουν ότι ήρθαν σε μπανανία και έχουν το ελεύθερο να κάνουν οτιδήποτε, να πετάξουν τα σκουπίδια έξω από το παράθυρο της νεκροφόρας του 1990 που οδηγούν, να την παρκάρουν πάνω σε πεζοδρόμια, να σε κλείνουν χωρίς να αφήνουν τηλέφωνο κλπ
Νομίζω ότι δεν τονίστηκε επαρκώς η ποντιακή καταγωγή του εν λόγω μετανάστου. Έτσι, λαζοντόιτς δεν είναι ο κάθε μετανάστης στη Γερμανία, αλλά μόνο ένα υποσύνολό τους, οι ποντιακής καταγωγής, κατά κανόνα από τη Β. Ελλάδα (κατ΄ εξοχή από Νομούς Σερρών, Κιλκίς, κλπ). Είναι χαρακτηριστικό και το ιδίωμά που ομιλούν, μίγμα Γερμανικής, ποντιακής, διανθισμένο με σπαστά ελληνικά με τούρκικη προφορά, καθώς πολλοί γεννήθηκαν στις δεκαετίες του ΄30 ως '60, όταν ακόμη μιλούσαν στα σπίτια τους τούρκικα, με αποτέλεσμα να έχουν πάει στη Γερμανία πριν καλά-καλά μιλήσουν τα Ελληνικά
Πάρα πολύ slang φίλε χωρίς να μας εξηγείς όμως τι πάει η κάθε λέξη να πει. Κοίτα να το δουλέψεις λίγο.
Θα έγραφα καινούργιο ορισμό αλλά απο τη στιγμή που έχει γραφτεί τότε απλά να προσθέσω πως το έχω ακούσει και όσο πατάει ο ελέφαντας στου βούτυρο
Έχουμε σχετικό νήμα στη Λεξιλογία, με αρκετές συναφείς πληροφορίες: https://www.lexilogia.gr/threads/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CF%82.10003/
Η λ. πίτσικος προέρχεται ετυμολογικώς από τo پیچ /πιτς/ τής οθωμανικής τουρκικής, το οποίο είναι piç στη σύγχρονη τουρκική κι είχε ως αρχική σημασία την έννοια «νόθος, μπάσταρδος» — εξ ου αυτή ήταν και η σημασία με την οποία εισήχθη η λέξη (με το παραγωγικό τέρμα -ικος) στην ελληνική. Στη συνέχεια υπήρξε σημασιακή επέκταση και μετατόπιση, κι έτσι έχουμε αφενός μια σημασία υποτιμητικά/μειωτικά για κάποιον που τον θεωρούμε ανάξιο λόγου, κι αφετέρου για κάποιο μικρό παιδί που εξίσου περιφρονητικά θα το έλεγε κανείς μούλικο, μαλακισμένο κ.τ.π. Ο παράλληλος τύπος πίτσκο με σίγαση του δεύτερου /ι/. Ετυμολογική προέλευση (μέσω ενδιάμεσων γλωσσών της αντίστοιχης οικογένειας, εννοείται) από το πρωτοσλαβικό pīzdà ή το πρωτοαλβανικό pizda δεν τεκμαίρεται.
Ο Νικολούλας θάταν απάνω κάτω σαραντάρης. Ήτανε χρόνια χωροφύλακας κ' είχε πάρει τότε κοντά την άφεσή του, όταν κάποιος νόμος έκοψε ένα μέρος από το λουφέ της χωροφυλακής. Για είκοσι τόσες δραχμές το μήνα να γυρίζη να σφάζη κότες και να βασανίζει τον κοσμάκη, δεν τον βαστούσε η ψυχή, μας έλεγε, όταν μας διηγότανε πολλά άγρια άθλα του σε Μωριά και Ρούμελη, σ' Εφτάνησα και Δωδεκάνησα.
Κων/νος Χατζόπουλος, Τάσω, 1916
Εμείς εδώ στη Χίο λέμε: Άμα ξενοβιλίσει η γυναίκα, βιλήν την βιλήν το πάει..
Αναρωτιόμουνα λοιπόν πώς και αυτή η βενετσιάνικη λέξη, συνηθισμένη από ότι φαίνεται στους ναυτικούς της Μεσογείου, από το λατινικό vilis (που σημαίνει ποταπός), δεν έχει επιζήσει στο Αιγαίο. Μέχρι που πριν χρόνια άκουσα στη Σίφνο γιά το "βιλί", το μικρό τσουτσούνι κοντά στην βάση κάποιων κρασοπίθαρων, ξυδοπίθαρων και λαδοπίθαρων. Έτσι ο ελληνικός θαλασσινός κόσμος άρχισε να γίνεται πιό ενιαίος. Έπειτα έμαθα και γιά το αντίστοιχο υποκοριστικό "βιλλούριν" στα κυπριακά κεραμικά και όλα ανέκτησαν την σωστή τους τάξη. Οι φωτογραφίες από πρόσφατο ταξίδι μου στη Σέριφο, όπου τέτοια πιθάρια και πιθαράκια με "βιλί" βρήκα σε πολλά εγκαταλελειμμένα σπίτια και υποστατικά του νησιού. Ντόπια από Σιφνιούς τεχνίτες ή εισηγμένα κάποτε με το καίκι από την Σίφνο. Σε ένα μάλιστα είχε απομείνει και το ξυλαράκι που έφραζε την ροή. Υ.Γ. Μένει να ψάξει κανείς αν συγγενεύει και το παιδιάστικο στα αγγλικά "willy", που σημαίνει "πιπί" ή "τσουτσούνι".
Αν ο πόλεμος λήξει με τη Ρωσία ενισχυμένη και ακολουθήσει οικονομική κρίση στη Δύση: Τότε η ευρωπαϊκή αριστερά , με πρώτη την ελληνική θα βάλει θέμα αποχώρησης από ΝΑΤΟ και ΕΕ και πρόσδεση στο άρμα της Ρωσίας-Κίνας-Ιραν-Τουρκίας και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων. Φυσικά, υποκριτικά γιατί καμιά καλοθρεμένη αριστεράντζα δεν θέλει να πεινάσει. Αλλά θα το βάλουν. Ήδη ξεκίνησε η ανοικτη υποστήριξη της Ρωσίας. (φβ)
Γειά σου Χτήνος. Το είδα, δεν το χω ακούσει, σίγουρα θυμίζει κάτι από (sic).
Το "εμένα βρήκες" δεν προϋποθέτει - αλλά δεν αποκλείει κιόλα- να πέσει καμιά ροχάλα. Μπορώ να σκεφτώ σενάριο φερ' ειπείν όπου απατεωνίσκος βήχει ντεμέκ δίπλα σου και παράλληλα ζητάει και "μια βοήθεια" και του απαντάς - λέμε τώρα- "εμένα βρήκες να ψοφήσεις;" (ταιριάζει εν προκειμένω να αποδοθεί και σε ενεργητική και σε παθητική φωνή το "ψοφήσεις")
Ωραίο το χτήνος!