καβατζάου

- Γκάου-Γκαβάου-Νταχάου;
- Kαβαντζάου άου άου
Σπέκια άρχοντα Μαζωνάκκη

H σωστή κλητική προσφώνηση είναι «καβατζάου, ω Θεμίστοκλες».

Enculé chez les slangarchides!

«Καβατζάρισέ το» είναι η προστακτική.

Εμένα (που δεν είμαι γλωσσολόγα αλλά απλή χρήστης) το καβατζάου με στέλνει σε προστακτικές παθητικής φωνής όπως το «φοβού». Καβατζάου θα μπορούσε να σημαίνει «κρατήσου καβάτζα».

Πάρα πολύ ωραίο είναι. Από την εποχή του Δεληγιάννη βεβαίως βεβαίως.
Και το καβατζάουα (κατά το καλάουα) , ωραίο ακούγεται

Ε οκ γκατζ άμα εσένα σ' αρέσει μην μιλάω εγώ περιττεύω αχαχαχα βρε γκατζ μου άμα δεν μιλούσα σε κάθε ορισμό που σου αρέσει, δεν θα γραφα πουθενά γουζούνι μου

Καβατζάου επιμένω είναι σαν διάλεκτος στο Νταού, πάει και η κατάληξη ασορτί.

Σου είπα εγώ να μη μιλάς;
Κι όσο για το δεύτερο, τα φαινόμενα απατούν...χε χε χε

Γιώργος καβατζάκκης λολ λολ

χε χε auto

Μα όχι, Μες, είναι ορθότατο για αρχαίο:
1) Η μέση φωνή έχει και τη σημασία «κάνω κάτι προς ίδιο ενδιαφέρον ή όφελος», π.χ. ποιούμαι πόλεμον = κάνω πόλεμο για την πατρίδα μου ή για οτιδήποτε άλλο με αφορά / ποιώ πόλεμον = κάνω πόλεμο λ.χ. ως μισθοφόρος. Έτσι και το καβαντζάου είναι προστ. του **καβαντζάομαι* -ώμαι = καβαντζώνω κάτι για μένα, όχι του **καβαντζάω -ώ* = καβαντζώνω κάτι για άλλους.
2) Το ασυναίρετο της κατάληξης προσδίδει στη λέξη μια nuance Κάλβειας μεγαλοπρέπειας (...και βροντάουσιν επί τας κεφαλάς των αχαρίστων).
3) ...Και κάτι σοβαρό: το καβαντζάρισε είναι προστακτική του καβαντζάρω, που σημαίνει τελείως άλλο πράγμα (προσπερνώ).

Αυτά είναι! Όχι μόνο σλάνγκ αλλά ΚΑΙ αρχαία σε μας τους ασχέτοι. Θεγκζ ε λοτ βρε άλλε! Κρίμα που δεν τα βαλε όλα αυτά ο Ζάκκης στον ορισμό εξαρχής.

'ζάκκης ο ένας, 'τούρης ο Άλλος :Ρ

Απώτερος στόχος τε και σκοπός τοιαύτων λημμάτων είναι να αποτελέσουσιν τροφή δια σκέψη. Περιττώ να είπω πόσον εμειδείασε ο στόμας μου από ικανοποίηση ένεκα ταις γραμματικάς γνώσεις των σχολιαζόντων! Εύγε εις όλους!

Ευχαριστούμε για το περίττωμα του ειπώματός σας!