Ο Έλλην ανηρ, επειδή είναι ανηρ και επιβάλεται να είναι ανηρ (αν ενθυμούστε την φράση...!) ενίοτε εφορμα στα θηλυκά που θα δει άλλοτε με θάρρος και τρόπο (δεσποινίς μου, θα ήτο τιμή μου να σας @#$$#$$), άλλοτε με παροχή υλικών αγαθών (κέρασμα σφηνακίων σε μπαρ, τα οποία σφηνάκια φτάνουν σε δυσθεώρατο αριθμό) και άλλοτε με ακόμα χειρότερους και αναποτελεσματικούς τρόπους (έχω και κότερο, πάμε μία βόλτα;). Εν πάσει περιπτώσει όμως, όλοι αυτοί οι τρόποι προσέγγισης απαντόνται στον τύπο άνδρα που λέγεται "πέφτουλας" ή, όπως είναι πλέον της μοδός, "γύπας".

Ο γυψ, ή αλλιώς όρνιο ή σκάρα κ.α., εφορμά αργάαααα και σταθεράαααα νομίζοντας ότι εφορμά γρήγορα, παρατηρεί τι διαθέσιμο υπάρχει δια ώρες και το μόνο που ημπορεί ή ηξεύρει να πιάσει, είναι πτώματα. Έτσι και ο άνδρας-γύπας: παρουσιάζει την εμφάνιση του γυπός (κούκλος, κούκλός!), παρατηρεί, εφορμά και είναι τόσο αργόοοοος και προβλέψιμος που αποτυγχάνει πάντα και πανταχόθεν. Έπειτα ξαναπροσπαθεί, ξαναπροσπαθεί και ξανά προς την δόξα τραβα.

Απαντάται η λέξη αυτή και σε υπερθετικό βαθμό, ως "γυπαετός", ήτοι μέγιστος γύπας. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται...!

Φαίδων: "Κατοπιν εκτενούς παρατηρήσεως φίλτατε Αγαθοκλή, επαρατήρησα ούτη υπέροχη νεαρά δεσπόσύνη. λαμβάνω σφηνάκια και... εφορμώ ως JU-52!" Αγαθοκλής: "μα είναι η πέμπτη φορά σήμερον, η πέμπτη άκαρπη φορά! Ηρέμησε πλέον! Έχεις μεταβληθεί εις μέγα γύπαν!"

λεζάντα εικόνας

Got a better definition? Add it!

Published

Συχνάκις-πυκνάκις, οι παλαιότεροι ίνα δώσουν έμφαση εις όσα λένε σχετικά με τα λεγόμενα κάποιου, αφού αναφέρουν τα λόγια του τελειώνουν μετά της φράσεως "πριν πεθάνει". Εστί δε πλεονασμός, διότι πώς είναι δυνατόν να χωρίζονται τα αναφερθέντα κάποιου σε προ θανάτο και μετά θάνατον; Εξαιρείται ο γνωστός δοσίλογ...εεε, γερμανοτσολ... εεεε πρωθυπουργός της Ελλάδος κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχ... εε περιόδου, ο οποίος σύμφωνα με τον υιόν του ομίλησε εκ του τάφου! Ιδέτε το σχετικόν σύνδεσμονεμφανιζόμενο κείμενο συνδέσμουεμφανιζόμενο κείμενο συνδέσμου και ιδέτε και ούτον σύνδεσμον: εμφανιζόμενο κείμενο συνδέσμουΌμως, ποιητική τη αδεία και χάριν έμφασεως, η φράση αυτή νοηματοδοτείται. Άλλες πάλι φορές, ελέγεται δια χάριν αστειισμού.

Παράδειγμα: Φαίδων: "... διότι όπως είπε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, πριν πεθάνει,..." Αγαθοκλής: "συγνώμη δια την διακοπήν, αλλά ημπορούσε ο Ελευθέριος να ομιλεί και μετά θάνατον;" Φαίδων: "Σχήμα λόγου ήτο η φράσις "πριν πεθάνει"! " Αγαθοκλής: "εν αντιθέσει με τον Ιωάννη Ράλλη;" Φαίδων και Αγαθοκλης: (γελωτες εις την καθαρεύουσαν)

Got a better definition? Add it!

Published

Ως "τσιφτετέλι - αεραγωγός" αναφέρεται η απόλυτη και μέγιστη τεχνοτροπία του χορού εκείνου, κατά την οποία η χορεύουσα γυνή αναρριχάται επί της μπαρός και προς κατάπληξιν όλων εφάπτεται από τον αεραγωγό ο οποίος περνάει από το σημείο ετούτο, αεραγωγό δε τον οποίο και εναγκαλίζεται λόγω χαμηλού ύψους του ταβανιού. Αποτελεί την κορυφαία επίδειξη χορευτικής ικανότητος διότι συμμετέχουν χέρια και πόδια ενώ η ισοροπία είναι ένα ζητούμενο το οποίο και δεν τηρείται πάντοτε (η χορεύουσα, λόγω υπερβάλλοντος ζήλου ενίοτε προσγειώνεται ανωμάλως επί των κεφαλών των πελατών, υπό τας επευφημίας και επιδοκιμασίας των πλην όμως!). Οι αρσενικοί επευφημούν ευγενικώς δια σφυριγμάτων, χειροκροτημάτων και λάγνων βλεμμάτων που αποδίδουν το περιεχόμενο των σκέψεων του χειροκροτητή-σφυρίζωντα- αλαλάζοντα τιμητή (ουδέν κακόν, τούτος εστί και ο σκοπός της χορεύουσας άλλωστε). Ενίοτε δε η χορεύουσα εναγκαλίζει τον αεραγωγό κατά τρόπον που θυμίζει τον τρόπο που ο μυθικός Άτλας κρατούσε τη Γην, ή δείχνει ωσαν να κρέμεται από τον αεραγωγό! Οπόση προσπάθεια!

Ο χορός ούτος απαντάται και στα μαγαζιά τετάρτης διαλογής και κάτω, τα οποία λόγω ελλιπούς κατασκευής έχουν εξωτερικούς εμφανείς αεραγωγούς [το οποίο κακώς εμβαπτίζεται ως βιομηχανικό σχέδιο και "άποψη" (της κακίας ωρός)].

Ας το παραδεχθούν αι συναγωνίστριαι που αναγνώσκουν τας αράδας ετούτας, όλες πλέον έχουν μετάσχει τω χορώ εκείνω που αποτελεί το αντίστοιχο του μπαλέτου εις την ημετετέρα πατρίδα, που θέλγει τους άρρενες τα μάλα και εκτελείται εις διαγωνιστικόν σημείον ενίοτε, παρά τοις θυληκές. Ο λόγος λοιπόν δια το πασίγνωστο, δισυπόστατο τε και τρισμέγιστο τσιφτετέλι!

- Φαίδων: "Ω φίλτατε, κύττα εκεί! Η Ευτέρπη κρεμάται παρά του αεραγωγού; Μα διατί;"
- Αγησίλαος: "Μα όχι Φαίδων, η Ευτέρπη επιδεικνύει τας δυνατότητας της εις το τσιφτετέλιν, δυνατότητες αι οποίαι είναι μη ευκαταφρόνηται όπως παρατηρείς!"
- Φαίδων: "Μα, διατί αγκαλιάζει τον αεραγωγό;"
- Αγησίλαος: "Διότι μπορεί! Ο χορός αυτός ονομάζεται τσιφτετέλι-αεραγωγός!"

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Η καμπριάς ή εις την δημοτικήν μαλλιαρίζουσα ελληνική "καμπριάδα" είναι η οδήγησις αυτοκινήτου ανοικτού τύπου κατά τρόπω μη κεκαλυμμένο, ούτως ώστε ο οδηγός να απολαμβάνει τα κάλη του αυτοκινήτου μετά πτυσσόμενης οροφής, ήτοι κάμπριο ή καμπριολέ. Τοιαύτη λέξη δεν αναφέρεται εις τον τρόπο οδήγησις μόνον, αλλά και εις το συναίσθημα που αυτό δημιουργεί προς τον οδηγόν. Ο οδηγός του αυτοκινήτου συνήθως είναι ιδιαιτέρως υπερήφανος δια την κατοχήν αυτοκινήτου τύπου "κάμπριο" και θεωρεί ότι μετέχει της χαράς του μοναχικού καουμπόυ ή του ιππότη της ασφάλτου.

Η ύπαρξις τοιαύτης λέξεως υποδηλοί και την σημασία της οποία δίδουν οι κάτοχοι κάμπριο αυτοκινήτων εις την οδήγηση των άνευ οροφής, δια το οποίον άλλωστε τα αυτοκίνητα αυτά αγοράζοντο.

Φαίδων: "Ηγόρασα αυτοκίνητον μη κεκαλυμμένον, ανοικτού τύπου! Το Θέρος, που αναζωπυρώνεται και ο έρως, θα μεταβαίνομεν εις παραλιακά μέρη με το αυτοκίνητον άνευ οροφής! Καμπριάδα με πλείστη αγριάδα, εις όλη την Ελλάδα!
Αγησίλαος: "... προσοχή εις την αγελάδα! Φαίδωνα σύνελθε, μετατρέπεσαι εις κάγκουραν!"

Η καγκουράδα συναντά την καμπριάδα. Το δε αποτέλεσμα... εκρηκτικόν τε και εμετικόν! Η φίλη και σύμμαχος Βουλγαρία, ανακαλύπτει τον μέγιστο Γ. Βασιλείου και ακολουθεί πιστά τα βήματά του!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Εισαγωγή

Οι παροικούντες εν τω Σλανγκίω τούτο, γιγνώσκουν ότι εις τη Αργκικήν ενίοτε ισχύουν ανθρωπομορφικές συμπεριφορές, αι οποίαι θέλουσιν να αποκτούν αντικείμενα συναισθήματα και χαρακτηριστικά ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ούτο αποδεικνύει οπόσο συναισθηματικά φορτισμένη γλώσσα είναι και οπόσο εκφράζει τον μέσο Έλλην. Διότι, όπως θα έλεγε και ο Μπουρδάρης εεε ο Ζουράρης, ήμεθα Μεσογειακός λαός και έχωμεν ταμπεραμέντο και η έρις γίνεται έρως (ενίοτε και ερωδιός) κτλ κτλ.

Παράδοσις

Τρανταχτό παράδειγμα τοιαύτης τάσεως είναι η φράση «χαλαρό ποτό». Το ποτό δεν είναι χαλαρό (ούτε σφιγμένο) αλλά ο πότης είναι. Πλην όμως, αι ανθρωπομορφικές ιδιότητες της Αργκικής οδηγούν τον πότη να ρωτήσει την ομύγυρη αν θέλουν να συνευρεθούν δια να χαλαρώσουν μετά ήπιας διασκεδάσεως τε και συζητήσεως, ερωτώντας: «Πάμε για ένα χαλαρό ποτάκι». Ενίοτε ο εκφέρων την φράση αυτή εννοεί ότι η ομύγυρη θα χαλαρώσει μετά πόσης αλκόολ και συζητήσεως. Το «χαλαρό ποτό» συνήθως δεν διαρκεί πολύ και εις αυτό μετέχουν άτομα που έχουν αρκετά κοινά ίνα μπορούν να συζητήσουν επ' αυτών. Ακόμα, συχνά αναφέρεται και μετά γεωγραφικού προορισμού διά να πεισθεί η προσκληθείσα ομύγυρη ότι το ποτό θα είναι τω όντι χαλαρό (πχ. «πάμε Πανόρμου / Αγ. Ειρήνης / Μοναστηράκι για ένα χαλαρό ποτό;»). Άλλοτε δε, αναφέρεται από τον ερωτών διότι θέλει να ερωτήσει τον ακούν κάτι σημαντικό και το ποτό είναι το πρόσχημα ή το μέσο εύρεσης θάρρους εκ μέρους του ερωτούντος. Ενδιαφέρον προκαλεί ότι η εννιολογικώς αντίθετη έννοια δεν αποδίδεται με την λεκτικά αντίθετη αλλά με άλλες εκφράσεις φαινομενικά άσχετες. Δηλαδή, η αχαλίνωτη διασκέδαση μετα καταναλώσεως άφθονου αλκοόλ εκφέρεται με δράση γεωγραφικού προσδιορισμού («πάμε να πιούμε όλο τον Βόσπορο;») ή με προτροπή αναφορικά με χρήση του πρωκτού («πάμε να πιούμε τον κ...λο μας;», «πάμε να κλ@σουμε στα ξύδια;»).

Παραδείγματα

Φαίδων: Ω φίλτατε Αγαθοκλή, θα επιθυμούσες να συνευθώμεν δια ένα χαλαρόν ποτό την αποσπερίς; Προτείνω τα οινοπνευματοποτία της οδού Πανόρμου ή της πλατείας Αγ. Ειρήνης"
Αγαθοκλής: Τα γιγνώσκω τα «χαλαρά ποτά» σου ω Φαίδωνα! Ξεκινάμε δια ένα ποτόν και καταλήγουμε να σχολάμε από το κέντρον με τις καθαρίστριες!
Φαίδων: Μα όχι φίλτατε, έχεις τον λόγο της τιμής μου, ότι θα σταματήσωμεν εις ένα ποτό. Το ημίωρο

Φαίδων: Ο Ευτέρπη, πάμε δια ένα χαλαρό ποτό δια να με τέρψεις... να μιλήσουμε εννοώ;
Ευτέρπη: ....

Συμπέρασμα - Συζήτηση

Αι ανθρωπομορφικαί ιδιότητες της Αργκικής είναι ανεξερεύνητες και ήγγικεν ήμαρ ίνα τις εξερευνήσομεν!
Ο... σύχρονος Ιωάννης Χρυσόστομος (TUS) αναφέρεται εις την πόση του πρωκτού, εννιολογικά αντίθετη έννοια ως προς το «χαλαρό ποτό»

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Είναι πλέον γνωστό τοις πάσοι το λογοτεχνικό έργο «Αι πεντήκοντα αποχρώσεις του χρώματος γκρί», έργο ύμνος εις τον διαστροφικό έρωτα και το ξυλοφόρτωμα των γυναικών. Ο κεντρικός ήρως λοιπόν, αναφέρει εις την συμβίαν του (αφού δεν έχει αποθάνει από το ξυλοφόρτωμα και ημπορεί αν τον ακούει ακόμη) ότι η ψυχικήν του κατάστασις χαρακτηρίζετο και ως «»fucked up« κοινώς γεγάμικέ τα ή άστα να πάνε και μάλιστα οριοθετεί και την έντασις τοιαύτης κατάστασις. . Άθελά του λοιπόν, ο εν γυναικείο κοινό Ντοριάνος Γκραίιος (Dorian Gray) ήπλασε μία νέα λέξη, δια της οποίας χαρακτηρίζεται τόσο η ιδιότητα του »fucked-up« όσο και η έντασις δια το πόσον »fucked-up« είναι κάποιος. Ούτη ελληνοποιημένη λέξη είναι: fucked-up-αλίκι, ή αλλιώς: φακταπαλίκι.

Επίμετρο: Αποτελεί άξιον απορίας διατί αι γυναίκαι προτιμούν άνδρες με φακταπαλίκι μεγίστου βαθμού αντί φυσιολογικόν ανθρώπων, αλλά δυστυχώς ο Φροϊντ δεν ευβρίσκεται ανάμεσά μας ίνα απαντήσει. Οξύμωρον σχήμα: όσο πιο fucked-up τόσο καλλίτερος...

Ευτέρπη: «Μα πες μου Φαίδων, εις τι αρέσκεσαι στον έρωτα;»
Φαίδων: «Μα εις γνωστά φακταπαλίκια: Ξυλοδαρμός μετά μαστιγίου και ράβδου καθώς και χρήσι χειροπέδων!»
Ευτερπη: Έκτακτα λέγω!

Got a better definition? Add it!

Published

άΦίλες φίλοι των «Επικαίρων» καλησπέρα! Βρισκόμεθα εις το Ζάκκειον Μέγαρον από όπου θα αναμεταδώσομεν την ομιλία-διάγγελμα προς τον ελληνικό λαόν της Α.Ε. κου. Ζάκκη Γεωργίου. Θέμα ομιλίας: «Αι γυναίκαι σιντριβάνια».

«Ελληνίδαι, Έλληνες! Ως γνωστόν, αι γυναίκαι χωρίζονται εις πολλαί και ποικίλαι κατηγορίαι αναλόγως την σεξουαλικήν των συμπεριφοράν. Ήτοι, υπάρχουσιν αι πύραυλοι, αι σιγανοπαπαδιαί, τα σιγανά ποταμάκια, αι ταφόπλακαι, αι παρθενοπιπίτσαι κ.ο.κ. Πλέον, μια νέα κατηγορία θέλει προστεθεί εις τον πάνθεον τούτον: αι γυναίκαι σιντριβάνια.

Γυνή-συντριβάνι ορίζεται η γυνή τούτη, όπερ εν τη κορυφώσει της σεξουαλικής πράξεως τελεύει μετά εκτοξεύσεως υγρών ολούθε και προς πάσα κατεύθυνση, θυμίζουσα άλλωστε σιντριβάνι της Γενεύης ή έστω της τάξεως της Φουντάνας ντι Τρέβι. Ομιλώμεν, δια τα νερά του Δουνάβεως αγαπητοί ακροαταί! Ενιότε δε, ούτη φράση χρησιμοποιείται από γυναίκαι ανήκουσιν εν άλλαι κατηγορίαι, δια λόγους αναπαραστάσεως της σεξουαλικής διέγερσης εις την οποίας ευρίσκοντο, συνήθως μετά χρήσεως γλωσσής ανδρικής ή και γυναικείας, ή επί προσβολή προς άνδρα ο οποίος δεν ημπόρεσε να τις φέρει εις τοιαύτην κατάστασιν. Όπερ αποτελεί κτύπημα κάτω από τη μέση, και μάλιστα δριμύ!

Ευχαριστώ δια το χειροκρότημά σας!»

Αγαπητοί ακροαταί, συνεχίζουμε το πρόγραμμα μας με ελαφράν μουσική από τας Αδερφάς Κατσάμπα!...

Εφαρμογήν Πρώτη:
Φαίδων: - Ω αγαπητή μου Ευτέρπη, σήμερις θα σε τέρψω δεόντος και δια τούτου εφόρεσα σκάφανδρον!»
Ευτέρπη: - Εκατάλαβες μετά τον παρολίγον πνιγμό σου εχτές ότι είμαι γυνή-σιντριβάνι ε; Εφώναζες δε «βοήθεια! άνθρωπος εις την θάλασσαν!»

Εφαρμογή δευτέρα:
Φαίδων: - Μα πώς ετόλμησες να με ηπατήσεις μετά του Αγαμέμνονος, Αφροξυλάνθη;»
Αφροξυλάνθη: - Μετά σου εν τω κρεβάτι, εμετατρέπομαι εις ξεροπόταμο... μετά του Αγαμέμνονος εις σιντριβάνι!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Άρθρο 1: Αι γυναίκαι και η σε αυτών ομορφιά

Παράγραφος 1: Αι γυναίκαι γνωσταί και ως «θάνατος».

Επεξήγησις: Αααααχχχχ αι γυναίκαι... οπόσοι χαρακτηρισμοί υπάρχουν ίνα χαρακτηρίσουν την ομορφιά μίας γυνής... Ένας εξ αυτόν, όστις χαρακτηρίζει την λαϊκή γυνή τα κάλλη της οποίας ενίοτε ξεχειλίζουσιν από τον μικροσκοπικό άλλωστε ρούχισμόν καλείται παρά εξίσου λαϊκών ανδρών ως «θάνατος»... Διατί; Μα διατί τοιούτος θάνατος αναμένει τον ανήρ όστις θέλει κοιμηθεί μετά αυτών.

Αιρετική εξήγησις: αποκαλείται «θάνατος» διότι υπονοείται οικονομικός θάνατος του επίδοξου καρδιοκατακτητή, καθότι η συγκεκριμένη γυνή ίνα εντυπωσιασθεί επιθυμεί κατανάλωση άφθονων φιαλών ουϊσκιου, αγορά ακριβού αυτοκινήτου κα άλλα καγκούρικα κόλπα.

(Το παράδειγμα αποτελεί μετάφρασις του παρακάτω βιντεακίου εις την ελληνικήν, δηλαδή καθαρεύουσα. Παρατίθεται η αυθεντική ρήσις υπό την ένδειξη sic και η μετάφρασις )

Πελάτης εν σκυλαδίκω, εντυπωσιασμένος παρά την τραγουδιάραν: «Ω αγαπητέ, θα ήθελες να πίπτεις άνθη κατά το μέγιστο δυνατόν εις τοιαύτην κορασίδα;» (sic: «λουλούδια σ' αυτό το θάνατο στο φουλ!»).

Εν τω 1:05 ο εν λόγω πελάτης αποκαλεί την τραγουδιάραν ως "θάνατο", δια λόγους οι οποίοι αναφέρονται εις τας άνω εξηγήσεις...! (από Γιώργος Ζάκκης, 11/06/12)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Οι Σπαταναίοι αποτελούν ένα ιδιαίτερο είδος εις την ανθρώπινην εξελικτική αλυσίδαν... Ο Homo Spataneus διαφέρει από εμάς τους κοινούς θνητούς ως προς την αισθητική του (καρακιτσαριό του κερατά), ως προς την μετακίνησή των (καράκωλοφτιαγμένα αυτοκίνητα-άρματα μάχης-λούναπαρκ) και ως προς τα μουσικά ακούσματα (Έφη Βόδη, Χαρά Βέρρα, «πάρε το scania και τράβα στο καλλό κτλ»). Σκέτη ποιότητα. Πλέον, διαφοροποιούντο και εις τον τομέαν της γραμματικής! Η οδική αρτηρία η οποία οδηγεί εις τα Σπάτα δεν αποκαλείται λεωφόρος Σπάτων αλλά Σπατών (όπως λέμε σκατών!). Φαίνεται ότι τα Σπάτα στην πραγματικότητα λέγονται Σπατά, δεν εξηγείται άλλως... Περιττεύει δε να ειπωθεί ότι επιμένουν σθεναρώς παρά τις αποδείξεις του εναντίου...

Φαίδων, εποχούμενος, εν ώρα στάσης εις το φωτεινό σηματοδότη: «Ω Ηφαιστίων, κύττταξε εκεί! Ο αερολιμήν Αθηνών! Μα που είμεθα τέλοπσπάντων;»
Ηφαιστίων: «Ας ρωτήσουμε τον διπλα οδηγόν... Συγγνώμη που είμεθα;»
Δίπλα οδηγός, καθήμενος εν κάθισμα με ροζ γούνινη επένδυση εν αυτοκίνητο χρώματος φωσφωρίζοντος λαχανί φέροντας σεμέν εις τον καθρέπτη: «Ρε φλαράκιεεε... στιε λεουφώροου Σπατών είshαι να ούμ...» Φαίδων: «Εννοείται: Σπάτων;»
Δίπλα οδηγός: «Ουόχιεεε, Σπατών!»
Ηφαιστίων, σκεπτόμενος: «Ευρισκόμεθα εν τη λεωφόρο Σπατών, δίπλα σε αυτοκίνητο καυτόν!»

βλ. και σπατάνι

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Οπόσα ονόματα δεν έχει η άμωμος Θεοτόκος παρά τω πιστώ της ποιμνίω και πόσαι και πόσαι φοραί δεν καθιβρύζετο εντόνως παρά το ίδιο ποιμνίω, αλλά τούτο εστί άλλη ιστορία...

Εν τη αυγή της κινητής τηλεφωνίας εις την πατρίδα (όργανα του διαβόλου, εννοείται, αν ο Πανάγαθος ήθελε να συνενοούμεθα μετά κινητών τηλεφώνων θα μας τα έδιδε ωσαν μάνα εξ ουρανουουού!!!) οι εργαζόμενοι εν τω Άγιω Όρος δεν ημπορούσαν να επικοινωνήσουν μεταξύ των, ίνα δεν υπήρχε σήμα. Η Θεοτόκος όμως, πανταχού παρούσα άλλωστε, έκανε το θαύμα της: οι μοναχοί κάλεσαν την θεάρεστη εταιρία πάναφον ίνα εγκαταστήσει μία κεραία κινητής τηλεφωνίας και, δια λόγους προκαλύψεως καθότι όργανον του Σατανά κτλ, έκτισαν περί της κεραιώς ένα καμπαναριό!

Επειδή όμως δεν εγίνοντο να αναφέρονται εις τη κεραία ως κεραία, ευήυραν την ονομασία «Μονή Παναγίας της Παναφονίτισσας»! Και έτσι εγένετω σήμα κινητής εις τω περιβόλι της Παναγίας! Θαύμα χωριανοί!

Εν κατακλέιδι: Παναΐα μ' Φανερωμένη, φανέρωσέ μου στον ύπνο μου τα διαπιστευτήρια (ήτοι username και password εις την μαλλιάρην) του ασυρμάτου δικτύου του γείτωνος, ίνα εισέρχομαι εις το γουαϊφάιον ελευθέρως, και γω Παναΐα μ', θα σ' ανάψω μία λαμπάδα ίσαμε... ίσαμε... το μπόι της κεραίας του χαλασμένου μου ρούτερ Παναΐα μ'!!! Θα σου φέρω και τάμα με σκαλιστή την εικόνα του ρούτερ Παναΐα μ'!!!

Καυλαγόρας: «Ααααχχχ! Εις το περιβόλι της παναγίας, ξεφεύγωμεν πλέον από τον υλικό πολιτισμό, τα γύνεα και τας τηλεπικοινωνίαν κάθε είδους!»

Φαίδων: «Ναι, αλλά επειδή θα ήθελα να επικοινωνήσω μετά του Λίλιαν, ας μεταβούμε είς την μονή της Παναγίας της Παναφονίτισσας ίνα τηλεφωνήσ... εεε προσκυνήσωμεν εννοώ!»

Καυλαγόρας: «Δια ποίαν ομιλεί... εζαλίσθει ο Φαίδων! Θα οφείλετω εις την θείαν φώτισην ένεκα της επισκέψεως εις το Άγιον Όρος!»

Παναγία η ΠανταNASA! Ένα βήμα παραπάνω τεχνολογικώς. (από Khan, 26/12/12)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified