Ο πούτσος στα Γιαννιώτικα. Πιθανότατα εβραϊκής καταγωγής, από την παλιά παροικία των εβραίων του παζαριού της πόλης, που ξεκληρίσανε οι Ναζί. Υφίσταται και επώνυμο Μπιτχαβάς / Μπετιχαβάς = λουτσαράς.
Ο μπιτχάς μου έγινε χότζας = έβαλα γάζες (σαρίκι) στο λούτσο μου ένεκα νοσήματος.
6 comments
GATZMAN
Οι τεχνολογίες του μπιτχα (πούτσα)
Εχουμε και λέμε:
φίφα
->οκτάμπιτη πούτσαμέσικ
-->δεκαεξάμπιτη πούτσα->τριανταδυάμπιτη πούτσαμπάρα
γούδα--->εξηντατετράμπιτη πούτσα
HODJAS
Ένα παλιό δημοτικό λέει : Είδα την ξερή τ' αγά μ' ένα σφόντυλο μπροστά !
GATZMAN
!
aias.ath
Τὸ ρῆμα ποὺ συνοδεύει τὸν μπιτχὰ ἢ/καὶ πιτχὰ εἶναι τὸ ντινέρω=ρίχνω.
Παράδειγμα
Ἄϊ μαρὴ τchούπα (ἢ τσούπρα)! Νἄχα σ' ντινέρου ἕνα πιτχά!
Τουτέστιν
Ἂχ κοπέλλα μου (ἢ περίπου)! Νὰ σοὔριχνα ἕνα ποῦτσο!
Ταυτόσημον τοῦ «ντινέρω πιτχὰ» εἶναι τὸ χαραφλώνω, πάντα στὴν Καστρινὴ διάλεκτο τῆς τοπολαλιᾶς τῶν Ἰωαννίνων.
HODJAS
Το καστρινό χαραφλώνω ή χαραφώνω προέρχεται απ' το καρφώνω.
deinosavros
Μπιτχαβάς, δλδ της ψωλής του τον χαβά ;