Η αρχέτυπη γυναικούλα, η άνεργη νοικοκυρά, η κατίνα, η μανίτσα που βγαίνει στο παράθυρο να φωνάξει τον Κωστάκη να παρατήσει το ποδόσφαιρο και να ανέβει να πιει το αυγό του.
Η θείτσα έχει και συγκεκριμένη στολή, που αποτελεί συντηρητικό ντύσιμο, όπως ταγέρ, μακριά φούστα-παντελόνια, κοντό μαλλί με φράντζα κλπ.
Η θείτσα συνήθως είναι μεγάλης ηλικίας, αλλά οι αραχνομούνες ενδέχεται να εξελιχτούν σε θείτσες από νεαρή ηλικία.
Ρε πως ντύνεται σα θείτσα η φίλη σου για να βγει; Θέλει να βρει και γκόμενο;
11 comments
Paparas
Να αναφέρουμε οτι η θείτσα είναι το θηλυκό αντίστοιχο του μπάρμπα
Vrastaman
Το 'εχω ακούσει και ως κυραπαυτούλα.
Ο ΑΛΛΟΣ
Έξοχο λήμμα, πώς έλειπε; Αλλά από τον ορισμό λείπει πράμα.
Η θείτσα ορίζεται όχι μόνο από την εμφάνιση και την ηλικία, αλλά σε μεγάλο βαθμό και από την ιδεολογία που εκφράζει: η θείτσα είναι το προπύργιο του συντηρητισμού... ή μάλλον όχι, ποιο προπύργιο; Η θείτσα θα ήθελε να είναι το προπύργιο, αλλά τελικά εκφράζει ένα συντηρητισμό τον οποίο δεν μπορεί να υπερασπισθεί παρά μόνο με σαθρά επιχειρήματα τύπου «α πα πα», «τς τς τς», «πού φτάσαμε» κλπ., ελπίζοντας ότι θα βρεθεί κάνας άλλος να τον υπερασπιστεί καλύτερα. Αλλιώς αφήνεται στην τύχη της, δηλαδή στο να παρακολουθεί στωικά την κατρακύλα της κοινωνίας μας.
Η θείτσα φοβάται τους Αλβανούς, τους μαλλιάδες και τους οδηγούς δικύκλων (όχι γιατί είναι επικίνδυνοι οδηγοί, αλλά για την ηθική τους).
Λυπάται τους 25+ ανύπαντρους.
Καταδικάζει τις πορνόψυχες κοπέλες που αφήνουν ακάλυπτα τα μπράτσα και τους αστραγάλους τους και μακιγιάρονται.
Θα φοβόταν και θα σιχαινόταν τους ομοφυλόφιλους, αλλά τη σώζει το ότι στο βάθος της ψυχής της δεν έχει αποδεχθεί ότι αυτοί όντως υπάρχουν.
Θεωρεί τεντυμποϊσμό το να τρέχει ένα παιδί στην πλατεία για να πιάσει την μπάλα.
Θεωρεί ως προσωπική επίθεση εναντίον της το να ακούει κάποιος οποιαδήποτε μουσική, εκτός από Αττίκ.
Είναι κατά της χειραφέτησης των γυναικών.
Και άλλα ανάλογα.
Paparas
ΑΛΛΕ εχεις πολλα να πεις για το θεμα. Γιατι δεν φτιαχνεις ενα καινουργιο ορισμο στον ιδιο λημμα; προβλεπεται και υποστηριζεται απο το συστημα.
xalikoutis
σημειωθεί ότι όσοι τις κατηγορούν λένε ότι οι θείτσες βγαίνουν από το μυστικό ινστιτούτο κατάρτισης Η.Κ.Α.Θ.Ε. ...
Galadriel
Ε, ναι, άλλε, προβλέπεται.
HODJAS
Άλλε, αφού τα ξέρεις, γιατί δεν τα λές;
Ο λαός-απαιτεί-να λημματογραφηθεί!
deathphilosophy
Έχω την αίσθηση ότι πρώιμες μορφές θείτσες μπορούν να εντοπιστούν στη λογοτεχνία των μέσων του 19ου αιώνα.
Αναφέρομαι στη λατρεία της γυναίκας ως οικιακής μοναχής και στη λατρεία της γυναικείας σωματικής αδυναμίας, ο συνδυασμός των οποίων μας δίνει πλήρη και σαφή εικόνα της σημερινής θείτσας.
Τα χαρακτηριστικά της λατρείας ως οικιακής μοναχής συνοψίζονται στη βασική ιδέα της διαφύλαξης του οικιακού χώρου και της διαφύλαξης των ηθικών αξιών μέσα σε αυτόν. Η θείτσα εγκαταλείπει το σπίτι αυτό μόνο κατά τις πρωινές ώρες (9.30-11.30) και μόνο για να το εφοδιάσει με απορρυπαντικά και τρόφιμα. Τα πρώτα χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό της μαρμάρινης σκάλας, η οποία πρέπει να είναι φρεσκοσαπουνισμένη και καθαρή, κατά τρόπο ανάλογο με την καθαρότητα της ηθικής της.Ένα καθαρό σπίτι δε μπορεί παρά να είναι ένα ηθικό σπίτι. [από τα τρόφιμα, εξέχοντα ρόλο κατέχουν τα κρεμμύδια, τα οποία τείνει να τσιγαρίζει και να προσθέτει σε κάθε φαγητό, με αποτέλεσμα να βρωμάει ολόκληρο το σπίτι, αλλά και τα δάχτυλά της (μόνιμα πλέον)].
Η γυναίκα, ως οικιακή μοναχή, περιθάλπει την ανδρική ψυχή που τραυματίζεται από τις κοινωνικές μάχες. Ο άντρας της (ο οποίος περιγράφεται, για να μην πω φωτογραφίζεται, με τη λέξη θείτσος, όπως αναφέρεται και παραπάνω και συνήθως ονομάζεται Κώστας ή Τάσος) λόγω υπερβολικής περιποίησης καταλήγει ευτραφής, ευνουχισμένος, ανάξιος να αρθρώσει λόγο μπροστά στη θείτσα-τύραννο (της οποίας την αυθεντία τείνει να βεβαιώσει δημόσια με κάθε ευκαιρία).
Η τελευταία γνωρίζει καλύτερα από όλους το καλό του, πώς να τον προστατεύσει από τις κοινωνικές μάχες και πώς να τον ευχαριστεί (παντίοις τρόποις).
Από τα παραπάνω απορρέει και η λατρεία της γυναικείας σωματικής αδυναμίας, η οποία και αποτελεί ένδειξη αγνότητας.
Μία ασθενική γυναίκα σε αυτόν τον κόσμο, είναι μία πιο πνευματική γυναίκα για τον άλλο κόσμο. Γι' αυτό άλλωστε διακηρύσσει την πίστη της στον Ιησού Χριστό και σταυροκοπιέται συχνότατα αφού παρατηρήσει ή αναφέρει (ως παράδειγμα προς αποφυγή) οποιαδήποτε κατάσταση ηθικής κατάπτωσης, αποκηρύσσοντάς την.
Κατά την είσοδό της στα μέσα μαζικής μεταφοράς, πιάνει την καρδιά της με ένα αίσθημα πόνου στο πρόσωπο και με το άλλο χέρι κάνει αέρα στο πρόσωπό της δήθεν για να συνέλθει. Αναζητά επίμονα θέση, τοποθετώντας τον εαυτό της σε κατάσταση ανάγκης και επικαλούμενη λόγους υγείας (κάποια πρόσφατη χειρουργική επέμβαση ή, συχνότερα, κάποιο πρόσφατα σπασμένο πόδι ή χέρι).
Αποφεύγει συστηματικά οποιασδήποτε μορφής φυσική άσκηση, πρώτον λόγω του ότι είναι άσεμνο το να αγγίζουμε το σώμα μας, αλλά, κυριότερα, γιατί η πρώτη θα οδηγούσε σε αποφυγή ασθενειών.
Άρα η θείτσα θα έχανε αυτομάτως το βασικό θέμα συζήτησης στις πρωινές ουρές στις τράπεζες και το ΙΚΑ, καθώς επίσης και το δικαίωμα να σηκώνει επιβάτες, υποχρεώνοντάς τους να της παραχωρούν τη θέση τους.
Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η αυτοθυσία και η αυταπάρνηση. Η θείτσα τονίζει ότι ό,τι κάνει το κάνει για τα παιδιά της. Η ίδια «έζησε όσο ήταν να ζήσει, τι να τα κάνει». Παρά τα όσα διακηρύσσει, παρουσιάζει μηδενική ανοχή στην καθυστέρηση του ενοικίου, παρουσιάζεται άκρως αρνητική σε οποιαδήποτε μείωση αυτού και, κατά την είσπραξη, επιμένει ότι απαγορεύεται η ρίξη απορριμάτων στη λεκάνη της τουαλέτας, «γιατί θα βουλώσει και θα βγει το σκατό να μας πνίξει).
Επομένως, η αυταπάρνηση, η ασθενικότητα και η τάση επιβολής (με όλα όσα της αποδίδονται παραπάνω στο σχόλιο περί της αρχιτεκτονικής της ρητορικής της).
Περιοχές με μεγάλη κινητικότητα θείτσας αποτελούν οι εξυπηρετούμενες από τα λεωφορεία 608 (Γαλάτσι- Ζωγράφου) και 235 (Ακαδημία- Ζωγράφου) . Μπορούν εύκολα να γίνουν αντιληπτές από το καροτσάκι της λαϊκής, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εξοπλισμού της.
patsis
Έχει και στο ebay;
deathphilosophy
Αν έχει, θα εμπορεύονται καροτσάκια.
iron
έχει ενδιαφέρον ότι η θείτσα ή η θειόκα είναι πάντα ενοχλητικές γυναίκες, αλλιώς λέμε γιαγιά ή γιαγιάκα. Τουτέστιν κανείς δεν τα πάει καλά με τις θείες του, ενώ με τις γιαγιάδες όλα είναι σούπερ.