Σε ομαδικά αθλήματα (ιδίως μπάσκετ, αλλά και ποδόσφαιρο κλπ), φονιάς αποκαλείται, με μεγάλη δόση σεβασμού, ο χαρισματικός σκόρερ, που έχει τον τρόπο του να στέλνει τη μπάλα στο πλεχτό.
Ο φονιάς καθαρίζει συνήθως στις δύσκολες φάσεις, όταν ο αγώνας είναι αμφίρροπος, τότε που όλα παίζονται, τότε που απ' το άγχος η μπάλα μοιάζει να ζυγίζει 200 κιλά κι οι περισσότεροι την αποφεύγουν σαν καυτή πατάτα.
Ο φονιάς διαθέτει παροιμιώδη ψυχραιμία (αγγλιστί cold-blooded) και ατσαλένια νεύρα. Δεν φοβάται να αναλάβει την ευθύνη του τελειώματος μιας δύσκολης φάσης. Είναι επίσης λιγότερο ευάλωτος στην ψυχολογική πίεση που ασκεί η αντίπαλη εξέδρα, σε εκτός έδρας ματς. Γράφει στα παπάρια του τις γιούχες των φανατικών και απλά κάνει τη δουλειά του. Ο φονιάς είναι ψυχάρα, είναι μάγκας και καραμπουζουκλής.
Τα καίρια χτυπήματα του φονιά, σκοτώνουν κυριολεκτικά την αντίπαλη ομάδα, που ψάχνει να δει τι της συνέβηκε και τι αστροπελέκι ήταν αυτό που τη χτύπησε. Αποκαλείται και κίλερ, αγγλισμός που έχει πλήρως καθιερωθεί, αυτούσιος, στο εγχώριο slang λεξιλόγιο. Σπανιότερα και δολοφόνος (τότε συνήθως συνοδεύεται από τον προσδιορισμό «με το αγγελικό πρόσωπο», κλασική δημοσιογραφίστικη κοινοτοπία).
Όπως οι περισσότεροι ικανοί παίχτες, ο φονιάς γίνεται συνήθως βεντέτα, δημιουργεί τον προσωπικό του μύθο, που τον θέλει λιγομίλητο, σκληρό και απρόσιτο... Ακριβώς όπως και ο χατζιδακικός-γκατσικός Γιάννης ο Φονιάς, στο ομώνυμο τραγούδι από το δίσκο Αθανασία, του 1976...
Είναι ένας φοβερός τύπος και πραγματικά ήταν τιμή μου που αγωνίστηκα στην ίδια ομάδα με αυτόν. Τα χρόνια που παίξαμε μαζί ήταν ο καλύτερος σουτέρ σε όλη την Ευρώπη, ένας πραγματικός “φονιάς”. Μόλις η μπάλα πήγαινε στα χέρια του ήξερα ότι θα κατέληγε στο καλάθι.
Τάδε έφη Ντίνο Ράτζα για Φραγκίσκο Αλβέρτη. Από εδώ.Campionato: «Φονιάς» ο Αντριάνο. Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Αντριάνο που με δικό του γκολ στο 90', έδωσε την νίκη με 3-2 στην Ίντερ, έναντι της αιώνια αντίπαλου της, Μίλαν. Από εδώ.
8 comments
allivegp
«Kill Bill» είναι το nick του καλαθοσφαιριστεί Βασίλη Σπανούλη, κι εδώ σηκώνει πολύ μηδικό...
poniroskylo
Ο ορίτζιναλ φονιάς των Ελληνικών γηπέδων ήταν ο Χρήστος Δημόπουλος, σέντερ φορ του ΠΑΟΚ που μετεπήδησε αργότερα στον Παναθηναϊκό. Η κερκίδα της Τούμπας τον είχε τιμήσει με το εξής άσμα:
[I]Δημόπουλε φονιά
γάμα τα μουνιά
για να δούνε τι θα πει
Παοξήδικη ψωλή[/I]
Ο Δημόπουλος έδρασε στις αρχές της δεκαετίας του '80 και, για κάποιο λόγο, ήταν ιδιαίτερα στυγνός στα ματς με την ΑΕΚ. Και, ναι, οι εφημερίδες του είχαν κολλήσει το κλισέ για το αγγελικό πρόσωπο.
johnblack
Δεν έχω ακούσει το άσμα. Σε τί ρυθμό πήγαινε; Μου κάνει σαν το κλασικό γαύρικο
[I]Στη Ρώμη και στον τελικό
πήραμε ευρωπαϊκό
θεούλη μου θα τρελαθώ
γαμώ το βαζελό..[/I]
ή το άλλο γαύρικο για τον Ηλιόπουλο,
[I]
Από παιδί πολύ μικρό
ήτανε λίγο κουνιστό
και είχε ένα πρότυπό
τον Ηλιόπουλο[/I]
[I]Ηλιόπουλε μπινέ
στο πούλμαν σε γαμήσαμέ
σου κάναμε τον κώλο νά
γιαννάκη πουσταρά[/I]
allivegp
O Xρήστος Δημόπουλος, είχε μικρότερο αδελφό τον επίσης ποδοσφαιριστή Θανάση - η λαϊκή μούσα έπλεξε το εγκώμιο των δυο αδελφών με το παρακάτω τετράστιχο:
Δημόπουλε φονιά
εσύ ΄σαι παιχταράς
κι όχι ο μικρός ο παλιοπουσταράς
Για την ακρίβεια, υπήρχε και ένας τρίτος αδελφός, ο Φούκος Δημόπουλος που έκανε μικρή καριέρα στον Ολυμπιακό Βόλου.
poniroskylo
Δεν τόχω με τις ρυθμοί αλλά τώρα που το σκέφτομαι μου πάει σε κάτι σαν καζατσοκ, μακριά από μας.
Khan
kill bill, κιλ μπιλ
electron
θυμάμαι ένα φοβερό γκολ του φονιά με την γιουβέντους, μάλλον το πιο ωραίο της καριέρας του. Τέρμα γωνία αριστερά, δεν υπήρχε χώρος να περάσει η μπάλα, και ο Δημόπουλος πιάνει μια βολίδα και η μπάλα καρφώνεται στην οροφή των δικτύων....με τον παναθηναικό έπαιζε τότε
electron
ένας ακόμα λόγος που λεγόταν φονιάς, ήταν ότι δεν ήξερε τι ήταν το πλασέ.... Πάντα, και κοντά στο τέρμα να ήταν βάραγε δυνατά