κιούπι

Στη σλανγκ των φυλακών, είναι η απομόνωση. Επίσης: πιθάρι. Όπως φαίνεται από το τρίτο παράδειγμα μπορεί να είναι και ειδικός «θάλαμος υποδοχής»- πειθαρχείο.

Για τον Παναγιώτη Γεωργιάδη στο indy.gr:

Μετά την επιστροφή του στη φυλακή τον μεταφέρουν στις φυλακές της Χαλκίδας και τον βάζουν στο κελί 9. Στην απομόνωση. Στο κιούπι, όπως το λένε οι γνωρίζοντες, ένα κελί σαν δοχείο απ' όπου για να δεις το φως της μέρας πρέπει να έχεις ή λαιμό καμηλοπάρδαλης ή να σηκώνεις συνεχώς το κεφάλι προς τα πάνω.

O ίδιος εδώ:

«Στο κιούπι, έτσι λέμε εμείς την απομόνωση. Τι μου θύμισες; Έζησα 11 μήνες εκεί μέσα στο σκοτάδι, τη βρώμα και τη σιωπή. Τι θυμάμαι αυτή την σιωπή, δεν την ταράζει τίποτα, ούτε η ανάσα. Πίσσα, σκοτάδι μαύρο», λέει ο Παναγιώτης.

Από εδώ:

Ειδικότερα, όσον αφορά το παιχνίδι της πρέζας, παντού κάμερες, μηχανήματα ανίχνευσης ναρκωτικών ουσιών, ουρολογικοί έλεγχοι, σωματικοί έλεγχοι, πρωκτικοί, κολπικοί, καθημερινή επιθεώρηση, αναφορά, ακτινογραφίες, θάλαμοι υποδοχής – τα λεγόμενα κιούπια – ή αλλιώς πειθαρχεία ( όπου προληπτικά και βασανιστικά παραμένουν κρατούμενοι και για πέντε μέρες, που πρόκειται να εισέλθουν στη φυλακή κατόπιν μεταγωγής ή αδείας εξόδου προκειμένου να αποβάλλει ο σωματικός τους οργανισμός τους παράνομες, επιμελώς κρυμμένες, ουσίες και αντικείμενα σε « κατάλληλα » διαμορφωμένο χώρο – κόλαση αποβλήτων ) περιμένουν να σε « υποδεχτούν » με τη συνδρομή του ανθρώπινου προσωπικού, όπως κουραστικά μετά συγχωρήσεως, αναφέρουμε συνεχώς, για να αποφύγουν κάθε ενδεχόμενο κατανάλωσης ναρκωτικών ουσιών από τη μεριά των κρατουμένων εντός αυτής και να προλάβουν την ασφάλεια της ζωής τους…
Και τώρα θέτουμε τα εξής εύλογα ερωτήματα : Πώς βρήκε πρέζα ο Χρήστος, θα είχε πεθάνει ο Χρήστος εάν είχε κάνει χρήση και βρισκόταν ελεύθερος;