Εκτός από την σχετικά κυριολεκτική σημασία, δηλαδή παύω να τελώ εν καύληι, για τους άντρες εν στύσει, είτε μετά την ευτυχή εκπλήρωση της καύλας μου, είτε απλώς λόγω ξενερώματος και υπερβολικής αναμουνής πρβλ. στο ξεκαύλωτο, έχει και μια λίγο πιο ιδιαίτερη σημασία: επιδίδομαι σε μία από τις ποικίλες μετουσιώσεις και μεταρσιώσεις της καύλας, με συμπεριφορά παρορμητική, λιγούρικη, κουτουρατζίδικη, εφηβική.
Όταν λέμε μετουσιώσεις και μεταρσιώσεις της καύλας εννοούμε τα γνωστά, μηχανάκια, αυτοκίνητα, κυνήγι, όπλα, πολεμικές τέχνες, ακροδεξιές οργανώσεις ή αντίθετα ακτιβιστικές διαδηλώσεις με έφεση στο μπάχαλο, λήμματα στο σλανγκρ, το να γράφεις με bold αντί για italics Η ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ, υπογεγραμμένα ή παραγεγραμμένα ιώτα μπαγαποντοδοτικά κουλούρια, γράψιμο ποίησης, ζωγραφική, μουσική, γλύψιμο και ταλιμπάν.
Συνήθως λέγεται με συγκατάβαση προς τον ξεκαυλούμενο, στο στυλ «άστον να ξεκαυλώσει λίγο με το τάδε», και εννοούμε ότι θα μπορούσε να κάνει και κάτι πιο επικίνδυνο, ή να τον βαρέσει η μαλακία στο κεφάλι. Όχι ότι δεν είναι επικίνδυνο και το να ξεκαυλώνεις με τα παραπάνω. Μέχρι και να καταστρέψεις την ελληνική γλώσσα μπορείς...
Επίσης, μπορεί να ειπωθεί ως υποτιμητική γείωση για αυτόν στον οποίο αναφέρεται. Ενώ δηλαδή ο δράστης μιας από τις παραπάνω δραστηριότητες μπορεί να είναι υπερήφανος γι' αυτήν, χρησιμοποιώντας την έκφραση «ξεκαυλώνω» την θεωρούμε ως υποκατάστατο σεξουαλικής στέρησης, εν ολίγοις ως ισοδύναμη με εκτονωτικό αυνανισμό.
Και ακούστε και αυτό: φίλος, 34 ετών, είναι κάτοχος F430, Μ5, Ζ8, Ζ1, Μ3, 996 turbo και όταν θέλει να ξεκαυλώσει πάει Μέγαρα ή Σέρρες (εδώ)
Απο το να ξεκαβλώσε με ένα παπί ή με το αμάξι του μπαμπά καλύτερα να ξεκαβλώσει με ώρες προπόνησης kick boxing που είναι πολύ πιο ασφαλείς (κάπου εδώ)
Εγω παλι θεωρω οτι οποιος λεει οτι ξερει παπου προς παπου το αίμα του και την καθαρότητα του ειναι μαλλον ψευτης ή ρατσιστης εθνικαρος και ελληναρας που να παει να οργανωθει στην Χρυση Αυγη το συντομοτερον δυνατον μπας και ξεκαυλωσει...
(εδώ)1η κιθάρα θέλει να πάρει το παλικάρι να ξεκαυλώσει και του λες να παίξει jazz;
(εδώ)Καμιά φορά περιπρισμένος αριθμός αντιεξουσιαστών την πέφτει στα ΜΑΤ για να ξεκαυλώσει. Η υπόλοιπη πορεία διαδηλώνει ειρηνικα (εδώ)
18 comments
iron
εγώ ξεκάβλωσα ξεμπολντάροντας, ως συνήθως!
Khan
Ναι, έχεις ένα θεματάκι με τα μπολντ... Πρέπει να δουλέψουμε λίγο το κομμάτι της πατρικής σου φιγούρας...
iron
χεχε, γενικά δεν μπορώ οτιδήποτε κραυγαλέο (όχι, ο μπαμπάς δεν τσίριζε).
Ο κανόνας μας εδώ είναι ότι τα μπολντ τα αφήνουμε μόνο όταν η παράγραφος είναι μεγαλύτερη των 7-10 σειρών.
Khan
Ενδιαφέρουσα εκλογίκευση... Για πες μας κι άλλα για τις 7 σειρές...
iron
τελέρε φίλο, να μας πάρεις και λεφτά στο τέλος; όχι δεν λέω τίποτ' άλλο!
johnblack
είναι τόσο απλό να είσαι ψυχαναλυτής
απλά επαναλαμβάνεις κάθε τόσο την τελευταία φράση του αναλυόμενου.
iron
αυτό που λες αφορά τους τσαρλατάνους του είδους, όχι τους άλλους. ελπίζω να συμφωνούμε σε αυτό τουλάχιστον!
johnblack
profanously αστειεύομαι σ' ένα βαθμό
αλλά
ποιος θ' αποφασίσει για το ποιος ψυχανάλας
είναι τσαρλατάνος
και ποιος όχι;
HODJAS
Εκείνος...
iron
εν μέρει η ψυχαναλυτική κοινότητα υποτίθεται ότι λαμβάνει τα μέτρα της (υπάρχουν οι Εταιρείες που ορίζουν εξαιρετικά απαιτητικές προϋποθέσεις κλπ και) αλλά και ο αναλυόμενος οφείλει να μην πάει όπου (επειδή πχ μια φίλη είπε), αλλά να έχει ενημερωθεί για το τι πουλάει ο ψυχανάλας στον οποίον θα πάει. να πάει διαβασμένος για τις διάφορες σχολές και θεωρίες, όσο γίνεται τουλάχιστον (ξέρω, μέγα θέμα αυτό, αλλά γίνεται).
Όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο ζήτημα, έχεις δίκιο και ακόμα και οι ίδιοι οι «έγκυροι» αναλυτές έχουν πάμπολλες αδυναμίες, οι οποίες δεν περνάνε και τόσο συχνά από αυτοκριτική, όπως μου έδωσε να καταλάβω ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο του Pontalis («Tο ανοίκειο της μεταβίβασης», στο Η δύναμη της έλξης, εκδ. Σμίλη 2000, γαλλ. τίτλος La force d' attraction). Λέει:
«Κατ' εμέ η ανάλυση δεν είναι αποδοτική παρά μόνον όταν ο αναλυτής συναινεί να απαλλαγεί από τον εαυτό του, με το οποίο πρέπει να εννοηθούν όχι μονάχα οι εικόνες που πρέπει να έχει και να θέλει να δίνει για το πρόσωπό του, οι βεβαιότητες που μπορεί να του παρέχει η γνώση του, η πείρα του και η φορητή θεωριούλα που έχει κατασκευάσει για τον εαυτό του, αλλά και βαθύτερα, ό,τι έχει σιγά-σιγά συγκροτήσει για τον ίδιο ως δικό του »εαυτό-αναλυτή«. Ίσως δεν είναι κανείς λειτουργικός αναλυτής παρά εφόσον έχει κατορθώσει να γιατρευτεί από την δεδηλωμένη επιθυμία να είναι αναλυτής».
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι για να μιλάνε οι «Μεγάλοι» για την πάρτη τους με τόσα ερωτηματικά, είναι προφανές ότι γίνεται της μουρλής στον χώρο, ακόμα και μεταξύ έγκυρων. Είναι ό,τι πιο δύσκολο το να ξεχωρίσεις τον τσαρλατάνο στον χώρο αυτό, εφόσον και ο μη τσαρλατάνος μπορεί να κάνει μεγάλα λάθη. Και είναι πολύ πιθανό να το διαπιστώσεις στην πορεία. Αν το διαπιστώσεις, και αν αυτό που διαπίστωσες έχει μια πραγματική βάση και δεν είναι αντίδρασή σου στην ανάλυση, λχ...
Πιστεύω ότι είναι ο μόνος χώρος που παρουσιάζει τόση δυσκολία στο να βγάλεις άκρη. Σε άλλους (από τον κομμωτή ή τον ηλεκτρολόγο μέχρι τον χειρουργό ή τον πυρηνικό επιστήμονα) τα πράγματα είναι πιο εύκολα, που λέει ο λόγος, μόνο και μόνο επειδή το μείον της ανάλυσης είναι ένα και τραγικό: το ότι βαδίζει και εξελίσσεται παράλληλα με το αντικείμενο το οποίο ερευνά: την ανθρώπινη ψυχή και το μυαλό, άρα δεν μπορεί ούτε ο αναλυτής να είναι απ' έξω. Θα πειραματίζεται πάντα, με την καλή έστω έννοια. Παρόλ' αυτά, πιστεύω ότι αξίζει το ρίσκο μια βόλτα προς τα κει.
johnblack
μα εννοείται χρυσή μου, ο ψυχανάλας ασκεί μια μορφή εξουσίας όπως ο δάσκαλος, ο γονιός, ο αστυνόμος και τοσοι άλλοι, τα χει πει ο Φουκώ αυτά νομίζω, πουλάει τον προσωπικό του μύθο στον οποίο είναι αυτοεγκλωβισμένος.. το μικρόβιο της εξουσίας το οποίο διεισδύει και διαποτίζει τις κοινωνικές σχέσεις ως το κόκαλο... γι' αυτό και όσοι έχουμε θεματάκι γενικώς με την εξουσία (κι εγώ είμαι ένας απαφτούς μέχρις υπερβολής ενίοτε) δεν πολυπιστεύουν στην κλινική χρησιμότητα της ψυχανάλας, προτιμούν να τη βλέπουν περισσότερο σαν μια πολιτισμική κριτική. Πόσο μάλλον όταν υψώνεται και το μέγα εμπόδιο των χρημάτων, του αντιτίμου που πρέπει να στάξεις στον ψυχανάλα, όπως πολύ σωστά είχε επισημάνει παλαιότερα ο χαλικούτις..
HODJAS
Η άσκησις εξουσίας διά της (έστω κατά nominal τεκμήριον) γνώσεως εις βάρος της (ενδιαθέτου ή καθ’ υποβολήν αισθήσεως) αγνοίας του άλλου, προς άντλησιν οφέλους, είναι παλαιά όσο και η ιστορία.
Οι ψυχανάλατοι/-ες τύποι/-ισσες, αντιμετωπίζονται με (ανάλογες των αναζητήσεών τους) χοντροκομμένας ψυχαναλυτικάς ερμηνείας, που παραπέμπουσιν εις άμεσον συνεύρεσιν μπας και βγεί κανα λαβράκι (ο Εμπειρίκος ως ψυχαναλυτής είχε χτυπήσει ουκ ολίγες γκόμενες έτσι - μέχρι που τον εκάρφωσεν κάποιος κερατάς σύζυγος και του πήραν την άδεια)...
Άλλωστε μην πάμε μακριά, και οι Λομβαρδοί Ιωαννίται, που εφρούρουν τους εμπορικούς κόμβους των Αγίων Τόπων, φέροντες σταυρόν εις το στήθος (κομβο-Ιωαννίται κατά τον Ενετό Βονιφάτιο Μουφαδόρο), χρησιμοποιούσαν διάφορα τεχνάσματα και μαντζούνια της Ανατολής, οτι καικαλά ήσκουν την ιατρικήν επιστήμην προκειμένου να ψήσωσιν (επ' αντιτίμω) τους αδαείς πληθυσμούς που περίμεναν να ιδούν «το θάμα». Όποιος δεν είχε να πληρώση το ακριβές αντίτιμον διά την αμφίβολον θεραπείαν, εκωλομπαρεύετο απηνώς. Ούτω πως εκατήντησεν το Τάγμα των, να κουρσεύη άπιστα κωλαράκια ελέω Θεού ή δε περιοχή προελεύσεώς των, απετέλει συνώνυμον της ακολασίας (βλ. «κωλομπαρδία»)...
Αι πρώται δε τράπεζαι παγκοσμίως, ιδρύθησαν εις Ιερουσαλήμ απο τας («εξ αιτίας αισχράς» βλ. Λέοντα Δ΄ Αρσενοκοίτη: «Μάχαι Μαύρων εν Καιρώι Νυκτός εντός Υπογείου Σβησθείσης Λυχνίας», τόμ. XVI, σελ. ικ΄, στιχ. κζ΄ et seq.) αποταμιεύσεις του Τάγματός των, εξ ου και η έκφρασις «έγινε κουμπαράς ο κώλος μου».
Οι βωμολόχοι Χριστοπαναΐτες τους εμιμήθησαν γαμούντες τε δέροντες και μπινελικούντες (Μανουήλ Ε΄Βυζοθήρας, op. cit.), αλλά συντόμως εγλυκάθηκαν και το παραξήλωσαν κι ούτω πως ο αγνός Ιννοκέντιος Γ΄ τους ηφάνισεν διά πυρός και σιδήρου (αφού άρπαξε το παραδάκι) και διέταξε να σβήση η μνήμη των απ' τα κατάστιχα της ιστορίας εν είδει infamia δι’ ό και διαθέτομεν ελάχιστα στοιχεία σχετικά με το Τάγμα των σήμερον (τα' χει ένας φίλος μου σ' ένα σεντούκι, αλλά δεν τα δίνει).
Μαζί με δαύτους, πήρε η μπάλα και τους Ναΐτες, λόγω συνωνυμίας (τ’ άλλα είναι μαλακίες που σκαρφίστηκε ο αισχοκερδής βενζινοπώλης Έκο, για να τα κονομήση μαζί με τον κουνιστό Φουκώ)...
johnblack
Delirium (acute confusional state) is a common and severe neuropsychiatric syndrome with core features of acute onset and fluctuating course, attentional deficits and generalized severe disorganization of behavior. It typically involves other cognitive deficits, changes in arousal (hyperactive, hypoactive, or mixed), perceptual deficits, altered sleep-wake cycle, and psychotic features such as hallucinations and delusions.
iron
πόσα ζητάς γι' αυτό; (μιας και λέγαμε για ταρίφες -θέμα στο οποίο συμφωνώ 100000%)
jesus
σταμάτα να μιλάς, χότζα...
Khan
Χότζας, τέλος...
gaidouragathos
...και[w=stamatanamilaskaifilame5463#] φίλα μας [/w]ρε, Χότζεριμ, να σε ψήσω εναν[w=gkaifes_8354#] γκαιφέ [/w]μπρέ να με πείς κιάλλα...
iron
ουουουουου! δεν θα πει όχι! θα σου πει κι ένα τραγούδι!