Το λέμε όταν πιάνει τον άλλο ακατάσχετη φλυαρία. Από το ότι η κατανάλωση του φυτού της γλυστρίδας προκαλεί διάρροια, που συνοδεύεται από χαρακτηριστικούς ήχους προς τους οποίους παρομοιάζεται η κουβέντα του φλύαρου.
- Μα καλά γλυστρίδα έφαγες;
- Ρε σύ τώρα που το λες, άραγε να έχει δει ποτέ κανείς πράγματι γλυστρίδα;
2 comments
iron
είναι πολύ νόστιμη η γλυστρίδα, βγαίνει το καλοκαίρι στα ελάχιστα υγρά σημεία, γι' αυτό και είναι η ίδια αρκετά σπάνια, αν όμως μάθεις να τη βλέπεις, συνειδητοποιείς ότι την συναντάς τελικά αρκετά συχνά. Στους κήπους μας / μπαλκόνια μας βγαίνει σε λάκκους φυτών, μέσα στη γλάστρα, στο λούκι που κάνει το νερό στο χώμα όταν ξεφύγει από τον λάκκο του φυτού, κλπ. Θέλει πολλή προσοχή στην κατανάλωσή της γιατί ενδέχεται να φυτρώνει και κει όπου δεν περνάνε και τόσο καθαρά νερά... (σαπουνάδες, λίπασμα, κοπριά κλπ). Αν όμως την βρεις σε καθαρό μέρος και την πλύνεις καλά και την πετύχεις και πλατύφυλλη, συνοδεύει πολύ ωραία πχ μια χωριάτικη σαλάτα. Κάποια πιο προχω εστιατόρια την σερβίρουν, αλλά κι αυτό σπάνια, προφ. γιατί δεν καλλιεργείται εύκολα ή γιατί δεν βαστάει πολύ άμα κοπεί.
iron
λέγεται και αντράκλα.