Μην είσαι, κρυόκωλος, μίζερος, μυγιάγγιχτος,ανέραστος, καταστροφολόγος, γκαντέμης, ψωφολόγος και πρηξαρχίδης και το παίζεις ιστορία χωρίς λόγο. Με λίγα λόγια αυτός που το ζορίζει πολύ το πράγμα, σκέφτεται πολύ και συχνά για όλους και για όλα και δεν αφήνει τη ζωή να συμβεί φυσικά και το μέλλον να έρθει. Μονίμως ανησυχεί, μεγεθύνει καταστάσεις λόγω της φοβίας του και από τις υπερβολές του καθίσταται ανυπόστατος, για να μην σχολιαστούν τα επιχειρήματά του. Ειδικά όταν θέλει να αποφύγει συναναστροφές που εκείνος εξ αρχής επιδίωξε αλλά στο τέλος του στραβώσανε και δεν ξέρει πώς να την κάνει γυριστή καλύτερα.
Έκφραση που συνδέει αυτόν τον τύπο ανθρώπου με την εύθραυστη ανεμελιά του γκέι που αν και ανυπόστατη και κοινωνικά πλεονέκτρα με αιτήματα κατοχύρωσης, δεν είναι σε θέση να τη διασφαλίσει γιατί αυτό θα βάλει ταφόπλακα στην ανεμελιά του. Είναι που είναι κανείς ανάποδος, μη γίνεται και κοινωνικά πιο ανυπόφορος απ' αυτό που ήδη είναι, παροτρύνει το λήμμα ως ειρωνική συμβουλή.
- Έλα ρε! Το ψήνεις για κάνα θέατρο το σ/κ;
- Ναι, αμέ. Για πες...
- Έμαθα για μια γαμάτη παράσταση στου Ψυρρή, με κάτι βαρεμένους που περιμένουν στην αναμονή τον ψυχανομαλιαναλυτή τους, αλλά τελικά δεν έρχεται και αποφασίζουν να ψυχαναλυθούν μεταξύ τους! Το τί γίνεται, δεν περιγράφεται! Θα ρίξουμε γέλια...
- Ωχ.. Άσε ρε... Είμαι και ψιλοάφραγκος... Είχε κι η μάνα μου μπλεξίματα με ψυχαναλυτές και δε γουστάρω. Δε νομίζω να μ'αρέσει...
- Άντε ρε, μην είσαι γκέι, δεν έχουμε πει; Η κυρα - Νούλα μπλεξίματα με ψυχαναλυτές;; Από που κι ως που ψυχολογικά η μάνα σου και ντράβαλα;
- Όχι ψυχολογικά... Γκομενικά. Είναι το βίτσιο της αυτοί.
- Α, καλά... Ο,τι να'ναι. Τέλος πάντων, εγώ σου λέω να μην είσαι γκέι κι έλα να περάσουμε καλά. Πες πως έγινε σε κάναν άλλο.
- Θα το σκεφτώ, αλλά δε σου υπόσχομαι...
- Πόσο μου τη σπας όταν μου το παίζεις ιστορία, ρε πούστη μου... Σου την κερνάω εγώ, να σου φύγει κι η έγνοια για τα φράγκα.
2 comments
jesus
1ον σωστός κ μεγάλη έλλειψη το λήμμα.
αλλά 2ον: νομίζω ότι το βασικό καταχωρίσιμο εν προκειμένω είναι το γκέι (ή γκέυ; εγώ προτιμώ το υ) με την έννοια του μυγιάγγιχτου, όπως ακριβώς λες. η συγκεκριμένη πρόταση αποτελεί παράγωγο αυτής που έχει κ το αγγλικό αντίστοιχο faggot-fag, με την ίδια έννοια, κ τα γαλλικά pédé, tarlouse, κ νομίζω ότι το chochotte που επίσης σημαίνει πούστης δεν χρησιμοποιείται μ' αυτήν την έννοια. στα ελληνικά αδερφή-αδερφάρα παίζουν επίσης, νομίζω το πούστης-πουστάρα κλπ όχι τόσο έως καθόλου.
και 3ον νομίζω ότι απ' την πρώτη πρόταση (τουλάστιχον όπως την καταλαβαίνω εγώ την φράση) δεν κολλάνε τόσο τα άλλα, αλλά το μυγιάγγιχτος (κ μή-μου-άπτου) είναι ακριβώς αυτό που αποδίδεται στους γκέυ ως εκλεπτυσμένους κ ορίζει τη συγκεκριμένη φράση. σε φάση
- να παραγγείλω κοκορέτσι;
- όχι ρε μλκ τέτοια...
- γιατί ρε γκέυ, θες φουαγκρά εσύ;
ή πχ το
- πάμε έξω;
- μπα, είμαι κουρασμένος.
- πάμε ρε γκέυ.
εδώ το βλέπω όχι ως ζήτημα μιζέριας (άλλωστε δεν ξέρω να συνδέεται το γκεϋλίκι με τη μιζέρια για κάποιο λόγο) όσο το συμπεριφέρσου σαν άντρας παντελονάτος κ βγες κι ας είσαι κουρασμένος.
barbarosa
Τα επόμενα είναι συνεπαγωγικά, μετά την πρώτη πρόταση. Θα κάνει τα πάντα να δειχτεί ανάξιος του ρόλου του ως άντρας κοινωνικά, όπως λες κι εσύ, μόνο και μόνο για να ξεφύγει.Η αρχή εστιάζει στη διάθεση, η συνέχεια στη συμπεριφορά που πηγάζει από τη διάθεση. Συνήθως όμως ο φερόμενος ως ''γκέι", ανήκει στη συμπαθή τάξη των τρολικιών, άρα φαίνεται ότι χάνει την ψυχραιμία του, εγκλωβίζεται όπως ένα θηρίο στο κλουβί και επειδής τυγχάνει και κοινωνικά ακατέργαστος (μην πω απροσάρμοστος), θα δείξει όσο προσπαθεί να κρύψει, ακόμη πιο παραστατικά τη δυσφορία του, οι άλλοι θα τον μυριστούν ότι κάτι δεν πάει καλά μ' αυτόν και σιγά σιγά θα τον κάνουν στην μπάντα. Το τρολίκι μας θα αυτοπεριθωριοποιηθεί. Χριστέ μου! Μεγάλη μου τιμή...